Niebo południowe z Boliwii

[swobodny]

Podczas niedawnych wakacji w Boliwii i Peru spędziłem trzy dni i dwie noce w jednym z najsuchszych miejsc na Ziemi - na Pustyni Atamaca.
Jest to również jedno z najciemniejszych miejsc na Ziemi. Jak łatwo się domyśleć, nie mogłem przepuścić takiej okazji do odkrywania gwiazdozbiorów nieznanego mi nieba południowego i zrobienia kilku zdjęć, którymi chciałbym się podzielić.
Nie przeszkadzał w tym nawet Ksiezyc, w tamtych dniach (9-10 pazdziernika 2013) kilka dni przed pierwszą kwadrą.
Pierwszą noc spędziliśmy na obrzeżach Salar de Uyuni, największej solnej pustyni świata (ponad 10tys sq km) położonej na wysokości 3600m n.p.m. - widoki nie do opisania, oślepiające bielą morze soli ciągnące się po horyzont, bez żadnego punktu odniesienia.
Poniższe zdjęcie przedstawia naszą noclegową bazę - mały budyneczek zbudowany z solnych bloków. Nad nim Księżyc i Wenus, krótko po zachodzie Słońca. Widać też światło zodiakalne.


(Nikon D700, Nikkor 14-24mm @ 14mm, f/2.8, ISO800, 15s)

Krótko potem zgasły światła, około północy zaszedł też Księżyc. Ilość gwiazd na niebie przyprawiała o zawrót głowy. Tak czystego nieba, pełnego gwiazd od horyzontu po horyzont, nie widziałem nigdy w życiu. Nie jestem w stanie ocenić zasięgu gołym okiem, ale z pewnością przekraczał 7mag. Łatwo zgubić orientację w tym gąszczu.
Poniżej zdjęcie dwóch klejnotów, które pomagały mi się odnaleźć - Obłoki Magellana, zatopione w air glow nad południowym horyznotem:


(Nikon D700, Nikkor 14-24mm @ 14mm, f/4, ISO3200, 30s)

Następnej nocy, którą spędzilismy dalej na południu, w Narodowym Parku Eduardo Avaroa przy granicy z Chile na wysokości 4300m n.p.m, popełniłem jeszcze jedno zdjęcie tej parki galaktyk przy świetle Księźyca, co się odbiło na zasięgu zdjęcia, ale za to wyeksponowało marsjański krajobraz:


(Nikon D700, Nikkor 14-24mm @ 24mm, f/4, ISO3200, 20s)

Wiem już, że wspomnienie tego nieba i krajobrazów będą śnić mi się w pochmurne i ponure noce jeszcze długo...

Na koniec prezentuję jeszcze "partyzanckie" (bo wykonane z nieruchomego statywu, bez prowadzenia) zdjęcie LMC:

(Nikon D700, Nikkor 85mm @ f/2, ISO1600, 30x10s)

 

[Robson_g]

Napiszę tak, zostałem powalony! Coś pięknego! Daj tylko gdzieś większe obrazki, bo idzie zwariować oglądając te miniaturki.

[mekmek]

Krajobrazy ziemskie i nieziemskie na jednej klatce to jest to co najbardziej lubię,,,, och mnie nakręciłeś na wyjazd w tamte strony... co do ilości gwiazd , sam pamiętam jak pierwszy raz zobaczyłem południowe głębokie niebo, ciężko było się odnaleźć. Obłoki to dobra wskazówka . LMC super wyszedł

[swobodny]

Poniżej przedstawiam jeszcze jeden kadr Obłoków Magellana (uświadomiłem sobie jak dużo bez nich tracimy na północnym niebie...):


(Nikon D700, Sigma 35mm @ f/2, ISO1600, 20s)

Zdjęcie poniżej chyba najlepiej oddaje to co było widać gołym okiem - wschodni horyzont nad Laguna Colorada. Nad górami wschodzi M31:


(Nikon D700, Nikkor 14-24mm @ f/4, ISO1600, 30s)

 

Na specjalne życzenie Robsona po kliknięciu większy rozmiar.

[oedippus]

Super przygoda : ) Strasznie żałuję że podczas mojego wyjazdu do Brazylii nie udało mi się zaobserwować Obłoków Magellana ponieważ albo były chmury albo księżyc w pełni...

[Adam_Jesion]

Zazdroszczę fajnej wyprawy. To jest to, co tygrysy lubią najbardziej . Wrzucaj więcej zdjęć!

[Naski]

Jak miałem naście lat - atakowaliśmy w Boliwii 6 tysięcznik ... jak uda mi się zgrać w najbliższym czasie VHS z tej wyprawy ... dorzucę niekonwencjonalne screeny z 5 - 6 tysięcy m npm. po tylu latach widzę z tej wysokości niebo i La Paz błyszczące w oddali .

 

Dzięki za wspomnienia ...

 

[WilkFenris]

Jak wypadają widziane gołym okiem Obłoki Magellana w porównaniu do naszego Oriona, Plejad, czy Andromedy obserwowanych gołym okiem w dobrych warunkach? Zawsze mnie to ciekawiło, a skoro mam kogoś, od kogo mogę takie informacje uzyskać z pierwszej ręki... tym bardziej czekam na odpowiedź

 

I przyłączam się do prośby o więcej fotek

[Darek_B]

Wtrącę się trochę do tej relacji i pytania dotyczącego obłoków :

Magellany to absolutnie nr 1 na całym nieboskłonie , dwa wielkie obłoki widoczne gołym okiem trochę tak jak M31 przez dużą lornetkę w Bieszczadach pod ciemnym niebem ,

absolutnie dominujące i przyciągające wzrok.

 

Sam miałem przyjemność widzieć obłoki po raz pierwszy będąc na wyprawie zaćmieniowej rok temu w Australii.

Historia jest taka iż zobaczyliśmy je dopiero po pieciu dniach od przylotu ,były dla każdego uczestnika wyprawy prawie czymś mitycznym.

Jechaliśmy nocą busem w stronę Góry Kościuszki wyjrzałem przez okna a tam na pustkowiach czarne jak smoła niebo dopiero co wyłoniło się zza burzowych chmur i były one: Wielki i Mały Obłok.

Wszyscy w busie spali więc podszedłem po cichu do kierowcy żeby stanął na poboczu bo mi pęcherz zaraz oczy podbije.

Gdy tylko nasz driver się zatrzymał krzyknąłem do wszystkich : Magellany!!! wszyscy nagle wstali i wybiegliśmy na łąkę w ekstatycznym szoku.

Zdążyłem wrócić po aparat, na statyw nie było czasu , więc położyłem sprzęt na asfalcie i ...

 

 

generalnie mało mieliśmy ładnych nocek, w tej po przyjeździe zrobiłem jeszcze kilka ujęć, jak się kiedyś zbiorę napiszę relację.

(chociaż AnkaU lepiej je pisze http://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?f=27&t=23263&start=0&sid=f6485e5ba1a799ea34329bc5d6dfc0e9 )

[swobodny]

Zgadzam się w zupełności, że Obłoki Magellana to najpiękniejsze obiekty nieboskłonu. Nie mają absolutnie konkurencji. Już gołym okiem można zobserwować ich nieregularne kształty - pozostałości ramion spiralnych.
Przy nich M42 i M31 to niepozorne mgiełki, do zaobserwowania jakichkolwiek ich szczegółów potrzebna jest co najmniej lornetka. A Obłoki w lornetce to już uczta na całą noc...
Dla porównania: rozmiary kątowe M31 to ok. 3°x1° , M42 to ok 1°x1° , natomiast LMC to ok. 10° x10°, SMC to 5°x3°.

Zresztą, sami zobacznie.

Poniższy szeroki kadr obejmuje nieboskłon od wschodzącego Oriona z M42 (po lewej stronie kadru), po Obłoki Magellana:


(Nikon D700, Nikkor 14-24mm @ 14mm, f/4, ISO1600, 30s)

Mamy tutaj również dwie najjaśniejsze gwiazdy nocnego nieba: Syriusza (wschodzi nad masztem) i Kanopusa (między Syriuszem i LMC).
Skupisko gwiazdek zaraz nad horyzontem, pod LMC, to NGC 2516, duża i jasna gromada otwarta, urodą wcale nie ustępująca Plejadom.
Duża i jasna plamka światła, nieco powyżej i na prawo od SMC to 47 Tucanae, druga co do jasności na niebie gromada kulista. Jest tak duża i jasna, że rozbiłem ją lornetką 8x30 którą miałem ze sobą...
Niedawno MarcinPc przedstawiał wspaniałe zdjęcie tej gromady, jak również jej porównanie do najjaśniejszej gromady północnego nieba - M13
http://astropolis.pl/index.php?app=core&module=attach&section=attach&attach_rel_module=post&attach_id=103229
Naprawdę, my, skazani uprawianie astronomii na północnej półkuli, zostaliśmy pokrzywdzeni przez los rozmieszczeniem najbardziej spektakularnych obiektów na niebie, które skupiły się wokół południowego bieguna.

Na osłodę tej gorzkiej myśli zamieszczam jeszcze dwa zdjęcia.
Poniżej niebo tuż po zachodzie Słońca nad Jeziorem Titicaca, z Księżycem i Wenus:


(Nikon D700, Nikkor 14-24mm)

oraz 2h wirującego wokół południowego bieguna nieba:


(Nikon D700, Nikkor 14-24mm)

[Darek_B]

Zrobiłem małe porównanie jak mniej więcej Magellany wygladałyby gdyby były u nas.

 

np. koło Oriona

 

[WilkFenris]

Eeehhhh... może kiedyś będzie mi dane zobaczyć je na własne oczy.

 

Muszę sprawdzić mniej więcej jak daleko na południe trzeba się udać, żeby można było je sensownie oglądać o określonej porze roku

[Radek Grochowski]

To trochę niesprawiedliwe. Południowcy mają Obłoki Magellana, gromady omega Cen i 47 Tuc, przy których M13 wygląda jak zabawka. W czerwcu widok centrum Drogi Mlecznej w zenicie robi oszałamiające wrażenie. U nas nic z tego nie ma. A żeby było śmieszniej z tamtąd widać też M31 i M13...

[WilkFenris]

Widziałem kiedyś wywiad z astrofotografem w jednym z programów popularnonaukowych, gdzie jego puenta była bardzo dla nas przygnębiająca. Otóż powiedział on mniej więcej coś takiego: "Na południu wszystko jest lepsze, większe, piękniejsze. Głupotą byłoby wracać na północ". Taaaa...

[oedippus]

Jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma : )

 

Trzeba szukać promocji na bilety lotnicze i sru! 11 godzin lotu i jest się za zwrotnikiem koziorożca : )

[mekmek]

Wtrącę się trochę do tej relacji i pytania dotyczącego obłoków :

Magellany to absolutnie nr 1 na całym nieboskłonie , dwa wielkie obłoki widoczne gołym okiem trochę tak jak M31 przez dużą lornetkę w Bieszczadach pod ciemnym niebem ,

absolutnie dominujące i przyciągające wzrok.

 

Sam miałem przyjemność widzieć obłoki po raz pierwszy będąc na wyprawie zaćmieniowej rok temu w Australii.

Historia jest taka iż zobaczyliśmy je dopiero po pieciu dniach od przylotu ,były dla każdego uczestnika wyprawy prawie czymś mitycznym.

Jechaliśmy nocą busem w stronę Góry Kościuszki wyjrzałem przez okna a tam na pustkowiach czarne jak smoła niebo dopiero co wyłoniło się zza burzowych chmur i były one: Wielki i Mały Obłok.

Wszyscy w busie spali więc podszedłem po cichu do kierowcy żeby stanął na poboczu bo mi pęcherz zaraz oczy podbije.

Gdy tylko nasz driver się zatrzymał krzyknąłem do wszystkich : Magellany!!! wszyscy nagle wstali i wybiegliśmy na łąkę w ekstatycznym szoku.

Zdążyłem wrócić po aparat, na statyw nie było czasu , więc położyłem sprzęt na asfalcie i ...

 

_MG_9876.jpg

 

generalnie mało mieliśmy ładnych nocek, w tej po przyjeździe zrobiłem jeszcze kilka ujęć, jak się kiedyś zbiorę napiszę relację.

(chociaż AnkaU lepiej je pisze http://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?f=27&t=23263&start=0&sid=f6485e5ba1a799ea34329bc5d6dfc0e9 )

 

 

Oj, dobrze pamiętam jak krzyczałeś Magellany dzięki Twojemu pęcherzowi wszyscy widzieliśmy obłoki ,,,, widok niezapomniany pamiętam, że byłem piekielnie zaskoczony tak dobrym widokiem . I tylko zwykłe oko ...... a przez lornetkę to już inny wymiar

[swobodny]

Wygrzebałem jeszcze jedno zdjęcie - nad Jeziorem Titicaca zachodzi Wenus w towarzystwie Antaresa i Drogi Mlecznej:


(Nikon D700, 14-24mm @ 14mm f/2,8, ISO 800, 30s)

[oedippus]

I teraz przez Ciebie nie zasnę : )

[HAMAL]

Widziałem kiedyś wywiad z astrofotografem w jednym z programów popularnonaukowych, gdzie jego puenta była bardzo dla nas przygnębiająca. Otóż powiedział on mniej więcej coś takiego: "Na południu wszystko jest lepsze, większe, piękniejsze. Głupotą byłoby wracać na północ". Taaaa...

 

A ja dla równowagi gdzieś czytałem opinię że oni nam zazdroszczą galaktykuf

[WilkFenris]

Innymi słowy, wszędzie dobrze gdzie nas nie ma

[Adam_Jesion]

Jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma : )

 

Trzeba szukać promocji na bilety lotnicze i sru! 11 godzin lotu i jest się za zwrotnikiem koziorożca : )

To prawda. Ja w swoich młodych czasach (przełom wieku) musiałem przepalić znaczący majątek na podróże, a że było to pasją życia, to odbywało się parę razy do roku Oczywiście nie żałuję nawet centa, bo chyba nie ma nic bardziej rozwijającego i satysfakcjonującego, niż właśnie możliwość poczucia różnych miejsc i kultur na własnej skórze - osobiście.

 

Teraz widzę, jakie ludzie mają możliwości. Do Amer płd. można trafić nawet za 1000 zł. Znam osobiście mistrza, który na Francuską Polinezję poleciał za 500 zł (zamiast 8-10K, jak w moich starych czasach).

 

Teraz u mnie inne pasje i priorytety (rodzina, dziecko, stabilizacja). Ale jak mi Julka trochę podrośnie (do 5 lat), to wracam do "choroby" i zabieram ją ze sobą

[Adam_Jesion]

A ja dla równowagi gdzieś czytałem opinię że oni nam zazdroszczą galaktykuf

 

To mniej więcej podobna legenda do tej, wg której mieszkańcy tropikalnych rajów rzekomo zazdroszczą nam śniegu i pięknych sosen (zamiast nudnych palm). Problem tylko w tym, że to ma niewiele wspólnego z rzeczywistością (zawsze o to pytałem osobiście).

[Paether]

To co, najlepiej mieszkać na równiku (może nieco na południe) ?

[Darek_B]

Eeehhhh... może kiedyś będzie mi dane zobaczyć je na własne oczy.

 

Muszę sprawdzić mniej więcej jak daleko na południe trzeba się udać, żeby można było je sensownie oglądać o określonej porze roku

 

Od grudnia do marca na Wyspach Zielonego Przylądka ( 15 stopni szer. N) LMC będzie widoczny od 3 do ok. 10 stopni nad horyzontem, ze środkiem na około 7u stopniach.

Można powiedzieć że już da się sfotogrować.

 

Teoretycznie LMC wychodzi zza horyzontu już w południowym Egipcie - okolice Abu Simbel i jeziora Nasera czyli 22 stopnie szerokości północnej.

Biorąc pod uwagę zapylenie atmosfery od Sahary, nie widzę szans, co prawda w Marsa Alam złapałem większą część Krzyża Południa ale na tej wysokości nie widziałem żadnych obiektów mgławicowych czy "mlecznych".

 

Z popularnych i w miarę "tanich" kierunków pozostaje jeszcze wyjazd do Kenii, tu już jesteśmy na południe od równika i mamy duże szanse na zobaczenie naszych obłoków.

 

ps. Można poszukać okazji na loty do RPA, w tamtym roku znalazłem przelot Warszawa-Monachium-Kapsztad i spowrotem za około 1900 zł.