diver

Nie widzę przewagi ASI2600 nad ASI294 pod względem parametrów QE i FullWell. Wprost przeciwnie - przy bin 2xw lepszy FullWell ma ASI294. Przewaga to głównie większy sensor (jeżeli koniecznie Ci na nim zależy), brak ampglow (ale czy to przewaga, skoro tego bez problemu można się pozbyć podczas obróbki?) i pewnie bardziej gładka dynamika z powodu ADC 16 bit. Natomiast wada to mniejszy pixel - klatka więcej waży a przy większych ogniskowych skala robi się problematyczna. Więc do ogniskowych do 1000 mm ok, powyżej robi się wymagająco.

Całkiem zgrabnie wyszło to "coś". Dobrze udało Ci się pozbyć skrajnie jasnych świateł bez szkody dla jakości obrazka. Nie krytykuję, dopóki sam nie zbiorę materiału i nie zrobię z tego obrazka. A jeszcze M42 tak naprawdę nie popełniłem.

Ale Krzysiek nie pytał o całkowity uzysk światła na powierzchni matrycy. Przecież nie o to chodzi w porównaniu sprawności matrycy. Krzysiek pytał o QE dla jednego umownego pixela. W tym przypadku umownego, ponieważ mówimy o pracy ASI294 w trybie bin 2x2. "Quantum efficiency (QE) is one of the most important characteristics of any electro-optical device including the CMOS image sensor. QE is the ratio of average number of electrons generated in the pixel (μe) to the average number of impinging photons (μp) on the pixel during exposure time."

Masz oczywiście rację, że grawitacyjne składniki Alnitaka A i B mają separację ok. 2,4". Widoczny jest składnik C układu wizualnego WDS 05407-0157 AC o separacji jak piszesz około 58". Ma jasność magV 9,55 i jest zidentyfikowany jako zet Ori C. I faktycznie Struve oznaczył ten układ pod numerem 774. Dzięki za notkę.

Hmm, jeden zbiorczy wątek ROTUZ już jest. https://astropolis.pl/topic/84317-rotuz-zbiorcza-galeria/ Ten jest drugi. Będzie więcej?

I takiej informacji oczekiwałem od autora. Przydałaby się jeszcze informacja o light pollution. Wtedy byłby komplet wiedzy potrzebnej do oceny fotki.

Ładnie wyszły te IFN-y. Też muszę kiedyś spróbować? ??? Polarna jest w środku, fotka pokrywa obszar 13.8 x 9.04 st. U mnie Polarna jest na wysokości 54 st. nad horyzontem. Więc dolna krawędź kadru byłaby ok. 49,5 st. nad horyzontem. Z jakiej lokalizacji robiłeś tę fotkę?

Ładnie wodorowo, ale nie nachalnie. Jest plastyka i szczegół. Faktycznie szczegół łba zginął w czerni. Łeb jest oczywiście znacznie ciemniejszy od reszty, więc w obróbce całości leci w czerń. Ale może warto coś pokombinować, żeby wydobyć z niego odrobinę światła? Oczywiście nie za wszelką cenę - taki czarny w sumie oddaje naturalne proporcje świateł. No i Alnitak - "zmora" tego obszaru. Niestety musi tak bezczelnie świecić. Ale Tobie i tak udało się chyba pokazać jego podwójność.

Też lubię takie zabawy w asteryzmy. Czasem na moich fotkach wpada mi coś w oko i chyba ze dwa razy wymyśliłem swoje własne asteryzmy.

Najlepszym sposobem na szum jest dużo jak najdłuższych klatek. Do obróbki swoich materiałów używam wyłącznie PIX-a wraz z dodatkowymi skryptami, takim jak np. NXT do odszumiania.

Mało kto pomyślałby o zobrazowaniu tego maleństwa w bezpośredniej bliskości jasnej gwiazdy. Bardzo ciekawy projekt, dobrze (z rozmysłem) zrealizowany. Więc bardzo się podoba.

Jestem pełen podziwu dla Twojej pasji (projektu) do śledzenia supernowych. Oraz oczywiście ich obrazowania razem z widmami.

Maciej, ja się nie czepiam. Z całym szacunkiem dla tej pracy oraz innych dobrze zrobionych w podobny sposób - mnie taki sposób odwzorowania nieba "nie siada". I tyle.

Ale pamiętasz Mirek, że to południowa półkula? Obiekt bardzo charakterystyczny i wdzięczny w obróbce, bo selektywne światło w kanałach SHO wyjątkowo ciekawie się składa.

Materiału dużo, obróbka bardzo dobra, no i te wyłuskane planetarki. Uważam jednak, że złożenie HOO dla takiego obszaru nieba nie ma wielkiego sensu. Z OIII mamy ledwie ślad na "czosnku", a poza tym morze czerwieni. Gdybym miał robić taki szeroki kadr, zdecydowanie zebrałbym materiał LRGB plus Ha dla podkreślenia czerwieni obszarów Ha. Ale to tylko mój punkt widzenia.

Zapał do obróbki obcych materiałów trochę mi ostygł. Może dlatego, że w końcu pokazuje się w Polsce czasem bezchmurne niebo. Ale ponieważ na teleskoplive z miesięcznych abonamentów uzbierał mi się znów mały kredyt, więc sięgnąłem po materiał z Chile. To kolejny materiał historyczny, zebrany jeszcze kamerą CCD. Ten setup już nie pracuje - przeszli na kamerę CMOS. Wybór padł na dość spektakularną mgławicę IC2599, która jest częścią wielkiej Eta Carinae Nebula i jest ulokowana na jej północno-zachodnim krańcu. Gabriela Mistral to nazwa ukuta dla wszystkich obiektów tego obszaru: zarówno gromady otwartej jak i mgławicy emisyjnej. Tak więc w kadrze mamy zarówno młodą gromadę otwartą NGC3324, składającą się z gorących gwiazd jaki i zapewne związany z nią mgławicowy obszar Ha. NGC3324 - gromada otwarta (I, Br, I); rozmiar wizualny ok. 15' IC2599 - mgławica, obszar Ha Odległość: ~9100 ly Rozmiar wizualny: ~20' Rozmiar rzeczywisty: ~15 ly Wiek: ~12 mln lat Mapa obszaru wskazuje, że w obrębie mgławicy emisyjnej IC2599, zaobserwowano mgławicę refleksyjną VdBH41b. Cóż to za dziwny symbol VdBH? Pogrzebałem trochę w necie i okazało się, że klasyfikację mgławic refleksyjnych półkuli południowej pan Bergh przeprowadził razem z panem Herbst. Więc dla tych obiektów mamy klasyfikację VdBH (Bergh & Herbst). Tutaj krótki artykuł na temat klasyfikacji mgławic refleksyjnych: Merged catalogue of reflection nebulae Bez gwiazd mgławice nie istnieją, więc najjaśniejsze gwiazdy kadru (jaśniejsze niż magV 9). HD92207: magV 5,54; typ widmowy A0Ia; zmienny pulsujący superolbrzym HD92436: magV 6,18; typ widmowy M1III HD303182: magV 7,95; typ widmowy OB; z w/w gwiazdą HD92436 tworzy wizualny układ podwójny WDS J10390-5849 o separacji 27" HD92206: magV 8,23: typ widmowy O6V((f))z; układ podwójny WDS J10374-5837 o separacji 5" HD92272: magV 8,91; typ widmowy B9IV CD-57 3378: magV 8,98; typ widmowy O8Vz+O9.7V Ze względu na bardzo jasny środek w paśmie OIII, mgławica IC2599 prezentuje się w złożeniu SHO dość plastycznie. Nie mogłem powstrzymać się od zabawy w różne złożenia SHO (HOO też), więc pozwalam sobie zaprezentować cztery różne kolorowe obrazki: trzy wersje SHO i jedna HOO. Miłego oglądania. Setup: Planewave CDK24 60cm f/6,8; FLI ProLine PL9000 CCD H: 26 x 600 s S: 25 x 600 s O: 25 x 600 s razem 12 h 40 m Skala 0,63"/px; FOV 32'x32' Crop 2800x2800, 1:1 Obróbka: PIX SHO v1 SHO v2 SHO v3 HOO Mapa

Gratuluję publikacji pierwszej fotki. Materiału mało, znaczące gradienty. Ale najpoważniejszą wadą są obrazy jasnych gwiazd. Podejrzewam, że Twoje APO ma jakąś wadę optyki i coś z tym trzeba będzie zrobić. Podczas obróbki udało Ci się częściowo tę wadę wyeliminować. Coś jednak próbowałbym z tą optyką zrobić. Ponieważ udostępniłeś swój materiał, postanowiłem się pobawić. Ode mnie dwie wersje. Podczas obróbki nie walczyłem z artefaktami na gwiazdach, więc są jakie są.

Gratuluję zakupu i bardzo udanej inauguracji! Wygląda na to, że ten Askar jest całkiem niezły, więc będzie pan pewnie zadowolony.

Ciekawe złożenie.

Dzięki za cel. Nie jest on tutaj jakoś mocno spektakularny, ale przy większej ogniskowej i jak podpowiada kolega @Gość na chwilę z pasmem Ha może coś fajnego by wyszło.

Fajnie czasem obejrzeć dobry obrazek z drugiej półkuli, zwłaszcza z takim opisem.

Po prezentacji Meduzy w sosie SHO pomyślałem, że zabrakło klasyka HOO. Wydaje mi się że w przypadku takich obiektów, gdzie pasma S i H są w luminancji bardzo zbieżne, czasem złożenie HOO wychodzi jakby bardziej "naturalnie". Warto więc chyba ten brak uzupełnić. W stosunku do poprzedniej pracy obniżyłem nieco ogólny histogram w światłach, więc wyszło odrobinę bardziej "mrocznie" z mocniej nasyconą czerwienią. Setup: iOptron CEM70G; Askar FR500 (500 bez reduktora); guider iOptron 30/120 Zbieranie: APT; SQM 21,27 ZWO ASI294MM Pro Ha: 60 x 240 s, gain 120; temp. -12; filtr Antlia 3 nm OIII: 60 x 240 s; gain 120; temp. -12; filtr Antlia 3 nm R: 60 x 30 s, temp. -12; filtr Optolong R G: 60 x 30 s, temp. -12; filtr Optolong G B: 60 x 30 s, temp. -12; filtr Optolong B Obróbka: PIX, crop 3720x2790, resize 2000 x 1500

Mocne wejście! Tak trzymaj! Czy to znaczy, że nie stosowałeś nawet nawet filtra IR/UV?

Piękny łeb konia, jak to @HAMAL pisze "szaleństwo w czystej postaci". Każdy chciałby go popełnić w takiej skali, ale większość nie ma sprzęta. Niebawem może zobaczę, co mój nowy, jeszcze nie do końca "odpalony" RC10 będzie umiał z tym zrobić. Koniowi na pewno nie odpuszczę.