arp 319 Kwintet Stephana – kolidujące galaktyki w Pegazie

[Lukasz83]

Tym razem obiekt który chodził mi po głowie od momentu kiedy zacząłem się bawić w astrofotografię

 

Znany i popularny ale jednocześnie trudny ze względu na dość małą jasność i rozmiar.

 

Mowa oczywiście o Kwintecie Stephana (Arp 319, Hickson 92) czyli grupie kolidujących galaktyk w gwiazdozbiorze Pegaza.

Galaktyki NGC 7317, NGC 7318A, NGC 7318B oraz NGC 7319 oddziałują na siebie, natomiast NGC 7320 jest galaktyką znajdującą się bliżej i nie powiązaną grawitacyjnie z pozostałymi (chociaż to też jest kwestia dyskusyjna będąca tematem rozważań nad uniwersalnością zastosowania przesunięcia ku czerwieni do pomiaru odległości – polecam poczytać o pracach i rozważaniach Haltona Arpa w tym temacie).

 

Galaktyki NGC 7317, NGC 7318A, NGC 7318B, NGC 7319, NGC 7320 mają odpowiednio jasności: 14,6 / 14,3 / 13,9 / 14,1 / 12,5 mag i rozmiary kątowe od 0,4' do 2' (minut łuku).

Czyli jak wspominałem wcześniej – obiekty ciemne i małe. Chociaż dzięki temu, że są niewielkie ich jasność powierzchniowa jest wystarczająco duża aby zarejestrować je w technice krótkoczasowej.

 

Jest to pożegnalne zdjęcie z obecnego setupu, dlatego chciałem żeby było dopracowane na tyle na ile to możliwe przy moich obecnych umiejętnościach i czasie możliwym do poświęcenia

Obiekt naświetlałem podczas pięciu nocnych sesji aby zebrać jak najwięcej materiału. Podczas jednej z tych nocy trafiłem wyśmienity seeing i wtedy zarejestrowałem większość luminancji. Resztę „eLki” dopaliłem na zlocie na Roztoczu pod ciemnym niebem (ale już przy gorszym seeingu). Kolor zbierany był pod domem w centrum Polski w przeciętnych warunkach seeingowych.

 

Materiału razem wyszło sporo. Ponad 13,5 godziny.

Przy klatkach rzędu 17s i 20s bardzo trudno o dobry detal. Dodatkowo mały rozmiar tych galaktyk nie ułatwia zadania. Mimo wszystko jestem zadowolony.

Pewnie jeszcze sporo można poprawić – ale to na spokojnie jak chwilę odpocznę od tego materiału

 

Newton 250/1250 na NEQ-6 + ASI 178MM-C + Baader LRGB

Kompozycja LRGB

L - 1100 x 17s (gain 82%), nieguidowane

RGB - 500 x 20s (gain 82%) na kanał

Offset - 50

300 darków na kanał
skala setupu - 0,41''/pix

 

Dwie wersje - crop i pełna klatka (tylko obcięte artefakty ze stackowania). Wszsytko w natywnej skali 0,41''/pix bez zmniejszania

 

 

 

Edytowane 14 Października 2019 przez Lukasz83

[Meiser]

54 minuty temu, Lukasz83 napisał:

Tym razem obiekt który chodził mi po głowie od momentu kiedy zacząłem się bawić w astrofotografię

 

Znany i popularny ale jednocześnie trudny ze względu na dość małą jasność i rozmiar.

 

Mowa oczywiście o Kwintecie Stefana (Arp 319, Hickson 92) czyli grupie kolidujących galaktyk w gwiazdozbiorze Pegaza.

Galaktyki NGC 7317, NGC 7318A, NGC 7318B oraz NGC 7319 oddziałują na siebie, natomiast NGC 7320 jest galaktyką znajdującą się bliżej i nie powiązaną grawitacyjnie z pozostałymi (chociaż to też jest kwestia dyskusyjna będąca tematem rozważań nad uniwersalnością zastosowania przesunięcia ku czerwieni do pomiaru odległości – polecam poczytać o pracach i rozważaniach Haltona Arpa w tym temacie).

 

Galaktyki NGC 7317, NGC 7318A, NGC 7318B, NGC 7319, NGC 7320 mają odpowiednio jasności: 14,6 / 14,3 / 13,9 / 14,1 / 12,5 mag i rozmiary kątowe od 0,4' do 2' (sekund łuku).

Czyli jak wspominałem wcześniej – obiekty ciemne i małe. Chociaż dzięki temu, że są niewielkie ich jasność powierzchniowa jest wystarczająco duża aby zarejestrować je w technice krótkoczasowej.

 

Jest to pożegnalne zdjęcie z obecnego setupu, dlatego chciałem żeby było dopracowane na tyle na ile to możliwe przy moich obecnych umiejętnościach i czasie możliwym do poświęcenia

Obiekt naświetlałem podczas pięciu nocnych sesji aby zebrać jak najwięcej materiału. Podczas jednej z tych nocy trafiłem wyśmienity seeing i wtedy zarejestrowałem większość luminancji. Resztę „eLki” dopaliłem na zlocie na Roztoczu pod ciemnym niebem (ale już przy gorszym seeingu). Kolor zbierany był pod domem w centrum Polski w przeciętnych warunkach seeingowych.

 

Materiału razem wyszło sporo. Ponad 13,5 godziny.

Przy klatkach rzędu 17s i 20s bardzo trudno o dobry detal. Dodatkowo mały rozmiar tych galaktyk nie ułatwia zadania. Mimo wszystko jestem zadowolony.

Pewnie jeszcze sporo można poprawić – ale to na spokojnie jak chwilę odpocznę od tego materiału

 

Newton 250/1250 na NEQ-6 + ASI 178MM-C + Baader LRGB

Kompozycja LRGB

L - 1100 x 17s (gain 82%), nieguidowane

RGB - 500 x 20s (gain 82%) na kanał

Offset - 50

300 darków na kanał
skala setupu - 0,41''/pix

 

Dwie wersje - crop i pełna klatka (tylko obcięte artefakty ze stackowania). Wszsytko w natywnej skali 0,41''/pix bez zmniejszania

 

 

 

Gratulacje wytrwałości.  Fajna fotka  . 

[diver]

2 godziny temu, Lukasz83 napisał:

Przy klatkach rzędu 17s i 20s bardzo trudno o dobry detal. Dodatkowo mały rozmiar tych galaktyk nie ułatwia zadania. Mimo wszystko jestem zadowolony.

Właśnie, czy na pewno takie czasy ekspozycji to dobry pomysł jeżeli chodzi o takie obiekty? Nawet jeżeli masz tak duże lustro i sporą jasność? Rozumiem, że pozbyłeś się "obciążenia" w postaci gudingu, jednak czy gdybyś zmniejszył ilość klatek np. o połowę uzyskałbyś gorszy efekt?

Nie mam tak dużego doświadczenia jak Ty, ale sądzę że gdybyś zebrał np. 100 klatek po 5 minut materiał byłby znacznie lepszy mimo łącznego krótszego czasu zbierania.

 

Niemniej podoba mi się i podłączam się do gratulacji w sprawie wytrwałości od kolegi @Meiser.

 

[Lukasz83]

Odpowiadając na Twoje pytania

11 minut temu, diver napisał:

Właśnie, czy na pewno takie czasy ekspozycji to dobry pomysł jeżeli chodzi o takie obiekty?

Dobry ale nie idealny. W technice krótkoczasowej najlepiej schodzić poniżej 10s ale przy tak słabych obiektach i aperturze 25cm nie jest to możliwe. Jak bym miał 35cm to wtedy spokojnie jest to do zrobienia.

 

11 minut temu, diver napisał:

 Rozumiem, że pozbyłeś się "obciążenia" w postaci gudingu, jednak czy gdybyś zmniejszył ilość klatek np. o połowę uzyskałbyś gorszy efekt?

Zdecydowanie gorszy. Ze względu na dużo gorszy s/n i mniejszą ilość "odbudowanego" sygnału obiektu. Detal byłby trudny do wyostrzenia a szum trudny do usunięcia.

 

11 minut temu, diver napisał:

Nie mam tak dużego doświadczenia jak Ty, ale sądzę że gdybyś zebrał np. 100 klatek po 5 minut materiał byłby znacznie lepszy mimo łącznego krótszego czasu zbierania.

Pytanie  co rozumiesz przez lepszy? Pewnie miałby większą rozpiętość tonalną, lepszy s/n ale detal byłby masakrycznie słaby a gwiazdy rozlane. 

No chyba żebym robił fotkę na Atacamie na jakimś montażu za cenę domu.

Na EQ6 uprowadzenie tej skali w technice długoczasowej jest praktycznie niewykonalne. Dodatkowo seeing uśredniony przez 5 minut ubije całkowicie detal a guiding dołoży swój negatywny wpływ.

 

Foto długo i krótkoczasowe to dwie różne bajki i różne mocne i słabe strony. Foto długoczasowe produkuje świetny stosunek s/n i dobrą dynamikę zdjęcia ale zazwyczaj długi czas ubija detal. Na krótkich czasach (do 30s max) detal jest o niebo lepszy dzięki zmniejszonemu wpływowi uśredniania seeingu ale niestety cierpi tutaj s/n ratio(jak mamy za mało klatek) i dynamika (używanie wysokich gainów)

 

11 minut temu, diver napisał:

Niemniej podoba mi się i podłączam się do gratulacji w sprawie wytrwałości od kolegi @Meiser.

Dziękuję

 

[HAMAL]

Bardzo dobry wynik  świetnie wydobyte detale galaktyk i kolorystyka.

 

Nie można jedną miarą oceniać dopracowanych mgławic małej skali i tych na skraju rozdzielczości walczących o detal z seeingiem.

[gryf188]

Świetne, piękny detal w tych maleństwach.  

[Lukasz83]

Z ciekawostek - warto zwrócić uwagę na dwie małe galaktyki PGC 141041 (na dole zdjęcia,  rozmiar 18''x16'', jasność 18,45 mag) oraz PGC 141039 (blisko lewego górnego rogu, rozmiar 19''x16'', jasność 18 mag ).

Zwłaszcza ta pierwsza ma dość osobliwy kształt obwarzanka, chociaż jest klasyfikowana jako spiralna (Sb).

 

Niedaleko NGC 7320C znajduje się malutka plamka (zaznaczone na zdjęciu). Jest to galaktyka opisana jako J223621.54+335748.0 o jasności około 21mag

To tak w celu pokazania zasięgu zdjęcia  Pewnie udałoby się wyłuskać jeszcze coś ciemniejszego jakby lepiej poszukać.

 

[Behlur_Olderys]

Gratuluję świetnego zdjęcia! 

Z chęcią zobaczyłbym kiedyś porównanie detalu np. 10000x5s vs 100x500s, żeby otworzyć oczy niedowiarkom

Wiadomo, szum itp. będzie inny, ale detal powinien być wybitnie różny... 

[Grzędziel]

Zasięg doskonały, 23 - 24 magnitudo. Jak zaczynałem moją przygodę z astronomią był to zasięg największego teleskopu na świecie (508 cm teleskop Hale'a na Mount Palomar). Teraz takie teleskopy wozimy ze sobą na zloty. Nieźle się porobiło...

[ryszardo]

Godzinę temu, Grzędziel napisał:

Zasięg doskonały, 23 - 24 magnitudo. Jak zaczynałem moją przygodę z astronomią był to zasięg największego teleskopu na świecie (508 cm teleskop Hale'a na Mount Palomar). Teraz takie teleskopy wozimy ze sobą na zloty. Nieźle się porobiło...

Tak, zastanawiam się do jakiego momentu w historii rozwoju  astronomii i naszej wiedzy o Wszechświecie można by doprowadzić przy użyciu współczesnego sprzętu amatorskiego. Chyba ( na razie...) nie do przeskoczenia jest subtelny rozkład promieniowania reliktowgo ( samo promieniowanie dostępne jest chyba na poziomie amatorskiej radioastronomii ?). Cała reszta,  w tym fundamentalne prawo Hubbla , to mały pikuś...

[HAMAL]

A mnie zastanawiają słabe wyniki amatorów, posiadaczy metrowych luster, ja czy Łukasz około 30cm-etrówkami robimy to samo lub lepiej niż Oni. A przecież gdy Oni wezmą się a Księżyc robią nieosiągalny dla nas detal. I tu pojawia się pytanie, do którego momentu przyrost lustra dla DS bez optyki adaptatywnej ma sens.