bartolini

Jeżeli pionowo, to korektorem do góry. Zdarza się, że SCTki mają nałożone tonę smaru na mechanizm focusowania lustra głównego. Wtedy może się zdarzyć, że smar spłynie na krawędź lustra głównego i skapnie na korektor.

Trzeba pisać do oporu licząc, że obserwatorzy przeczytają i dowiedzą się czegoś nowego, albo zaczną szukać dodatkowych informacji. W astrofoto swoją wiedzę można zweryfikować na podstawie obrazka. W wizualu można przez całe życie wierzyć w różne „prawdy objawione” i nie wycisnąć maksimum możliwości ze swojego sprzętu i miejscówki. Przez to tak mało jest pytań i tematów o technikach obserwacyjnych.

To (najpopularniejsze) rozumowanie opiera się na założeniu, że parametry wzroku przy widzeniu fotopowym można przełożyć na widzenie skotopowe. Zakładam, że to rozumowanie pochodzi z doświadczeń profesjonalnej astronomii obserwacyjnej, gdzie obserwowano stosunkowo jasne i kontrastowe obiekty w warunkach fotopowych/mezopowych - choćby obserwacje pozycyjne gwiazd. Niestety za widzenie fotopowe i skotopowe odpowiadają różne struktury w oku. Odpowiednio czopki i pręciki. Widzenie skotopowe zapewnia o wiele niższą rozdzielczość (jakieś 5~10x niższą) niż widzenie fotopowe. Obserwując np. galaktykę ze źrenicą 0.7mm nie zobaczysz mętów ani innych wad oka. Głównym problemem przy obserwacjach DSów z małą źrenicą jest odpowiednia adaptacja wzroku. Co wiele osób trywializuje i o co wcale nie łatwo na naszych zaświetlonych miejscówkach. Druga sprawa to słabe umiejętności wielu właścicieli dużych dobsonów, którzy nie obserwując często, nie mają odpowiednich umiejętności do obserwacji słabych obiektów z powiększeniami 300-500x.

Pewnie najwygodniej byłoby użyć torebek z żelem krzemionkowym. Tylko ciężko się go regeneruje w warunkach domowych (uzyskanie 100-120*C w domowym pierkarniku) żeby nie stopić Tyveku.

Najprościej zrobić prosty cold box jak na lustrzanki: Geoptik Thermoelectric cooling box for EOS cameras (astroshop.eu) Z hermetycznej puszki elektrycznej - coś w tym stylu: Puszka Instalacyjna Hermetyczna 100x100x50mm IP56 - Sklep, Opinie, Cena w Allegro.pl Jeżeli zimna strona peltiera nie będzie stykać się z korpusem kamery, to wymrozi (osuszy) całą wilgoć z jej wnętrza. Wiadomo - sprawność gorsza i czas zejścia do niskiej temperatury będzie stosunkowo długi. Jeżeli w takim cold boxie Peltier ma się stykać z obudową kamery/chipem to trzeba by jakoś osuszać. Można by użyć sito molekularne w woreczku wewnątrz cold boxa. SITA MOLEKULARNE 4A - AKTYWNE - 100g 12442365871 - Allegro.pl BTW Stary wątek z przeróbkami kamery przez Hamala.

W zeszłym roku było: Jesien_21{spacja}adam.mickiewicz@gmail.com{spacja}ID_1234 W tym roku ma być? SrodaJesien2022{spacja}adam.mickiewicz@gmail.com{spacja}ID_1234 Jesien2022{spacja}adam.mickiewicz@gmail.com{spacja}ID_1234

Brałbym GSO. Lepszy wyciąg, lepsze okulary kitowe. Chłodzenie lustra głównego w zestawie.

Crescenta oglądałem w 20x110 z ultrablockami pod niebem 4~5 bortle. Do motyla raczej jakieś 8x42 z UHC/Hbeta i niebo 3~4 bortle.

Te okularki to Koenig 1:2:1. Kiedyś sprzedawany w Stanach pod marką University Optics. Ta konstrukcja okularu (lub jej prostsza, 3-soczewkowa wersja 1:2) była często wykorzystywana w lornetkach.

On board

Nazywa się to smar tłumiący (damping grease). Akcesoria Televue czy wyciągi starlighta mają też tym posmarowane pokrętła. Te smary mają konsystencję butaprenu. Próbowałem z olejem silikonowym - ale nawet taki o lepkości kilkaset tysięcy cSt daje za mały opór i po pewnym czasie spływa. Kiedyś znalazłem taki smar tłumiący na ali, ale jeszcze nie kupiłem: 50g biały smar tłumiący o wysokiej lepkości smar tłumiący obiektyw mechaniczny smar tłumiący do części przesuwnych|Power Tool Accessories| - AliExpress Jeden z producentów: Damping - Nye Lubricants

W takich dużych gabarytach pozostaje skleić model papierowy: Dokładny model Hubble: Hand-Held Hubble: Expert Paper Model (hubblesite.org) Prostszy model JWST z opisem paru upgrade'ów: Make Your Own Paper Model! Webb Telescope/NASA

Masz nosek 2" blokowany jednym pokrętłem? Ogólnie stożki wykonane na noskach różnych akcesoriów to "pic na wodę" - mają za małą zbieżność, żeby uzyskać efekt dociągania do czoła wyciągu. Potrzeba 15~20* zbieżności na stronę tylko po to, żeby pokonać kąt tarcia. Jeżeli nie chcesz gwintować tulei wyciągu, dodałbym w tulei wyciągu dwa dodatkowe pokrętła co 120* i dorobił coś takiego: Teleskop-Express: TS-Optics short Adapter from 2" to T2 thread - Rotation System (zakładam, że flattener ma żeński T2)

Celestron ma takie podkładki antywibracyjne: Podkładki antywibracyjne (3 sztuki, Celestron) (teleskopy.pl) Ja osobiście - po taniości - używam starych gazet typu national geographic

Tutaj ciekawy wykresik, pokazujący jak dla konkretnego lustra dielektrycznego zmienia się sprawność w funkcji kąta odbicia. Czerwony - promienie padają prostopadle. Kolejne kolory tęczy to zmiana kąta co 10º Dielectric mirrors, explained by RP Photonics Encyclopedia; laser mirrors, thin-film coating, multilayer, mirror design, fabrication (rp-photonics.com) Ciekawe czy można zrobić takie zoptymalizowane dla kąta 45º ?

Link do webcama dalej działa - można zobaczyć w szczegółach. https://elt.eso.org/about/webcams/

Nigdy nie bawiłem się w takie rzeczy. Ale czytałem artykuł jak kiedyś robili to Amerykanie z dużymi dobsami. Po idealnym wypoziomowaniu montażu, celowali w obiekt o znanych współrzędnych. Odczytywali wartości z podziałek na montażu i wklepywali poprawki w kalkulator programowalny, który później konwertował współrzędne równikowe obiektów z katalogów na skorygowane azymutalne. Teraz planetaria na komórkę niby trochę upraszczają zabawę, bo poddają od razu współrzędne azymutalne.

A po co ustawiać podstawę montażu alt-az precyzyjnie na linii Północ-Południe? Co innego platforma paralaktyczna - trzeba się przyłożyć.

Ktoś tu ostro poleciał w uproszczenia... Podjazd pod wysoki krawężnik z prędkością 2km/h - i cały ten wywód jest "o kant dupy rozbić".

Faktycznie w ostatnich latach jasność mgławicy spadała - poniżej krzywa z lat 2010-2020: baa-check-file.php (britastro.org) Znalazłem na forum relację z pozytywnych obserwacji Piotrka Guzika w Beskidzie NIskim z 2016: I dyskusję na deepskyforum: Object of the Week, October 25, 2020 – GM 1-29, HH 215, Gyulbudaghian’s Nebula (deepskyforum.com)

Od strony okularów, trochę karkołomne. W sumie nie trzeba patrzeć przez środki filtrów. Można by zrobić sobie taki adapter np. z dwóch arkuszy spienionego pcv. W jednym wycięte, obok siebie otwory fi48. W drugim dwa otwory o średnicy opraw okularów i twoim rozstawie oczu. Łączysz dwie płytki ze sobą i tadaam. Oczywiście można to wydrukować. Problemem będą odbicia od zewnętrznych, niewykorzystanych obszarów filtrów. Można by przymocować jakąś piankę/mikrogumę wokoło adaptera, żeby wyciąć boczne światło.

Kwestia źrenicy wyjściowej. Wypadałoby te ~5mm uzyskać czyli powiększenie ~20x. Ja używam od lat UB w 20x110 i efekt jest super. Sprawdziłbym też, czy po wkręceniu filtra w tulejkę starczy backfocusa. Niektóre okulary mogą nie ostrzyć w kątowych apm-kach :/ Musiałbyś pogrzebać na CN, albo ktoś kto ma taką 100kę i używa filtrów coś doradzi.

W Iphone jest odpalane potrójnym kliknięciem przycisku blokady menu, w którym można włączać/wyłączać predefiniowany kolor zamiast białego i predefiniowane przyciemnienie ekranu. Także w sumie nie korzystam z trybu nocnego SS7

@Setaarius nie miałem OLEDa/AMOLED - jakieś soniaki, motorolki. Sama jasność IPSa nie była problemem, a to że wiecznie, po odblokowaniu wyświetlały biały pasek u dołu ekranu.

Używałem przez 1.5 roku SS6plus i teraz SS7plus od kilku miesięcy - do wizuala. SS7 mam wrażenie lepiej wyświetla mapy niż SS6 - tzn są dla mnie bardziej czytelne. Poza tym wyrzucenie kompasu i zegara do góry ekranu zapobiega przypadkowemu ich odpaleniu, co strasznie wkurzało przy starhoppingu. Poza tym bajery Ogólnie telefon + Sky safari wyparło u mnie drukowane atlasy. Duża w tym zasługa iPhone, gdzie można sobie ustawić skróty dostępności: „filtry barwne” i „obniż punkt bieli”. Telefony z Androidem zawsze ruinowały mi adaptację. Atlas Interstellarum używam jeszcze do obserwacji ciemnych mgławic, ale te obserwuję max. kilka razy do roku, jak trafię pod ciemne niebo. No i atlas Rukla do Księżyca.