DSy pod ciemnym warmińskim niebem

panasmaras · 23 Kwietnia 2009

Chciałbym zaprezentować Wam swoje szkice, które powstały (i mam nadzieję - jeszcze trochę będą powstawać) pod pięknym, ciemnym warmińskim niebem. Robię to z pewną taką nieśmiałością, gdyż szkice te są dla mnie bardzo problematyczne i zupełnie nieobiektywne. Prościej mówiąc, niektórzy z Was być może uznają część z nich za przesadzone, ale ujmę to tak:

Czy to jest dokładnie to, co widać bezpośrednio po przyłożeniu oka do okularu?

NIE.

Czy tyle detalu da się wycisnąć z Synty 8"?

TAK.

Ogólnie rzecz biorąc, szkice DS-ów są cholernie subiektywną dziedziną, gdyż najczęściej dotyczą obiektów o jasności granicznej dla czułości ludzkiego oka. Tak więc nie dość, że każdy co innego zobaczy w okularze, to jeszcze każda osoba zobaczy coś nowego (lub czegoś nie zobaczy) podczas kilku podejść do jednego obiektu.

Na kartkę nanoszę efekt swej obserwacji trwającej zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu minut. Jeśli gdzieś przesadziłem - wybaczcie. Ale w moim odczuciu te szkice przedstawiają tyle detalu, ile faktycznie udało mi się wycisnąć.

Używany sprzęt to Synta 8" na dobsonie i kitowe Ploessle 25mm i 10mm, białoniebieska kredka pastelowa i czarny brystol (Wimmer, ten patent jest równie prosty co genialny!). I jeszcze jedna uwaga - koncentrowałem się głównie na obiekcie i niewiele już miałem ochoty do dziergania tych wszystkich gwiazdek naokoło. Ale obiecuję, poprawię się

Przy okazji - oto moja propozycja na dostosowanie jasności monitora:

poniżej gradient na czarno-białym tle. Czernie i biele powinny się zlewać między krawędzią obrazka a kreseczkami u brzegów. U mnie zlewają się mniej więcej w połowie tych odległości.

Dla przykładu: jeśli gradient z czernią dochodzi do samej lewej krawędzi - masz ustawiony monitor zbyt jasno. Jeśli gradient zlewa się z czernią bliżej prawej krawędzi niż znajduje się szara pionowa kreseczka - monitor jest zbyt ściemniony. Z bielą jest analogicznie.

Na początek najbardziej problematyczny szkic - M51 z koleżanką nr 5195.

Suma spojrzeń przez okular 25 i 10mm. Ramiona widoczne zerkaniem, momentami widoczny zarys ramienia łączącego obie galaktyki - jeden fragment wychodzący z M51 i drugi wychodzący od jej towarzyszki (wyglądało to jak "nadszczypnięta" materia wychodząca w kierunku ramienia M51).

Tak swoją drogą, Wredna ta pogoda. Zdaje się, że stara sie z nas wycisnąć tyle, ile my próbujemy wycisnąć z naszych teleskopów. Przez miesiące zimowe skazała nas na wielotygodniowy post, a teraz bombarduje nas widokiem gwiazd noc w noc. Ciekawe, kto da radę dłużej...

pozdrawiam,

Panasmaras

Edytowane 23 Kwietnia 2009 przez panasmaras

panasmaras · 23 Kwietnia 2009

Drugi z problematycznych obiektów, choć pewnie nie w takim stopniu jak M51+NGC5195. NGC 4565, zwana także "Igłą".

Cieniutka, rozległa, z wyraźnym i jasnym jądrem, na którego tle świetnie widać pas ciemnej materii.

Swoją droga, ciekawe, jak by to było, gdyby obiekty były obdarzane takim przydomkiem, jakie słowo padnie pierwsze po ich ujrzeniu. Gdyby tak było i gdyby pierwszy zobaczyciel NGC 4565 powiedział to, co ja - galaktyka ta nosiłaby potoczną nazwę dla najstarszego zawodu świata

Ale ujmę to tak: jak ją zobaczyłem - po prostu zaparło mi dech w piersiach

panasmaras · 23 Kwietnia 2009

Mniej problematyczny szkic, tym razem bardzo zblizony do widoku z okularu. M57, pierścionek znaleziony w Lutni.

Pamiętam, że gdy zobaczyłem po raz pierwszy to "cacko z dziurką" (jak to mawia Anna Peszek ) to prawie skakałem z radości. Był to jeden z pierwszych obiektów z katalogu Messiera zaobserwowany przeze mnie przez teleskop.

panasmaras · 23 Kwietnia 2009

Wczorajszą sesję rysunkową zwieńczył szkic jednego z najpiękniejszych klejnotów nieba północnego, sławetnej M13 w Herkulesie.

wimmer · 23 Kwietnia 2009

Pozamiatałeś. Świetne szkice!

Dobry pomysł z paskiem gradientu. Mój monitor wyświetla podobnie jak Twój. Paski naturalnie i stopniowo nikną. Dlatego na moim monitorze Twoje szkice wyglądają bardzo naturalnie, zwłaszcza Igła i M13.

Gratuluję!

Robson_g · 23 Kwietnia 2009

o kruca! panas zaszalałeś na max! Pięknie to wszystko wygląda. Ja dzisiaj wyjdę chyba zapolować na igłę...bo tak z nią tańczycie wszyscy, ja też chcę ją zobaczyć Tylko żebym nie zapomniał linijki

Edytowane 23 Kwietnia 2009 przez robson999

Robson_g · 23 Kwietnia 2009

Mniej problematyczny szkic, tym razem bardzo zblizony do widoku z okularu. M57, pierścionek znaleziony w Lutni.
Pamiętam, że gdy zobaczyłem po raz pierwszy to "cacko z dziurką" (jak to mawia Anna Peszek ) to prawie skakałem z radości. Był to jeden z pierwszych obiektów z katalogu Messiera zaobserwowany przeze mnie przez teleskop.

Jeden z pierwszych?????? Taki mały i wymagający obiekt??? Ja ostatnio polowałem i poległem, w żaden sposób nie mogłem jej znaleźć :unsure: . Będę próbował...

exec · 23 Kwietnia 2009

Jeden z pierwszych?????? Taki mały i wymagający obiekt??? Ja ostatnio polowałem i poległem, w żaden sposób nie mogłem jej znaleźć . Będę próbował...

Chyba zartujesz? To byl moj pierwszy obiekt, ktory ustrzelilem po skreceniu synty 8''

Polozenie oczywiste pomiedzy dwoma jasnymi gwiazdami i juz w plosslu 25mm mozna bylo szukac malej rozmazanej tarczki.

Janus · 23 Kwietnia 2009

Zdecydowanie łatwo można go znaleźc w szerokim polu, a potem tylko większy power. Ja kształt pierścionka widziałem przez Synte 12" i LVW 22mm, przy użyciu filtra UHC.

szuu · 23 Kwietnia 2009

Dobry pomysł z paskiem gradientu. Mój monitor wyświetla podobnie jak Twój. Paski naturalnie i stopniowo nikną. Dlatego na moim monitorze Twoje szkice wyglądają bardzo naturalnie

a drugi stopień wtajemniczenia to pełna kalibracja, o której też była ostatnio mowa:

http://astro-forum.org/Forum/index.php?s=&...st&p=340406

(bez tego może się okazać że co prawda oba końce paska są dobre ale pośrodku jasność jest nieprawidłowa)

ZbyT · 23 Kwietnia 2009

pierścionek to raczej łatwy obiekt

ustrzeliłem go bez problemu MAK-iem 127 i to pod rozświetlonym wrocławskim niebem, ale łatwo może się skryć za cienką warstwą chmur

pozdrawiam

Robson_g · 23 Kwietnia 2009

Chyba zartujesz? To byl moj pierwszy obiekt, ktory ustrzelilem po skreceniu synty 8''
Polozenie oczywiste pomiedzy dwoma jasnymi gwiazdami i juz w plosslu 25mm mozna bylo szukac malej rozmazanej tarczki.

Ok, exec nie śmiej się, (teraz mi wstyd), ale to nie był mój cel tamtej nocy. Nie widziałem jej w polu, może rzeczywiście gdzieś umknęła , długo nie szukałem, bo znalazłem M 56 i zabrałem się do szkicowania, spokojnie przy kolejnej okazji na pewno ją znajdę i narysuję.