diver

Też kiedyś popełniłem tę galaktykę. W nieco większej skali i z dużo większej ilości materiału. Myślę że te dwa czynniki są decydujące. Ja robiłem swoją z miasta i nie wierzyłem, że na staku ją w ogóle zobaczę. https://astropolis.pl/topic/73519-ic342-c5/?tab=comments#comment-838878

Jak najbardziej, w końcu to moje imię. Mam z nią problem. Gdybym nie miał, skończyłoby się na pierwszej odsłonie. Jest dla mnie mega trudna i w sumie nie wiem, na jakiej referencji miałbym bazować (mam oczywiście na myśli obrazki zrobione w podobnej skali i w RGB, a nie np. piękną mozaikę Macieja). Więc ostatecznie nie kierowałem się bezpośrednio żadnymi obrazkami referencyjnymi. Zrobiłem coś, co wydał mnie wydało się sensowne. Narzędzi do obróbki używam zawsze w tej samej kolejności: do stackowania DSS, a do obróbki graficznej wyłącznie PIX. GIMP-a używam tylko to zrobienia podpisów. Próbowałem stackować w PIX, ale nie widzę wielkiej różnicy w stosunku do DSS. Za to pracochłonność stackowania w PIX nieco mnie powala. Ale może jeszcze spróbuję, choć nie sądzę żeby mój "problem" z M31 spowodowany był kiepskim stakiem.

Piękne, równe tło.

Odsłona czwarta miała być ostatnia, ale ostatni wysyp obrazków M31 sprowokował mnie do kolejnej zabawy ze swoim dość obszernym materiałem. Obróbka ciągle tylko w Pix. Na początku obróbki zrobiłem mix 15% materiału z filtrem Baader IRCut Moon&Skyglow i 85% materiału z filtrem STC Astro Duo. Czy będzie kolejna odsłona, nie wiem. Można bawić się w nieskończoność. Setup: iOptron CEM70G, TS76EDPH, ZWO ASI294MC Pro Zbieranie: APT, temp. -10; SQM 19,58 103 x 240 s RGB, gain 180, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow + 115 x 240 s RGB, gain 180, filtr STC Astro Duo Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 3660 x 2745 , resize 2000 x 1500

Też kiedyś popełniłem tę piękną galaktykę, więc mam coś tam do powiedzenia. Ładnie udało Ci się wyciągnąć "wodorki". Materiału trochę mało, więc woal galaktyki jest dość delikatny. Ale może ma to jakiś wizualny urok?

Fajny kadr i dobry detal w galaktykach. Podzielam jednak opinię kolegi @Grzędziel w sprawie gwiazdek. Troszkę spuchły i są nieco wyblakłe.

Gratulacje Oskar! Bez kadzenia: jak na tak małą ilość materiału, niezłe efekty wyszły. W obróbce pewnie coś tam bym zmienił.

Widać drobne artefakty chromatyczne na gwiazdach, ale generalnie TS ED 50/330 daje radę! Puszystość gwiazdek i mnie się podoba, brakuje mi jednak odrobiny saturacji, szczególnie niebieskiego.

Ładnie obrobione. U mnie leży sporo materiału M31 i jakoś nie umiem uzyskać z obróbki sensownego efektu. Ale wolę orientację oryginału z "fabryki".

Jestem pod wrażeniem.

Tyle było obaw o jakość klatek, a efekt końcowy uzyskałeś zajefajny. Piękny kolorowy Lew!

I słusznie, bo mnie też! Zupełnie nie rozumiem, dlaczego kolega @_Spirit_ uważa, że wodór nie może być w odcieniu czerwieni meksykańskiej. Gratulacje Piotr! Tą pracą wkraczasz w obszary dotychczas chyba nie zdobyte. Na dodatek gwiazdki ładne i kolorystycznie dobrze wyważone. Ale kadr obróciłbym jednak 90 w lewo.

Jak dla mnie jeszcze nieco za dużo niebieskiego w tym pięknym gwiezdnym śniegu.

Jeżeli pierwsze, to gratulacje!

Warto było, bo estetyczna fotka wyszła. I nawet nie przeszkadza mi brak rzeczonego wodoru. Ale zgodziłbym się z poglądem, że troszkę za bardzo po niebieskości poleciało.

APT w standardzie oferuje rozszerzoną bazę danych obiektów DS i gwiazd, trzeba tylko zaklikać sobie opcję "show the extended list". A jeżeli nie znajdziesz tam interesujących Cię obiektów, w zakładce "Custom" możesz zdefiniować sobie dowolne własne. Ja często stosuję obiekty własne, np. jeżeli skatalogowane już obiekty chcę skadrować inaczej, niż pośrodku kadru.

Poprawiłem. Dzięki.

Początek września był wyjątkowo pogodny. Zaraz po powrocie ze zlotu ze swojego miejskiego tarasu zebrałem NGC7789. Jest to niewątpliwie jedna z bardziej urokliwych gromad otwartych naszego nieba. Trumpler type: II2r Jasność wizualna: magV 6,7 Rozmiar wizualny: ~25' Odległość: ~7600 ly Wiek: 1,7 mld lat (bardzo stara gromada) Trzy najjaśniejsze gwiazdy kadru: HIP117842: magV 7,36; typ widmowy K2; gwiazda podwójna spektroskopowo HIP117810: magV 8,22; typ widmowy B1 HD240440: magV 8,36; typ widmowy K0 Dwie ciekawostki kadru. 1. Zmienna WY Cas, która wykazuje znaczne wahania jasności od 9,8 do 14,3 mag a także zmiany barwy. Na mojej fotce wydaje się ona być w "słabej formie", raczej w fazie najciemniejszej. Link do strony AAVSO, przedstawiającej wyniki pomiarów fotometrycznych WY Cas: https://app.aavso.org/vsp/photometry/?fov=60&star=WY+Cas&maglimit=14.5 Pod moim materiałem pozwoliłem sobie zamieścić gif obrazujący zmiany jasności WY Cas, zapożyczony z https://epod.usra.edu/blog/2009/02/amazing-variable-star-in-constellation-cassiopeiae.html 2. Dobrze widoczna podwójna WDS23591+5658 o separacji ~24". Jest to układ wizualny, składający się z gwiazd: HD240465: magV 9,78; typ widmowy F8 MSB75: magV 10,71; typ widmowy C6 (gwiazda węglowa) Setup: iOptron CEM70G; UNC 1000/f5; ZWO ASI294MC Pro; Baader IR Cut Moon&Skyglow; SQM 19,58 Zbieranie: APT, 105 x 120 s RGB, gain 180, temp. -10 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 3720 x 2790 , resize 2000 x 1500 Ilustracja zmienności blasku WY Cas.

Ona jest na niebie "po skosie". Trzeba było się trochę postarać, żeby ją tak położyć. Mnie się na matrycy kolorowej niebieski też "nie chciał" się zbierać. Natomiast z zielonym zdecydowanie można powalczyć w obróbce. A plastyka i głębia wyszła Ci bardzo fajnie. Należy to docenić.

Cóż, muszę Cię trochę pochwalić! Głównie za to, że udało Ci się wydobyć niebieskości w ramionach. No i jakieś minimalne purpurki się pojawiły. Ciemne obszary pyłowe w ramionach dodają plastyki, ale chyba są zbyt czarne. No i ten delikatny róż w jądrze ociepliłbym nieco, posyłając go w stronę żółtego. Ale to już raczej subtelność będąca rzeczą gustu.

Podziękowania dla Adama za organizację kolejnego udanego zlotu. I specjalne podziękowania dla kolegów @Pav1007 i @Tayson za zaangażowanie w prelekcje. Kilka reportażowych fotek ode mnie. Chyba Polarna? Godzinka rotacji wokół bieguna okraszona chmurami. Późno, więc pojawiły się Plejady. Refraktor słoneczny Łukasza jak zawsze cieszył się wielkim zainteresowaniem. Teraz w modzie są raczej szare koty. Grill-Bar nad zalewem był chyba(?) zamknięty.

Na początek proponuję fizyko-optyko-okulistom rozwiązanie poniższego zadania. Jak duża musiałaby by być apertura teleskopu, żeby przy oglądaniu np. M42 zapewnić taką moc strumienia światła, która pobudziłaby czopki w stopniu umożliwiającym kolorowe widzenie tej mgławicy przy powiedzmy Bortle1? A cała reszta to tylko problem techniczny. Jedno czy wiele luster, etc. Zaś źrenica (apertura/powiększenie) to temat drugorzędny. Ale dlaczego 5 mm to źrenica przyjazna? Uważam, że 2,5 mm jest jeszcze bardziej przyjazna.

Oj jak zamierzchłe to czasy! Gdy byłem przewodniczącym komisji kultury ZSypu na Politechnice Gdańskiej (gdzieś tak 1985-86), własnym sumptem wydaliśmy tomik z piosenkami Cohena w przekładach Macieja Zembatego. Wtedy Cohen był dla mnie magiczny. Choć Piotr Kaczkowski jak pamiętam wypowiedział się kiedyś o nim "bawidamek". Dziś Cohen nie jest dla mnie tak magiczny. Jest dla mnie wręcz monotonny. Wolę posłuchać innych gatunków "mrocznego przekazu" w bardziej dynamicznym, rockowym wydaniu i nieco szerszym spectrum tematycznym. Jak choćby Pearl Jam (byłem na koncercie w Berlinie dwa lata temu). Nie deprecjonuję Cohena, ale muszę się nieco spinać, żeby wpędzić się w "historyczny" nastrój i obudzić w sobie stare emocje. Odpowiadając więc na pytanie z tematu wątku kolegi @Krzysztof z Bagien odpowiem, że kiedyś byłem miłośnikiem Cohena. Ale ten stan uniesienia jakoś minął.

Podziwiam tę piękną panoramę, okraszoną śladami meteorów.