JSC

Przede wszystkim fotka soczewki, czy nie ma jakichs przebarwień, zagrzybień, rys i czy cela nie jest poszarpana.. Fotka wyciagu i fotka montażu - chociaż z tych to i tak wiele wywnioskowac nie można.

Najlepiej to sobie rozrysować, bo promienie stożka światła zwykle obcinaja się na wlocie do kątówki lub wlocie rurki wyciągu Generalnie wzór jest taki (nie wiem czy o ten chodzi?): tg(A/2)=D/2F A - pole okularu [stopnie] D - średnica diafragmy [mm] F - ogniskowa okularu [mm] Dodatkowo przy maksymalnej źrenicy wyjsciowej (i dużym ER) obcinaja sie na na naszej źrenicy promienie skośne tak jak pokazano poniżej w linku i robią się fasolki, winiety, lub po prostu czarno: https://stargazerslounge.com/topic/308112-revelation-32mm-kidney-beaning/?do=findComment&comment=3369617

I to jest słuszna koncepcja! Jeśli nie będzie uszkodzony, to na pewno znajdzie nowego własciciela, któremu moze bardziej podejdzie, jesli okaże sie, ze Tobie nie podchodzi.

Wkładasz kij w mrowisko Gdyby to było takie jednoznaczne, to produkowaliby tylko achromaty, albo tylko Maki, albo Newtony. Zalezy co komu bardziej pasuje. To kwestia nie tylko obrazów (refraktory o dobrej optyce daja lepsze obrazy przy takiej samej aperturze), ale tez mobilności, czasu chłodzenia, kolimacji, doboru okularów itd, itp....

No właśnie - moze pojedź do goscia, obadaj, jak cię coś zaniepokoi, to jeszcze nie kupuj, a daj znać tu na forum. Ludzie podpowiedzą, czy ten "typ tak ma", czy to moze wada teleskopu. Też uważam, ze nie ma co się bać używek, a zwłaszcza uzywanych refraktorów, bo są to sprzety dość pancerne i odporne nawet na złe użytkowanie. A jak ktoś dbał o sprzet to masz nówke z pół ceny, bo wiodzę, ze np. w Astrokraku maja go za 2600zł

I jeszcze jedno... Jak się nastawiłeś na tego 120/1000 to go weź (przy naciaganiu ujedzie jako planetarny )- najważniejsze, żeby teleskop sie podobał - wtedy nawet lepiej pokazuje obrazy Oby tylko wszystko z nim było OK. PS Mimo wszystko przeanalizuj tę tabelkę, aby nie było zaskoczenia (kliknij na strzałeczkę w prawym górnym rogu:

Z tą planetarką to jest tak, że w klasycznych achromatach jak nie masz f/15, to masz fioletowe obwódki . Niby można przysłonić obiektyw, ale z doświadczenia wiem, że tego sie raczej nie robi, bo jak juz sie targa taka rurę to się jej pomimo wszystko nie przysłania. Tak więc jesli nie razi Cie aberka, to weź to f/8, a jesli cię razi to poszukaj mniejszej apertury, z mniejszą swiatłosiłą. Swietny jest np. TS 102/1100 - czasem pojawia sie tu na giełdzie. Oczywiście TAL 100R, moze byc i SW 102/1000. SW 127/1200, ale tu już aberka też daje się we znaki... Na balkon może być EDek80mm , ewentualnie achromat 80mm f/15 jesli nie przeraża Cie długość tuby, obydwa dają swietne obrazy i są odporne na seeing. Z nowych długich planetarnych rurek to Bresser 90/1200 i ewentualnie Bresser 102/1350, aczkolwiek tego drugiego raczej nie polecam. To tyle jeśli chodzi o refraktory - może ktoś Cie namówi na inny rodzaj teleskopu - sam musisz wszystko sobie rozważyć.

Wyciąg też trzeba sprawdzić, czy nie lata jak u wariata. Wyciąg to te pokrętła z wysuwaną rurką, którymi ustawia sie ostrość.Sprzedający powinien możliwe do usunięcia luzy skorygować, no chyba, że się juz nie da usunąć luzów lub nie umie tego sam zrobić. Dobrym narzędziem do sprawdzania na szybko osiowości wyciągu jest zwykła malutka poziomiczka (kilkucentymetrowa) - najpierw poziomujesz tubę, a potem sprawdzasz, czy wyciag też jest poziomo. Jeśli masz mozliwość, to dobrze sprawdzic optykę przy róznych powiększeniach. W dzień na antenkach, a najlepiej w nocy na prawdziwych obiektach. Montaż sprawdź na zacisniętych hamulcach osi czy nie ma wyczuwalnych luzów. Przejedź mikroruchami, czy nie ma przeskoków... Do planet to wybrałbym jednak achromata przynajmniej f/10, jesli refraktor ED nie wchodzi w grę.

Nie dość że fotki piękne, to jeszcze treściwe i do tego ten poetycki opis. Dzięki za tę kolejną relację. Mistrzostwo, artyzm i poezja.

Ach ten fioletowy obiektyw - zakochać się można od pierwszego wejrzenia - piękny i magiczny! Myślałem w pierwszej chwili, że sprzedajesz go i już liczyłem kasę Tuba to też piękna i solidna robota! Gratulacje!

To jest jeszcze ciekawe - fragment siatkówki - rozmieszczenie czopków reagujących na dany kolor u trzech różnych osobników: Całość tu: http://afterimagia.pl/book/jak-mozg-widzi-barwy/

Własnie próbuję przetrawic niezawodnego Sacka http://www.telescope-optics.net/eye_spectral_response.htm

Wielkie dzięki za temat! Właśnie wertuję wiki i zjawisko Purkiniego. Ciekawe to bardzo! W każdym razie czerwona latarka najbardziej przydaje się w nocy do odczytywania czerwonych napisów na niebieskim tle - wiem to z mapek nieba.

Dobrym obiektem do testów jest Ksiezyc - szczególnie Mare Humorum (z kraterem Gassendi). Wybrac sobie kilka kraterków, które sa na granicy zauważalności (błyszcza na ciemnym tle Mare Humorum w postaci punkcików), najlepiej jakichś "podwójnych" i porównać w róznych okularach. To samo z wnetrzem Gassendi - zobaczyc czy da sie dostrzec wewnętrzne rozpadliny. Oczywiście takze Plato ze swoimi kraterkami i Rima Hadley. Tradycyjne Epsilony w Lutni też lepiej pokaże lepszy okular - beda w nim wyraźniejsze. Dwukolorowy i stosunkowo "ciasny" dla małych apertur Izar... No i Saturn jest idealny, z tym, ze może to byc zbyt duze powiększenie dla niego.

Pentax XO to taki Plossl z Barlowem, natomiast Vixen HR to zupełnie nowa konstrukcja, której podstawowego elementu nie można porównać do żadnej z dotychczasowych (nie licząc elementu Barlowopodobnego z przodu). Cos jaby RKE, Kónig, ale jednak zupełnie inne - na co zwrócił uwage Boris Glos.

Czyli potwierdza się, ze to epokowa konstrukcja okularu planetarnego, przydatnego szczególnie w światłosilnych refraktorach ED i fluorytach. Hehe... to co mnie zawsze odciagało od EDków, to ich krótka ogniskowa i brak mozliwości zastosowania "prawdziwych" planetarnych okularów (z Barlowem to juz nie to samo...). Teraz sie to chyba zdeaktualizowało Od siebie mogę dodać test Paoliniego* https://astronomyconnect.com/forums/articles/field-test-of-the-vixen-hr-eyepieces.36/ * Facet pisze książki o sprzecie astoronomicznym, m.in. tę https://www.springer.com/fr/book/9781461477228 Sądzę więc, ze pojęcie na ten temat ma Co do smarfonów - tez próbowałem focic Księzyc i musze powiedzieć, ze nawet zaskoczył mnie efekt - na plus, przy totalnym amatroskim podejsciu i strzału z reki. Potem sobie trochę postudiowałem sprawę w dzień na antenkach. Niestety fotki ze smarfona miały większą aberke niz fotki z aparatu fotograficznego (zwykłego taniego kompakatu). Optyka ma więc znaczenie, ale... mozna oszukac optyke, aberkę oraz nieostrość i zlikwidować je w sofcie. Na pewno dużo zalezy od konkretnego smartfona. Jego optyki i stabilizacji, a także oprogramowania.

^^ Petzwal ponoć sie nie sprawdza - nie wiem - nie miałem - powtarzam to co pisali na tym i sąsiednim forum. Utkwiła mi w pamieci sensowna argumentacja termiką - soczewki przednie wychładzają sie szybciej niż tylne, długość tuby zwiększa sie lub zmniejsza i...zawsze mamy nieostro. Co do kolimacji, justowania soczewek - w zasadzie mozna to zrobić metoda chałupniczą, ale na prostych budżetowych konstrukcjach, odradzałbym w drogim sprzęcie. W teorii to wygląda nawet dosyć prosto - bo obraca sie przednią soczewke i co chwile obserwuje wynik. Kiedys nawet bawiłem sie w stosowanie różnej odległości pomiędzy soczewkami poprzez różnicowanie grubości przekładek - w takim układzie trzeba oczywiście wyjmować soczewki z celi. Stosowałem różną siłę zacisku pierścienia itd... Zawsze mozna jednak coś schrzanic, soczewki sa sliskie, cięzkie i wyślizguja się z rąk. Łatwo je uciapać lub nałapać pyłków przed zmontowaniem w całość. Niedoświadczeni często mylą kolejnośc soczewek i ich strony. Po pewnym czasie moze sie okazać, ze mamy dość ustawiania i montujemy jak leci, czyli zwykle źle. Na obrzeżu soczewek są znaki ich ustawienia, czesto jednak sa starte lub jest ich po kilka (szczególnie jeśli ktoś juz wcześniej bawił się w te klocki). Mozna dla zabawy kupic sobie za stówę SkyLuxa i zobaczyc jak to jest, ale przestrzegam przed porywaniem sie na drogie refraktory (o ustawianiu tripletów - to już w ogóle można sobie zapomnieć ), no chyba, że ktoś juz na prawde czuje sie mocny, ma sztuczna gwiazdę, odpowiednie narzedzia i pomieszczenie.

Ja bym nie eksperymentował i wybrał jak najdłuższa ogniskową przy tej aperturze 150mm oraz w miarę dobra firmę (F/8 to i tak jest spora światłosiła). Wyciag tez jest wkurzający jeśli jest "latający" (nawet nie czuję kiedy rymuję ), więc warto i na to zwrócić uwagę.

Gdyby zwykły achromat 150mm na szkle BK7/F2 miał by byc pozbawiony widocznej aberracji chromatycznej to musiałby mieć f/27 czyli 4 metry długości. Stosunkowo mało AC (chociaż jest widoczna) ma achro Bressera 127/1200 i optycznie nie jest zły. Teoretycznie znikomą AC powinien miec Bresser 102/1350, ale jest ponoć z "lekka" niedopracowany optycznie. Obecnie najlepszym achromatem (poza jakąś niszową produkcją) jest chyba ten https://www.altairastro.com/starwave-102mm-f11-achromat-refractor-telescope-with-2-crayford-focuser.html niczego wiecej ze swiatłosiły f/11 sie nie wyciśnie przy klasycznym szkle (klonem jest chyba TS 102/1100), ale to tylko 102mm, a cena zbliza sie do ceny analogicznego Edka (gdyby jednak 100mm achro miało się równać z SW100/900ED musiałoby miec f/18). Mozna poszukać jeszcze na zagranicznych giełdach starych uzywanych klasycznych "długich rurek", ale to problem ze sprowadzeniem tego (w sumie kwestia opakowania, ale to jednak duzy problem przy duzych teleskopach). Niemniej jednak tak jak Wampum napisał, oko przyzwyczaja sie do AC i i nawet 150mm f/8 jest do przejścia jeśli nie uzywamy granicznych powiększeń (rzędu 2,5xD ) . Dodatkowo taki teleskop jest juz w miare uniwersalny do wszelakich obiektów. Wszysko zalezy od osobistych upodobań i tego czy potrzebujemy sprzetu do celów bardzo okreslonych (gwiazdy podwójne, planety), czy zadowolimy sie bardziej "uniwersalnym" sprzętem dajacym nieco gorszy obraz. Zresztą - można go nieco przysłonic, aby dawał mniej AC na określonych obiektach, szczególnie do pokazów.

Ale do jakiego teleskopu? Newton 12" f/5?

Dokładnie - są dziedziny astronomii obserwacyjnej, gdzie jakość optyki nie ma znaczenia (rozległe mgławice), ale są i dziedziny gdzie jakość optyki ma kluczowe znaczenie (gwiazdy podwójne).

Pierwsze jest lepsze - ma lepszy kontrast.

Właściwie teraz można zrobić wszystko z obrazem, tylko czy to będzie nadal ten sam obraz? Bał bym się artefaktów. Chociaż miś koala rzeczywiście robi wrażenie... Czekam tylko, kiedy komputer będzie porównywał obraz ze zdjęcia z obrazem zapamiętanym z innych tego typu zdjęć i go zastępował lepszym

No wiesz... gdybyśmy mieli się spierać czy prążek może być też w postaci pierścienia, to by trzeba było przewertować słowniki języka polskiego https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/prazki-dyfrakcyjne;3961981.html "prążki dyfrakcyjne, fiz. na przemian ciemne i jasne, na ogół barwne (w przypadku światła niemonochromatycznego) pasma powstałe wskutek dyfrakcji i interferencji światła przechodzącego przez niewielki otwór lub w pobliżu krawędzi przesłony; prążki dyfrakcyjne powstają np. na przesłonie aperturowej układu optycznego (plamka Airy’ego)." Tak oczywiście, ze chodzi o pierścień... a jeszcze bardziej prawidłowo - o pierwsze minimum dyfrakcyjne. Rysunek wart tysiąca słów, więc wszystko wyjaśnia: A tak wygląda w naturze (Izar, Jeremy Perez) - zwróćcie uwagę na wielkości obydwu składników, a przecież obydwa składniki są z tej samej apertury :

W Polskiej wiki jest prawidłowy: średnica plamki Airego w ognisku to 2,44*lambda* f/D , natomiast 1,22*lambdna* f/D to połowa średnicy palmiki Airego, czyli kryterium rozdzielczości Rayleigh'a. Bierze sie to stąd, ze średnicę plamki mierzy się w połowie pierwszego ciemnego prążka. Sama plamka centralna w dysku Airego (czyli jasny krążek w środku) jest mniejsza i co ciekawe zalezy od jasności obiektu.