JSC

Mozna sobie podywagowac samemu jak to jest z tą rdukcją dyspersji atmosferycznej na podstawie własnych obserwacji albo rysunków Sacka. Jak widac najbardziej podobny obraz do dyspersji atmosferycznej daje Kellner (ale w teleskopach co najmniej f/10). Nie pamietam juz ale moze własnie Sacek cos pisze o tej krzywiźnie soczewki od strony oka? Muszę to jeszcze raz dokładnie przeczytać https://www.telescope-optics.net/eyepiece_aberration_2.htm PS Jak widac RKE Edmunda jest bardzo podobny do Koniga. Poniżej Edmund

Kellner o konstrukcji Kellnera. Nie Reversed Kellner ani nie Rank Kasperit Ale musi to byc Kellner bardzo dobrej jakośći. Jesli chiński, to przynajmniej w cieżkiej metalowej obudowie. Zresztą taka ciezka metalowa obudowa powoduje, ze okulary nie zaparowują.

Doszedłem do wniosku, że Kellner wystarczy , ale wiem, że niektórzy tu na forum używają ADC także do wizuala (głównie stosuje sie go w astrofoto).

Nie do końca wiem jak to możliwe ;), ale to zupełnie inny okular. Może inne szkło, może inne krzywizny? Orciak orciakowi tez nie jest równy tu np. porównanie dwóch róznych: A tu symetryczne Plossle (a są jeszcze niesymetryczne!): Tak przy okazji. Czy planetarny okular powinien mieć soczewkę oczna wypukłą, płaską czy wklęsłą? A okular do DSów? Czy w ogóle moze miec to jakies znaczenie? Wydaje mi sie, ze soczewka do wyławiania szczególików (przy oku) powinna byc wypukła. Jak myslicie? Moze ktos gdzies trafił na jakies naukowe dywagacje w tej mierze?

Jeszcze co do starych konstrukcji okularów w tym refraktorze - np. Kellnery sa juz w nim na skraju używalności. Daja moim zdaniem zbyt duza abrracją chromatyczną poprzeczną, chociaz w niektórych sytuacja przydaje sie to - np. w celu niwelowania dyspersji atmosferycznej - to naprawde działa bez dedykowanych korektorów ADC! Ten refraktor daje jednak bardzo ostre i kontrastowe obrazy i myśle, ze może warto tez wypróbować cos juz bardzo wysublimowanego jak np. okular monocentryk (TMB lub Burges) tez czy nawet planosferę np. Sieberta https://www.siebertoptics.com/Planesphere.html ... ale to raczej dla zapaleńców ze względu na bardzo małe pole tych okularów. Jednak nie wiem , nic konkretnego o nich nie moge powiedziec - jeszcze ich nie próbowałem

Ten refraktor pomimo, że f/11 to jednak nie jest f/15 i mogą się moim zdaniem sprawdzać w nim także nowoczesne konstrukcje okularów, które sa projektowane raczej do większych światłosił. Tu musze jednak jeszcze potestować, aby cos konkretnie powiedzieć. Stare dobre okulary - to wiadomo - teleskop f/15 + trzy lub cztery soczewki (a nawet tylko dwie) w okularze i wszystko w temacie - czyli super kontrast, super transmisja i super ostrośc bez odblasków czy duszków.

Ja uważam, ze w małych aperturach nie bardzo sie sprawdzają (oprócz obserwacjii Venus), bo kazdy filtr zmniejsza transmisję. Ale generalnie nie obserwuję z nimi, chociaz próbowałem i nie chcę sie wypowiadac. Wiem, ze chyba @mergez obserwował z powodzeniem Marsa przez filtry Makiem, to moze sie wypowie Wyjaśnie jeszcze moze dlaczego w/g mnie warto miec kilka róznych ogniskowych okularów planetarnych. Oczywiście głównie z uwagi na seeing, ale tez i na konkretne szczegóły. Zdarza się, ze np. kraterków w Plato nie widzę w 6mm, nie widze w 10mm, a widze w 8mm. Innym razem widze je tylko w 10mm, a jeszcze innym razem we wszystkich trzech wymienionych ogniskowych. Kraterki w Plato sa dość specyficzne, bo widzimy generalnie tylko ich odblaski, a wiec liczy sie bardzo zasięg teleskopu. Oczywiście kontrast pomaga, ale przede wszystjkim to jednak zasięg (a w przypadku bardzo duzych apertur, to pewnie i rozdzielczość dzieki której mozna je zobaczyc w formie "obwarzanka"). Porównywałem refraktor TS 102/1122 z Newtonem 200/1000 dość wnikliwie na Ksiezycu i o dziwo refraktor w moim przekonaniu wygrał na wiekszości obiektów. Znakomity kontrast w refraktorze sprawia, ze plastyczny obraz "3D" jest na większym obszarze od terminatora niz w tym Newtonie. Lepiej są widoczne takie twory jak np. Hadley Rille czy nawet małe kraterki wewnątrz Vallis Alpes. Newton miał jedynie bradzo nieznaczną przewagę własnie na kraterkach w Plato, jak sądzę właśnie ze wzgledu na wiekszy zasięg. Mogę jeszcze dodac, ze najbardziej mnie jednak zadziwiły Gromady Kuliste w tym bądź co bądź małym refraktorku. To nie były plamki czy mgiełki, a piękne obiekty z rozbitymii gwiazdami, granulacją i pasmami. Widok piękny i zupełnie niespodziewany przeze mnie, bo jak wiadomo głównie liczy sie apertura przy tego typu obiektach. Swietnym okularem do ich ogladania okazał sie orciak BCO10mm (z refraktorem 102/1122ED).

Tak - to bardzo dobry tekst, ukazujący jak bardzo mogą być wyspecjalizowane okulary do ogladania szczegółów planetarnych przez kompletnie zakręconych planeciarzy ( ale pozytywnie) Tu link do pdfa: https://www.cloudynights.com/documents/planetaryeyepieces.pdf Ze swej strony zgadzam sie opisem okularów w tym pdfie, a szczególnie okularów RKE Edmunda, okulary te są chyba w Polsce za mało doceniane (ale nie mylić ich z innymi RKE, a już na pewno nie z tzw. "Super" RKE, które są bardzo marnej jakości w stosunku do RKE Edmunda). Tu link do producenta: https://www.edmundoptics.com/f/edmund-optics-rke-precision-eyepieces/12484/ Moim zdaniem trzeba miec przynajmniej trzy okulary planetarne. Do tego teleskopu cos w okolicach 8mm (ja mam własnie 8mm Edmunda RKE) i coś w okolicach 10...11mm. Na super warunki (zwłaszcza podczas obserwacji Ksiezyca) przyda sie na pewno jakiś dobry 6mm, a nawet 5mm. Ja testowałem nawet 4mm Abbe Takahashi i obraz Ksiezyca był w nim jeszcze kofortowo jasny oraz ostry (cały czas mowa o okularach do konkretnego refraktora 102/1122ED). Za dobre okulary planetarne oprócz w/w RKE Edmunda uważam okulary ortoskopowe (inna nazwa okulary Abbe). Na pewno są to BGO (czyli Baader Genuine Ortho i jego klony Fujiyama, Masuyama, University Optics czy tez Antares), Takahashi, Circle T (czyli z onaczeniem na tulejce literką "T" w kółeczku - od nazwaska Tani), Cicle V (V od Vixen)... są i jeszcze inne "Circle", ale za obszerny byłby chyba juz ten temat ;). Circle T maja swietna jakość, chociaz warstwy antyodblaskowe nie daja im nadzwyczajnej transmisji, ale za to dają nadzwyczajną ostrość :). A propos transmisji, to niezrównane w tym względzie są BCO - maja nawet lepsza transmisje niz uznane za lepsze BGO. Dla lubiących komfortowe ER oraz dużą soczewke oczna swietne bedą lantanowe okulary Vixena, które w testach tylko bardzo nieznacznie ustepuja dobrym orciakom. Tu przy okazji wygody uzytkowania okularów, chciałbym wtrącic jeszcze o ergonomii okularu Takahashi Abbe 4mm, który mnie niezwykle zaskoczył wygodą uzytkowania jak na tak krótkoogniskowy okular ortoskopowy. Bałem się, ze bedzie to za mała dziurka i oko za blisko soczewki - ale nic z tych rzeczy, jest bardziej wygodny niz np. 5mm BGO.

Rohr robi testy na przyrządach, ale czy te testowane teleskopy są dobrze skolimowane? Patrząc na zdjecia z testów mam poważne wątpliwości... Malutkie rozkolimawanie nie ma dużego wpływu na obraz, ale wkurza - tak jak kurz na optyce , dlatgo juz kreciłem śrubkami w moim Maczku. Inna rzecz, ze jedna ze srubek kolimacyjnych chyba była fabrycznie za słabo skontrowana... ale czego wymagać po masowej produkcji. Dlatego umiejetność grzebania sie z kolimacja jest wskazana takze w przypadku tanich Maków, tak jak pisałem trudne to nie jest, ale dosyć żmudne.

Ja myślę, ze to bardziej sprawa jakości wykonania, kontroli jakości, kolimacji, trzymania założonych parametrów czy też parametrów użytych na wykonanie teleskopu materiałów. Wszystkie recenzje które czytałem, poważnych ludzi, zawsze były w zasadzie odczuciami z obserwacji. Np tu https://www.scopereviews.com/90mmComparo.html test małych maczków i werdykt dotyczący optyki: "Werdykt jakości optycznej: Questar . Optyka Questara wielokrotnie przewyższała te w C90 i ETX, zarówno wizualnie, jak i fotograficznie. Czasami granica była niewielka, ale większość wnikliwych obserwatorów potrafiła dostrzec szczegóły w Questarze, których nie było widać w innych. I pomimo tego, że jest to zdecydowanie najstarszy teleskop, jego ponad 20-letnie powłoki przetrwały." Ale tez i konkluzja była taka: "C90 jest niespodzianką grupy, oferując większość wydajności Questara za 1/20 ceny. " To samo piszą o Intesach, ze to inna liga, inne szczegóły, inny kontrast...

Na prośbę moderatora usunąłem moją niestosowną ripostę... Co do Bressera - wiele teleskopów jest porodukowanych tylko dla niego i pod jego zamówienie (chociazby refraktory 102/1350). Zarówno wśród teleskopów SW jak i Bressera jest wiele klonów firmowanych innymi nazwami. Nie bedę juz ciagnał tematu o wyższości Bressera nad SW czy tez odwrotnie, bo sa to za małe róznice w jakosci, aby bić pianę. Co do struktur własnościowych firm - wszystko wyjaśnia chociazby wikipedia. W każdym razie gdyby ktos chciał sie chwalić markowym Makiem to są np. takie: https://www.astronomics.com/questar-7-classic-titanium-maksutov-cassegrain-broadband-coatings-quartz-mirror.html lub np. takie: https://www.widescreen-centre.co.uk/intes-micro-alter-m703-telescope.html

Wydzielam temat z "Pierwsze kroki", żeby było pole do swobodnej dyskusji - Bartek H. Wiesz... takich "nonamów" to jest 99,99%.... Pochwal się jakiego masz markowego z tych pozostałych 0,01% . Jakos nie widzę, abys takiego posiadał, ale pewnie skrzętnie ukrywasz, bo taki jest cenny

Nie ma reguły. Szybka kolimacja trwa moment, minutkę (zalezy jak bardzo jest rozkolimowany, jak bardzo to dłuzej). Ale dogłębna (ze zrozumieniem tematu) moze potrwać kilka... dni , a i tak nie ma pewności, czy sie od razu nie schrzani. Jednak jak pomyślisz co jak dokręcić i umocować to powinno dobrze trzymać.

Zawsze sie spieramy o wyższości krótkiego nad długim refraktorem i odwrotnie. Sprawa trudna do rozstrzygniecia. Ale musze przyznać, ze krótkie achromaty, nie są takie złe jak je malują. Miałem okazje popatrzeć i nie było źle. Sam mam dobrze nastrojonego achro 80/400 i w małych powiekszeniach jest dobrze. Jeszcze lepiej na pewno wypadłby taki Bresser 102/460ED... Jesli ktos chce przejść z lornetki, to może właśnie taki Bresser o szerokim polu? ... Piekło zamarzło - polecam krótki refraktor

W zasadzie to tylko refraktor nie wymaga kolimacji. a Mak pomimo, że dość odporny na rozkolimowanie, to jednak trzeba go kolimować. Sprawa może i łatwa, ale upierdliwa... Ja swojego już kolimowałem po pół roku użytkowania. Pewnie najlepiej nie być świadomym co to rozkolimowanie i cieszyć się sprzętem Maki fajna sprawa - lubię je bardzo, ale refraktory sa lepsze, lepsze są nawet od duzo wiekszych Newtonów. Np. mój EDek 102mm f11 daje lepsze obrazy planetarne niz Newton 200mm f/5 - łatwiej dostrzec w nim niektóre szczegóły.

Ja sobie rozrysowywałem rózne refraktory i w swiatłosilnych, krótkich konstrukcjach zwykle wiązka swiatła (szeroka!) przycina sie na nosku (lub nawet jeszcze wczesniej na wejsciu do rurki wyciagu. Oczywiscie dotyczy to okularów o długiej ogniskowej o duzym polu (małe powiekszenia), czyli takich, które maja diafragme polową o duzej srednicy.

W teście kątówek z CN zdaje się pisali, iż minimalnie lepszy obraz dawała kątówka Baadera/Zeissa T2 w stosunku do 2" - możliwe, ze to z uwagi na długość toru opycznego (?) Ja porównywałem Baadera/Zeissa(BBHS) T2 z prymatem Vixen 1,25" i szczerze mówiąc nie było duzej róznicy w jakosci obrazu co do obserwowanych szczegółów i jasności. Możliwe, ze Vixen wnosił nieco więcej aberracji chromatycznej (szczególnie jesli chodzi o poprzeczną, bardziej widoczna np. w Kellnerach lub przy lekkim rozogniskowaniu), a Baader był bardziej neutralny. Porównywałem tez do pryzmatu Amici 1,25" (jakis Noname, ale pewnie to samo co SW) i róznica w jasności była kolosalna. Co do szczegółów na Ksiezycu (bo na nim sprawdzałem), to nie było jednak zbyt duzej róznicy, ale to bardzo trudno ocenić przy obrazach o róznej jasności i w dodatku przy jednym obrazie prostym, a drugim lustrzanym. Amici jak wiadomo na obiektach punktowych daje spajki. Spajki pobierają energię z punktu, więc wszelkie obiekty punktowe też sa ciemniejsze (nie tylko gwiazdy, ale i planety - porównywałem na Marsie). No i wreszcie porównywałem z katówkami lustrzanymi, ale niestety zwykłymi, bo nie mam dielektyka. Tu obraz w pryzmatach był "żywszy", bardziej ostry i kontrastowy, w lusterkach "mleczny". Porównania robiłem na refraktorze TS102/1122ED.

Liczy się kontrast, kontrast i jeszcze raz kontrast, potem długo nic i wreszcie rozdzielczość oraz jasność obrazu. Dlatego refraktor jest taki dobry np. na obserwacje Księżyca. Porównywałem sobie 8" Newtona f/5 z EDkiem 102/1122 i wrażenie przestrzenności jest znacznie większe w refraktorze. Obraz "3d" jest dalej od terminatora w refraktorze niz w Newtonie. Tym samym lepiej są widoczne np. rowy, rozpadlinki, np Rima Hadley. Ale.... np. odbalski małych kraterków w Plato juz niekoniecznie. Tu dawałbym remis byc moze nawet ze wskazaniem na 200mm Newtona.

Wczorajsza pogoda w miejscu lądowania - całkiem znośnie warunki

Przeciez wystarczy zmierzyc jaka jest najmniejsza srednica przelotu tego Maka. Najprosciej wytnij z brystolu pasek szerokości 27mm i po prostu włóz go do rurki - sam zobaczysz czy jest na wcisk, czy jeszcze lata na boki. Najmniejszy przelot ogranicza pole, ale wiazka jest zbieżna, wiec z kątówką na wejsciu do okularu (na diafragmie okularu) będzie jeszcze mniej niz te 27mm. Dodatkowo winieta w okularze to troche co innego niz w aparacie fotograficznym. W obserwacjach wizualnych oko omiata pole i patrzy pod róznymi katami. Czasem moze sie wydawać, ze winiety nie ma, bo jest prawie niedostrzegalnym pociemnieniem, ale liczby nie kłamią. W Maku Bressera 100mm mam zaledwie 17mm przelotu. Wzór bez radianów jest taki : tg(a/2)=d/(2f) a- pole widzenia d - sreednica wiazki na diafragmie okularu (no przyjmijmy, ze najmniesza teleskopu, chociaz to bedzi nieprawda) f - ogniskowa

Jeśli obydwa szkła mają ten sam wspólczynnik wzglednej dyspersji częściowej nawet dla wybranych tylko długości fal (bo tak jest), to dla pozostałych jest odpowiednio prawie taki sam (znaczy się takie sam dla jednego i drugiego szkła, bo dla róznych fal bedą różne). Oczywiście matematycznie różnica jest (wiedziałem, ze się ktoś przyczepi do tego "zero" ), praktycznie jest jednak bardzo niewielka - patrz np. wykresy RPD dla PFe i PgF podane przez Sacka. Konkluzja jest chyba taka, że definicja APO podana przez Abbego i zrozumiana dosłownie nie jest do spełnienia, tym bardziej w każdym punkcie pola soczewek. Zresztą najlepiej niech kazdy sam sobie poczyta co napisał Sacek - nie jest to proste dla zupełnych laików, ale jak ktos poczyta całą jego stronę, to wszystko sie zaczyna ładnie klarowć. W każdym razie chyba najlepsza strona o optyce teleskopów jaką znam. My tu mozemy jedynie dyskutowac o jakiś wyrywkowych zagadnieniach, uogólniając je w dodatku - po prostu nie da sie przedstawic w miare dobrze zaganienia w kilku zdaniach. Sacek pisze juz skrótowo, a wyszło mu chyba kilkaset stron. Zresztą ja nie mam nawet zamiaru konkurować z nim (chociaz wyłapałem tam juz jakieś zagadnienia, z którymi sie srednio zgadzam , zabijcie mnie, w tej chwili nie pamietam juz które, ale zauważyłem je podczas czytania całości).

Ależ odstawiają popelinę z tymi podziałkami. Wygląda OK, a nawet gdyby nie, to stopień w tą czy w tamtą nie będzie robił różnicy w AZ.

Juz tu wszystko zostało powiedziane, ze FPL51+LaK51 (czy tez jakies inne podobne LaK) może być lepsze od FPL53+BK7 , ale tego nie wie 99% kupujących, więc trzeba lat aby wykorzenić mity. Jak teleskop ma FPL53 to jest dobry i tyle, choćby drugą soczewkę miał z kiepskiego plastiku... Producenci powinni się w końcu przełamać i podawać dokładne informcje o obydwu soczewkach w dubletach, nawet gdyby to miała być jakaś tajemnica ze względu na jakieś nowatorskie połączenie szkieł. Tak jest w moim TSie 102/1122ED - TS pisze, ze to FPL51 + "szkło specjalne", a producent nawet tego nie podaje i pisze o dwóch "specjalnych" szkłach...

Nie ma ścisłej definicji, które teleskopy można nazwać APO, a które nie. A sklepy to już zupełnie dowolnie to interpretują. Nie ma refraktorów, które nie dawałyby chromatyzmu, aczkolwiek są takie, które mają chromatyzm na poziomie niewidocznym dla oka i te zwykle nazywane są APO. Często tez jednak dublety ED sa nazywane APO , pomimo, że jakis tam widoczny szczątkowy chromatyzm mają (ech ci sprzedawcy teleskopów...) . Można tak dobrać w dublecie dwa gatunki szkła, że aberracja chromatyczna będzie równa zero, ale zawsze jest jeszcze aberracja sferochromatyczna. Sferochromatyzm można zwalczać trzecią soczewką albo małą światłosiłą. W pewnym stopniu też egzotycznymi gatunkami szkła. Sam Ernst Abbe stwierdził, że obiektyw jest apochromatyczny, jeśli jego wtórne widmo* jest zniesione i jeśli jego korekcja sferochromatyzmu - spetrum trzeciorzędowego - jest również zadowalająca. *czyli sensu scricto aberracja chromatyczna. https://www.telescope-optics.net/apo_refractor.htm Obecnie, w praktyce konstruuje się też takie EDki, w których główny nacisk położono na eliminację aberracji sferycznej, sferochromatyzmu, a chromatyzm (czyli to "widmo wtórne") jest "na zadowalającym poziomie"