Krzysztof z Bagien

Spróbuj tak: połącz się z aplikacją SynScan, zostaw ją włączoną i wtedy łącz się w SkySafari. Pamiętam, że kiedyś też miałem podobny problem (z innym modułem wifi, ale to chyba nie powinno mieć znaczenia) i tylko tak to chciało działać.

Jak po stackowaniu wychodzi Ci niewiadomoco, to albo materiał się po prostu nie bardzo nadaje, albo masz nieodpowiednie ustawienia wyrównania i/lub stackowania. Albo jedno i drugie. Ale pokaż chociaż pojedynczą klatkę, możesz ją zmniejszyć jak jest taka wielka. Albo najlepiej wrzuć to co nagrałeś gdzieś do pobrania, to zobaczymy co z tym zrobić, bo tak na sucho to wróżenie z fusów.

Dobra, zrobiłem sobie na szybko przybliżony model czegoś w stylu C9,25 w ATMOSie - liczby nie są dokładnie takie jak w prawdziwym teleskopie, bo nie znam np. dokładnej ogniskowej lustra głównego, ale są w miarę zbliżone, więc daje to jakieś tam pojęcie. Program wyliczył z tego co podałem, że odległość między lustrami będzie wynosić 426mm - i wtedy mamy ogniskową całego układu równą 2350mm tak jak założyłem. I teraz zmieniam odległość między lustrami i wychodzi (pomijam to co po przecinku): +3mm - ogniskowa 2159mm (spadek o 191mm), ognisko bliżej o 52mm; +1mm - ogniskowa 2283mm (spadek o 67mm), ognisko bliżej 18mm; -1mm - ogniskowa 2421mm (wzrost o 71mm), ognisko dalej o 19mm; -3mm - ogniskowa 2577mm (wzrost o 227mm), ognisko dalej o ponad 62mm. Czyli z każdym milimetrem przesunięcia ogniska, ogniskowa zmienia się o ok. 3,7mm. Założyłem w sumie spory backfocus, pewnie zbyt optymistyczny; jak się ustawi mniejszy, to zmiana ogniskowej robi się jeszcze większa.

Lustro wtórne w cassegrainach działa jak telekonwerter czy soczewka Barlowa i na trochę podobnej zasadzie - jak zmienisz między nimi odległość, to zmienia się współczynnik powiększenia. Kiedyś sobie to sprawdzałem dla maka 150 i tam wychodziło, że za każdy milimetr przesunięcia lustra głównego, ogniskowa zmieniała się o kilkanaście milimetrów, już nie pamiętam dokładnie. I to chyba nie jest tak dokładnie liniowo, ale w niewielkim zakresie nie ma ta nieliniowość aż takiego znaczenia. W SCT jest co do zasady tak samo, tylko wartości będą inne, bo lustra mają inne ogniskowe (czy tam światłosiły właściwie) niż w makach. Ale już nie pamiętam teraz - a nie chce mi się sprawdzać - czy zjawisko będzie bardziej czy mniej intensywne.

Tak dobrze to nie ma - jak dokręcasz jakieś rury na wylocie, to przecież żeby złapać ostrość musisz przestawić ognisko. A żeby to zrobić, zmieniasz odległość między lustrami, co ma skutek uboczny w postaci zmiany ogniskowej. Praw fizyki pan nie zmienisz Tak sobie właśnie pomyślałem, że w sumie to spokojnie można by żyć bez tego wewnętrznego ogniskowania i po prostu mogli sobie podarować całą tę konstrukcję i dać zewnętrzny wyciąg. Ale chyba chodziło o to, żeby tuba była jak najbardziej kompaktowa i żeby nic tam za bardzo z tyłu nie wystawało (bo montaże widłowe i w ogóle) i stąd taki pomysł - który jest w oczywisty sposób jakimś tam kompromisem (chciałoby się napisać - zgniłym ).

Nominalne czy tam konstrukcyjne ogniskowe, które będą przy konkretnej odległości między lustrami teleskopu - i to jest chyba liczone tak, żeby ta nominalna ogniskowa wyszła, jak ostrość jest złapana w okularze ze standardową kątówką. Jak ruszysz lustrem, to rzeczywista ogniskowa się przy tym zmienia; a jak masz np. zewnętrzny wyciąg, to różnica będzie całkiem spora.

W kamerach ZWO to o czym mówisz to jest chyba po prostu przełączane automatycznie - i to będzie w miejscu, na którym jest na wykresach uskok z oznaczeniem "HCG" (high conversion gain). Jak zależy Ci na studni, to ustawiasz gain na zero, a jak na małym szumie - to tyle, żeby się włączył tryb HCG. Rozwiązanie zastosowane w kamerach QHY daje pewnie większą kontrolę, ale też trzeba wiedzieć co się robi. A biorąc pod uwagę, że jeszcze do niedawna praktycznie wszyscy uważali, że jedynym słusznym ustawieniem jest "unity gain", to spora większość chyba jednak nie będzie tak do końca kumała co tam sobie ustawia i dlaczego.

Te teleskopy się do niczego nie nadają, wywal to dziadostwo (a jak będziesz wywalał, to powiedz do którego śmietnika) A poważnie - tak jak @riklaunim mówi, plus zauważyłem, że ten barlow co prawda niby ED (bo zakładam, że to ten od GSO czasem też brandowany jako Delta?) to jednak jakiś bardzo wybitny nie jest i np. z achromatem bardzo zwiększa aberrację chromatyczną. Ale tak dramatycznie.

Proszę bardzo, a za kolor podziękuj firmie Siraya Tech, bo taką po prostu żywicę zrobili

To chyba nawet nie jest aluminium, tylko gównolit zwany też czasem szajsmetalem - stop cynku z glinem i czasem też miedzią. Łatwo się z tego robi odlewy i jest to jedyna jego zaleta

To se zrób

Chyba fi2,5mm - otwór musi być mniejszy niż docelowy gwint wewnętrzny. BTW takie gwinty da się spokojnie wydrukować z żywicy.

Jasne, najlepiej potem to co wyjdzie nakręcić na to co jest w montażu, żeby mieć pewność, że ładnie pasuje

Mogę Ci wydrukować z żywicy, tylko ten gwint zmierz porządnie. A nie, czekaj, przecież mam EQ3-2, sam mogę zmierzyć M25x1.

Poza, oczywiście, problemem z samym FireCapture Program jest super jak działa, ale niestety jakiś czas temu przestał mi działać na kompie stacjonarnym (po włączeniu i wykryciu kamery jest po prostu biały ekran), a ostatnio to samo się zrobiło na laptopie :/

Jakaś ściema - mówili, że JWST nie będzie celować w Księżyc

A to już co tam sobie wybierzesz, jak bardzo chcesz mieć fitsy to też można, ale chyba wygodniej (przynajmniej dla mnie) coś takiego zapisywać nie jako pojedyncze klatki, tylko całość (czyli plik .ser).

SharpCap albo Firecapture. I przygotuj sobie sporo miejsca na dysku, w sensie dziesiątki jak nie setki gigabajtów

Na wsi z widłami raczej nie powinno być problemów, każdy gospodarz na stówę jakieś ma. Ale na początek możesz spróbować skądś (np. stąd albo stąd) "wziąść" słownik, bo oczy bolą patrzeć

No jak np. tuba pomalowana jest na biało, a Ty byś wolał czarną A poważnie, to pewnie chodzi o to, że im większa światłosiła, tym bardziej teleskop wymagający w stosunku do kolimacji, okularów do wizuala itp.

Gwint zewnętrzny M48 ma zewnętrzną średnicę równą... uwaga! 48mm A wewnętrzny ma, wg kalkulatora, zewnętrzną średnicę równą 47,118mm. https://amesweb.info/Screws/metric-thread-dimensions-calculator.aspx

Bardzo dobry pomysł, nawet sam na niego wpadłem już dawno temu. Tylko nie umiem pisać skryptów

W PIPP ustawiasz sobie tryb "ISS", na domyślnych ustawieniach program powinien sobie poradzić, tylko musisz mu wpisać na tyle duży rozmiar do jakiego ma przyciąć klatkę, żeby cała stacja się zmieściła z niewielkim zapasem. Skoro i tak już to ręcznie przejrzałeś, to wybierz moment w którym wyszło najwyraźniej i każ mu zapisać kilkadziesiąt klatek w tej okolicy jako osobny plik. To ładujesz do Autostakkerta i traktujesz tak samo jak planetę. Albo, wersja bardziej zaawansowana, dzielisz całość na krótkie odcinki (jak stacja jest niżej to mogą być trochę dłuższe, np. 3 sekundy, jak bliżej zenitu to krótsze np. 1 sekunda) i każdy taki odcinek stackujesz sobie w AS i składasz z tego animację. Coś w ten deseń: Ja to dzielenie robię w PIPP właśnie, nie ma tam opcji przetwarzania wsadowego i trzeba każdy segment wygenerować osobno - ale pewnie można to ogarnąć w jakimś innym programie, który byłby w stanie zrobić to hurtem.

Szacun za wytrwałość, ale mam trzy słowa do ojca prowadzącego: Planetary Imaging PreProcessor

Do satelitów czas naświetlania najlepiej żeby był poniżej 1ms, im krócej tym lepiej, a gain jaki wyjdzie, taki będzie ale wcale nie musi być jakiś strasznie wielki, bo ISS potrafi być bardzo jasna. Jako wzorca możesz użyć Wenus, jasność ma mniej-więcej w tych okolicach co ISS w czasie sensownego przelotu.