Loki

Cała sztuka wejścia w astro polega na tym, żeby kasy nie utopić w głupich zakupach. EDek to 600mm, którą reduktorem ogniskowej zbijesz do 500. I co? I musisz Kraków wybudować, bo tego nie poprowadzisz ani na EQ3 ani bez guidingu. Kasa wydana - radochy nie ma. Tubka sobie stoi w kącie i się kurzy.

A przy okazji, widać ile wysiłku autor włożył w kompozycję. Radiant siedzi w mocny punkcie kadru, a dodatkowo wskazują go trzy góry. Dwie rzeczywiste i góra wody W lewym dolnym rogu posadził głaz, dzięki czemu nie ma tam czarnej dziury - jest przeciwwaga dla głównego bohatera, czyli radiantu.

Podpisuję się pod punktem szóstym. Przy ograniczonym budżecie obiektyw to najlepsze wyjście, z tym zastrzeżeniem, że nie ma tanich i dobrych obiektywów długoogniskowych. W zasadzie do astro nie ma tanich obiektów. To hobby bardzo dużo wymaga od optyki. Jeśli zaczynasz w astro, szukałbym używanego Samyanga 135mm f2.0 lub Canona 200mm f2.8L - również z drugiej ręki. Jest dużo dużych obiektów na niebie więc krótkie ogniskowe bardzo Cię nie ograniczą, a znacznie łatwiej się prowadzą. W zasadzie do 200mm nie musisz guidować, więc kolejne setki zaoszczędzisz (i wiaderko kabli).

Na plus artyście zaliczyć należy, że zadbał, żeby odbicie w wodzie było prawidłowe

Na Twojej fotce prawie nie ma gwiazdek. Najlepiej zatem byłoby zrobić separację tła i gwiazd, mieć je w różnych warstwach, odrębnie obrabiać. Nie podpowiem jak, bo od dwóch lat nie obrabiam fotek i wszystko zapomniałem, ale wiem jedno. Najładniejsze gwiazdki wychodzą wtedy, gdy w nich dużo nie grzebiesz. Na wszesnym etapie robisz separację mgławicy od gwiazd i już ich nie ruszasz. Poszperaj za tutorialami.

A co do tytulowej fotki, to szacun kolego. Naprawdę. Trudny obiekt (bo paskudnie na niebie polozony), setup musi dobrze w polarna celowac, bo to na rowniku przecież (bądź blisko). IMHO klasycznymi technikami jeszcze poprawisz. Po pierwsze zabrać zielony, trochę podostrzyć. Jest fajnie, szczególnie biorąc pod uwagę setup.

Echh Krzychooo. Nie jest paskudny. Popacz: http://astropolis.pl/uploads/post-21212-0-05267300-1383087806.jpg To nie moje. To naszego kolegi, Piotrka Sadowskiego. Ech... to jest fota.

Jeśli obrabiasz w PS-ie, to użyj HLVG. IMHO sterta zielonego jest na zdjęciu. Przypuszczam, że sporo zyska gdy ją zdejmiesz.

I LP znikneło. Teraz jest taki cymes, że proszę siadać. Ciekawe, czy Maćka wątroba to wytrzyma

W ramach próby możesz zrobić dwa stacki czyli 30 klatek, potem 10 klatek a potem obydwa stacki, zestackować Przy tak dużej różnicy w ilości materiału prawdopodobnie będzie kiszka, ale jak mawiają próba nie "szczelba" a próbując doświadczysz nowych doświadczeń (z ukłonami dla kolegi od wyjątków)

Jak wychodzą zależy od zakresu, które rejestruje aparat. Ale jeśli w paśmie widzialnym, to wszystkie miotły podobne. Trzonek i szczotka, tfu... chciałem powiedzieć czerwony z niebieskim

Na ekraniku warto na maksa powiekszyc, zeby zobaczyc, czy gwiazdki ok.

Niezle. To raczej da rade sztucznym flatem wyrownac.

Ja pierdzielę, to jedne z najlepszych fotek ISS jakie widziałem. Strach pomyśleć, co będzie, gdy seeing dopisze. Gratulacje Panie!

Nie do końca ten sam kadr, ale blisko. W lewym dolnym rogu Laguna i Koniczynka, które u Marcina są w PGR. Tak to wygląda w niemodyfikowanym 6D: http://www.piotrkonopka.pl/2014/06/na-galaktycznej-karuzeli.html

Nie chcę polemizować, bo na innym sprzecie robiłem. Grzałki wydają się być wielkie. Ja używałem 6W do 400-tki i 3W do guidera. To łacznie mniej niż 1A. Laptop jechał na własnej baterii. Jeśli faktycznie masz 10A poboru, to 120Ah jest za mały. Kwasówki źle znoszą całkowite rozładowanie. Bardzo szybko tracą wtedy nominalną pojemność.

Strasznie dużo Ci trzeba. Ja mam 40 Ah żelowy aku i ciągnie aparat, chłodzoną kamerkę guidującą, dwie grzałki i montaż przez całą nockę i zeżre co najwyżej 20 - 22 Ah. Wozisz ze sobą czajnik do kawy?

Stackowałem w DSS, potem w Irisie i Maximie. IMHO najlepsze efekty uzyskiwałem przy nieco innej technice. Najpierw wołałem rawy do 32 bitowych tiffow w Lightroomie, przy okazji robiąc korektę WB. Potem tiffy do Iris-a albo do Maxim-a. Wolałem Maxim-a, bo choć efekt końcowy taki sam (lub trudny do rozróżnienia) ale Maxim daje większe możliwości dopasowania klatek. Stacki DSS-a jakoś do mnie nie przemówiły, ale też przyznać trzeba, że szybko uciekłem do Iris-a więc moje pojęcie o możliwościach DSS-a są mizerne.

Niestety, merytorycznej dyskusji poprowadzić nie potrafię bo się nie znam. Intuicja jedynie podpowiada, że ponosimy koszty wynikające z faktu, że astrohobby do popularnych nie należy. W sieci można znaleźć niezłe zdjęcia planet z przerobionych kamerek webowych. Tam też są cipki tej wielkości. Nie twierdzę, że ASI to ta sama liga, ale mam wątpliwości, czy jakość uzyskiwanych obrazów usprawiedliwia różnicę w cenie. Ale to jałowa dyskusja. Od dawna narzekam na relację wielkości matrycy do ceny, tym bardziej, że lubię duże obrazki. W planetarnym sporcie wielkość chipa nie ma znaczenia, bo planeta i tak malutka, ale taką M27 chciałoby się zobaczyć w szerszym kadrze, szczególnie przy skali, którą Hamal wyciąga. Insza inszość, że argumenty, których użył są celne. Rozumiem, że obsługa dużej matrycy w Newtonie do łatwych nie należy.

Sprawdziłem jeszcze raz. To nawet nie czipek tylko cipek jeśli już. 4,8 x 3,6mm. Ludzie. Litości. 1700 zeta za takie gówno. Na flaki się we mnie przewracają. Hamal, byś się wstydził. Przy Twoich umiejętnościach, za parę stówek kupujesz taniego, gęstego Canona APSC, dokładasz chłodzenie, pozbawiasz filtra i rządzisz.

Czekaj, bo nie wiem, czy się rozumiemy. Mi nie chodzi o pole widzenia kamerki. Sprawdzilem, wiem, że ma czipek zamiast matrycy. Znaczy się malusia jest. Ale gdybyś tak zapodał wiekszą matrycę, to jak duża może być, żeby Twój Newton oświetlił ją bez winiety.

Ja by chciał Panie taką kaszę uzyskać.

Hamal, foty masz na stronie takie, że koparę z podłogi trzeba zbierać. Cza Ci przyznać, że z gównem się nie szamotasz. Jak skala to skala. A co!

Nie gniewajcie się, że trochę pomalkontencę, ale zastanawiam się, czy uprawniony jest wniosek "jeśli zadowala Was dokładność...." i tutaj wstawić należy obecnie wartość 16% (po korekcie średniej). Myślę tak: Dla sparametryzowania systemu dokonałem pomiaru 20 gwiazd. Maksymalny błąd sięgnął 60%. Następnie wykonuję pomiar dla nieznanej gwiazdy. Co mogę powiedzieć o otrzymanym wyniku? Że prawdopodobnie błąd nie przekracza 16%, ale nie można wykluczyć, że będzie to 60% (lub więcej).

Jakiej wielkości sensor jest w stanie oświetlić Twój Newton? Aż żal dupę ściska, że M27 ledwo mieści się w kadrze.