Skocz do zawartości

OBERON RD

Społeczność Astropolis
  • Postów

    1 412
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    6

Treść opublikowana przez OBERON RD

  1. SER jest bodajże 12 bitowy a nie 8 bit jak Avi - masz większą skalę szarości niż 256. Registax wieszał ni się przy 80%, składałem w Autostakkert2, wavelet pliku png w R6 (linear gausian 1x0 5x70). Odszumienie i unsharpmask 7 i 5 w Corel PhotoShop.
  2. Pobieram plik i pobieram. Wszyscy teraz pewnie coś pobierają, niekoniecznie Wenus. Na łączu w pracy wychodzi mi 2MB / min
  3. Skoro coś tam z M51 było nie halo, tym razem link do stacka, ale uwaga 70 MB https://drive.google.com/file/d/1wpjNyFPLP4SbiS9TGal4JJOIVJy6qZVw/view?usp=sharing
  4. Dzięki za uwagi. A jest gdzieś to w DSS, bo zapisuje normalnie jako Tiff 16 bit, chyba że Windows przyciął przy cropie. Zaraz złożę M51 raz jeszcze jako Intersection i wrzucę na dysk surowy i bez cropa.
  5. Hamal, zobacz czy zaczytasz, to są cropy z autosave po kilkanaście MB, nie 170MB, bo składałem jako mozaikę i potem i tak trzeba ścinać zaszumienia. Jak pisałem montaż za bardzo myszkował bo był źle wyważony. C38 https://drive.google.com/file/d/1drubWOM9p60X0HoMt7M-l4l9Za5366Oj/view?usp=sharing M51 https://drive.google.com/file/d/1dgaynrFZZMFTuUx0kXhZN7UzRfAR8u-8/view?usp=sharing
  6. Nie ma wieczorem kuszącego mnie Księżyca i planet o rozsądnych porach (poza Wenus, no OK). Postanowiłem zamiast SkyGuidera z obiektywem 200 mm podpiętym do Canona 70D (nie modyfikowany) którym ostatnio się bawiłem użyć do fotografii nieba innego setupu. Mam 14” SCT z ogniskową 3555mm. Skróciłem ją reduktorem Celestrona do 2240 mm i dostałem światłosiłę f6,3 zamiast f10. Korektor nie daje komy, ale… Podczas zdjęć słabych gwiazdek zauważyłem na szczęście, że dwu- trzyminutowe ekspozycje wychodzą dziwnie. Słabe gwiazdki jakby zataczały kółka o średnicy kilkudziesięciu pikseli w czasie około 5 min. Czyli muszę do takich zdjęć dorobić guiding, a przed tym jeszcze sprawdzić czy SCT nie poruszył się na słupie (wł. klin paralaktyczny czy się nie poruszył) i montaż jest dobrze zalignowany. Nie robiłem DS tym teleskopem, bo matryce kamerek planetarnych są malutkie. Ale Canon 70D ma już sensor APS-C, czyli może połowę pełnej klatki i na nim już można coś złapać większego niż 2-3 minuty kątowe. Z uwagi na wspomniane wyżej krążenie montażu ekspozycje były 20 sekundowe przy ISO 6400 a i sumaryczne czasy to minuty nie godziny: Caldwell 38 (Igła) 22 klatki x 20 sek M51 100 klatek x 20 sek M101 65 klatek x 20 sek M57 13 klatek x 20 sek Składane w DSS, crop z klatki i resize do 50%, galaktyki wyostrzone Registaxem, kosmetyka na końcu w starym Corel PaintShop Pro X8. Mam nadzieję, że kolejne zdjęcia będą mniej zaszumione, może zdecyduję się na PhotoShopa czy inne programy. Na razie cieszyłem się, że widać coś kolorowego od razu, bez alignowania RGB jak przy planetkach z kamer mono
  7. Wczoraj po 23.00, obiektywem 200mm f4, Canon 70D ISI 800. 77 klatek po 60 sekund. Na cropie jasna gwiazda w górnym prawym rogu to 42 Camelopardalis o jasności 5,06 mag. Plus lepsza pojedyncza klatka. Lepsza, bo były jakieś cienkie chmurki chwilami i rozświetlało się niestety niebo. I na dużym zdjęciu obie jasne gwiazdy wg. których można orientować obiektyw to 42 i 42 Camelopardalis.
  8. Albo mapka na dłużej z Wikipedii jeżeli nie chcesz używać Stellarium itp. Wejdź w Wikipedię i powiększ to zdjęcie. https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0a/Comet_2019_Y4_ATLAS-sky.png
  9. Wczorajsza kometa, to nie Atlas ale Atlasik. Księżyc skutecznie gasił ją swoim blaskiem. Udało mi się Canonem 70D na dość krótkiej ekspozycji (60 x 15 sek, ISO 800, 200mm f4) złapać i kometę - prawy dolny róg i w lewym górnym NGC 2403 (inaczej Caldwell 7) która to galaktyka należy podobno wg. Stellarium cytującego Wiki do grupy M81. W każdym razie mimo "prawie pełni" załapały się gwiazdki 14 mag. Na przekątnej łączącej C7 z kometą 2019 Y4 Atlas są dwie "jasne" gwiazdy, mają odpowiednio 6,44 i 7,63 mag. To crop kadru APS-C, a poniżej sam wycinek z kometą resize 200%.
  10. Ładne szczegóły, tylko trochę ten Plato skryty w cieniu, nie wiem czy wszyscy widzieli kratery na jego dnie, ja po rozjaśnieniu zobaczyłem jakiś mniejszy niż te typowe 5 szt. po 2km średnicy.
  11. Lemarc, - no proszę, to tak poleciało daleko przez mniejszą grawitację ! Anoatol - zdjęcia robiłem 14" SCT Meade, to tzw. ACF typu Ritchey-Chrétien, choć opinie czy naprawdę RC, czy słowo "advanced" jest mykiem producenta by robić coś taniej też się zdarzają. Ale kupiłem go w 2007, przedtem 10 lat używałem 8". Kamera ostatnio ASI 178MM z pikselem tak małym (2,4um), że barlow już nie ma sensu przy ogniskowej 3555 mm.
  12. Jak zwykle ostatnio ASI 178 MM C, filtr IRpass 685nm. Ogniskowa 3555 mm, F10.
  13. Poniżej Mare Humorum jest Lacus Excellentiale czyli Jezioro Doskonałości. Jego maksymalna średnica to około 150 km. Mnie zaciekawiła górka na jego brzegu, która rzuca cień. Krater na środku "jeziora" to Clausius nazwany na cześć niemieckiego XIX w. fizyka. Widać był doskonały. Albo ...
  14. Często patrzymy na Schillera, ale zauważyliście poniżej, że jakby coś "przytarło" się o Księżyc albo poleciał rząd odłamków. Poniżej Schillera zakryty w cieniu Segner.
  15. W sumie między stackiem 20 klatek a pojedynczą nie było różnicy Ale klatki po 5 sek. więc nic dziwnego. Poniżej crop z obiektywu 200/2,8 przymknięty do f4.
  16. Wczorajsze Mare Humorum (po kliknięciu w nowym oknie format 3126 x 2197) to było chyba wszystko co może avikować mój komputer bez wieszania się. W dodatku mam wrażenie, że mniejsze pliki, nagrywane często nie jak duże z szybkością 30 ale 120 czy 80 klatek na sekundę dają ostrzejszy obraz. Może trafiaja na lepszy seeing stacki to 400 klatek z 4000.
  17. Dziś seeing był ok, świt witał Arystarcha, ale ładnie było widać wpół zatopiony krater Prinz i okoliczne szczeliny (Rimae Aristarchus, Rimae Prinz). Ostro cienie o lewo u góry rzuca Krieger. Jutro zobaczę co jeszcze było godnego uwagi. STC 14" ASI178MM filtr IR-pass 1000 klatek z 4000.
  18. No to miałeś czyste i ciemne niebo, bo ja tym samym obiektywem ISO 800 miałem prześwietlony obraz nieba przy 30 sek, i niestety nici z komety, ledwo plamka majaczyła. Albo była to jakaś cienka warstwa chmur, mgiełki czy pyłu, ale Księżyc rozświetlał pół nieba, niby gwiazdy były, ale nie takie, nie takie
  19. AS daje dwa pliki wynikowe - z wyostrzeniem i bez. Ten niewyostrzony można wyostrzyć w Registax6, R5 źle wyświetla pliki .png z AS. Szczerze mówiąc, przy dobrym materiale R6 nie wnosił nic nowego, obydwa dają ten sam efekt, ale w R6 jest więcej suwaków, więc można eksperymentować.
  20. Też wczoraj podziwiałem, zdjęcie z 22.12 to crop (ok. 1/4 klatki) z Canon 70D + 200/2,8 przymknięty do f45,6 Niestety, obiektyw robi dużo "promyków" od jasnych gwiazd i tym bardziej Wenus.
  21. Księżyc był wysoko, ale wichura, u mnie były turbulencje (co chwilę przez Ksiżżyc przelatywały jakieś obłoki), potem przyszły już konkretne chmury. Ale ... dokręcałem poluzowane drewniane elementy dachu w obserwatorium. Czyli coś obserwowałem
  22. Przysłonę 2,8 tylko do próbnych zdjęć., żeby zobaczyć czy wszystko OK w kadrze. Resztę robię na f4, gwiazdy są lepsze na matrycy APS-C (Canon 70D) więc tym bardziej na pełnej klatce 6D. WIęc nie potrzebujesz robic flatów na 2,8. Zrób flaty dla stosowanej do porządnych zdjęć przysłony, np. wspomnianej 4,5.
  23. Pax! Wątek założył Lemarc, by: "...Planuję pokazywać mniej oklepane ujęcia i rejony Księzyca w dużej skali z odpowiednim komentarzem.." Czytając SJP zakamarek to: miejsce trudno dostępne, ukryte; zakątek. Stąd wrzucanie do tego wątku krateru Plato czy Gassendi itp. znanych formacji po przemyśleniu też wydaje mi się nadużyciem. Chyba, że w nietypowym oświetleniu, ledwo wychodzące na światło słoneczne, bo nie każdy dysponuje czasem, pogodą czy sprzętem, by coś takiego zobaczyć, co było niedawno widoczne podczas oglądania terminatora, a akurat autorowi wrzuconego zdjęcia, opisu udało się zaobserwować. Uważam, że mogą tu pasować też wszelkie artefakty księżycowe - "iglice", "mosty" czy "lunar X". Wczoraj popełniłem kilkadziesiąt avików, ale do tego wątku najbardziej pasuje mi Sacrobosco, krater z kraterami w środku, z ciekawymi tarasami na dnie, nazwany od angielskiego matematyka Johna Hoolywooda Sacrobosco, który żył w XIII w i uczył królowej nauk w Oxfordzie. Jasna pręga po prawej stronie zdjęcia to dobrze widoczny wczoraj księżycowy Ałtaj. Więc może wrzucę zdjęcie, bo wątek ma POKAZYWAĆ
  24. Wow, światełka jak pociągi nocą I ogon ładnie wyszedł, brawo!
  25. No, Bieszczady czy Beskid Niski na razie nam nie grożą. Ja w weekend odsuwałem się się na tył ogrodu, żeby LP było mniejsze od ulicznych lamp
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.