OBERON RD

Lekko obrócona osłona i chyba krzywo (winieta nie jest równa) - trochę wchodziła w obraz.

No to ludzie Muska muszą jeszcze popracować, pilot Pirx startował i lądował bez tracenia kawałków rakiet

A drugi człon tez ląduje, czy spala się w atmosferze?

Ale zdolności rozdzielczej nie osiągniemy Hubble'a. A może mamy? Za Wikipedią: na polu 144"x144" 3 tys. obiektów. Czyli wysokość pola - dwie średnice Jowisza. Ale nie avikowane, tylko naświetlenie po parę minut. Przy seeingu 2" mamy 70 x 70 szczegółów = 4900 No dobra, na czarne piksele miejsca nie będzie.

Lemarc, dzięki, zmobilizowałeś mnie. Chmury oczywiście były, ale nie było mgły i parę ( 5) klatek wyszło. Jasna gwiazda po lewo to Capella, po prawo kometa. Na dole dach, świerczek itd. Kadr z 200mm f4, zmniejszony do 25%, Canon 70D 800 ISO ekspozycje 30 sek składane w DSS.

A ja wczoraj próbowałem i niestety ani w lornetce ani w aparacie. W ostateczności przerzuciłem się na Pelikana i Amerykę, ale po godzinie i tak przyszła mocna rosa a potem mgła. Dziś chmury, więc zasadzam się za te parę dni jak będzie koło Kapelli. Wtedy musi dać się znaleźć! No, chyba że jeszcze osłabnie

Pojedyncze klatki bez obróbki mnie przekonują. Ale mimo wszystko dziwne. Zaćma w obiektywie ?!

No off-top od komet i mgławic, ale Mateusz, popatrz w powiększeniu na lewą część zdjęcia - obiektyw to ma na różnych gwiazdkach pod RÓŻNYM KĄTEM?! Czarne ant-spajki w różnym ustawieniu? Dla mnie to artefakt z oprogramowania, dlatego pytam się kolegi Napoleona jakiego softu użył, bo będzie można zapytać tych co używają innego, czy im Samyang "przy pełnej dziurze" też "tak rysuje". Obiektywy, jak się ja przymyka czasem produkują coś, ale raczej na zewnątrz gwiazdek. Poniżej na powiększeniu "spajki" są ustawione POD TYM SAMYM KĄTEM na mojej fotce z obiektywu Canona (pojedyncza klatka Canon 200mm przymknięty do f4, na 2,8 raczej ich nie widać, bo gwiazdy bardziej się rozlewają).

Czym obiektyw produkuje, skoro jest z natury okrągły w środku? Robi się jakaś interferencja? Mamy fizyka na pokładzie forum? Bo Ekolog jest

Udało się sporo wyciągnąć, choć kolor T2 wygląda gorzej od Y4. Mam pytanie czy artefakty na dwóch jasnych gwiazdkach pochodzą z programu od składania, a jak tak to w czym składałeś? Bo chyba nie w DSS, on tak ładnie by nie zalignował wszystkiego? U mnie działa dobrze składanie na kometę i gwiazdy równocześnie tylko w 10% ( w DSS).

OK, Bogdan, masz rację. Jedna jaskółka itd.. Przeleciałem foldery i na APS-C z MTO 1000 mm nie ma winnietowania, sprawdziłem. Widać pamiętałem jeszcze z dużego obrazka. Ale twoje zdjęcie potwierdza średnią jakość optyki, chyba, że trudności z ogniskowaniem. Ostrość jest papierowa, p. fotka z 500/8. To zdjęcie krogulca jest przycięte z poziomego kadru i wtedy nie ma winiety. Na zdjęciu pola widać ciemne rogi i to nie FF ale APS-C.

135/3,5mm jest ok z Canonem, testowałem w tym roku, ale np. zwierciadlany 500mm mocno winietuje nawet na matrycy APS-C i co gorsza jest ciemny, f8. MTO 1000 f10 tym bardziej. Przy tych dłuższych kiepsko ustawia się ostrość - ciężko chodzą pierścienie, ich ruch jest krótki. Mam obiektywy szerokie ale nie używałem do astro, ogólnie ostrość tych obiektywów nie jest wysokich lotów, jednak po stacku i programowym "ostrzeniu" zdjęcia ok. Nie natrafiłem w rosyjskich na jakiejś duże aberracie czy komę jak np. w sigmie 30/1,4. Ale wschodnie obiektywy skoro są raczej ciemne, to dziwne by było, by jeszcze koma była. Lata temu (1980) używałem obiektywów z DDR (do Practicy). Taka 135 czy 50 dawały o wiele lepszy kontrast niż Jupiter czy Helios. Dłuższe były niestety poza moim zasięgiem, korzystałem wtedy z obiektywów w klubie fotograficznym, tzw. "ciemni" w naszym LO (były do pożyczenia takie cudeńka jak 85/1,2 itp). Wszystko manual i bez stabilizacji Teraz używam 200/2,8 Canona (ale na f4, 2,8 mydli).

Warto popatrzeć w nadchodzących dniach w górę, w okolice Wielkiej Niedźwiedzicy. Kometa C/2017 T2 PANSTARRS będzie zbliżała się do M81 i M82. Najbliżej będzie 23 i 24 maja, przejdzie po prawo nad M82 (ta cienka galaktyka ) w odległości mniej więcej takiej jaka oddziela widoczne na poniższym zdjęciu M81 od M82, czyli w ciasnym całkiem kadrze. Wczoraj w nocy złapałem ją (kometę) już na jednym kadrze w obiektywie 200mm. Stack 55x 60 sek, f4 ISO 800 Canon 70D na SkyGuider Pro w wiejskim ogródku (wieś bogata, świateł nie wyłącza jak Kraków! ). Składane na gwiazdki, kometa lekko poruszona, albo na kometę. Drugi stack to już mocny wycinek, ale dzięki temu widać dobrze centrum komety (głowa czy jądro?) plus słaby warkocz (latarnie i grandient od nich !). DSS przy składaniu i na to i na to (czyli w teori ostre gwiazdki i kometa) nic nie składa dobrze, niestety Gwiazdki w mglistej otoczce a kometa mimo ręcznego zaznaczenia na wszystkich 55 zdjęciach - pojechana. Może coś w ustawieniach ? Nie wiem.

Tym razem nieco niższa czułość - 3200 ISO Ale na C38 Igłę zebrałem 1h 20 min w klatkach 30 i 40 sek. Do tego próba M57 jakieś 10 minut klatek nieporuszonych (stack z 20 klatek). M57 zdecydowanie jaśniejsza już z tak krótkiego naświetlania. Nieprzerabiany Canon 70D, plus Meade 14 cali z reduktorem Celestrona na f 6,3 ( w teorii ogniskowa 2240 mm). Oryginalne pliki zmniejszone do 50% i przycięte. M57 byłoby lepsze, bo nawet założyłem nową baterię do aparatu, ale nie paluszki do pilota A poszedłem spać nie myśląc, że dziś przymrozek, a bateryjki AAA wiekowe. Nie myślałem o przymrozku, bo kupiłem opaski Omegona. BTW - kiedy rano poszedłem do obserwatorium, to przy -1 C pół szyby z przodu SC było i tak zaszronione. Szukacz nie.

No, jak się rozkręca kamerki, to trzeba potem je badać

Zdjęcia z pierwszej połowy nocy 3/4 maja. Druga czeka na dysku. Oczywiście warto było popatrzeć na Mare Humorum i Gassendiego. Na przykładzie tego morza ładnie widać, że Księżyc jest kulisty i kolejne minuty wydobywają na światło słoneczne coraz dalsze obszary księżycowej sfery. Warto jednak popatrzeć na okolice Mare Humorum. Jest tam sporo malowniczych formacji czy „lunaryzmów” . Lunaryzm to chyba słowo utworzone na podobieństwo „asteryzmu”. Asteryzm to formacja gwiazd, która coś nam przypomina. Choćby wieszak na ubrania. Natomiast „lunaryzm” czy „krateryzm” to formacja przypominająca coś z naszej rzeczywistości ale utworzona przez kratery czy górki, cienie na powierzchni Księżyca. Krateryzm będzie tu jednak lepszym słowem, bo lunaryzm wg. SJP to wiedza i wierzenia ludowe o Księżycu . Nie wiem na ile się dopatrzycie, ale ja w Bessarionie i okolicy widzę oko (bessarion to jego prawa strona, tego oka), Wichmann to facecik z kozią bródką i małymi oczkami, ale dużym nosem (Wichmann to nos). Okolice Keplera z łańcuchami górek przypominają trójpalczastą łapę dinozaura. Poniżej Keplera jest Encke. Taki prawie sześciokątny krater. Na lewo od Enckego mniejszy krater Maestlin ze szczeliną tegoż imienia. A góry rzucają ostre cienie i łukiem prowadzą do krateru Maestlin właśnie. Maestlin to nie byle kto, tylko nauczyciel wspomnianego Keplera. Ostanie zdjęcie to krater Letronne ze szpileczkami cieni w środku krateru, wyjątkowo nie na cześć astronoma czy matematyka ale archeologa, w swoim czasie autorytetu od starożytnego Egiptu. Nawiasem mówiąc wyszukiwanie takich ciekawych formacji może przydać się przy zachęcaniu dzieci do patrzenia przez okular teleskopu.

W piątek urlop można wziąć, gorzej z chmurami w czerwcu. Druga połowa czerwca z reguły pochmurna (zawsze jak odbierałem świadectwo to niebo płakało ). Tak myślę jak poćwiczyć widoczność w kamerze, filtr R czy IR w maju podobnego dnia (2-3 dni przed nowiem). Nie musi być 10.00 rano, może być o 15.00, tylko żeby sprawdzić co i jak. GoTo niby jest, ale kilka razy odczyt GPS był taki, że tuba celowała w Ziemię szukając gwiazd.... Poza tym GoTo Meade boi się Słońca. W mniejszym, starszym teleskopie był myk, że trzeba było w menu wyszukać gwiazdę #900 wycelować w środek tarczy Słońca i był zalignowany. W dużym jeszcze nie próbowałem. Muszę przez maj sprawdzić.

Dobre porównanie, stary Astromaniak 4x szybszy ! Z tym, że może to kwestia ilości treści i userów?

Mi kiedyś na koszulce w środku robienia flatów mucha usiadła ( w nocy, naświetlania coś po 120 sek). Na kilka klatek ze 40 chyba, ale było ją potem widać. Jak ja się zastanawiałem co za plama.

Cele uniwersalne jak Drang Nach Osten? My mamy parcie w druga stronę/

Tak jakby "prześwietlone" były środki gwiazd. W suwakach Luminace i Highlight masz 50%? Bo jak pociągniesz bardziej to tak robi. Spróbuj zmniejszyć. Czasem chcąc podbić jasne obiekty przesuwałem suwaczek w prawo o 0,1% za daleko i bęc, ten sam efekt.

Zachęcony Twoimi zdjęciami spróbowałem z mniejszą optyką - Canon 200/2,8 przymknięty do f4 i body Canon 70D ISO 800. 77 klatek po 60 sek prowadzonych na Sky Guiderze. Na pewno Y1 jest jaśniejsza od Y4 (no ale ma nr 1 )

Nie tylko Tobie, myślałem, że dr. Alzhaimer się za mnie bierze. Patrzyłem i mniej więcej tak pobudzałem pamięć jak ten ludzik po prawo

Dzięki za wysiłki, wiem, że materiał mocno średni. No, widzę, że ja bardziej podbiłem saturację (20% w DSS, sporo ludzi lubi takie mocne kolory). Udało Ci się zrobić mniej kaszy w słabych partiach, ale z ISO 6400 to łatwo nie jest. Z kolei podczas obróbki zginął niestety środek galaktyki. Na typowych obiektach dobrze się jest uczyć, bo można sprawdzić na ile się odstaje. Ja do rana prawie siedziałem w obserwatorium, chciałem sprawdzić ustawienie na Polarną i o której przejdzie mi przez południk. Pechowo, że po 2.00, jakby nie mogła o 23.00. Montaż na słupie betonowym był pojechany o ponad pół stopnia. Fakt, że nie sprawdzałem może z dziesięć lat? A duże, kuszące gałki z każdej strony Ale po naświetlaniu 4 min wniosek jeden - bez guidingu się nie obejdzie niestety, to nie jest żadna logiczna krzywa.

Może macie bezchmurne niebo, to szukajcie komety. Wczoraj ok. 22.00 była jak na zdjęciu, sporo powyżej żółtawej 36 Camelopardalis. Dziś będzie na lewo od gwiazdki 7,38 mag. o jakieś 5' kątowych.