diver

No wiesz, jak @wessel coś pisze, to pojawia się pewien poziom emocji. Nie odbieram negatywnie. Nie porównuj tylko proszę materiałów, których porównywać nie ma sensu.

Rzecz gustu. No a prezentowana przez Ciebie SHO to całkiem inna plastyka kolorystyczna. Popatrzyłem. Prezentujesz 20 godzin (4 x więcej) materiału w NB i chcesz to porównywać z moim skromnym materiałem w BB? Proszę... Zbierz tyle materiału co ja w kolorze BB z nieba SQM 19,58 w czerwcowe białe noce i zrób z tego obrazek obfitujący w szczegóły w LDN. Tym razem jestem więc zupełnie niezrażony Twoją (raczej niebyt konstruktywną) krytyką. Jeżeli jesteś z tych, którzy jarają się wyłącznie super kolorami z SHO dającymi po oczach, to nic na to nie poradzę. Pozostaję więc w swoim samozadowoleniu, niemniej dziękuję za "barwną" odpowiedź drogi Macieju. Ja póki co jaram się tym, że mój nowy TS76 rysuje całkiem nieźle, filtr STC Astro Duo działa sensownie, że udało mi się zrobić sensowne kolory gwiazdek tak dla mnie ważne. Więc się cieszę.

Kompleks mgławic emisyjnych Sh2-117 obejmuje mgławicę NGC7000 (C20) Ameryka Północna i IC5070 Pelikan. Mgławice rozdziela ciemny obłok LDN935 Zatoka Meksykańska. Ustalono, że gwiazdą jonizującą ten obszar mgławicowy jest bardzo gorąca gwiazda [SL2008c] 8: magV 13,24; typ widmowy O3.5III; temp. powierzchni ok. 40000 K. Co ciekawe na obrazku, świeci mocno pomarańczowo zamiast niebiesko. Jest to zapewne spowodowane silną ekstynkcją w obszarze ciemnego obłoku. W obszarze Ameryki widoczna jest gromada otwarta NGC6997: Trumpler type III2p; magV 10,0; rozmiar wizualny ~8'. I jeszcze z kronikarskiego obowiązku najjaśniejsze gwiazdy kadru. 62 ξ Cyg: magV 3,73; typ widmowy K4.5Ib-I 57 Cyg: magV 4,77; typ widmowy B5V 56 Cyg: magV 5,05; typ widmowy A6V Wiele ostatnio było tutaj obrazków z tego obszaru nieba. Mnie ten obszar wydał się sensowny do kolejnej (drugiej) próby APO TS76. Materiał zbierany sukcesywnie przez cztery krótkie noce. Ponad 5 godzin materiału zebrałem z wykorzystaniem filtra STC Astro Duo. Ten materiał wykorzystałem do zobrazowania obszarów mgławicowych. Jako że STC degraduje kolory gwiazdek, w prawie 2 godzinnej sesji dozbierałem dodatkowy materiał z użyciem filtra Baader IRCut Moon&Skyglow. Obrazy gwiazdek pochodzą właśnie z tego dodatkowego materiału - moim zdaniem kolorystyka gwiazd wyszła całkiem sensownie. Mogę powiedzieć, że jestem z tej pracy zadowolony. TS76 spisuje się dobrze, a filtr STC Astro Duo w jednoklatkowej fotografii kolorowej nieźle radzi sobie z mgławicami emisyjnymi. Ciekawe, czy podzielicie mój optymizm. Setup: iOptron CEM70G; TS76EDPH; ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT; gain 180; temp. -10; SQM 19,58 * mgławice: 77 x 240 s RGB; filtr STC Astro Duo * gwiazdy: 110 x 60 s RGB; filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 4000 x 2800 , resize 2000 x 1400

No dobra, ok.

Ok, ale to i tak wychodzi prawie 4 godziny. A w miarę ciemno jest teraz przez 2 godziny: 00:00 - 02:00.

92x300 to materiał z jednej krótkiej nocy? To jest prawie 8 godzin materiału, a teraz na szerokości ok. 52 st. noc astronomiczna trwa max 2 godziny. Nawet jak podzielę na 2 koty, to i tak wychodzi prawie 4 godziny. Słońce w GB jakoś wcześniej teraz zachodzi i później wschodzi?

Na szczęście nie używam PIX-a do kalibracji. Sekwencyjna kalibracja w PIX to "męka pańska", a efekt nie jest lepszy niż z DSS. Próbowałem i schowałem te ambicje czym prędzej.

Zapowiada się nieźle. Czekam na finał. Zbieg okoliczności - ja właśnie zbieram mozolnie ten sam kawałek nieba w ramach "chrztu" TS76EDPH, oczywiście na kolorowej kamerce.

Nie będzie krytyki, będzie tylko pochwała. Fajna kompozycja wizualna, okraszona miłą delikatną muzyczką. Klimatyczne.

Obejrzałem Twój wątek sprzed niemal 5 lat. Wtedy jeszcze nie wiedziałem co to jest astrofoto. https://astropolis.pl/topic/55194-dengel-hartl-deht-5-w-cefeuszu/ Wygląda na to, że ta mgławica planetarna jest poza moim kadrem. Ciekawi mnie, gdzie wygrzebałeś jej koordynaty? Szukam, szukam i nie znajduję. Nie znajduję w necie jakiegoś katalogu obiektów Dengel-Hartl. Jest w necie wiele fotek i opisów tej mgławicy, ale koordynatów ani śladu. Trafiłeś w nią wg koordynatów, czy na oko posiłkując się obrazkami?

Spodziewałem się może nie czegoś spektakularnego, ale czegoś o nieco lepszej jakości. Ale w warunkach jakie mam teraz jest to nieosiągalne. I to jest nauka płynąca z tego "performansa". Czekam z utęsknieniem na moją nową stałą miejscówkę z SQM ~21,3. Zapowiada się, że jesienią będę już tam zainstalowany. Póki co odpuszczam sobie tego typu ambitne cele.

VdB152 to mała i słaba mgławica refleksyjna w Cefeuszu, związana z kolumnowym obłokiem pyłowym Barnard 175. Rozmiar wizualny: ~6,8'; odległość ~1400 ly Mgławicę rozświetla gwiazda TYC 4467-434-1: magV 9,3; typ B9.5V Najjaśniejszą gwiazdą kadru jest HD210884: podwójna WDS 22106+7008; separacja 14,2"; układ grawitacyjny; odelgłość ~100 ly. A: magV 5,5; typ F2V B: magV 8,5; typ K05 W tej obróbce składniki niestety nie rozdzielają się. Aby pokazać słaby obłok pyłowy musiałem dość mocno wyciągnąć histogram. Nie wiem, co mnie skusiło żeby zbierać ten przetrudny obiekt. No dobra, żądza eksperymentu. Pod koniec kwietnia poświęciłem mu sporo czasu mozolnie zbierając materiał, razem ponad 11 godzin. Nie byłem z niego zadowolony, więc powędrował do szuflady. Niezmiernie trudno było wydobyć obraz słabego obłoku pyłowego Barnard 175 z tła okraszonego LP i gradientami. Po kilku podejściach do obróbki zdecydowałem się jednak ten materiał pokazać. Setup: iOptron CEM70G; UNC 1000/f5; ZWO ASI294MC Pro Zbieranie: APT; temp. -10; SQM 19,58 77 x 240 s RGB; gain 180; filtr STC Astro Duo 90 x 240 s RGB; gain 180; filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Obróbka: DSS; PIX; GIMP2; crop 3600 x 2700; resize 2000 x 1500

Też nabyłem ten filtr w oprawie 2", licząc na fajne efekty w kolorowej fotografii. Właśnie zbieram materiał z użyciem tegoż. Ciekawe, co wyjdzie u mnie. U Ciebie wyszło całkiem nieźle. Z tą "paskudnością" nie przesadzałbym. Niemniej zauważyłem u siebie, że ten filtr generuje specyficzne obwódki wokół gwiazd - widać taki jego urok. Sposobem jest zebranie dodatkowego materiału bez tego filtra i złożenie go z materiałem zebranym z STC po usunięciu z niego gwiazdek (np. StarNet w PIX). Jednak przy bardzo jasnych gwiazdach niekoniecznie zakończy się ten zabieg sukcesem.

Mnie też się podoba, ale to raczej w stylu Beksińskiego. W sumie można by x4. Zbierasz wtedy 4 kanały jednocześnie.

Nova Cas 2021 jest stale w kręgu moich zainteresowań. Tym razem korzystając z dwóch kolejnych pogodnych ale króciutkich już nocy zebrałem nieco szerszy kadr, używając mojego nowego nabytku - APO TS76EDPH. Jest to właściwie pierwszy "pełny" materiał zebrany tym refraktorem, więc stale jeszcze można traktować go jako testowy. Geometria jest całkiem niezła, choć nie idealna. Być może powalczę z tilterem. TS76 o ogniskowej 342 mm daje mi z kamerką ASI294 dość szeroki FOV 3o13' x 2o12'. Mieści się więc w kadrze około 6 razy większa powierzchnia nieba, niż zbierana w ASI294 moim Newtonem 1000/f5. Nova Cas 2021 zaprezentowała się więc w towarzystwie wielu obiektów różnego gatunku na styku dwóch konstelacji: Kasjopei i Cefeusza. Plastyka szerokiego kadru jest zupełnie inna niż "spotów" uzyskiwanych dotychczas przeze mnie z njutka, szczególnie w zakresie obrazów gwiazdek. Jeszcze nie mogę się do tego przyzwyczaić. Kasjopeja M52: gromada otwarta; Trumpler type I2r; magV 6,9; rozmiar wizualny 16'; odległość 4600 ly; wiek ~158 mln lat. NGC7635: mgławica emisyjna (Bąbel); magV ~10; rozmiar wizualny 15'; odległość ~10000 ly. Wykreowana przez "wiatr gwiazdowy" gwiazdy SAO20575 (magV 8,67; typ widmowy O6) Cefeusz NGC7538: mgławica emisyjno-refleksyjna (Brain nebula Dreyer's object); rozmiar wizualny 9'; odległość ~9100 ly; zawiera najjaśniejsze znane protogwiazdy. NGC7510: gromada otwarta; Trumpler type II2m; magV 7,9; rozmiar wizualny 7'; odległość 11400 ly; wiek ~10 mln lat. Najjaśniejszą gwiazda kadru jest 4 Cas: magV 4,96; typ M1III; odległość ~780 ly. Nova Cas 2021 ma obecnie jasność magV 5,61 i chyba zaczyna słabnąć, maksimum blasku było podobno 10.05.2021. W kadrze widocznych jest również wiele ciemnych (LDN) i jasnych (LBN) mgławic oraz obszarów Sh. Setup: iOptron CEM70G, TS76EDPH, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 140 x 120 s RGB, gain 180, temp. -10; SQM 19,58 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 3600 x 2700 , resize 2000 x 1500

Trochę mnie kusi astrofoto Księżyca i planet. Myślę więc o zakupie do mojego Newtona 1000/f5 jakiegoś Barlowa (2,5-3x). Zastanawiam się, jak go wmontować w tor optyczny przed kamerą. Rozumiem że flatener będę musiał wyjąć, a w jego miejsce włożyć Barlowa. No i co wtedy z backfocusem do matrycy? Jak go ustalić? Zapewne wielu z was ma doświadczenia w tym zakresie. Będę wdzięczny za jakieś podpowiedzi - odwdzięczę się fotkami, które może uda mi się pozyskać z układu Newton-Barlow.

Piękna jakość materiału z tej zjawiskowej (chyba największej wizualnie) gromady kulistej. W mojej estetyce obraz chyba trochę ucierpiał w obróbce, zgadzam się więc z uwagami kolegów @Duser i @Tomasz_Habaj. Gwiazdki są moim zdaniem na obrazku zbyt niebieskie, w kadrze nie ma gorących niebieskich gwiazd. Najjaśniejsza HD117193 jest typu widmowego A1, więc biała.

Nie mam flatownicy, można próbować na białym ekranie kompa. Ale mnie wygodniej jest powiesić njutka w dzień na montażu i wycelować w niebo przez poczwórnie złożony biały t-shirt. Tak póki co zbieram flaty na potrzeby njutka.

Przedstawiam materiał zebrany prawie dwa lata temu. Z braku świeżych klatek pobawiłem się w remastering starych. Materiał był zbierany pod koniec sierpnia 2019 (to w sumie początki mojej astrofografii) z użyciem filtra Astronomik CLS, który z kamerką ASI294MC nie współpracował najlepiej. Dziś mam nieco więcej doświadczenia w obróbce, postanowiłem więc ten materiał reaktywować .

Podziwiam jakość materiału i piękną zrównoważoną obróbkę, szczegół rewelacyjny. Może tylko odrobinę więcej niebieskości gwiazdkom należałoby się.

Cześć, z tak małą aperturą wszystkie obiekty mgławicowe i gromady kuliste będą raczej symboliczne. Czyli w postaci poświaty, raczej bez widocznych struktur. Nie wyklucza to oczywiście radości z ich znajdowania i oglądania, czego osobiście doświadczałem gdy prowadziłem wizualne obserwacje refraktorem 127 mm. Natomiast dla takiej apertury bardzo wdzięcznymi obiektami będą z pewnością gromady otwarte i gwiazdy podwójne. Co do wyboru obiektów, to proponuję weź po prostu z atlasu nieba wybieraj najjaśniejsze obiekty i celuj. Nic nie zastąpi własnych doświadczeń poszukiwawczych i obserwacyjnych. Z tego właśnie płynie radość i satysfakcja.

W fotografii kolorowej, nawet z filtrami wąskopasmowymi czerwień Ha z reguły leci w stronę cegły. Trochę więc trudno o swobodę obróbki. Można kombinować w PS jakieś zamiany kolorów, ale nie jestem fanem takich kombinacji. Uważam więc, że jak na matrycę kolor efekt kolorystyczny jest całkiem przyzwoity.

Mógł użyć innego albo... dorobić światło gwiazdek bez tego filtra. Cóż, jestem fanem "naturalnie" kolorowych gwiazdek.

Mgławica wyszła całkiem fajnie, ale kolory gwiazdek trudno mi zaakceptować. Gwiazdki poleciały w czerwień i niebieskość. Nie widzę ani jednej pomarańczowej gwiazdki...

Ładna obróbka. Może odrobinkę więcej niebieskości w gwiazdach by się przydało.