Grzędziel

W ED jakość obrazu i rozdzielczość będzie lepsza, a w Syncie obraz jaśniejszy i odrobinę większy zasięg gwiazdowy. Jakość obrazu w Syncie w dużym stopniu zależy od umiejętnej kolimacji. Kolimator nieodzowny.

Dałeś czadu Łukasz... Rewelacja!

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi który z wymienionych teleskopów jest lepszy. Prostszym do ogarnięcia jest refraktor, ale przez Syntę zobaczysz ciut więcej DS-ów. Księżyc, planety podobnie, ze wskazaniem na refraktor. Newton wymaga pewnej wprawy w kolimacji i zwykle w polu sprawia więcej kłopotów. Osobiście będąc niedoświadczonym wybrał bym refraktor a jako doświadczony Syntę 8". Stopień własnego doświadczenia ocenić musisz sam.

Dobrze widzisz. Po flipie montaż zaczął lekko wariować i rozciągał gwiazdy, a że był doskonały seeing i w Ha gwiazdki były idealnymi punktami to skala 1"/pix przy 10-cio minutowych ekspozycjach okazała się zbyt dużym wyzwaniem dla poczciwego AZ-EQ6. Na klatkach RGB gwiazdy nie były tak ostre i pojechania nie było widać.

Tak to TEN A w kopułach w Al. Ujazdowskich już nic nie stoi. Ostatnio (jakiś czas temu) na tarasie astronomowie z UW testowali sprzęt do programu OGLE, który potem zainstalowali w Chile. A tu wątek o astrografie.

To sporych rozmiarów planetarka (średnica 3,4') o jasności 10 mag. Jest teraz dobrze widoczna, w okolicach zenitu, w Wielkiej Niedźwiedzicy. Dlatego żeby nie tracić wyjątkowo pogodnych dwóch ostatnich nocy, mimo Księżyca i miejskiego nieba skierowałem na nią teleskop. Materiału zebrałem dość dużo, w sumie ponad 8,5 godz, ale ze względu ma bardzo jasne tło było to konieczne, żeby poradzić sobie z szumem i coś ze zdjęcia wyciągnąć. Oceńcie sami, czy było warto. Komentarze i krytyka jak zwykle mile widziane. Setup: CFF 140 f/4.9, AZ EQ6, Atik One 9, Ha: 35x600 RGB 11x300 crop na mgławicę i cała klatka, resize 65%

Edit: Refraktor Fraunhofera to oczywiście główna tuba. Wtedy optyki APO jeszcze nie było.

Wspaniały stary instrument! Refraktor Fraunhofera + kamera fotograficzna Petzvala na płyty szklane, prowadnica i szukacz. Z sentymentem patrzę na takie zdjęcia. Popytam mojego tatę -astronoma, może coś wie na ten temat, choć szczerze mówiąc wątpię. Ze starych polskich teleskopów niewiele się zachowało (z resztą przed wojną nie wiele ich było). Ze znanych mi, to odrestaurowany refraktor 20 cm Grubba - stoi w krakowskim obserwatorium na Forcie Skała, kolejny to mały astrograf (14 cm) który stał w zachodniej kopule obserwatorium w Warszawie, po wojnie przeniesiony do Ostrowika (jest na forum o nim wątek). Kolejne teleskopy które pamiętam to dwa refraktory "Wilki" 8 i 12 cm. Nazwa stąd, że przed wojną polski astronom dr Antoni Wilk, odkrywca 4 komet nimi obserwował . Po wojnie służyły studentom astronomii do obserwacji gwiazd zmiennych (stały w Ostrowiku). Nie wiem jaki jest ich teraz los. Największy przedwojenny polski instrument to astrograf Grubba zainstalowany w obserwatorium na Pop Ivanie w roku 1938. Był to podwójny refraktor o średnicy 33 cm (tuba do zdjęć) i 25 cm (tuba do wizuala i prowadnica). Pochwalę się, że miałem przyjemność poznać prof. Włodzimierza Zonna który jako jeden z niewielu tuż przed wojną nim obserwował. Z instrumentu tego zachowała się jedynie optyka i po wojnie zastosowano ją w różnych instrumentach. Refraktor 25 cm stoi w Ostrowiku na montażu azymutalnym, a teleskop 33 cm jest w obserwatorium w Chorzowie. Jeszcze jeden klasyczny instrument o którym warto wspomnieć to teleskop Drapera (astrograf 20 cm), który po wojnie obserwatorium w Piwnicach pod Toruniem dostało w prezencie od obserwatorium w Cambridge. To bardzo zacny instrument. Z jego pomocą (jeszcze w Cambride) powstał katalog fotometryczny i spektrograficzny ok 250 000 gwiazd, które otrzymały stosowane do dziś w astronomii oznaczenia HD (Henry Draper)

Dzięki, działa. Nie wpadłem na to.

Jest, w narrow band. Dziś w nocy przy przejrzystym powietrzu wypaliłem 20 klatek po 10 minut Ha Messier 97, super wyszły i dziś kontynuuję.

To chyba najlepsza fotka ze smartfona jaką widziałem

Księżyc -detal genialny! To na platformie z prowadzeniem czy krótkoczasowe bez?

Dotychczas jak pojawiały się nowe fotki wyróżnione na górze w slajderze klikałem w interesującą mnie fotkę i się otwierała razem z wątkiem, w którym była umieszczona. Teraz ta funkcja nie działa. Czy da się tą niedogodność naprawić?

Dzięki, ale to maleństwo pod PGC 2424675 nadal niezidentyfikowane.

Może na początek obrabiaj i prezentuj zdjęcia B/W. Na balans kolorów przyjdzie czas później, a fałszywe kolory bardzo psują odbiór. No i sugeruję -popatrz na inne zdjęcia na forum i idź z obróbką w tą stronę. Nikt nie pokazuje tak czarnego tła. W rzeczywistości niebo też nie jest czarne. Tło świeci z jasnością 22mag/arcsec2

Może znajdzie się dobra dusza i opisze zdjęcie. W tle sporo ciekawych drobnych pyłków. Zidentyfikowałem tylko Hickson 56 (poniżej gakatyki). Ale np. blisko prawego dolnego rogu mamy takie maleńkie dziwactwo.

Przyznaj, że Łapszanka leży gdzieś w Tanzanii czy RPA i fotografowałeś to w zenicie. Brawo!

Myślę, że nie należy popadać w nadmierny pedantyzm, bo prowadzi to do zaburzeń nerwicowych. Ja tam nie widzę żadnej różnicy w obrazie gwiazd, a jeśli CCD Inspector coś pokazuje, to go odinstaluj. Co do wysyłania do TS zdecydowanie odradzam. Uważam, że prawdopodobieństwo jakiejś destrukcji w transporcie do Niemiec i z powrotem jest znacznie większe niż szansa, że koledzy Specjaliści coś poprawią.

Sigma A 500/4 DG OS HSM, Canon 600/4 L USM II 17 to nie są konstrukcje optyczne dedykowane do astrofotografii. To profesjonalne obiektywy, ale produkowane masowo, soczewki są szlifowane maszynowo, są tam układy stabilizujące, super wydajne focusery, wszystko odporne na wstrząsy, szybkie zmiany temperatury itp. Żeby taki obiektyw zaprojektować, przy wielu ograniczeniach programy liczące wszelkie aberracje pokazują konieczność zastosowania np. 17 soczewek w 8 grupach (jak pięknie to marketingowo brzmi -od razu można podbić cenę). Wysokiej klasy obiektywy do astrofotografii (tryplety) takich firm jak Takahashi, TEC, CFF, LZOS stosują najwyższej klasy szkło (syntetyczny fluoryt) i są figuryzowane ręcznie z dokładnością wielokrotnie przewyższającą normy obowiązujące klasyczne teleobiektywy. Dlatego wielkość plamki (spot size) dochodzi nawet do 2 mikronów, transmisja światła 99,5% a aberracja chromatyczna praktycznie nie występuje. Są to parametry całkowicie nieosiągalne dla obiektywów fotograficznych, nawet tych najwyższej klasy.

Mylisz konstrukcje profesjonalne teleobiektywów z konstrukcjami optyki do teleskopów. W tym drugim wypadku w zupełności wystarczy dobry tryplet z wysokiej klasy szkła (+oczywiscie flattener) Nie istnieją konstrukcje teleskopów składające się z 13 soczewek.

Niesymetryczne, na dole bardziej niebieskie. Chyba zbyt rozblurowany i lekko niezalignowany kanał blue.

Po drodze na tegoroczne wiosenne RODOS Mazowiecka Grupa Astrofotograficza w składzie @poldip, @Pav1007, @Tayson i @Grzędziel zatrzymała się na jedną noc w rejonie Puszczy Kozienckiej. Była to dobra decyzja bo pogoda dopisała. I tam właśnie zebrałem materiał (luminancję) do tej pięknej galaktyki. Niestety silny wiatr na Rodos i przechodzące chmury pokrzyżowały plany i nie udało mi się zebrać koloru, tak więc na początek wersja "szlachetna" czyli B/W. Mam nadzieję, że na zlocie w Bukowcu uda mi się dokończyć. setup: CFF140 f/4.9, AZ-EQ6, Atik One 9, L: 46x420 sek.

Jak na warunki w których fociłeś to wyszło wspaniale. Przecież pobliska Spica była ledwo co widoczna. Chciałbym zobaczyć to M 104 w Twoim wykonaniu, ale spod dobrego nieba.

Nie trochę przydatne a bardzo przydatne, ale nie do zostania kosmonautą.

Dithering MUSI być wykonywany w sposób losowy a montaż "jedzie" zwykle w jedną stronę w sposób systematyczny.