Skocz do zawartości

diver

Społeczność Astropolis
  • Postów

    3 894
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    63

Treść opublikowana przez diver

  1. Dziś przeprowadziłem pierwsze testy na gwiazdkach. Motofocuser współpracuje z APT bez problemu, więc zamiast biegać do teleskopu klikam sobie strzałeczki w interfejsie APT. Nie wiem czy jest super, ale założony cel został osiągnięty. Podłączyłem również czujnik temperatury, ale nie zauważyłem, żeby napęd automatycznie zmieniał położenie wyciągu. Może nie było aż tak dużych różnic temperatur: podczas testów temperatura wahała się w granicach 8,5 - 9 stopni. A może jeszcze czegoś w setupie nie ustawiłem.
  2. Nie ma sprawy @Tayson. Może nie szukałem zbyt intensywnie, ale istnienie tego rodzimego o którym piszesz nie zostało przeze mnie zauważone. Więc wybacz mi proszę.
  3. Dziś po wykonaniu odpowiedniego kabla zasilającego motofocuser zamontowałem do wyciągu. Mój wyciąg (TS UNCN2 V-Power 2") w Newtonie to standard wymiarowy, więc z montażem żadnego problemu nie było. Napęd montuje się bez żadnych dodatkowych adapterów. Praca napędu jest płynna, przy prawidłowym wycentrowaniu osi żadnego bicia nie ma. Więc może mam więcej szczęścia niż Ty. Teraz czekam na pogodne niebo, żeby przetestować urządzenie "w boju" z zamontowanym czujnikiem temperatury. Po aktualizacji jakiego oprogramowania? Skoro Primaluce był najgorszy, to który jest najlepszy? Pewnie ten który masz obecnie. Czyli jaki masz obecnie?
  4. Fajne opracowanie. Obszar Pegaza na uboczu Drogi Mlecznej wizualnie jest raczej pusty. Poza M15 i C30 nie ma tam właściwie żadnych "spektakularnych", stosunkowo jasnych i łatwych obiektów DSO do obserwacji i astrofoto. Ale pewnie warto pogrzebać i w tych mniej spektakularnych. I może niekoniecznie DSO. Na przykład gwiazda podwójna 3 Peg i poczwórna HIP754.
  5. Mam już dość ciągłego biegania do teleskopu w celu korekty ostrości. Poszukałem więc sobie narzędzia wsparcia. https://www.primalucelab.com/astronomy/focusers/sesto-senso-robotic-focusing-motor.html Jestem po pierwszych "biurkowych" testach tego urządzenia. Sterowniki działają bez zarzutu, również te do platformy ASCOM. APT bez problemu czyta ten sterownik i obsługuje urządzenie. Mofocuser wygląda na solidnie i starannie wykonany. Problem oczywiście w setupie kablowym: załączone kable USB i zasilający nijak nie pasują do mojej rzeczywistości. Więc zabrałem się za niezbędne zmiany w tym zakresie. Do motofocusera dokupiłem również czujnik temperatury, który umożliwia automatyzację regulacji ostrości w zależności od zmian w temperaturze otoczenia. Jak to zadziała, zobaczymy. Niebawem motofosuer trafi na wyciąg, a gdy w końcu niebo pokaże gwiazdy, zostanie przetestowany w praktyce. Jeszcze tylko krótka dygresja na temat źródła dostawy. Najpierw urządzenie zamówiłem w teleskop-express.de, gdzie był oznaczony jako "in-stock". Po jedenastu dniach oczekiwania na produkt, który wg oferty był na stanie czyli do wysyłki od ręki, moje zamówienie miało stale magiczny status "processing". Straciłem cierpliwość, anulowałem zamówienie i zażądałem zwrotu pieniędzy. Zamówienie złożyłem u włoskiego producenta, który je natychmiast zrealizował.
  6. Skoro już wchodzimy w takie historyczne dywagacje, to skąd wiesz że to właśnie Messier wymyślił tę nazwę?
  7. Ja nie zdecydowałem się na mono. Wizja kilkukrotnego zbierania klatek z filtrami i żmudnej obróbki mnie przeraziła. Poszedłem na amatorską łatwiznę. Gratuluję odwagi w wyborze kamerki i życzę wytrwałości w pasji oraz wielu udanych fotek.
  8. Szczęśliwy ten, który ma niebo gwiaździste nad głową... Ładne. Myślę jednak, że nazbyt pokolorowałeś gwiazdki. Szczególnie na niebiesko. Gorących gwiazd w typie widmowym O, które rzeczywiście wizualnie świecą intensywnie niebiesko w obszarze Twojego obrazka jest chyba mniej, niż wynikałoby to z jego kolorystyki. Taki drobiazg.
  9. No to specjalnie dla Ciebie @ryszardo wersja "szlachetna". Pozbawia nas ona wiedzy o prawdopodobnych kolorach obiektów, ale niewątpliwie pobudza wyobraźnię. No i znika problem fałszowania kolorów kosmosu.
  10. Nie ma sprawy, to ciekawy off top. Masz podobne doświadczenia z CLS? Muszę przyznać, że dla mnie uzyskanie ładnego żółtego koloru na fotkach jest dość trudne. Nie wiem jednak, czy to rzeczywiście kwestia stosowania filtru CLS. Może tak być, bo CLS wycina radykalnie światło z zakresu ok. 550-630 nm. Żeby jednak potwierdzić tę tezę, muszę zebrać trochę materiału tego samego obiektu bez CLS. Pewnie będę próbował takie próby przeprowadzać. Nie mam niestety żadnego "manuala" z receptą. Moje doświadczenie w obróbce fotek astro jest stosunkowo niewielkie. Jedno jednak wiem: trudno uzyskać na fotce kolor, którego nie ma w materiale. Coś za coś. CLS pozwala mi na pozbycie się żółtego nierównomiernego tła, które daje mi poświata lamp sodowych na mojej ulicy.
  11. Niee... Miałem na myśli raczej taką wielką wieżę chłodniczą z elektrowni. Przepraszam, że pomazałem Twoją fotkę, ale jak widzisz nic się nie przewraca.
  12. Kolejny wieczór bez gwiazd. Więc kolejny materiał ze skromnego archiwum. M52 leży z dala od głównego rysunku Kasjopei, w pobliżu granicy z Cefeuszem. Bardzo niedaleko leży ładna mgławica C11 (Bąbel), która jednak z M52 raczej w kadrze mi się nie zmieści. Będzie więc pewnie obiektem innej sesji. "Sól i Pieprz", może dlatego, że pośród rozsypanych ziarenek białej soli można dostrzec mniejsze ziarenka pomarańczowego pieprzu? Z pewnością nie jest to pieprz czarny. W kadrze nie ma żadnej gwiazdki na tyle jasnej, żeby można było dostrzec ją gołym okiem. Najjaśniejsza HIP115661 to mag 7,8. Oznaczona HIP115542 jest gwiazdą wielokrotną. Jej główny składnik A ma jasność mag 8,4 i typ widmowy F (biało-żółty). W jego pobliżu można pokusić się odnalezienie np. składnika B o jasności mag 10,6 w separacji ok. 44". Która to gwiazdka? UNC 1000/f5, ZWO ASI294 Pro, filtr Astronomik CLS Zbieranie: APT, 60 x 60 s, gain 120, temp. 0 st. Obróbka: DSS i PIX, crop do 3600x2700
  13. Bardzo lubię tę gromadę. Oglądałem ją w wizualu wielokrotnie i fotografowałem też, ale nie dorobiłem się jeszcze swojej dobrej rejestracji. Porównanie z Plejadami też przychodzi mi na myśl. Niemniej w układzie tych kilku gwiazdek stale usiłuję doszukać się kształtu przemysłowej wieży chłodniczej. I... odnajduję. Bardzo fajnie zrównoważona kolorystycznie fotka. Widziałem już mocno przekolorowaną M29, gdzie najjaśniejsze gwiazdki gromady były soczyście pomarańczowe i błękitne (taką fotkę podsunął mi kiedyś @wessel ). Sądzę, że Twoje kolory są ok: jasnożółte i biało-niebieskie.
  14. Brak pogodnych nocy totalnie mnie przybija. Grzebię więc stale we wcześniej zebranych dość skromnych materiałach. Wygrzebałem gromadę otwartą NGC457 Ważka w Kasjopei. Warto zwrócić uwagę na gwiazdę zmienną pulsującą V0466 Cas mag 8,65. UNC 1000/f5, ZWO ASI294 Pro Zbieranie APT: 40 x 120 s, gain 180, filtr Astronomik CLS Obróbka: PIX, crop do 3900x2600
  15. A moja wersja jeszcze inna. Odcedziłem trochę czerwoną zupę. Muszę powiedzieć, że zabawa niełatwa. Ale w efekcie każdemu i tak według gustu.
  16. diver

    M 27

    Nie poddawaj się @_Spirit_? Ja tam biorę się za robotę. Może po zmianie setupu po trzech latach starań pokażę coś podobnego, albo lepszego...
  17. diver

    Moje podwójne

    Myślę, że jakieś "czy cuś" w tej sprawie wykombinuję.
  18. diver

    Mira

    "Cudowna" gwiazda i fajne fotki (starsze i ta nowa) oraz cały wątek. Gratuluję pasji na temat Miry.
  19. Oj tam, oj tam. Za dużo magenty, za mało magenty. Jak ja lubię takie dyskusje. Różnica kolorystyczna pomiędzy pierwszą i drugą fotką jest widoczna, ale dla mnie nie ma to "atomowego" znaczenia. Jak dla mnie fajna natur-fotka, bez przesadnej obróbki. U mnie niestety obydwie galaktyki w jednym kadrze tak ładnie się nie zmieszczą. Hmm, to materiał z APO, a widzę na gwiazdkach takie "mikro-spajki". Skąd takie "mikro-spajki"?
  20. Ooo, "moja" kamerka! I wspominany kiedyś w trakcie moich pytań o sprzęt MN - jak widzę sprawuje się nieźle.
  21. diver

    Moje podwójne

    Wczoraj cirrusy (prawie) odleciały. Jednak Księżyca nadal ok. 90% i widoczne zamglenie. Z wilgotnością podobnie - duża rosa, po sesji wszystko mokre. Z kabli kapała woda. Takie październikowe babie lato. W takich warunkach mogłem pokusić jedynie na gwiazdki, oczywiście podwójne. Przed sesją wyczyściłem tubę i umyłem lustro główne, bo poprzedniego dnia LG było dość mocno zaparowane. Po kilku letnich miesiącach lustro było dość mocno zapaskudzone, chyba głównie przez owady włażące do tuby. Mycie lustra pomogło - pomimo dużej wilgotności po sesji nie było na nim rosy. Jednak jak się później okazało po montażu LG kolimacja wyszła trochę nie tak... . Trudno. HIP207 Cas Składniki o jasnościach 6,0 i 7,2 mag i typach widmowych G i A (żółty i niebiesko-biały) Separacja optyczna: 15" Odległość: ok. 2077 ly Układ nie jest grawitacyjny. Bezimienna gwiazda na skraju obszaru mgławicowego w Cefeuszu, związanego z HIP379. Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 130 x 8 s, gain 120 π And (29 And, HIP2912) Składniki A i B o jasnościach 4,4 i 7,1 mag i typach widmowych B i G (jasnobłękitna i biało-żółta) Separacja optyczna: 36" Odległość: ok. 599 ly Układ grawitacyjny. Wg stelledoppie.it to układ pięciokrotny z trzema widocznymi gwiazdami. Na fotce wyraźnie widać opisany wyżej układ AB oraz układ AC z żółtawym składnikiem mag 13 o separacji 55" (po przeciwnej stronie składnika B). Oznaczona na fotce gwiazda HIP2872 jest również podwójna. Składniki 9,3 i 10,7 mag mają optyczną separację 0,2". Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 80 x 8 s, gain 120 Warunki były trudniejsze z powodu bliskości Księżyca. Trzeba było mocno ciąć tło.
  22. diver

    Moje podwójne

    Przedwczoraj niebo zaczęło tutaj się wypogadzać. No może nie do końca, bo nocą ktoś przesuwał firanki z cirrusów. Poza tym Księżyc ponad 90% i dużo rosy z powodu znacznych spadków temperatur. W takich warunkach z "astrofotograficznego głodu" zdecydowałem się jednak na próbę udokumentowania Polarnej. Tak, Polarna to też podwójna, a nawet pięciokrotna! " Quintuple system 4 visible stars in this system" jak czytam na stelledoppie.it. Na mojej fotce da się łatwo zidentyfikować parę AB z STF 93. α UMi (Polaris) Składniki o jasnościach 2,1 i 9,1 mag i typach widmowych F i F (biało-żółty i biało-żółty) Separacja optyczna: 18" Odległość: ok. 433 ly Układ grawitacyjny. Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 72 x 8 s, gain 120 Poniżej więc podwójna Polarna w cirrusowej poświacie. Przy lepszej pogodzie z pewnością do Polarnej wrócę.
  23. Właśnie, czy na pewno takie czasy ekspozycji to dobry pomysł jeżeli chodzi o takie obiekty? Nawet jeżeli masz tak duże lustro i sporą jasność? Rozumiem, że pozbyłeś się "obciążenia" w postaci gudingu, jednak czy gdybyś zmniejszył ilość klatek np. o połowę uzyskałbyś gorszy efekt? Nie mam tak dużego doświadczenia jak Ty, ale sądzę że gdybyś zebrał np. 100 klatek po 5 minut materiał byłby znacznie lepszy mimo łącznego krótszego czasu zbierania. Niemniej podoba mi się i podłączam się do gratulacji w sprawie wytrwałości od kolegi @Meiser.
  24. Nie rozumiem. Każdy układ, obojętnie czy refraktor czy reflektor posiada ognisko główne, które z reguły jest zlokalizowane nie wewnątrz tuby (ani wyciągu), ale na zewnątrz - poza nim. Po to, żeby na zewnątrz można było zamontować przyrządy obserwacyjne: okulary czy kamery. Każdy układ ma jakiś określony backfocus po to, żeby było wiadomo w jakiej odległości od tuby (wyciągu) zamontować przyrządy obserwacyjne, mieszcząc się w zakresie regulacyjnym wyciągu.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.