Bliski Księżyc

PPB · 15 Kwietnia 2009

wirtualna prezentacja wnętrza krateru TYCHO

Czegoś takiego brakowało Kubrickowi przy produkcji Odysei Kosmicznej 2001 ;-)

juram · 16 Kwietnia 2009

Jego wizje księżycowego krajobrazu okazują się dziś zbyt ubarwione, lecz już wtedy Kubrick miał do wglądu sporo materiału (zdjęcia powierzchniowe i orbitalne z sond ŁUNA, SURVEYOR i LUNAR ORBITER). Materiały z satelity KAGUYA to rzeczywiście zupełnie nowa jakość, choćby właśnie fantastyczna prezentacja wnętrza krateru TYCHO. Na złożenie jego pełnej panoramy potrzebowałem 18 kawałków plus tyle samo elementów dodatkowych. W pełnej wersji wyszła mi fotka 8.63MB, lecz niestety, tu nie da się jej wrzucić. <_<

Edytowane 16 Kwietnia 2009 przez juram

Art 69 · 16 Kwietnia 2009

Nawiązując do tematu o kraterze COPERNICUS i jego fotograficznych obserwacjach, wrzucam zdjęcie jego centrum o rozmiarach 30x30km, pochodzące z Lunar Orbitera 5. Linie poziome i pionowe poprowadzono co 1km, dzięki czemu widzimy 900km kwadratowych jego powierzchni, gdzie pojedynczy kwadrat określa obszar o wymiarach 1x1km. Zdjęcie ułatwi testowanie dowolnego sprzętu optycznego, zarówno wizualnego jak fotograficznego.

To sprytnie pokratkowane zdjęcie ułatwia także ocenę rozdzielczości na fotografiach wykonanych przez innych "księżycowych masterów".

Poniżej fotka której autorem jest D.Peach. Pomijając warunki seingowe i sprzętowe różni się ona od zdjęcia Siergieja tym że pokazuje krater przy oświetleniu z zachodu. Jest ono chyba korzystniejsze jeżeli chodzi o podkreślenie drobnych struktur. Co prawda rozdzielczość tutaj także nie przekracza 1km ale widać trochę więcej szczegółów. Można dostrzec kilka małych wyraźnych kraterków w pobliżu tego zaznaczonego przez Ciebie oraz dwa w środku kompleksu górek centralnych.

http://www.lumenera.com/astro/gallery.php

http://www.damianpeach.com/lunar.htm

Ciekawe czy na zdjęciu byłoby widać obiekt o wymiarach 0,5km ale o długości kilkunastu km. np. wąską szczelinę. :blink:

Pozdrawiam.

juram · 17 Kwietnia 2009

Widzialność szczegółów na zdjęciu które zrobił D. Peach jest poniżej 1km, o czym świadczą widoczne tam mniejsze pojedyncze pagórki. Szczelina o szerokości 0.5km biegnąca południkowo, przy niskim oświetleniu na pewno była by widoczna.

Dodaję zdjęcie (Lunar Orbiter 5) niemal całego obszaru krateru COPERNIKUS z dodatkowa siatką 10x10km, lecz w trochę gorszej rozdzielczości.

Edytowane 17 Kwietnia 2009 przez juram

juram · 22 Kwietnia 2009

Dopóki nie ma nowych materiałów o kraterze COPERNICUS z agencji Jaxa, majstruje trochę przy archiwalnych zdjęciach z LO-5. Ostatnio złożyłem mozaikę z wybranych fragmentów w średniej skali (sygnatura - med) i wklejam ją w odpowiednio zmniejszonej wersji, na której widnieje ramka określająca obszar sfotografowany równocześnie obiektywem wąskokątnym (f-610mm). Obrazek "leży na boku", zatem kierunek północny jest zaznaczony strzałką po prawej stronie.

Osiem pasów terenu na zdjęciach z kamery wysokiej rozdzielczości (sygnatura - h) wstępnie złożyłem w niskiej rozdzielczości, dla pokazania zaznaczonego obszaru. Jak widać, kolejne ujęcia są dość zróżnicowane tonalnie i sporo tam elektronicznych artefaktów, których nie sposób usunąć bez wyspecjalizowanego programu graficznego. Pojedynczy pas podzielony jest na trzy kawałki które mają po 450-900KB.

Na pojedynczych obrazkach w maksymalnej rozdzielczości daje się rozróżniać głazy kilkumetrowej średnicy. Temat wart kontynuacji.

juram · 26 Kwietnia 2009

Masyw górski wypiętrzony w centrum COPERNICUSA utworzony został z rozkruszonych skał. Oddzielne pasma wzgórz o zaokrąglonych wierzchołkach porywa gruba warstwa pyłu i skalnego rumoszu, lecz tu i ówdzie widać pojedyncze odłamki litych skał różnych rozmiarów i kształtów. Niektóre z nich to prawdziwe giganty, zalegające w dużej liczbie u podnóża wzgórz pośród rumowisk, inne pojedyncze bloki tkwią zakotwiczone na stokach. Na szczególnie ciekawym fragmencie zdjęcia obejmującym wschodnią partię centralnych wzgórz tego krateru (vhr-151-h1) widzimy ogromne bryły skalne o rozmiarach 50m a nawet większe. Ich położenie zaznaczyłem dwoma strzałkami.

Kilka takich "okazów" widać na pierwszym zbliżeniu, które zdołałem oczyścić z artefaktów. Strzałki pokazują cztery głazy, które stoczyły się ze zbocza góry. Największy z nich o foremnej, pięciobocznej formie ma długość ponad 60m! Na północ od niego widać niewyraźne ślady, powstałe gdy ta ogromna skała toczyła się po pochyłości. Teren wokół sprawia wrażenie wygładzonego lub przysypanego warstwą drobnego materiału. Widać pewne podobieństwo do nagłego opadu śniegu, który zakrywa i wygładza wszelkie drobne nierówności.

Oświetlone ukośnym światłem zbocza wzgórz ukazują niezliczone osuwiska i zalegające tam kamienie i skały. Blisko grzbietu można dostrzec zsunięty blok skalny o długości ponad 120 metrów. Jego powierzchnia dobrze odbija światło.

juram · 29 Kwietnia 2009

Być może nie każdy słyszał o naturalnym zjawisku rozpraszania światła na powierzchni Księżyca, które zowią ""rozproszeniem odbicia" lub jak kto woli - "odbiciem rozproszonym". Zjawisko znane ze zdjęć wykonanych przez astronautów programu Apollo, stało się nawet tematem posądzeń o fałszerstwo ze strony ludzi, niezaznajomionych z tym zagadnieniem. Odbicie rozproszone jest wynikiem wielokrotnego odbicia światła słonecznego od powierzchni i nasila się w rejonach o dużym nachyleniu (wnętrza kraterów i zbocza wzniesień). Dobitnym potwierdzeniem tego zjawiska jest zdjęcie z kamery metrycznej (Mapping Camera) nr. AS17-M-0307, zeskanowane w wysokiej rozpiętości tonalnej. Wykadrowałem z niego fragment z kraterem ROMER i rozjaśniłem cienie, w których widać całe wschodnie wnętrze krateru, rozświetlone światłem odbitym od zachodniego wału.

Hermes1937 · 29 Kwietnia 2009

A ja dodam, że jeszcze krótko przed wylądowaniem człowieka na Księżycu w popularnej literaturze (także polskiej) można było przeczytać, iż z powodu braku atmosfery na Księżycu (i rozproszenia światła przez nią) na Księżycu jest taka wielka różnica jasności, że astronauta który wejdzie tam (na Księżycu) w cień (góry, swojego statku) nie będzie nic widział i będzie się poruszał "po omacku"... :ha:

Jak widać na przykładzie zdjęć z Apolla-11, dobrze widać schodzącego na powierzchnię Aldrina, mimo iż znajdował się po nieoświetlonej stronie lądownika...

juram · 9 Czerwca 2009

Jutro o 18:30 UT sonda Kaguya/Selene zderzy się z powierzchnią Księżyca, kończąc tym samym swój historyczny i przebogaty program badań i pomiarów księżycowego globu. Miejsce spadku znajduje się na południowej półkuli, na wschód od krateru Gill i w w tym momencie będzie się znajdować w strefie nocy.

Dla przypomnienia dodaję 3 kadry z kamer NHK/HDTV, uzyskane z wysokości 11km, przedstawiające rejon południowej półkuli na niewidocznym z Ziemi obszarze.

Edytowane 9 Czerwca 2009 przez juram

Art 69 · 9 Czerwca 2009

To już koniec. :unsure:

Zdecydowanie bardziej wolałbym aby juram poinformował nas o jakimś nowym programie badań Księżyca a w tym temacie niestety trwa przygnębiająca cisza.

Szkoda że dla obserwatorów z Europy zjawisko nie będzie widoczne. A jeżeli nawet byłoby, to mając na uwadze stan pogody z ostatnich tygodni to i tak trzeba by liczyć przynajmniej na jakiś cud. Gdyby ten jednak się zdarzył, to moglibyśmy ujrzeć w przyblizeniu taki oto widok:

Lewa część zdjęcia przedstawia widok "lornetkowy" a prawa teleskopowy. Czy będzie widać błysk wywołany upadkiem - nie łatwo przewidzieć. Kaguya ma sporą masę ok 2900 kg ale spadnie w pobliżu krawedzi widocznej z Ziemi tarczy Księżyca, co niesie dla nas ryzyko że punkt upadku może zostać zasłonięty przez elementy topografi naszego satelity. Być może w podczerwieni da się coś więcej zauważyć, to tylko kwestia wielkości i czułości detektorów promieniowania. Z pewnością trudno będzie także dostrzec chmurę pyłu wywołanego upadkiem. W miejscu zderzenia będzie już księżycowa noc a co za tym idzie pył wybity upadkiem musiałby się wznieść na wysokość ok. 30km aby jego górne partie zostały oświetlone przez promienie słoneczne i przez to stać się widoczne dla obserwatorów.

Pozostaje czekać na relacje z Azji, Japonii a zwłaszcza z Australii gdzie Księżyc będzie położony prawie w zenicie.

http://ltvt.wikispaces.com/Kaguya+Impact?r...600f627d0503d71

Operatorzy w kontroli lotów JAXA NHK wyznaczyli sobie tylko znanymi kryteriami taki oto punkt upadku:

a teraz mogą sobie zaśpiewać:

"To już jest koniec,

nie ma już nic.

Jesteśmy wolni,

możemy iść! "

Chciałoby się dodać: szkoda że to już koniec.

juram · 9 Czerwca 2009

Nie ma co narzekać, bowiem już za niespełna 8 dni powinna się rozpocząć długo oczekiwana i wielokrotnie przesuwana w czasie misja LUNAR RECONNAISSANCE ORBITER, z którą wiążę wielkie nadzieje, gdyż w odróżnieniu od Japończyków, Amerykanie będą łaskawi na bieżąco publikować napływające z niskiej orbity obrazyKsiężyca. A będzie na co popatrzeć, dzięki niebywałej rozdzielczości kamer tej sondy. Dzięki tej misji, temat na pewno się ożywi.

Odsyłam na stronę:

http://lroc.sese.asu.edu/

Jak widać w prawym, górnym rogu - zegar odlicza czas do startu, który nastąpi w środę 17 czerwca tuż przed godziną 22 naszego czasu.

Edytowane 9 Czerwca 2009 przez juram

Art 69 · 19 Czerwca 2009

No i wystartowali w końcu szczęśliwie.

Najbardziej ciekawi mnie to, jakie efekty da orbitalne wykorzystanie tego solidnie obaflowanego cuda:

Two Narrow Angle Cameras (NAC)

.

195mm lustra i 550mm ogniskowej w systemie Ritchey-Chretien powinno pozwolić na osiągnięcie zapowiadanej rozdzielczości ok. 0,5m. Można się po tym spodziewać prawdziwie niesamowitych obrazów które pozwolą przy okazji obalić "odgrzewane" z uporem przez niektórych różne teorie spiskowe.

A dla zwolenników oglądania Księżyca w szerszym ujęciu będzie pracować kamera WAC

..

http://lroc.sese.asu.edu/news/index.php?/a...eparations.html

Przy swojej większej siostrze wyglada nieco skromnie ale pozwoli za to pokazać obszar którego bok ma wymiar ok. 60km.

Pozostaje tylko czekać i mieć nadzieję że Amerykanie okażą się hojni w udostępnianiu nowych zdjęć.

hanysiak · 20 Czerwca 2009

Tyle że teoria spiskowa głosi, iż start i kosmiczna podróż LRO też są sfingowane..

Edytowane 2 Lipca 2009 przez hanysiak

juram · 20 Czerwca 2009

Pozostaje tylko czekać i mieć nadzieję że Amerykanie okażą się hojni w udostępnianiu nowych zdjęć.

Na pewno będą bardziej hojni niż Japończycy, natomiast należy sobie uświadomić ogrom materiału jaki ewentualnie będzie napływał z pokładu LRO. To będą tetra danych, których opracowanie i publikacja będzie obwarowany kilkoma klauzulami dostępności z racji założonego programu badań. Główny udział mają tu naukowcy, którzy przygotowali tematy badań i będą zajmować się opracowaniem rezultatów, firmy wykonujące oprzyrządowanie misji (np. Malin Space Science Group), natomiast my - pospolici pasjonaci - jesteśmy ostatni na liście odbiorców. Realistycznie rzecz biorąc, i tak będę usatysfakcjonowany z tego, co znajdę na oficjalnej stronie -

http://lroc.sese.asu.edu/,

ponadto istnieją przecież inne, źródła gdzie interesująca nas tematyka jest na bieżąco prezentowana i komentowana,

http://www.unmannedspaceflight.com/

wiec tak czy inaczej, zobaczymy wystarczająco dużo ciekawych obrazków, a sami i tak nie bylibyśmy w stanie przetrawić całości napływającego materiału zdjęciowego.

juram · 20 Czerwca 2009

Puki co, podziwiajmy jedne z ostatnich krajobrazów, widzianych kamerą HDTV z pokładu sondy Kaguya/Selene. Ma się wrażenie, jakby sonda leciała między górami, lecz w rzeczywistości był to lot koszący tuż nad ich wierzchołkami.

Więcej zdjęć w linku:

http://wms.selene.jaxa.jp/

juram · 23 Czerwca 2009

Dla fotograficznych kamer NAC satelity LRO wyznaczono niemal 6500 celów, rozrzuconych na całym globie Księżyca. Wśród nich są naturalnie miejsca lądowania wypraw Apollo. Cele określono niebieskimi ramkami na fotograficznej mapie Księżyca, punkty lądowania wyróżniłem żółtym kolorem.

Więcej szczegółowych danych w linku:

http://target.lroc.asu.edu/output/lroc/lroc_page.html

Edytowane 23 Czerwca 2009 przez juram

Art 69 · 24 Czerwca 2009

Na podlinkowanej przez jurama mapie Księżyca z naniesionymi obiektami do zbadania odnalazłem miejsce domniemanego upadku sondy Kaguya ( wsp. 80.4st;E/ 65.5 st;S. ) Wśród tysięcy zaznaczonych, to szczególne miejsce nie zostało ujęte w programie bliższych badań misji LRO. ( uważam to za karygodne zaniedbanie ze strony organizatorów imprezy ) Wytłumaczyć to można być może tym, że obszary do badań typowano zanim japończycy ujawnili przypyszczalne miejsce gdzie nastąpić miała kolizja sondy z gruntem Księżyca.

Poniżej mapka gdzie zielonym kółkiem oznaczyłem punkt upadku.

Myślę jednak że decydenci NASA ulegną w końcu ciekawości by "rzucić okiem" na ten sztuczny, świeży kraterek.

juram · 25 Czerwca 2009

Bez obaw. Właśnie dlatego przewidziano możliwość zgłaszania nowych celów dla kamer LRO. W tej witrynie można zgłosić do 5 propozycji dziennie, pod warunkiem, że naukowo uzasadni się potrzebę sfotografowania proponowanego obszaru. Zastrzeżono możliwość odmowy propozycji, bez podania powodów. Niezłe!

Art 69 · 26 Czerwca 2009

To że amerykanie chcą obejrzeć i pokazać z bliska miejsca lądowań statków Apollo jest naturalne ( ucinając przy okazji spekulacje różnych niedowiarków ). Zrozumiała jest także chęć przyjżenia się śladom pozostawionym przez ich dawnych rywali z ZSRR. Nic zatem dziwnego że miejsce lądowania Łuny 17 ( 38°17' N, -35°00' ) które nasąpiło 15 list. 1970r, znalazło się w zaznaczonym obszarze badań.

. http://www.mentallandscape.com/C_CatalogMoon.htm

Ciekawe czy na zdjęciach z kamery NAC uda się dostrzec ślady pozostawione przez protoplastę wszelkich kosmicznych łazików jakie pozostawił za sobą Łunochod 1.

Także kraterowi LE MONNIER postanowiono się przyjrzeć się nieco dokladniej. 15 stycznia 1973r. wylądowała tam w miejscu o współż. 25°51' N, 30°27' E kolejna radziecka sonda z łazikiem na pokladzie - Łuna 21.

..

Tutaj również zweryfikować bedzie można zarówno trasę jaką przebył Łunochod 2 jak i pogłoski o "wypadku" na końcu jego trasy. ( wywrotka na pochyłej skarpie )

.. http://vsm.host.ru/e_lunhod.htm

Jeżeli program badawczy misji LRO będzie przebiegał bez zakłóceń czeka nas z pewnością dużo podobnych atrakcji.

Edytowane 26 Czerwca 2009 przez Art 69

juram · 27 Czerwca 2009

Dwa pojazdy Łunochod powinny być łatwym celem dla kamer NAC. Ich lokalizacja jest dość dokładnie określona na mapach terenu, które wykreślono na podstawie przesyłanych z ich pokładu obrazów telewizyjnych. Zapewne widoczne będą ślady ich zawilej marszruty w postaci cienkiej linii, ponadto, na pewno da się zlokalizować większe od Łunochodów lawety lądujące z rozłożonymi rampami zjazdowymi.

Znacznie trudniej będzie odszukać np. aparat lądujący ŁUNA-9, którego niewielkie rozmiary (średnica 0.6m) będą na granicy rozdzielczości, dlatego pomocne będzie odszukanie w ich pobliżu odrzucanego zespołu napędowego o rozmiarach 0.9x2.1m.

W każdym razie, należy odszukać niewielki wycinek powierzchni ukształtowany tak jak na rysunku, opracowanym przez. Ph. Stooke.

Edytowane 27 Czerwca 2009 przez juram

juram · 27 Czerwca 2009

Zdecydowałem się zgłosić propozycję celu dla kamer NAC sondy LRO! Wybrałem stromy uskok położony na południowym brzegu LACUS MORTIS, będący przedłużeniem szczeliny RIMA BURG II. Teren wokół uskoku wydaje się być ciemniejszy niż okoliczna równina, być może ma to jakiś związek z emisją gazów. Czy propozycja będzie zaakceptowana, pokaże czas. :rolleyes:

Edytowane 27 Czerwca 2009 przez juram

juram · 2 Lipca 2009

Są pierwsze obrazy Księżyca z kamery NAC! Zgodnie z oczekiwaniami, widzimy niezwykle plastyczne szczegóły powierzchni z racji, że LRO przelatuje wzdłuż linii terminatora.

Szczegóły w linku:

http://lroc.sese.asu.edu/news/?archives/62-First-LROC-Images!.html

Edytowane 2 Lipca 2009 przez juram

lemarc · 2 Lipca 2009

Sfotografowany rejon znajduje się wewnątrz dużej struktury Deslandres zaznaczony owalem. Jakość zdjęć oszałamiająca, szkoda tylko że na razie przy tak skośnym oświetleniu.

P.s. Musiałem nanieść poprawkę na zdjęciu gdyż z pośpiechu zaznaczyłem je błędnie.

Edytowane 2 Lipca 2009 przez lemarc

lemarc · 14 Lipca 2009

Za kilka minut sonda LRO przeleci nad północnym fragmentem Rupes Recta i mam nadzieje że zobaczymy jakieś fotki tej słynnej skarpy w korzystnym oświetleniu. Nalot przebiega po południku 8 stopni i przecina uskok w miejscu zaznaczonym żółtą kreską.

Art 69 · 14 Lipca 2009

Kilka dni temu (05.07.2009 ) sonda LRO sfotografowała rejon krateru COMPTON. Na zdjęcu wykonanym przez kamerę NAC http://wms.lroc.asu.edu/lroc_browse/view/nacl000005db widać olbrzymią mnogość wielu drobnych szczegółów. Najbardziej ciekawie są długie cienie rzucane przez różnej wielkości głazy leżące w pobliżu koron małych kraterów.

Ponieważ brakuje tu jakiejś wyraźnej skali porównawczej nasuwa się pytanie jakiej właściwie wielkości są te głazy. Obok zdjęcia podano rozdzielczość 1,72m/piks więc można chyba założyć że obserwujemy coś podobnego do skały sfotografowanej w pobliżu lądowiska Apollo 17.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5b/Moon-apollo17-schmitt_boulder.jpg

Niecierpliwie czekamy na większą rozdzielczość i to w bardziej znanych rejonach Księżyca. :rolleyes: