bartolini

Trzeba pisać do oporu licząc, że obserwatorzy przeczytają i dowiedzą się czegoś nowego, albo zaczną szukać dodatkowych informacji. W astrofoto swoją wiedzę można zweryfikować na podstawie obrazka. W wizualu można przez całe życie wierzyć w różne „prawdy objawione” i nie wycisnąć maksimum możliwości ze swojego sprzętu i miejscówki. Przez to tak mało jest pytań i tematów o technikach obserwacyjnych.

To (najpopularniejsze) rozumowanie opiera się na założeniu, że parametry wzroku przy widzeniu fotopowym można przełożyć na widzenie skotopowe. Zakładam, że to rozumowanie pochodzi z doświadczeń profesjonalnej astronomii obserwacyjnej, gdzie obserwowano stosunkowo jasne i kontrastowe obiekty w warunkach fotopowych/mezopowych - choćby obserwacje pozycyjne gwiazd. Niestety za widzenie fotopowe i skotopowe odpowiadają różne struktury w oku. Odpowiednio czopki i pręciki. Widzenie skotopowe zapewnia o wiele niższą rozdzielczość (jakieś 5~10x niższą) niż widzenie fotopowe. Obserwując np. galaktykę ze źrenicą 0.7mm nie zobaczysz mętów ani innych wad oka. Głównym problemem przy obserwacjach DSów z małą źrenicą jest odpowiednia adaptacja wzroku. Co wiele osób trywializuje i o co wcale nie łatwo na naszych zaświetlonych miejscówkach. Druga sprawa to słabe umiejętności wielu właścicieli dużych dobsonów, którzy nie obserwując często, nie mają odpowiednich umiejętności do obserwacji słabych obiektów z powiększeniami 300-500x.

Pewnie najwygodniej byłoby użyć torebek z żelem krzemionkowym. Tylko ciężko się go regeneruje w warunkach domowych (uzyskanie 100-120*C w domowym pierkarniku) żeby nie stopić Tyveku.

Najprościej zrobić prosty cold box jak na lustrzanki: Geoptik Thermoelectric cooling box for EOS cameras (astroshop.eu) Z hermetycznej puszki elektrycznej - coś w tym stylu: Puszka Instalacyjna Hermetyczna 100x100x50mm IP56 - Sklep, Opinie, Cena w Allegro.pl Jeżeli zimna strona peltiera nie będzie stykać się z korpusem kamery, to wymrozi (osuszy) całą wilgoć z jej wnętrza. Wiadomo - sprawność gorsza i czas zejścia do niskiej temperatury będzie stosunkowo długi. Jeżeli w takim cold boxie Peltier ma się stykać z obudową kamery/chipem to trzeba by jakoś osuszać. Można by użyć sito molekularne w woreczku wewnątrz cold boxa. SITA MOLEKULARNE 4A - AKTYWNE - 100g 12442365871 - Allegro.pl BTW Stary wątek z przeróbkami kamery przez Hamala.

W zeszłym roku było: Jesien_21{spacja}adam.mickiewicz@gmail.com{spacja}ID_1234 W tym roku ma być? SrodaJesien2022{spacja}adam.mickiewicz@gmail.com{spacja}ID_1234 Jesien2022{spacja}adam.mickiewicz@gmail.com{spacja}ID_1234

Brałbym GSO. Lepszy wyciąg, lepsze okulary kitowe. Chłodzenie lustra głównego w zestawie.

Crescenta oglądałem w 20x110 z ultrablockami pod niebem 4~5 bortle. Do motyla raczej jakieś 8x42 z UHC/Hbeta i niebo 3~4 bortle.

Te okularki to Koenig 1:2:1. Kiedyś sprzedawany w Stanach pod marką University Optics. Ta konstrukcja okularu (lub jej prostsza, 3-soczewkowa wersja 1:2) była często wykorzystywana w lornetkach.

On board

Nazywa się to smar tłumiący (damping grease). Akcesoria Televue czy wyciągi starlighta mają też tym posmarowane pokrętła. Te smary mają konsystencję butaprenu. Próbowałem z olejem silikonowym - ale nawet taki o lepkości kilkaset tysięcy cSt daje za mały opór i po pewnym czasie spływa. Kiedyś znalazłem taki smar tłumiący na ali, ale jeszcze nie kupiłem: 50g biały smar tłumiący o wysokiej lepkości smar tłumiący obiektyw mechaniczny smar tłumiący do części przesuwnych|Power Tool Accessories| - AliExpress Jeden z producentów: Damping - Nye Lubricants

W takich dużych gabarytach pozostaje skleić model papierowy: Dokładny model Hubble: Hand-Held Hubble: Expert Paper Model (hubblesite.org) Prostszy model JWST z opisem paru upgrade'ów: Make Your Own Paper Model! Webb Telescope/NASA

Masz nosek 2" blokowany jednym pokrętłem? Ogólnie stożki wykonane na noskach różnych akcesoriów to "pic na wodę" - mają za małą zbieżność, żeby uzyskać efekt dociągania do czoła wyciągu. Potrzeba 15~20* zbieżności na stronę tylko po to, żeby pokonać kąt tarcia. Jeżeli nie chcesz gwintować tulei wyciągu, dodałbym w tulei wyciągu dwa dodatkowe pokrętła co 120* i dorobił coś takiego: Teleskop-Express: TS-Optics short Adapter from 2" to T2 thread - Rotation System (zakładam, że flattener ma żeński T2)

Celestron ma takie podkładki antywibracyjne: Podkładki antywibracyjne (3 sztuki, Celestron) (teleskopy.pl) Ja osobiście - po taniości - używam starych gazet typu national geographic

Tutaj ciekawy wykresik, pokazujący jak dla konkretnego lustra dielektrycznego zmienia się sprawność w funkcji kąta odbicia. Czerwony - promienie padają prostopadle. Kolejne kolory tęczy to zmiana kąta co 10º Dielectric mirrors, explained by RP Photonics Encyclopedia; laser mirrors, thin-film coating, multilayer, mirror design, fabrication (rp-photonics.com) Ciekawe czy można zrobić takie zoptymalizowane dla kąta 45º ?

Link do webcama dalej działa - można zobaczyć w szczegółach. https://elt.eso.org/about/webcams/

Nigdy nie bawiłem się w takie rzeczy. Ale czytałem artykuł jak kiedyś robili to Amerykanie z dużymi dobsami. Po idealnym wypoziomowaniu montażu, celowali w obiekt o znanych współrzędnych. Odczytywali wartości z podziałek na montażu i wklepywali poprawki w kalkulator programowalny, który później konwertował współrzędne równikowe obiektów z katalogów na skorygowane azymutalne. Teraz planetaria na komórkę niby trochę upraszczają zabawę, bo poddają od razu współrzędne azymutalne.

A po co ustawiać podstawę montażu alt-az precyzyjnie na linii Północ-Południe? Co innego platforma paralaktyczna - trzeba się przyłożyć.

Ktoś tu ostro poleciał w uproszczenia... Podjazd pod wysoki krawężnik z prędkością 2km/h - i cały ten wywód jest "o kant dupy rozbić".

Faktycznie w ostatnich latach jasność mgławicy spadała - poniżej krzywa z lat 2010-2020: baa-check-file.php (britastro.org) Znalazłem na forum relację z pozytywnych obserwacji Piotrka Guzika w Beskidzie NIskim z 2016: I dyskusję na deepskyforum: Object of the Week, October 25, 2020 – GM 1-29, HH 215, Gyulbudaghian’s Nebula (deepskyforum.com)

Od strony okularów, trochę karkołomne. W sumie nie trzeba patrzeć przez środki filtrów. Można by zrobić sobie taki adapter np. z dwóch arkuszy spienionego pcv. W jednym wycięte, obok siebie otwory fi48. W drugim dwa otwory o średnicy opraw okularów i twoim rozstawie oczu. Łączysz dwie płytki ze sobą i tadaam. Oczywiście można to wydrukować. Problemem będą odbicia od zewnętrznych, niewykorzystanych obszarów filtrów. Można by przymocować jakąś piankę/mikrogumę wokoło adaptera, żeby wyciąć boczne światło.

Kwestia źrenicy wyjściowej. Wypadałoby te ~5mm uzyskać czyli powiększenie ~20x. Ja używam od lat UB w 20x110 i efekt jest super. Sprawdziłbym też, czy po wkręceniu filtra w tulejkę starczy backfocusa. Niektóre okulary mogą nie ostrzyć w kątowych apm-kach :/ Musiałbyś pogrzebać na CN, albo ktoś kto ma taką 100kę i używa filtrów coś doradzi.

W Iphone jest odpalane potrójnym kliknięciem przycisku blokady menu, w którym można włączać/wyłączać predefiniowany kolor zamiast białego i predefiniowane przyciemnienie ekranu. Także w sumie nie korzystam z trybu nocnego SS7

@Setaarius nie miałem OLEDa/AMOLED - jakieś soniaki, motorolki. Sama jasność IPSa nie była problemem, a to że wiecznie, po odblokowaniu wyświetlały biały pasek u dołu ekranu.

Używałem przez 1.5 roku SS6plus i teraz SS7plus od kilku miesięcy - do wizuala. SS7 mam wrażenie lepiej wyświetla mapy niż SS6 - tzn są dla mnie bardziej czytelne. Poza tym wyrzucenie kompasu i zegara do góry ekranu zapobiega przypadkowemu ich odpaleniu, co strasznie wkurzało przy starhoppingu. Poza tym bajery Ogólnie telefon + Sky safari wyparło u mnie drukowane atlasy. Duża w tym zasługa iPhone, gdzie można sobie ustawić skróty dostępności: „filtry barwne” i „obniż punkt bieli”. Telefony z Androidem zawsze ruinowały mi adaptację. Atlas Interstellarum używam jeszcze do obserwacji ciemnych mgławic, ale te obserwuję max. kilka razy do roku, jak trafię pod ciemne niebo. No i atlas Rukla do Księżyca.

W tych okularach tuleja nie ma stopnia oporowego, tylko wyciąg/kątówka opiera się o anodowaną pokrywę.