diver

Mała, ale ciekawa mgławica w Łabędziu, doczekała się więc wielu oznaczeń: Caldwell 19, Sh 2-125, LBN424. Mgławica ma hybrydowy charakter: świeci światłem emisyjnym w paśmie HII oraz refleksyjnym w niebieskościach. Jest związna z gromadą otwartą IC5436, oznaczoną również jako Collinder 470. Ciemna mgławica Barnard 168 (tożsama z LDN1055) jest nieodłącznie związana z obszarem HII, tworząc wokół niego ciemną obwódkę i wyraźną ciemną formację rozciągającą się ku zachodowi. Swoje trzy grosze dołożył też Robert Lynds, oznaczając Kokona numerem 424. Ciekawe że PIX pokazał LBN424 nieco w bok od IC5146. Odległość: ~2500 ly Rozmiar rzeczywisty: ~7,5 ly Jasność wizualna: magV 7,2 Rozmiar wizualny: 12' W prawo poniżej Kokona widoczna jest malutka mgławica refleksyjna VdB147, związana z młodą gwiazdą HIP107983. I jak zwykle najjaśniejsze i ciekawe gwiazdy HIP108147: magV 7,46; typ widmowy F0 HD208309: magV 7,57; typ widmowy K0 HIP108197: magV 7,66; typ widmowy A0 HIP107900: magV 8,32; typ widmowy A0 HD208630: magV 8,44; typ widmowy F8 HD208608: magV 8,54; typ widmowy A2 HIP107852: magV 8,76; typ widmowy kA4hA8mF3; układ wielokrotny WDS 21511+4711AB o separacji 0.6" TYC 3608-1446-1: magV 9,63; typ widmowy B1V; układ podwójny WDS 21535+4716AB o separacji 0.9" (w centrum mgławicy) TYC3608-1659-1: magV 9,64; typ widmowy ?; (w obszarze mgławicy) HIP107983: magV 10,22; typ widmowy A0.5III; młoda gwiazda rodzaju Herbig Ae/Be Większość dostępnych materiałów referencyjnych to RGB, ewentualnie RGB+HII. Ja oprócz wodoru postanowiłem eksperymentalnie zebrać również tlen. Wyszło raczej na to, że materiały referencyjne "mają rację", gdyż tlen aczkolwiek dość wyraźny pokrywa się praktycznie z wodorem. Więc przy składaniu ma on wpływ wyłącznie na barwę wynikową mgławicy, choć pomaga ujawnić też nieco szczegółu. Tymczasem prezentuję więc złożenie dość symbolicznej ilości HII i OIII. Nie zbierałem jeszcze RGB, więc gwiazdki są syntetyczne - wykombinowane z materiału który zebrałem. Materiał zebrany w stale jeszcze białe noce, dodatkowo przy Księżycu. W planach dodatkowa porcja wodoru i oczywiście RGB. Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5; guider SW Evoguide 50ED 242/50 Zbieranie: APT; SQM 21,27 ZWO ASI294MM Pro HII: 34 x 240 s; gain 120; temp. -10; filtr Optolong HII 7 nm OIII: 34 x 240 s; gain 120; temp. -10; filtr Optolong OIII 7 nm Skala: 1 "/px Obróbka: PIX; crop 3720x2790; resize 2000x1500 Wersja 1 - bardziej wodorowa Wersja 2 - wodór bardziej zabarwiony tlenem (szczegół mgławicy nieco wyraźniejszy) I mapa

No i Crescent dostał przynależny mu tlen. Teraz bez krytyki i z pochwałą.

Ostatnia fotka jest genialna.

Bocian na jednej nodze nad ranem z Jowiszem. Gdy rozkładałem wczoraj setup przed 23 na odległej od mojego tarasu o ok. 10 m lampie stanął na jednej nodze sobie bocian. To bocian z odległego ok. 100 m. gniazda. Bociany mają w gnieździe dwoje młodych. Dlaczego więc bocian wyprowadził się na tę noc z gniazda? Normalnie codziennie cała rodzinka siedzi w gnieździe. Może żona go wyrzuciła? Gdy przed trzecią zwijałem majdan, bocian nadal sterczał na jednej nodze. Wytaszczyłem więc statyw i na szybko popełniłem tę fotkę. Dziś już na latarni bociana nie było. Zastanawiałem się, czy tej fotki nie wrzucić do "obłoków srebrzystych", bo są one delikatnie widoczne. W końcu stwierdziłem jednak, że głównym bohaterem tego brzasku jest jednak bocian. Jasna "gwiazdka" pod bocianem to najpewniej wschodzący Jowisz.

Lampy są generalnie mało uciążliwe, bo to dość słabe ledy w oprawach świecących w dół. I powiem Ci, że od czasu "kolapsu energetycznego" gmina wyłącza lampy o 23, a włącza o 4. Z czego jestem oczywiście cholernie zadowolony. Mam nadzieję, że nie przyjdzie im do głowy włączać ich ponownie. Na szczęście mija też chyba moda na lansowanie się poprzez oświetlanie elewacji budynków. Więc jak gmina wyłączy lampy, mam dość ciemno. Gdyby nie odległy o 10 km Koszalin...

Cześć Piotr, byłem bardzo ciekaw nowości od Ciebie i doczekałem się! Gratuluję nowej miejscówki i nowych nabytków. Ciekawą historię opowiedziałeś. Pozwolę sobie zamieścić tutaj moje dokonania w zakresie projektowania i wykonania tarasu do astrofoto w moim nowym domu. Mój taras jest nad garażem również krytym papą, ale na etapie projektowania nie mogłem wyobrazić sobie żeby łazić po papie. Zbudowałem więc taras na belkach drewnianych, opartych na specjalnych podporach betonowych. Bezpośrednio na stropie wybetonowany został fundament pod pier, więc po drewnianym tarasie mogę łazić bez problemu podczas sesji. Dach garażu po ułożeniu belek nośnych tarasu. Na dalszym planie widać fundament piera. A tu już gotowy taras z widocznym fundamentem piera. Tarasem z pierem i teleskopem już się na tym wątku chwaliłem. Pochwalę się tylko, że ten drewniany taras zrobiłem przez 2 tygodnie urlopu samodzielnie. Też zastanawiałem się nad termiką miejsca (taras nad papą i blisko ściany budynku - ok. 3 m), ale doświadczenie pokazało, że drewniana podłoga z tarasu dość skutecznie zabezpiecza papę przed nagrzewaniem i generalnie z termiką problemu nie mam.

Romek przepraszam, ale skompletuj po prostu więcej materiału i wtedy zaszalej! Zapowiada się jak zwykle u Ciebie ciekawie, więc czekam.

Dzięki za sprostowanie, bo nie byłem pewien jakim nickiem posługuje się Karol. Teraz wszystko jasne. Jeszcze raz dzięki za miłe spotkanie.

W szerszym kadrze z dużą ilością materiału ładnie skomponowałeś tło. Podzielam jednak uwagę kolegi @MaPa. Moim zdaniem w tym obiekcie tlen powinien grać równo z wodorem. A został nieco odsunięty na dalszy plan.

Byłem! Było po co jechać! Poznałem osobiście kolegów z forum @Niki i @Pawcio (Karol i Paweł). Jeżeli pomyliłem nicki i nie zgadzają się z one imionami, proszę poprawcie mnie. Obejrzałem zacne i unikalne konstrukcje sporych newtonów w ciężkich stalowych obudowach, powieszonych na montażach widłowych. A wszystko to okupiona dużą ilością czasu i sporymi nakładami finansowymi robota kilku osób. "Roland" to zdaje się największy newton (24") i trzeci pod względem wielkości teleskop zlokalizowany w Polsce. Ale szacunek budzi również newton 16" w równie innowacyjnym wykonaniu. Wielki szacun. A wszystko to okraszone koncertem Józefa Skrzeka. Uczta dla moich uszu. Wspominałem czasy młodości, gdy kolekcjonowałem winyle SBB... Pozwalam sobie wrzucić krótką fotorelację. I jeszcze klika z koncertu Józefa Skrzeka

Zupełnie tego nie czuć - ładnie ogarnąłeś ten materiał. Filtr zrobił robotę, ale te kolory gwiazdek...

Dziękuję wszystkim za tak liczny udział w zupełnie przecież nie zaplanowanym plebiscycie. Głosy wyraźnie wskazują na zamiłowanie zdecydowanej większości do spokojniejszych (bardziej stonowanych) kombinacji kolorów. Mnie jednak, tak jak koledze @Gość na chwilę najbardziej wpadła w oko wersja 1. Moim zdaniem jest najbardziej wyrazista i zupełnie nie przypomina kombinacji HOO. I dlatego ta wersja dostała ode mnie nr 1. Choć przypuszczałem, że głównie za względu na tło dla większości ta kombinacja będzie trochę kontrowersyjna. I przypuszczenia się sprawdziły. Cieszę się, że moja zabawa w kolory trochę się jednak udała.

To w sumie kontynuacja wątku: https://astropolis.pl/topic/89426-ngc-6888-crescent-nebula-hoo-w-białe-noce/ Obiecałem sobie, że dodam do zebranego wtedy materiału klatki z SII. I dodałem trochę siarki zebranej nawet bez księżyca. Mało co prawda, ale wystarczy żeby zobaczyć co się tam w SHO dzieje. Koledzy @MaPa i @Herbert West mieli raczej rację, że do samej mgławicy siarka nie wnosi zbyt wiele, ponieważ pokrywa się dość mocno z wodorem. W tle różnice widoczne są bardziej. Długo bawiłem się w kolory i w efekcie "wyprodukowałem" trzy wersje. Raczej niezbyt mistrzowskie. ver1 - purpura mgławicy z uwzględnieniem zieleni niekoniecznie wodorowej, tlen nieco zanika ver2 - mniej zieleni, mniej purpury, więcej tlenu ver3 - dość brutalny klasyk Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5; guider SW Evoguide 50ED 242/50 Zbieranie: APT; SQM 21,27 ZWO ASI294MC Pro OSC: 100 x 60 s; gain 120; temp. -10; filtr Optolong L ZWO ASI294MM Pro HII: 40 x 240 s; gain 120; temp. -10; filtr Optolong HII 7 nm OIII: 64 x 240 s; gain 120; temp. -10; filtr Optolong OIII 7 nm SII: 32 x 240 s; gain 120; temp. -10; filtr Optolong SII 7 nm Skala: 1 "/px Obróbka: PIX; crop 3600x2700; resize 2000x1500

Tak. Wyważanie tego montażu przy połowie obciążenia maksymalnego nie musi być aptekarską robotą. Wystarczy z grubsza - oczywiście z ciężarkami.

Patrzę jeszcze na te pomarańczowe gwiazdki w granicach wizualnych gromady - to one wydają mi się nieco rozdmuchane. Ale ostatecznie niech Ci będzie - są w normie. Miałem na myśli detal w jądrze gromady. W gromadach kulistych zawsze staram się wygasić nieco poświatę jądra, żeby gwiazdki wyszły na wierzch. W tym zakresie zrobiłeś dość naturalną obróbkę, ale można powiedzieć że odwzorowanie gradientów jądra jest rzeczą gustu. To już inna sprawa. Twój opis warunków obserwacji jest dość "poetycki", więc go do końca nie rozszyfrowałem. A już nie ma w opisie żadnej informacji o LP. A to ważna informacja z punktu widzenia oceny materiału i efektu końcowego. Wnioskuję, żebyś w przyszłości podawał techniczne kompletne informacje na temat warunków obserwacji. Zniknie wtedy wiele nieporozumień. Praktycznie nigdy nie stosuję narzędzi do oceny FWHM. Ta metoda mi się nie sprawdza. Patrzę po prostu jak w klatkach wychodzą mi obrazy gwiazdek. Wtedy wiem, gdzie jestem.

Kolega @Duser ma może trochę racji. Ale przy tak zacnej skali szczegółu powinno być więcej, no i tło też mocno zanikło. Kolory gwiazdek wg mnie są ok. Żeby ewentualnie "pogadać", poniżej link do mojej ostatniej pracy nad M92. https://astropolis.pl/topic/89203-m92-mniejsza-kulka-w-herkulesie/

Jest przykręcany do piera, więc nie ma takiej możliwości.

Podczas jednej z ostatnich białonocnych sesji troszkę wiało. Z praktyki wiem, że w takich sytuacjach mój newton UNC1000/f5 potrafi "łopotać" nawet na dość solidnym montażu CEM70G. Wycelowałem GoTo, obiekt znalazł się w kadrze z dodatkową korektą (co trochę mnie zdziwiło), ale cóż - wiatr. Zebrałem ok. 10 klatek z prowadzeniem poniżej oczekiwanej dokładności 0,5-0,6 ", ale zwaliłem to oczywiście na karb wiatru. Potem wystąpił wyraźny problem. A co to, myślę sobie? To raczej nie wiatr. Wychodzę na taras, oglądam setup - a tam brak przeciwwag. Montaż stęka, ale prowadzi dalej. Czym prędzej założyłem przeciwwagi i z odpowiednim prowadzeniem dokończyłem sesję. Dla zobrazowania problemu powiem, że do wyważenia mojego UNC1000/f5 z całym szpejem (ok. 13 kg) używam przeciwwag 15 kg. Klatki zebrane bez przeciwwag do momentu aż montaż w końcu się zbuntował z powodzeniem wykorzystałem do dalszej obróbki. Można by rzec, że mocarny ten CEM70G. Oczywiście wszystkim zalecam, żeby przez rozpoczęciem sesji sprawdzić, czy ciężarki są na właściwym miejscu.

Krzyżyk z pająka lustra wtórnego i skala bardziej odpowiednia.

Coś w tym guście.

Jedna drobna uwaga: wyciągnąłbym nieco mocniej czerwony.

Technicznie bardzo dobre i brawo za gwiazdki. Ale tak jak kolega @Gość na chwilę czekam na ten niebieski z tlenu.

Paleta barw to rzecz gustu, ale o gwiazdki powalczyłbym. Jakieś takie nie Twoje.

I to właśnie sprawiło mi największy kłopot w obróbce. Z Ha masz niewiele tła i można wydobyć z tego materiału dobry kontrast. OIII i SII ma bardzo jasne tło i bardzo trudno je sensownie wygasić tak, żeby przystawało do Ha.