stratoglider

Ładnie wyszło, choć były wcześniej informacje, że w h-alfa jest wysoki strehl Askara 185 APO. Dobrze by było gdyby wrzucił dla porównania zdjęcia tym refraktorem w solar continuum oraz w linii wapnia 😛

Daje - jeśli okular wewnątrz będzie wypełniony azotem, argonem lub suchym powietrzem, to wtedy nie zaparuje od wewnątrz ani się nie zaszroni nawet wtedy, gdy się go wystawi na 30 stopniowy mróz, bo wewnątrz okularu nie ma pary wodnej w ogóle, więc tam temperatura punktu rosy czy szronu są bardzo bardzo niskie. A jeśli po obserwacjach na mrozie wstawi się go do pokoju 20 stopni C i 50 % wilgotności, to zaparuje od zewnątrz, ale nie od wewnątrz. To jest ważne, bo na zewnątrz można go wytrzeć lub przemyć mikrofibrą.

Kometa jest już "na głównej" strony https://cobs.si/ . Wystarczy więc wejść na tą stronę i od razu jest szybki dostęp i podgląd do jej aktualnych obserwowanych magnitudo i na bieżąco korygowanej krzywej jasności. (nie trzeba klikać "analysis", wybierać kometę spośród setek innych itd)

Ja np się z lekkością domyślam, że autorowi nie chodzi o takie same krzywizny bezwzględnie, tylko względnie są te same, tak jakby z jednego rysunku przeskalowanego raz do 140 mm a drugi raz do 185 - a to da taką samą światłosiłę, a nie ogniskową, czyli tak jak jest w rzeczywistości - oba 140 i 185 są f/7.0

@Szymon Szozda zbyt krótko miałem Altaira by się temu dokładnie przyjrzeć i porównać, więc nie wiem dokładnie. Wydaje mi się że te efekty występowały, ale w mniejszym stopniu niż w APM.

Pytasz o piękniejsze a nie ostrzejsze, rozumiem że chodzi w szczególności o kolory. Otóż w ES i Pentax jest bez zarzutów, natomiast APM UFF 30 mm, słabo oddaje błękit od gwiazd z Plejad, albo w pobliżu brzegów pola obiekty takie jak Aldebaran, Artkur, Betelgeza czy Księżyc, tracą swoje złociste zabarwienie, są takie trochę wyprane z koloru, ale podkreślam że to tylko przy brzegu. Dodam jeszcze, że jest też Baader Hyperion Aspheric 31 mm, który w całym polu 72 st rewelacyjnie oddaje barwy gwiazd. Jednak ustepuje powyższej trójce pod względem ostrości na brzegu pola.

Jest ostry, umieścił bym go gdzieś pomiędzy ESem 30/82 a APM UFF 30mm. Ogólnie Pentaxy XW dają bardzo ostre widoki, a to co napisałeś o 14 i 20, to "najsłabiej" i tak jest bardzo dobrze. Proszę podaj np dwa okulary, w który takie zamglenie występowało.

Ja porównywałem. Moim zdaniem oba są świetne pod względem ostrości. ES wygrywa pod względem transmisji i odwzorowania barw. APM wygrywa pod względem wygody patrzenia.

Wspaniały ten zakątek i pięknie przedstawiony. Muszę tam częściej zerkać przez lornetę.

Dla porównania wspomnę, że dobson Synta 8 cali z 2006 roku, z uwzględnieniem obstrukcji, ma strehl okolo 0.75, w całym zakresie kolorów.

Jest VIIRS 2023. https://www.lightpollutionmap.info/ Edit: Przypomnę, że pewna namiastka World Atlas 2023 jest tutaj: https://astropolis.pl/topic/90928-raport-light-pollution-think-tank-2023/

To jest 120 stopniowe słońce poboczne. Jest białe a nie kolorowe, gdyż powstaje tylko w wyniku odbicia światła, a nie załamania. https://atoptics.co.uk/blog/120-parhelia/

Tam na dole obok M35 jest jakaś planeta ...

To prawda. Bo raczej inna byłaby odpowiedź gdyby sprzęt ustawić na 4000m npm na Mauna Kea, a inna gdyby w Polsce +/- 1 godz jazdy od naszych domów. Nie wątpię że detal był niesamowity i mógł być najlepszy, zazdroszczę takich widoków choć raz w życiu, trzeba po prostu dużo obserwować, co zwiększa szanse że trafi się na warunki mało ograniczające teoretyczne możliwości optyki. Ale to jest ciągle bardzo dalekie od odpowiedzi na moje pytanie 🙂 z uwagi na ceny tych instrumentów.

Dla mnie coś takiego nie istnieje. Ja jestem ciekaw który teleskop (czyli ogólnie, może być nawet newton) będzie najlepszym do planet, w klasie do 10 000 zł.

Tak, wszystkie SW które miałem i widziałem (ED i zwykłe) - miały otwór w deklu zakrywany dodatkowym kapturkiem. A Bresser 102/1350, ani AR 102/460 XS - miały pojedyńczy dekiel, bez otworu. Jednek te "otwory" w deklach SW są kiepsko pomyślane, gdyż mają kilkumilimetrową wewnętrzną ściankę równoległą do osi, połyskującą do wewnątrz, co sprzyja odbłyskom i rozjaśnieniu tła. Docelowo, powinien tam być wąski ostry pierścień, taki jak diafragma. Albo chociaż należy te połyskujące ścianki wykleić od wewnątrz welurem dc-fix.

Końcem października 2023 byłem na obserwacjach planet z Szymonem i Piotrkiem ( @Szymon Szozda , @Piotrek K. ) w Parku Tysiąclecia w Krakowie. Pod koniec, spojrzeliśmy właśnie na Trapez, to był pierwszy raz gdy ktoś pokazał mi składniki E i F. Były ledwo dostrzegalne przez ED120 z nasadką bino i powiększeniem 130x, i ciut lepiej widoczne w Newtonie 254/1200, też w dużym powiększeniu. Widok w Edku odpowiadał widokowi tak jakby w „lornecie 130x80”. Skoro przez takie coś były dostrzegalne z miasta i na niepełnej wysokości, to lekko mogę stwierdzić, że pod ciemnym niebem będą do wyłuskania w małych refraktorach ED80 lub nawet w ED72, też w powiększeniu około 130x. Co nie zmienia faktu że są trudne do zaobserwowania.

A moim zdaniem nie ma sensu do wizuala, tzn zrobi więcej szkody niż pożytku z uwagi na kolejne elementy optyczne. Każdy obiektyw lunety mający soczewki tylko na początku (dublet lub tryplet), ma w niezłym przybliżeniu taki sam stosunek promienia krzywizny pola do ogniskowej, równą około 1/3 F, co powoduje że stosunkowo łatwo porównuje się wpływ krzywizny pola (NKP) na nieostrość obrazu pozaosiowego w różnych refraktorach o śrenidcy D [mm], ogniskowej F [mm] ( i światłosile f = F/D). NKP = 10000 / (F*f) = 10000 * D / F2 NKP wprost określa nieostrość obrazu na brzegu pola widzenia przy zastosowaniu tego samego okularu w różnych refraktorach. Współczynnik 10000 powoduje, że dla refraktora 100/1000 wychodzi 1.00. Kilka wyników dla popularnych refraktorów i dla Askara 140 APO: Wynika z tego np., że wpływ krzywizny pola w Askarze, będzie nawet ciut mniej widoczny niż dla ED120, pomimo że Askar ma większą średnicę i większą światłosiłę. Wg mnie, wartości NKP poniżej 2, są pomijalnie małe. No i tak lekko podsumowując, stosowanie flattenera do obserwacji wizualnych przez Askara 140 APO, porównałbym do stosowania korektora komy w newtonie f/6.

A może chodzi o to, że "da się ustawić ostrość", tzn jest taka możliwość skrócenia lub wydłużenia tuby, że nigdy nie zabraknie backfocusu.

to są mega maszyny do obserwacji! Znam tą tabelę. Na początku dane mnie zachwycały, jednak po czasie (gdy miałem styczność z większą ilością różnych okularów), zaczynam wątpić w te pomiary, widząc dane np Panoptica 15 mm.

To prawda, temat jest rozległy. Wiadomo, że warstwy antyrefleks są przecież interferencyjne, więc podlegają blueshiftowi, a to oznacza, że inaczej odbijają światło na osi okularu, a inaczej na jego brzegu. W całym internecie znalazłem tylko jeden przykład, że ktoś to przebadał ilościowo (choć raczej to jest skrajny przykład okularu, gdzie co najmniej jedna powierzchnia załamuje światło z ogromnymi kątami padania i załamania): link: https://www.cloudynights.com/topic/850068-apm-30-mm-uff-light-transmission-alternatives/?p=12277901 Swego czasu ja próbowałem badać transmisję w taki sposób, że robiłem zdjęcie białej kartki, a część tego zdjęcia zawierała widok tej kartki przez testowane okulary. Potem podciągałem kontrast zdjęcia, aby uwypuklić róznice w transmisji i odwzorowaniu bieli. O dziwo, patrząc na te grafiki – transmisja wychodzi w 100% powtarzalnie (tzn po zamianie miejsca, ten okular który był „biały”, nadal był „biały”): Daje to pewne pojęcie jak dany okular wypada, jednak nie da się zamienić tych danych na sensowne liczby. W obecnym czasie ulepszam jednorodność oświetlenia kartki, ale i tak daleko jest do profesjonalizmu i raczej to tylko na własny użytek.

To jest temat który spędza mi sen z powiek od trzech lat, a tutaj są pierwsze próby na astropolis, by go jakoś konkretnie oswoić ilościowo. Na pewno wsparłbym możliwości poznania transmisji okularów swoich i od znajomych, ale wartościowe dla mnie są tylko pomiary bezwzględne. Może nawet niekoniecznie całą krzywa spektralna, ale chociaż zbadanie ilości światła ogólnie transmitowanego przez okular choćby w trzech kolorach np przez filtry RGB. Z uwagi na fakt: takie pomiary nie zaspokoją mojej ciekawości. A tym bardziej, że okulary których pomiary byłyby ważne, są raczej duże i nierozbieralne. To tak z mojego punktu widzenia, ale może innym osobom to siądzie 🙂