diver

NGC884 i NGC869 dobrze znane jako gromada podwójna w Perseuszu (h & χ Per, C14) to bardzo wdzięczny obiekt do fotografii. Jakieś dwa lata temu popełniłem go z powodzeniem w większej skali Newtonem, teraz w ramach zabawy z TS76EDPH w dużo szerszym pejzażu. Wybór kadru nie jest przypadkowy. W centrum kadru jest Misam (7 Per), a nad nią piękny asteryzm który na mapce narysowałem niebieską linią. To mój prywatny asteryzm, nazwałbym go może hmm... "Latawiec". Obszar obfituje w gwiazdy. Zauważalne są również ciemne obszary pyłowe. Jeden z nich został oznaczony w katalogu Barnarda jako B201. Setup: iOptron CEM70G, TS76EDPH, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 135 x 120 s RGB, gain 180, temp. -10; SQM 19,58 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 3720 x 2790 , resize 2000 x 1500

W sumie trochę przez przypadek. Bo na fotkach był dość daleko od pozycji wskazanej rachunkiem.

Estetyka cieszy. Ale brakuje mi odrobinę "pazura" w postaci kontrastu. Materiału mnóstwo, więc pewnie dałoby się.

Piękny szczegół @Antoni. Jednak jest w kadrze kilka gwiazdek, które powinny zaświecić bardziej niebiesko. I troszkę mi tej niebieskości brakuje. Np. dość jasna HIP80311 jest typu widmowego A0, więc mogłaby mieć lekko niebieską poświatę, a u Ciebie jest nawet żółtawa. Jednak kolorystę fotki z WIki, cytowanej przez kolegę @pablo12311 uważam za mocno przerenderowaną. M4 jest (jak większość gromad kulistych) starą gromadą, więc większość gwiazd jest tam raczej późnych typów widmowych, więc świeci raczej na żółto.

Jak wyprowadzę się (a to już niedługo) pod lepsze niebo, będę pewnie rozważał zmiany w wyposażeniu.

Ale spróbować można?

Drogi Macieju, bardzo dziękuję za gratulacje tudzież konstruktywną krytykę. Nie jestem zaskoczony, bo w zasadzie podzielam wszystkie Twoje zastrzeżenia co do niedoskonałości obrazu. Zaznaczałem jednakowoż wcześniej, że ta moja pierwsza M31 jest jednym wielkim eksperymentem związanym na dodatek z zastosowaniem filtra wąskopasmowego STC Astro Duo. I ten filtr dał mi faktycznie tyle, że "ziarenka" wodorowe w ramionach galaktyki stały się dobrze widoczne. 1. Zgoda. 2. Pierścienie są i powstały jak napisałem w wyniku zbyt agresywnej obróbki. Niebieski ciągnąłem wszędzie, więc i na M110 się pojawił. Niebieski ciągnąłem "na życzenie" kolegi @Tayson w jego krytyce mojej drugiej odsłony. 3. Zmniejszenie kontrastu nastąpiło raczej w wyniku zbyt radosnych korekt krzywych. 4. Czasy naświetlania były jednakowe - 240 s. Nie wiem skąd wziąłeś różne czasy. 5. Jak wyżej, nie rozumiem więc dygresji na temat studni. Nie wiem, czy mam się podpisać "Twój S." - jakoś tak dziwnie.

Dozbierałem 41 x 240s uparcie z filtrem STC Astro Duo. Razem jest więc prawie 10 godzin materiału. Gdyby ktoś zapytał mnie o workflow, nie potrafiłbym go odtworzyć. W każdym razie ciągnąłem materiał dość mocno, walcząc jak zwykle gradientem tła, jednocześnie próbując wydobyć bogatą paletę kolorów galaktyki. Coś tam wyszło, razem z niedostatkami wynikającymi z dość agresywnej obróbki i nieco obróconej kamery w ostatniej sesji. Obróbka jak zwykle tylko PIX: sporo pracy na maskach w krzywych i histogramach. Tyle na temat M31 z miejskiego nieba. Z tego materiału lepiej nie umiem. Kolejne odsłony będą z lepszego nieba. Setup: iOptron CEM70G, TS76EDPH, ZWO ASI294MC Pro Zbieranie: APT, temp. -10; SQM 19,58 31 x 240 s RGB, gain 180, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow 115 x 240 s RGB, gain 180, filtr STC Astro Duo Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 3680 x 2760 , resize 2000 x 1500

Też tak kombinowałem, ale stwierdziłem że gradienty są zbyt widoczne i dałem spokój. Może niepotrzebnie się zestrachałem.

Fajne tło Milky Way.

W ten sposób w tło tego obrazka lepiej nie zaglądać, bo zobaczysz tam raczej walkę z gradientami.

Bartek, z gwiazdek zdjąłem nieco czerwieni i przesunąłem je minimalnie w stronę żółtego. Dla mnie to różnica znacząca. Wiesz że mam pier...ca na punkcie kolorów gwiazdek, więc mnie to ziarnko grochu doskwiera.

Do pokazania gwiazdek wystarczyłyby czasy krótsze, ale chciałem uzyskać choć odrobinę sensownego tła (poświaty Drogi Mlecznej), na tle którego ładnie wyszłyby LDN-y. No i nie do końca wyszły - niebo mam za bardzo zaświetlone. Moim zdaniem na mojej kamerze gain 180 daje mi nieco mniejsze szumy niż natywny gain 120. Więc najczęściej używam właśnie 180.

Przepraszam Cię że grzebnąłem w tak zacnym materiale, ale ja wyobrażałbym sobie to z grubsza tak.

U mnie gorsze są sodówki, bo takie mam. W oprawach, które emitują we wszystkich kierunkach - w górę również. Chmury świecą u mnie na żółto i mam "piękne" gradienty na fotkach.

Po porażce z Newtonem wykrzesałem w sobie jeszcze odrobinę zapału i spróbowałem na AR 825/127. Porażka kolejna. Wyciąg wysunięty do końca (11 cm) i jeszcze za mało. Wielki obraz gwiazdy majaczy tylko na matrycy. Nic z tego nie rozumiem. Z jakim sprzętem i w jaki sposób mam użyć TeleVue Powermate 4x, żeby uzyskać na matrycy ostry obraz? Może ktoś wie...

Nie pierwszy raz skusiła mnie Kasjopeja mrowiem gwiazd i bogactwem gromad otwartych. Tym razem w szerszym kadrze z TS76EDPH w ramach szaleństwa z cyklu "fotki z ulicy lamp sodowych", gdzie zawsze uzyskuję "krzywe" tło wyprane z tła. Oprócz gromad znanych z M i NGC oznaczyłem też mniej znane gromady, które doczekały się rozwiązania w bardziej współczesnych czasach. Mamy więc "klasyki": NGC663 (C10) Kosiarka, M103, NGC654 i NGC659. Trzy najjaśniejsze z nich pokazywałem kiedyś zebrane na UNC 1000/f5 (każda osobno). W kadrze załapała się również piękna i gęsta, ale słabiutka gromada IC166. Jasność gwiazd tej gromady nie przekracza magV 15. Widać w niej wyraźne poczerwienienie gwiazd, spowodowane ekstynkcją z pyłu międzygwiazdowego. W obszarze kadru efekt poczerwienienia gwiazd w wyniku ekstynkcji jest generalnie bardzo widoczny. I uwierzcie, że poczerwienienie nie pochodzi od lamp sodowych na mojej ulicy. I jeszcze te trzy bardziej "współczesne" gromadki, które na mapce oznaczyłem we własnym zakresie: Trumpler 1, Czernik 4, Berkeley 6. Są one wizualnie malutkie, ich rozmiary nie przekraczają 5'. W kadrze widoczne są również ciemne obszary pyłowe. Część z nich została oznaczona w katalogu LDN. Ciekawy artykuł o gromadach otwartych Kasjopei. https://skyandtelescope.org/observing/discover-a-dozen-clusters-in-the-w102120152110/ Setup: iOptron CEM70G, TS76EDPH, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 75 x 240 s RGB, gain 180, temp. -10; SQM 19,58 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 3720 x 2790 , resize 2000 x 1500 I jeszcze dla orientacji mapka ze Stellarium.

Ciekawy kadr, pyły wyszły bardzo fajnie. Ale gwiazdki chyba nabrały trochę zanadto purpury. Więcej pomarańczy na gwiazdkach poproszę i będę kontent. Skąd zbierane, bo materiału mało a efekt dobry? Edit Doczytałem metataga: Namibia. Więc tym bardziej popraw kolory gwiazdek.

Gratulacje, jest całkiem nieźle. Całkiem nieźle wykombinowałeś purpurę dla Muszki, nawet nie poleciało specjalnie na gwiazdy. Co to za filtry "personalizowane filtry Chroma"?

Powermate dziś dojechał i został przetestowany. Z moim njutkiem UNC 1000/f5 z krótkim wyciągiem, nie będzie współpracował. Wyostrzyć się nie da - na oko brakuje z 5 cm wyciągu. Mimo zapewnień TeleskopExpress (Deltaoptical) niczego nie zapewniał), wyszła lipa. Nie robiłem jeszcze testów na moim AR 825/127, ale chyba mam dość i odpuszczę sobie te eksperymenty. Czyli zwrócę Barlowa sprzedawcy (Deltaoptical).

To był eksperyment. Pierwszy raz potraktowałem w ten sposób galaktykę licząc na to, że uzyskam wyraźniejsze wodorki w ramionach galaktyki. I w pewnym sensie się to udało. Dwa osobne staki, dwa osobne StarNety i próba połączenia dwóch bezgwiazdkowych galaktyk w jedną. Gwiazdy pochodzą z setu z Astro Duo, bo moim zdaniem o dziwo wyszły lepsze. Za mało. Nie ma wodorkowych szczegółów w ramionach galaktyk. W moich warunkach ze zwykłym uv/ir cut nie ujechałbym z gradientami. Dlatego zawsze używam Baadera IRCut Moon&Skyglow. Pastelowa kolorystyka to wynik trochę "artystycznego" działania. Ale powiem Ci, że ostatecznie mnie się ten efekt podoba. Galaktyka jest inna niż inne.

Hmm, ja ogonków nie widzę. Ale jeżeli faktycznie są jakieś nieregularności na gwiazdkach, to raczej z powodu wad optycznych a nie poruszenia. Oskar, na tym setupie i skali poruszenia są mało prawdopodobne.

Dobrym narzędziem, pozwalającym na czas obróbki automatycznie oddzielić gwiazdy od obiektów rozciągłych jest StarNet, dobrze zaimplementowany np. w PIX. Polecam, zamiast "różdżkowania".

Zgadzam się z Tomkiem, większość gwiazdek poleciała nadmiernie w pomarańcze. Pewnie gwiazdki obrabiałeś razem z mgławicą? No i niesymetryczne wyraźne halo na HD4647. Mniemam, że to sprawka filtra UHCS? A generalnie praca fajna w odbiorze.

I purpurowych wodorków. Możliwości PIX-a w zakresie selektywnej obróbki kolorów są słabe. A to tylko RGB. Więc proponuję pogodzić się z tym skromnym renderingiem. Leży dokładnie tak jak powinna. Jest zorientowana prawie dokładnie według orientacji map nieba. Zawsze staram się stosować taką orientację matrycy.