riklaunim

Próba usunięcia obstrukcji zazwyczaj kończy się w bardziej problematycznej konstrukcji. Jest to bez problemu do zrobienia, np. schiefspiegler http://www.vitastra.com czy inne TCT całkowicie pozbawione obstrukcji. Ich "wada" to konieczność kolimacji czegoś co ma 3 lub więcej luster.

Lustrzanka do planet to tak średnio, na Księżycu może jeszcze w miarę. Co do Nextstara 4SE - za mały, słaby montaż.

Coś z liczbą klatek nie tak. Przepuść wszystkie klipy najpierw przez castratora, bo Autostakkert2 i tak lubi gdy klip jest wstępnie wyrównany.

FireCapture powinien Skyrisa obsługiwać. Klipy możesz nagrywać z mniejszą klatką - wtedy będą miały mniejszy rozmiar co może pomóc Registaksowi. Zależnie od platformy sprzętowej Registax może działac lub nie - to też ma znaczenie. Możesz wtedy próbować Castrator/Autostakkert.

Nic wiekopomnego z tego zrobić się nie da (nie licz na piękne zdjęcia z galerii). Montaż z napędem ogarnie Księżyc i jako tako planety. Na takim montażu z napędem można też powiesić samą lustrzankę lub ew. kompakt z opcją dłuższych ekspozycji i fotografować bez teleskopu - wtedy jest szansa na pierwsze zdjęcia obiektów DS. Możesz sobie poszukać zdjęć Księżyca robionych komórką, czy aparatem w projekcji. Coś tam wyjść może, ale co to nie wiadomo (automatyka może zgłupieć i zrobić przepalony obraz) Mgławice fotografuje się już innym sprzętem, a obróbka to temat rzeka. W astrofotografii łączy się wiele zdjęć tego samego obiektu/kadru w jedno lepsze. Różnice są ogromne. W zależności czy to fotografia DS, czy planet/Księżyca sposoby fotografowania i obróbki są nieco inne.

Trzeba testować z rozdzielczością nie większą niż teoretyczna-optymalna. Stare matryce o niskiej czułości mogą nie dawać dużych prędkości nagrywania, ale spokojnie 30 FPS na Jowiszu "muszą" wyciągnąć. Jak dasz duży piksel i dużą ogniskową to efekt będzie taki jakbyś miał proporcjonalnie mniejszy piksel i mniejszą ogniskową (tą samą rozdzielczość). Sama długość jest wartością wtórną. Firefly ma bardzo niski gain, dlatego obraz jest ciemny. Można to nieco obchodzić ręcznie zwiększając gain w rejestrze matrycy (ew. można rzucić okiem czy PGR to już dodał w nowszym firmware).

IMX jest droższy więc to nie będzie tak łatwo.

Szukałem jakiegoś obszaru pyłowego. Im dalej w podczerwień tym łatwiej jest on przenikany. Na fotce z podczerwieni widać dwie "małe" gwiazdki wewnątrz mgławicy wyraźniej niż w pasmie widzialnym - więc efekt taki jaki być powinien.

Zmagania z kilku nocy jako tako udane Ciąg dalszy eksperymentów z RGB w podczerwieni (fałszywe kolory). TSAPO65Q, Atik 314L+, IDAS Type 4 RGB, 18-20 x 180 sek: RGB w podczerwieni: CLS-(RGB w IR): Niebieski kanał podczerwieni: CLS - kanał światła widzialnego: - Porównanie - animacja M44 CLS na dokładkę:

Framos pewnie ma choć nie tanio. Może Modernastronomy ma gdzieś na półce.

Gdzie ta wyprzedaż - jak na razie wiszą tylko długotrwałe "promocje".

Dwa przypadki z cebulą są opisane na http://www.skyinspector.co.uk/Mars-Edge-Artefact%282449277%29.htm

Jednoczesne nagrywanie wiele nie da. Nagrywanie w zbliżonym czasie pozwoli co najwyżej potwierdzić że rejestrowane detale wewnątrz plamy są prawdziwe.

Ostatnio Jowisz fotogeniczny. Nawet udało się zarejestrować detal wewnątrz WCP i rotację tego detalu na dwóch zdjęciach (poniżej). Dlatego warto też zgłaszać swoje fotki na liście dyskusyjnej ALPO oraz dodawać do katalogu PVOL. - http://www.egrafton.com/jupiter-2015-11-february_05-45ut.jpg - http://www.acquerra.com.au/astro/gallery/jupiter/20150211-150328/j20150211-150328utc.png Obecne z tego co piszą na liście ALPO szacunkowy czas rotacji WCP to 3,7 dnia. Do tego klipy planetarne z Jowiszem i Saturnem można przepuszczać przez DeTeCt w celu wykrycia potencjalnych rozbłysków od trafień kosmicznego gruzu w atmosferę tych planet: - http://www.astrosurf.com/planetessaf/doc/project_detect.shtml Logi, nawet puste warto przesyłać do autora aplikacji - to pozwala budować pokrycie czasowe obserwacji danej planety. Potencjalnie może być więc pomocne w oszacowaniu częstotliwości zderzeń.

O ile masz gwiazdę na tyle jasną by tyle uzyskać. Guiding na 1/40 sekundy nie jest taki oczywisty. Żeby skorygować klatkę o ekspozycji np. 1/60 sekundy musiałbyś dokonywać korekt wiele razy w czasie ekspozycji co nie jest możliwe.

Nawet bez kątówki CaK obraz jest do niczego. Sama kątówka z 65 mm TSAPO działa pięknie (o 5 mm więcej). Więc to kwestia dotycząca obiektywu refraktora Lunta.

Słonko świeci więc wyciągnąłem zestaw słoneczny - drugie podejście z LS60TCaK dało znowu rozmyty/słaby obraz. No to dla porównania TSAPO65Q w białym świetle - obraz idealny... idąc dalej wziąłem tubę Lunta bez kątówki CaK i na białym świetle było fatalnie bo obraz miałby jakby ducha i nie dało się uzyskać poprawnego obrazu. Po przejściu na oglądanie drzewa obraz też był fatalny z duchem/poświatą. Po wsadzeniu kątówki CaK do TSAPO - obraz żyleta (co cieszy niezmiernie). Z tego wynika że tuba LS60T ma coś mocno nie tak z optyką. Spotkał się ktoś z czymś takim?

Są zestawy, np. Oriona i starsze SBIGi. Trudno powiedzieć czy poprawi to coś planetarnie. Zakładając że w pobliżu planety będzie jasna gwiazda to sukcesem będzie korekcja kilka-naście razy na sekundę, czyli znacznie wolniej niż nagrywa się klip. Trudno powiedzieć co by wtedy dało się korygować, może udział lepszych klatek byłby większy? Na Cloudynights była dyskusja co lepsze - łatwe w kolimacji RC z dużą obstrukcją, czy bezobstrukcyjny schiefspiegler (do celów czysto fotograficznych) i większość wolała RC ze względu na kolimację, a obstrukcję oceniano jako trochę wyolbrzymioną, a różnice w kontraście niczym czego nie da się zrobić w czasie obróbki. Poza tym ciekawe na ile musiałby Newton być szybki by osiągnąć obstrukcję SCT, nie wspominając o 50% w GSO RC.

Jeżeli chcesz fotografować DSy to wydasz więcej niż 3000. Montaż heq5 lub lepszy, zestaw do guidingu, mała tuba do astrofotografii, lustrzanka lub dedykowana kamera. Dobson 16-18 byłby potężnym teleskopem do fotografii planet o ile będzie z napędem (klin paralaktyczy)

3 tysiące to dużo i mało. Twój duży Newton i dość lekki montaż ograniczają raczej długie ekspozycje więc odpada fotografia DS na długich czasach (chyba że masz coś w rodzaju całkowicie bezwietrznego obserwatorium, wtedy może...). Fotografia planetarna jest jak najbardziej możliwa. Planetarnym sprzętem można też co nieco fotografować wybrane DSy na krótkich, kilkusekundowych czasach. Są też kamery CCTV, pośród których kilka modeli nadaje się do "obrazowania na żywo" (niektóre kamery Watec, Mintron, czy Samsung). Mogą na żywo dzięki integracji (niektóre modele) pokazać obiekty DS, choć jakoś obrazu nie będzie idealna. Zazwyczaj łączy się je z obiektywami, czy bardzo krótkoogniskowymi teleskopami by małe matryce miały odpowiednio duże pole widzenia.