Czy kątówki dielektryczne 99% rzeczywiście mają 99%?

[Marek_N]

11 godzin temu, Jan Bielański napisał:

Niby przy tych parametrach nie powinno być różnicy ale jest z znaczącą przewagą na pryzmat odwzorowanie barw w BBHS jest dużo lepsze.

 

W pryzmacie zachodzi calkowite wewnętrzne odbicie - więc w jego przypadku to 99% transmisji, jest nie tylko w piku ale w prawie całym zakresie widzialnym.

 

A w kątówce lustrzanej z warstwami dielektrycznymi nie dość, że skraje pasma mają już wyraźnie niższą T, to sam wykres nie jest symetryczny - kątówka zoptymalizowana pod 500 nm (widzenie skotopowe), w ciągu dnia będzie dawać lekko chłodny odcień obrazu. A to może właśnie powodować wrażenie "lepszych / żywszych kolorów" w pryzmacie.

 

No i kwestia pyłków na powierzchni - jeśli blokują powiedzmy 2% światła - to w pryzmacie to nie robi żadnej różnicy, a na lusterku już powoduje zauważalny spadek kontrastu (głównie ze względu na rozproszenie. światła).

[dobrychemik]

56 minut temu, barti1972 napisał:

A na czym polega problem z pomiarem światła odbitego? Za mały przyrząd? Jak to wygląda, jeśli to nie tajemnica? Tam jest jakiś laser? Może coś wymyślimy. 

 

Lasera nie ma. Spektrofotometr ma dwie lampy i monochromator w postaci siatki dyfrakcyjnej i szczeliny dającej wąską monochromatyczną wiązkę światła dzieloną następnie na dwie równoległe wiązki padające na dwa identyczne detektory. Jedna z tych wiązek służy do badania jakichkolwiek próbek, czyli w ten tor daje się to, co się mierzy, a druga wiązka służy jako punkt odniesienia. Problem polega na tym, że fizycznie jest bardzo mało miejsca na włożenie czegoś w tor optyczny. Po drugie, detektor jest nieruchomy, więc przy zabawie z odbiciami trzeba by tak podziałać, żeby na koniec wiązka znowu trafiła tak samo w detektor. Nie do zrobienia bez dużego nakładu pracy i środków.

[stratoglider]

Przypomnę jeszcze moje pytanie z 2020: 

może po przemyśleniach z tego wątku, pojawi się jakieś "nowe światło" w tym temacie.

[♥ Jan Bielański]

4 godziny temu, stratoglider napisał:

 

Napisz na jakich obiektach sprawdzałeś to odwzorowanie barw.

Duże gromady na niebie jesienno/zimowym w zeszłym roku:
- Plejady

- Hiady

- ZŁóbek

Przegląd po większych gwiazdach:

- Kapella, Betelgeza, Procjon, Rigel, Aldebaran, Altair
Planety:

Jowisz, Saturn

Z czego planety ze względu na to że były nisko to nie były zbyt miarodajne.

W kątówce pryzmatycznej zdecydowanie lepiej wyglądała czerwień, a w samych gromadach było bardziej kolorowo.

W tym roku liczę na planety, będą zdecydowanie wyżej + dochodzi Mars, niestety nie mam już tej kątówki TS-a, aby jeszcze raz

porównanie zrobić.

 

 

[Marek_N]

2 godziny temu, dobrychemik napisał:

Problem polega na tym, że fizycznie jest bardzo mało miejsca na włożenie czegoś w tor optyczny.

 

Można by wydrukować podstawkę, w która wsadzało by się dwa lusterka:

 

 

Minus taki że:

- ciągle potrzeba komorę o rozmiarach ~10x10 cm

- dwóch identycznych lusterek

- i założenia że są idealnie naparowane aż do krawędzi 

[Mareg]

Taki układ jest bardziej kompaktowy i lustra pracują w pobliżu swoich środków:

 

Edytowane 15 Lipca 2022 przez Mareg

[dobrychemik]

Jak już pisałem detektor jest nieruchomy w spektrofotometrze, więc takie rozwiązanie odpada, bo wiązka się przesuwa.

[Marek_N]

Tylko Oskar sugeruje

 

2 godziny temu, dobrychemik napisał:

żeby na koniec wiązka znowu trafiła tak samo w detektor.

 

czyli żeby wiązka szła po zbliżonym torze....

[dobrychemik]

Niestety nie wiem jaką powierznię roboczą ma detektor (zapewne fotodioda). Nawet jeśli przesunięta wiązka jeszcze by sięgnęła detektora, to nie wiadomo by było jak interpretować zaobserwowane zmiany: efekt przesunięcia czy efekt odbicia?

[Marek_N]

Szkoda, bo czytając test Hansa na AN, odnoszę wrażenie że mogło by być ciekawie.

 

Z drugiej strony miałem 2x dielektryk, 2x tanie kątówki i 1x tani pryzmat, i tylko ten pryzmat odstawał in minus, a wszystkie kątówki dawały bardzo zbliżone obrazy....

[barti1972]

Gdyby udało się lustra pociąć na małe kawałki bez uszkodzenia powłok na środku (zakładam tylko uszkodzenie krawędzi) to można coś takiego:

Temat fajny i lubię takie wyzwania. Mogę coś takiego narysować w CAD i wydrukować na próbę. Można zrobić test na zwykłym lusterku od najtańszej kątówki.

Pytanie ile tam jest miejsca w mm, bo zakładam, że ten tor pomiarowy wchodzą filtry 1,25 cala (2 też?). A jaki dystans po głębokości?

 

[WielkiAtraktor]

@dobrychemik może to głupie pytanie, ale nie mógłbyś użyć którejś kamerki astro jako detektora? Skierować tę odbitą/przepuszczoną (przez obiekt badany) wiązkę z monochromatora na sensor kamerki (przez obiektyw albo po prostu wyczernioną rurkę, ze światłem w pokoju zgaszonym), połapać kilkadziesiąt klatek w 10/12 bitach, posumować wartości pikseli. Charakterystyki odpowiedzi sensorów są chyba wystarczająco liniowe.

Edytowane 15 Lipca 2022 przez WielkiAtraktor

[Marek_N]

Jeśli Oskar odpuszcza, to może nie będzie faux pas gdy zaproponuje Cuiv'a (tego kolesia z YT). Z tego co kojarzę ma spektrofotometr ze światłowodem i może mierzyć przedmioty poza komorą urządzenia. Zawsze to jakiś pomysł na nowy film

[dobrychemik]

43 minuty temu, WielkiAtraktor napisał:

@dobrychemik może to głupie pytanie, ale nie mógłbyś użyć którejś kamerki astro jako detektora? Skierować tę odbitą/przepuszczoną (przez obiekt badany) wiązkę z monochromatora na sensor kamerki (przez obiektyw albo po prostu wyczernioną rurkę, ze światłem w pokoju zgaszonym), połapać kilkadziesiąt klatek w 10/12 bitach, posumować wartości pikseli. Charakterystyki odpowiedzi sensorów są chyba wystarczająco liniowe.

 

To już by była zabawa, a nie poważne pomiary. Równie dobrze za źródło światła może posłużyć żarówka + filtr wąskopasmowy i można się bawić w domu.