Mgławica NGC 7380 Czarodziej jest wielką dziurą!

[Tuvoc]

1 minutę temu, Gość na chwilę napisał:

Ja też chyba przychyliłbym się do opinii że gwiazdki RGB do zdjęcia HST to o jeden smak w barszczu za dużo... O ile do HaLRGB to raczej oblig, o tyle do HST to jednak za wiele. Co do bikoloru nie mam zdania, ale chyba wolałbym kolorek na gwiazdach w miarę naturalny.

Dzięki @Tuvocza ciekawe uzupełnienie!

Przyjemność po mojej stronie. Żeby nie było, pamiętam o Westerhout 40 Tam też dopiszę co nieco.

[karp_killer]

Spaliłeś detal w jasnych partiach tlenu. 
Kolory gwiazd są losowe.

 

[Gość na chwilę]

Zmotywowany pojawieniem się Czarodzieja Antoniego popracowałem trochę nad tymi zaległymi gwiazdkami.

To inna koncepcja pokazania tego obiektu, raczej w stronę wyciągnięcia tła.

 

Edytowane 14 Października 2022 przez Gość na chwilę

[Behlur_Olderys]

W dniu 9.10.2022 o 11:59, Gość na chwilę napisał:

Swoja drogą ciekawe że nikt nie dyskutuje z tytułem wątku

 

Zaczynasz od obłoku molekularnego, w którym jest dużo różnego syfu, pyłu, gazu (głównie oczywiście wodór) i tym podobnych rzeczy. Zaczyna się zagęszczać w jakimś losowym miejscu i tu i tam zaczynają powstawać protogwiazdy. W pewnym momencie ewolucji zaczynają "dmuchać" dość silnym wiatrem gwiezdnym. W przypadku sporej części popularnych mgławic mamy do czynienia z młodą gromadą gwiazd. Wiatr kumuluje się z każdą gwiazdą gromady, więc okolice doświadczają dość silnego ciśnienia promieniowania.  "Wywiewa" ono z okolic gromady rzadsze, nieformowane w gwiazd fragmenty obłoku zostawiając niejako "w miejscu" zagęszczenia, z których gwiazdy się jeszcze nie wykluły. Dlatego globule mają "głowę" w stronę jaśniejszych partii a "ogon" w stronę ciemniejszych.

Jednocześnie promieniowanie podgrzewa gaz i pył, które zaczynają jonizować się i świecić: wodoru jest pełno więc świeci przede wszystkim, ale w najbliższym otoczeniu gromady energii jest na tyle dużo, żeby zjonizować też tlen do wersji OIII. Z tego też powodu w takiej typowej mgławicy masz dużo tlenu w środku, a wodór przejmuje pałeczkę nieco dalej od mgławicy, wreszcie coraz to gasnąc w mroku. Samego obłoku molekularnego nie widzisz w świetle wizualnym, ale oczywiście on tam jest w podczerwieni.

 

Tak, to właściwie jest dziura w obłoku pełna młodych gwiazd

[kubaman]

Jak wszystkie tego typu obiekty

[Robson_g]

No za cholerę nie widzę tam żadnej dziury.

[Gość na chwilę]

Ja na brak wyobraźni nie narzekam, ale też nie mam sposobu

[Gość na chwilę]

1 godzinę temu, Behlur_Olderys napisał:

 

Zaczynasz od obłoku molekularnego, w którym jest dużo różnego syfu, pyłu, gazu (głównie oczywiście wodór) i tym podobnych rzeczy. Zaczyna się zagęszczać w jakimś losowym miejscu i tu i tam zaczynają powstawać protogwiazdy. W pewnym momencie ewolucji zaczynają "dmuchać" dość silnym wiatrem gwiezdnym. W przypadku sporej części popularnych mgławic mamy do czynienia z młodą gromadą gwiazd. Wiatr kumuluje się z każdą gwiazdą gromady, więc okolice doświadczają dość silnego ciśnienia promieniowania.  "Wywiewa" ono z okolic gromady rzadsze, nieformowane w gwiazd fragmenty obłoku zostawiając niejako "w miejscu" zagęszczenia, z których gwiazdy się jeszcze nie wykluły. Dlatego globule mają "głowę" w stronę jaśniejszych partii a "ogon" w stronę ciemniejszych.

Jednocześnie promieniowanie podgrzewa gaz i pył, które zaczynają jonizować się i świecić: wodoru jest pełno więc świeci przede wszystkim, ale w najbliższym otoczeniu gromady energii jest na tyle dużo, żeby zjonizować też tlen do wersji OIII. Z tego też powodu w takiej typowej mgławicy masz dużo tlenu w środku, a wodór przejmuje pałeczkę nieco dalej od mgławicy, wreszcie coraz to gasnąc w mroku. Samego obłoku molekularnego nie widzisz w świetle wizualnym, ale oczywiście on tam jest w podczerwieni.

 

Tak, to właściwie jest dziura w obłoku pełna młodych gwiazd

Bardzo ciekawe wyjaśnienie. Dzięki Bartek!

[holeris]

Ja dziurę zdecydowanie widzę. Ładnie ją pierwsza wersja pokazuje!

Zielonkawe gwiazdy też widzę ??