Grzędziel

Prawda, że odrobinę ciągnie, ale jak zmierzył @apolkowski kurwatura na poziomie 5% to niezły wynik. To z pewnością też zasługa faktu, że jest to światłosiła F/7 a nie F/4. Parę ruchów śrubkami tiltera (jest zamontowany) i problem zniknie. Poza tym dublet skonfiguruję tak, że APO 140 (z ciut lepszą optyką) będzie zbierał głównie L, Ha, OIII, a 130-tka RGB i też ewentualnie L oraz Ha. Niestety sporych kosztów tej zabawki nie uniknę. Przede wszystkim potrzebny montaż o udźwigu co najmniej 30 kg i konfiguracja softu, aby dwie kamery zsynchronizować z ditheringiem. Liczę, że znajdą się na forum dobre dusze, które ten problem ogarniają i pomogą.

Mam od wielu lat stary, poczciwy refraktor TS APO 130 F/7. Bardzo fajne szkło, używam go wyłącznie do wizuala na zwykłym azymutalnym montażu AZ4. Taki samochodowy, wyjazdowy trawelerek. Daje przepiękne obrazy planet, Księżyca, gwiazd podwójnych, a z Naglerem 22 mm wyłuskiwanie wszelkiej maści DS-ów to naprawdę uczta dla oczu i duszy -wizualowcy to doskonale rozumieją. I tak sobie pomyślałem, że może by się nadał jako druga tuba, równolegle spięta z moim fotograficznym APO 140. Wówczas wypadkowa średnica takiego dubletu rozpatrywana pod względem wydajności zbierania fotonów stanowiła by odpowiednik APO 190 mm F/4.8 czyli tuby dostępnej wyłącznie za kosmiczne pieniądze. Pomyślałem więc - gra warta świeczki. Pozostaje tylko sprawdzić jak owa tuba spisze się w teście fotograficznym. Tak więc skonfigurowałem go z flattenerem TS flat 2.5 i kamerą Atik 383. Tak na szybko, bez zabawy z tilterem i precyzyjnym ustawianiem odległości matrycy, w fatalnych warunkach -pełnia, miasto i cirrusy ustawiłem na przypadkowy kawałek nieba. Strzał LRGB 13x120 sek. Poniżej efekt: Co o tym sądzicie, warto poświęcić wizual dla takiego dużego dubletu?

Jak zawsze podziwiam Twoje gwiazdki. I te subtelne pyły, świetne!

No lepiej, wyraźnie lepiej. Ale żeby uzyskać pełny konsonans jest niezwykle proste i praktyczne rozwiązanie -kup nowy teleskop z większym FOV

Pełna zgoda. Warto było się trochę namęczyć.

Przepiękne

Trochę wygląda jakby oglądane przez ciemną szybę. Brakuje blasku, a przecież to są bardzo jasne obiekty.

Dzięki Panowie za zwrócenie uwagi na gwiazdy. Cenna uwaga, z resztą sam wiele razy mówię, żeby fotki traktować całościowo, a nie skupiać się tylko na wybranych elementach. Tu ewidentnie mi tego zabrakło.

Jak widać nawet z marnego nieba i niegalaktycznym setupem można fajnie galaktyczki pokazać. Jeśli byś naświetlił 10 godz. luminancji z ciemnej miejscówki było by mega zdjęcie.

Żeby wyszło dobre zdjęcie musi być spełnionych wiele warunków, takich jak: dobre, ciemne niebo, dobrze skolimowany teleskop, dobra optyka dobrze ustawiona ostrość, stale kontrolowana. dobry guiding/tracking dobre wyrównanie tła (brak gradientów, dobre flaty) dobrze zalignowane klatki DUUUUŻO materiału. Powyższe, to podstawa zebrania dobrego materiału. Dalej pozostaje obróbka, lata nauki i zbierania doświadczeń. Przyjrzyj się swojej fotce i poszukaj co niedomaga. A moja rada na początek, postaraj się zrobić dobre zdjęcie czarno-białe. Jedno, drugie... dziesiąte. Krzywe, poziomy, kontrola histogramu, wyrównanie tła itp. Kolor jest trudniejszy, nie zaczynaj nauki od niego.

Ha, ha, ha, mnie nie nabierzesz. To zdjęcie z kamery Schmidta 120 cm na Mount Palomar. POSS I, lata 50-te XX wieku: A skoro piszesz o większej skali, proszę bardzo 0,8"/pix:

A tu jedna klatka 600 sek. -warunki doskonałe, marzyło mi się zebrać takich co najmniej 60. Potem przechodziły cirrusy. i wersja szlachetna, mocno wyciągnięta. Pyły w tle majaczą.

Zawsze pragnąłem zrobić dobre zdjęcie tego słynnego Kwintetu. Setup skonfigurowałem tak, aby zmieścił się razem z NGC 7331. To moje trzecie podejście i już wiem, że nie ostatnie. Mam spory niedosyt. Mimo tygodnia spędzonego pod doskonałym niebem w Beskidach miałem tylko jedną w miarę pogodną noc. Nie udało mi się zebrać odpowiednio dużej ilości materiału, aby pokazać delikatne pyły w tle. Wrócę tam jeszcze, następnym razem z większą skalą i czulszą kamerą. Mój ulubiony Atik 383 niestety nie grzeszy czułością i z tej ilości materiału więcej nie umiem wyciągnąć. setup: CFF 140 f/4,9; AZ-EQ6; Atik 383; L: 25x600 sek. RGB 6x600 sek. Cała klatka 1:1, skala 1,60"/pix

Żeby nic nie kombinować przy wyciągu i mocowaniu kamery (wiadomo -może się coś przekrzywić, nowe flaty mogą być potrzebne) ja rotację realizuję obracając całą tubę w obejmach.

Plejadki jak trzeba, bardzo fajne zdjęcie.

Ale z tą ogniskową też dałoby radę lepszy kadr ustawić.

Fajny setup. ... super pomysł.

Oprócz samej poprawności technicznej zebrania i obróbki materiału warto też zwrócić uwagę na wybór kadru.

Fajnie wyszło, ładne gwiazdki.

Nie. Tak. Tak.

Zgoda, kolorki prima sort!

Twój kadr - Twoja decyzja. Ja bym widział raczej dwa kadry w pionie. Obcięty Pająk ze swoim fajnym "świderkiem" i rejon Płonącej Gwiazdy to dla mnie dysonans.

Świetne zdjęcie, jakich mało na forum. Dywan z pięknych, kolorowych gwiazdek z delikatnymi pyłami w tle. Przepięknie to wygląda.

Super sprawa, gratulacje. Też planowałem, żeby go zarejestrować więc dzięki za podanie namiarów jak go znaleźć.