rambro

Nie doceniłem potęgi LP :). Odczytując z mapy (więc tylko w zenicie) dla Ursusa wychodzi https://www.lightpollutionmap.info/#zoom=10&lat=6835981&lon=2325591&layers=B0FFFFFTFFFFFFFF 18.39 mag./arc sec2 czyli dla Unity GAIN ASI1600, filtr L, f5 z kalkulatora http://tools.sharpcap.co.uk/ wychodzi mi 14.02 elektronów na sekundę z LP, rn wynosi 1.75. Czas 10s w zupełności wystarczy dla LRGB dla NB 6nm potrzebny czas jest rzędu 300s.

N200 f/5 + ASI1600MM-C ?. Ta kamera ma mały szum odczytu i pewnie LP jest duże, ale czy 10s to trochę nie za krótko?. Z czego wynika taki czas?.

Delta to dystrybutor, więc ceny będzie miał wysokie, bo musi dbać o partnerów handlowych, którzy sprzedają jego produkty detalicznie. Jak będzie sprzedawał tanio, to np. zamiast teleskopów SW inne sklepy będą sprzedawać produkty konkurencji, na których będą mogli więcej zarobić. Jednak jak negocjujesz cenę to mają z czego zejść i jest szansa na dobrą ofertę. Tak to działa w większości branży. Producent albo dystrybutor musi "oficjalnie" trzymać ceny.

Pogodne noce to zasługa wyżu. Mało aut jeździ, jest cieplej więc mniej pracują kotły. To sprawia że przejrzystość jest lepsza. Mniej cząstek w powietrzu to i LP mniejsze.

Słucham kolejny raz i coraz bardziej wpada w ucho. Dodałem subskrypcje na yt.

NGC7142 wyszła ładnie. Dla NGC7129 w tych warunkach przydałoby się więcej materiału. Nie jestem przekonany czy UHC-S pomaga, czy przeszkadza. Zrobiłem podobny kadr, bez żadnego filtra, przy Księżycu prawie w pełni (ponad 90%), z pod Warszawy, więc niebo słabe, niemodyfikowaną lustrzaną bez chłodzenia i czasem tylko 17 x 300s, lustro 7.5", ogniskowa ta sama. Dla porównania zdjęcia niżej. Jeżeli chodzi o szczegół wyszło dość podobnie. Obróbka i kolorystyka oczywiście inna. Moim subiektywnym zdaniem robiłbym bez filtra albo z IDAS P2. Próbowałem fotografować z filtrem UHC-S, ale myślę, że wycina za dużo. Filtr podobny do IDAS P2 - Orion Skyglow Imagining filter sprawdzał mi się lepiej niż UHC-S. Oczywiście każdy ma inne warunki i to co nie działa u mnie może dobrze funkcjonować w Twojej miejscówce. Czy obwódki na gwiazdach to nie jest efekt przepalenia środków przy 300s a nie zastosowania filtra ?. Ta mgławica nie jest za często fotografowana, choć jest ciekawa ze względu na to że zawiera obiekty Herbiego-Haro. Więcej o nich można przeczytać w tym wątku:

Moja wersja:

A po co ten pająk z nitek ? Spajki to nic pięknego...

Im większa tym dalej od matrycy. Policz kalkulatorem np tym https://www.ccdware.com/resources/dust.cfm

Jak przyciemniasz folię EL ? Kartki papieru czy jakiś regulator ?.

Moja żona też zawsze mówi, że nowe ciuchy to okazja, wyprzedaż lub promocja za pół darmo...

Porta ad crustula Wykład nawet dla laików ciekawie opowiedziany przyjemnie było posłuchać. Poza wspaniałymi pracami można było obejrzeć setup i zadać kilka pytań. Dziękuje za spotkanie.

Moje subiektywne doświadczenia są takie: - lepiej wydmuchiwać niż pompować powietrze do środka. Jest to mniej skuteczne ale też mniej zanieczyszczeń wpada do tuby. W takiej konfiguracji po włączeniu wentylatora od razu mogę fotografować, bo u mnie jest przepływ powietrza nad lustrem i ogranicza zjawisko prądów cieplnych w tubie. Klatka po prawej jest to następna klatka po włączeniu wentylatora. Przy ujemnych temperaturach po wychłodzeniu lustra muszę dość szybko wyłączyć nawiew bo w końcu zamarznie mi LG. Moim zdaniem nawiew jest dobry do chłodzenia. Nawiew zimnym powietrzem w przypadku odraszania specjalnie nie pomaga. W aucie dmuchamy ciepłym powietrzem a tutaj atmosferycznym. - na LW czy korektor grzałka jest dobrym rozwiązaniem i nie zauważyłem degradacji obrazu. - suszarki ręczne to półśrodki na krótki czas - długi odrośnik ogranicza i opóźnia zjawisko Na Twoim miejscu zastosowałbym grzałkę na LW a tuby nie dziurawił, ale oczywiście rozwiązanie musisz wypracować sam. Grzałka to mało inwazyjna opcja. Jeżeli nie wystarczy lub będzie degradować obraz można zastosować radykalniejsze środki.. choć sam nie wiem jakie... bo w nawiew zimnym powietrzem nie za bardzo wierzę.

Jestem ciekawy rezultatu L-enhance na galaktyce, która świeci szerokim widmem. Często NB robi się jako dodatek do (L)RGB, aby uwydatnić obszary ha w galaktyce. Ten filtr jest ma pasmo 24 nm dla OIII i H-beta, oraz 10 nm Ha, więc każdy pixel RGB coś zarejestruje. EDIT: Tutaj jest przykład dla Andromedy. Myślę, że możesz próbować. Zawsze jak nie będzie Łysego można dopalić RGB i połączyć. https://www.cloudynights.com/topic/679378-optolong-l-pro-vs-l-enhance-filter-andromeda-galaxy/

Dzięki za linki. Tak mi właśnie nie pasowało, że ustawia się poziomowanie przy Z=0 i myślałem o wpisaniu gdzieś offsetu. Według tej procedury z linku oś Z na wyświetlaczu będzie pokazywać poprawne wartości, a nie zaniżone o grubość kartki/szczelinomierza i nie trzeba nic wpisywać do drukarki: wyczyść stół nagrzej stół do temperatury roboczej nagrzej głowicę do temperatury roboczej zbierz z dyszy grubsze zanieczyszczenia (uwaga, gorące!) zbazuj oś Z (home Z) pojedź do Z=0,1 i dopiero wtedy ustaw stół tak, żeby kartka przechodziła z leciutkim oporem między dyszą a stołem W ten sposób: Z=0 to faktycznie 0 Z=0.2 to faktycznie będzie 0,2 mm między stołem a czubkiem dyszy.

Problem jest rozwiązany. Kolega Michał (sp5nzu) wyregulował mi wszystkie osie. Wydruki są bardzo dobre. Regulacji dokonuje się tak jak pisał @wessel. Stół nie jest idealnie równy z podkładką magnetyczną ale mam szybę, którą użyje przy kolejnych wydrukach. PLA Endera jest ok.

Rzeczywiście QHY163C ma filtr IR wbudowany w szybkę, a moja ASI294C potrzebuje zewnętrznego filtra, bo ma tylko powłoki AR.

Gratuluję pomysłu i wykonania. Fajne rozwiązanie. Ja przy OSC poszedłem w stronę motoryzacji koła 2" na 5 filtrów. Wada ciężkie, ale mam w kole więcej filtrów: IR block, HA 35nm i Optolong L-eNhance oraz zaślepkę do robienia darków. Jedna pozycja wolna. W Twoim rozwiązaniu drobny minus, to że HA będzie razem z IR, a wydaje mi się, że jak jest HA to IR block jest niepotrzebny. Zaleta szuflady to niska waga.

Dziękuje za porady i linki. Nie jest to stopa słonia, ani inne wspomniane problemy. Kalibracji extrudera nie robiłem, ale górne warstwy idealnie trzymają wymiar i są bardzo ładne, więc nie ruszam jak nie ma potrzeby. Wczoraj zmieniałem ustawienia (jedno naraz), głównie temperatury oraz raz użyłem innego slicera. Nie ma to wpływu na opisany problem. Poziomowanie robiłem szczelinomierzem (wychodzi mi lepiej niż kartką). Ponieważ problem jest bardzo powtarzalny, zepsute warstwy układają się zawsze tak samo, na koniec doszedłem do przypuszczenia, że problem jest natury mechanicznej. https://drive.google.com/open?id=1G0UxTpuscs-CaJE59xLpakon5hZNc3S4 Jak podnoszę oś Z co 0.1mm z menu to najpierw podnosi się lewa strona, a dopiero później prawa, przez co oś X traci poziom (w tej osi jest najwięcej problemów). Od pewnego momentu idzie równo. Dolna rolka z dwu po prawej najpierw nie ma docisku (kręci się luźno) , później ta górna. Nie znam się na mechanice, ale wydaj mi się, że to powinno być to sztywniejsze. Było już późno i nie miałem narzędzi. Podniosłem trochę stolik i przesunąłem czujnik od osi Z (na tyle ile się dało). Zepsutych warstw jest wtedy jakby mniej, jednak nie jest to rozwiząnie. Może poproszę kolegę, który nie ma do czynienia z drukarkami 3d, ale zna się na mechanice to pomoże mi to wyregulować. Docelowe rozwiązanie to chyba usztywnienie tej listwy po której jeździ głowica. Czy możecie napisać jak to powinno być wyregulowane i jak usztywnić ten element etc ?.

Wydaje mi się, że mój problem to Elephant foot" etc https://all3dp.com/2/elephant-s-foot-3d-printing-problem-easy-fixes/ https://rigid.ink/pages/ultimate-troubleshooting-guide#issue-elephants-foot-15 Piszą, że raczej trzeba obniżyć temperaturę stołu, co nie za bardzo mi wychodziło, bo pojawiał się problem z przyczepnością. Spróbuje obniżyć temperaturę stołu do 55st. Może jednak dla pierwszych warstw wentylator powinien być załączony?. Błędnie poziomowałem stół na zimno zamiast po podgrzaniu i ta magnetyczna podkładka nie jest zbyt równa, więc wymienię ją na szkło (mam je jeszcze w pudełku) oraz użyję szczelinomierza zamiast kartki. Tylko jaka wartość ma być w odniesieniu do grubości warstwy np. 0.12mm. Czy 0.2mm będzie ok ?.

Nie wiem czy Astropolis to odpowiednie forum, ale spróbuję tutaj, skoro mamy specjalny dział odnośnie druku 3d. Zaczynam przygodę z drukiem 3D. Moja drukarka to Ender 3 Pro. Drukuję na PLA Ender, który otrzymałem z drukarką. Wydrukowałem testowego kota (zamiast typowej kostki). Parametry wydruku w CURA: Wydruk Łatka wygląda tak (ciemne łaty to działalność artystyczna dzieci ): https://drive.google.com/open?id=1FLzZLvsmS3ZhY37urwHBijB2uHUjl0IB https://drive.google.com/open?id=1FIjQZYt9zXhDO-lg_GepLxvJsd1GW3OA Problem jest z pierwszymi warstwami, które są postrzępione i szersze. Góra wydruku w mojej ocenie wychodzi bardzo ładnie i nie mam zastrzeżeń. Poziomuję na kartkę papieru, ale ta metoda wydaje mi się mało precyzyjna, bo warstwa może mieć różną grubość np 0.2mm lub 0.12mm itp. Próbowałem obniżyć temperaturę stołu do 50 st. , ale wydruk gorzej się trzyma. Obecnie używam magnetycznej podkładki, ale mam też szklaną, której jeszcze nie stosowałem. Rozumiem, że problem muszę zwalczyć sam, ale czytałem różne poradniki i bez efektu. Może ktoś doświadczony wskaże kierunek, gdzie szukać przyczyny. Z góry dziękuje.

Offset jest potrzebny, zwłaszcza w szybkich Newtonach jak ten z tego tematu, gdzie roboczy stożek światła jest szeroki. Bez offsetu klatka będzie nierówno oświetlona. Wystarczy spojrzeć na jakiś przykładowy rysunek. Na skutek offsetu nie ma żadnych deformacji ani żadnych praktycznych wad względem ustawienia tego samego lusterka bez offsetu. LW może być nawet kwadratowe bo w ognisku obraz punktowego źródła światła i tak jest skupiony w plamce Airy’ego. Przykładowo w OAGU jest kwadratowy pryzmat a gwiazdy w kamerce guide są okrągłe. Dokładałem dodatkową okrągłą osłonę na LW, ale tylko na czas sprawdzenia kolimacji, aby łatwiej ocenić kolimację na lekko rozogniskowanej gwieździe. Jaki jest argument, aby przesłona była założona podczas focenia ?. Może masz linka do tego "ględzenia" @Adam_Jesiona ? Oddalając zbytnio LW od LG zabraknie miejsca na akcesoria i kamerę (pomijam ciekawy pomysły @HAMALa z Barlowem). Większe LW jest kosztem detalu, co ma znaczenie przy dużej skali i na planetach. Moim zdaniem lepiej zastosować zwykły offset, ponieważ uzyskamy to samo przy mniejszej obstrukcji. Rozwiązanie z offsetem jest najpopularniejsze, bo jest w większości przypadków najkorzystniejsze i łatwe do wdrożenia.

Dziękuje za informację o enkoderach Omron. Na aliexpress są w bardzo dobrych cenach. Dla mnie inspiracją było https://www.mda-telescoop.com/ oraz wątek na CN https://www.cloudynights.com/topic/412405-encoder-based-pe-correction-on-the-cheap/

Robiłem podobne próby ale nie udało mi się kupić taniego enkodera sin/cos, jedynie inkrementalny na 100 tys. pozycji, co jest zbyt małą wartością. Jaki model enkodera zastosowaleś ?.

Wygląda na rotację pola. Im szerszy obiektyw tym bardziej jest to widoczne. DSS lepiej lub gorzej sobie z tym radzi, ale to nie jego wina. Może Twój fastron ma wygięte albo poluzowane zawiasy etc . Ustawienie na polarną jest dobre?. Opcja intersection obcina obraz wynikowy tylko do tego co jest na wszystkich klatkach.