Przyroda w fotografii

holeris · 2 Lipca

Ptaki z krótkich wakacji nad Bałtykiem cz. 2.

Mewa srebrzysta

Mewa śmieszka

Szychor · 2 Lipca

Dzisiaj byłem rozeznać się w nowym terenie, poszukać ciekawych miejsc i wylądowałem w świętokrzyskim na stawach hodowlanych w Górkach k. Wiślicy. Już na samym starcie można zwariować od ilości ptaków tutaj 😅 Po drodze dojazdowej łażą gęgawy, mewy, łyski i kokoszki. Pierwszy raz udało mi się zaobserwować ślepowrony, bączki oraz bąka, ale że refleks mam emeryta to zanim zdążyłem złapać aparat i go ustawić ptasiory już sobie poleciały. Także na pewno się tam wybiorę przed wschodem słońca i z przyczajki będe coś próbował tam złapać bo miejsce jest mega jeśli chodzi o ptactwo.

fizyk5 · 3 Lipca

Odległość do rodziny kaczki krzyżówki to 13,2m.

diver · 5 Lipca

Lofoty Morze Norweskie

"Studium" flądry. Fotki zrobione na głębokości ok. 25 m.

Nikon Coolpix 7000P. Obróbka PIX.

PrismoSal · 6 Lipca

Trochę eksperymentów i nauki z Sigmą 18-300 (na wielu źle ustawiłem punkt ostrości i są do wyrzucenia, ale sam proces uczenia się jest satysfakcjonujący )

diver · 6 Lipca

Lofoty Morze Norweskie

Żabnica (diabeł morski)

Ten okaz przebywał na głębokości ok. 25 m w osłonie z roślinności.

Ten okaz przebywał na głębokości ok. 38 m na skale w towarzystwie rozgwiazdy i meduzy.

Molwa - ryba dorszowata pomiędzy blachami wraku na głębokości ok. 40 m.

Edytowane 6 Lipca przez diver

vroobel · 6 Lipca

21 godzin temu, PrismoSal napisał(a):

Trochę eksperymentów i nauki z Sigmą 18-300 (na wielu źle ustawiłem punkt ostrości i są do wyrzucenia, ale sam proces uczenia się jest satysfakcjonujący )

Fajne spacerowe szkiełko, dobrze wspominam z Sony A330. Niestety, tylko do APS-C, do FF trzeba to już sobie podzielić na dwa.

Edytowane 6 Lipca przez vroobel

vroobel · 7 Lipca

Test szkła Canon 28-135mm IS USM. 28mm to za wąsko na obłoki srebrzyste, natomiast 135mm to za mało na dziką przyrodę. Może Tamron 28-300mm? 🤔

Edytowane 7 Lipca przez vroobel

fizyk5 · 7 Lipca

Odległość do koziołka to ponad 80m.

Spacer po lesie, z ręki, to moment, czas na wykonnie zdjęcia to około 3s

<exif:SubjectDistance>4294967295/1</exif:SubjectDistance>

Szychor · 7 Lipca

Uhh jakoś ostatnio szczęście mi nie dopisuje żeby coś sensownego złapać pod obiektyw. Jedyne co ostatnio się mi udało złapać to zimorodka z powiedzmy sensownej odległości ale światło słabe więc jakość foto również "taka se" 😒

PrismoSal · 7 Lipca

20 godzin temu, vroobel napisał(a):

Fajne spacerowe szkiełko, dobrze wspominam z Sony A330. Niestety, tylko do APS-C, do FF trzeba to już sobie podzielić na dwa.

Muszę przyznać, że po spędzeniu kolejnego dnia z tym obiektywem bardzo się z nim polubiłem. Nie jest wolny od wad ale ja też nie jestem profesjonalistą więc nie będę narzekał na winietę czy geometrię - zakres ogniskowej pozwala na fajną zabawę i to dla mnie główny argument a wiadomo, że to też niesie ze sobą konsekwencje. Teraz już zaczyna mi po głowie chodzić 150-600 xD

as1 · 7 Lipca

Jeden z moich sposobów na "focenie" ptaszków to szwendanie się autem między polami ...

Canon R7 + RF 100-500

ISO 800

f / 7,1

1/800 s

500 mm

Potrzeszcz

Edytowane 7 Lipca przez as1

suchyy · 7 Lipca

07-07-2024. Krótki fotoreportaż z wypadu na łono natury (nareszcie chwila oddechu po remoncie mieszkania u syna).

Rusałki pawiki zlatane po licznych harcach powietrznych w czasie zalotów. Obserwowałem je dłuższy czas, kiedy to w przestworzach wyczyniały prawdziwe cuda, mimo, że skrzydła miały już nieźle zdewastowane!

Spotkanie w kawiarni "Pod chabrami" (bzyg nadobny i chyba: trzmiel rudy).

Super zapylacze: trzmiele, gotowe do pracy już od +5°C (jesli jest co zapylać i kiedy pszczoły śpią jeszcze smacznie w ulach, o ile warroza ich nie zżera ).

Dojrzałe owoce porzeczki czerwonej i agrestu (wyśmienite prosto z krzaka ).

Pozdrawiam,

Jurek.

Edytowane 8 Lipca przez suchyy

Przemo23 · 9 Lipca

Fotka w zasadzie dokumentacyjna.

Udało mi się zrobić jedno ujęcie na dużym zoomie, telefonem, zanim bohaterka czmychnęła z kadru.

diver · 9 Lipca

Lofoty Morze Norweskie

Krab i meduzy

Popularny edible crab (Cancer pagurus), dorasta do 25 cm.

W naturalnym środowisku

Zaplątany w sieć na wraku

Meduza Mnemiopsis leidyi, ok. 10 cm, emitująca światło z biolumiscencji

Wielka, spektakularna i malownicza meduza Cyanea capillata (Bełtwa festonowa), dorastająca do 1 m średnicy, długość czułków nawet do 30 m. Fotografowane okazy szacuję na ok. 50 cm, długość czułków do 10 m.

fizyk5 · 10 Lipca

Ślaz, odległość 1,4m

fizyk5 · 11 Lipca

Bzyg, odległośc 91cm.

PrismoSal · 11 Lipca

Próby AML-72 dla Sigmy 18-300, dającego finalny zoom 1:2 (zamiast oryginalnego 1:1), najpierw szeroki kadr:

Zuważyłem, że na zdjęcie załapał się pasażer na gapę, chyba jednak nie był zadowolony z odkrycia jego obecności:

Crop:

W trakcie tej sesji zorientowałem się, że jest ze mną jeszcze jeden niespodziewany gość, który dodatkowo kompletnie nie przejmował się moim jaskrawym ubiorem i hałasem migawki. Po prostu sobie łaził

Niestety, warunki były już dość trudne do złapania nieporuszonego zdjęcia, nim zdążyłem ręcznie poprawić ustawienia, jeżasty kolega już zniknął w krzaczorach i tyle go było.

diver · 11 Lipca

Lofoty Morze Norweskie

To już ostatnia porcja moich podwodnych fotek z czerwcowych Lofotów. Tym razem trochę "miękkiego", czyli ukwiały, gąbki, rozgwiazdy etc. Bogata roślinność też.

Ukwiały i gąbki przytwierdzają się do twardego podłoża. Można ich znaleźć trochę na skałach, ale najwięcej jest zwykle na wrakach, które siłą rzeczy stają się podwodnymi rafami - habitatem i kryjówką dla wielu zwierząt.

pablo12311 · 12 Lipca

7 godzin temu, diver napisał(a):

Lofoty Morze Norweskie

To już ostatnia porcja moich podwodnych fotek z czerwcowych Lofotów. Tym razem trochę "miękkiego", czyli ukwiały, gąbki, rozgwiazdy etc. Bogata roślinność też.

Ukwiały i gąbki przytwierdzają się do twardego podłoża. Można ich znaleźć trochę na skałach, ale najwięcej jest zwykle na wrakach, które siłą rzeczy stają się podwodnymi rafami - habitatem i kryjówką dla wielu zwierząt.

Sławku czym robione fotki. Bardzo fajnie to wygląda.

diver · 12 Lipca

15 godzin temu, pablo12311 napisał(a):

Sławku czym robione fotki. Bardzo fajnie to wygląda.

Dziękuję, choć daleki jestem od stwierdzenia, że fotki są bardzo fajne. Pod wodą od 10 lat korzystam niezmiennie z rewelacyjnego niegdyś kompakta Nikon Coolpix P7000. Ale to było niegdyś. Z dzisiejszej perspektywy to malutka matryca, o relatywnie niskiej czułości i dość mocno szumiąca, o dość słabej rozpiętości tonalnej. Na szybkość i precyzję ostrzenia przy słabym świetle też można by ponarzekać. Tym bardziej ważne jest dobre światło - w wodzie wraz z głębokością kolory radykalnie zanikają, zwłaszcza czerwony. Tym razem korzystałem jedynie z dwóch szerokokątnych lamp ledowych, bo padła mi lampa błyskowa.

Pod wodę przydałby się jakiś współczesny bezlusterkowiec APSC. Zakup samego aparatu nie jest wielkim finansowym wyzwaniem, ale za dedykowaną do niego dobrą obudowę (uniwersalnych nie ma) trzeba zapłacić 2-3 razy więcej niż za sam aparat.

PrismoSal · 13 Lipca

Trochę dziś przesadziłem z ISO i szum daje w kość ale to co działo się w ogrodzie było zbyt fajne, żeby wywalać.

Miejscem akcji jest dziś dojrzewający słonecznik:

]

Postanowiłem zajrzeć na chwilę do kielicha, spróbować może złapać jakiś detal:

Nasz pierwszy bohater rzutem na taśmę załapał się na powyższe zdjęcie, postanowił jednak coś przekąsić i nieśmiałość ustąpiła ochocie na jedzenie:

Zadowolony złapałem jeszcze ogólniejsze ujęcie kwiatu nie przeszkadzając koledze w posiłku.

A to dopiero początek, szybko bowiem okazało się, że nasz słonecznik to całkiem aktywne miejsce.

Choć kielich miał już jednego klienta na lunch, po liściach i łodydze drogę torowały sobie mrówki, których obecności nie utrwaliłem zbyt dobrze, przyczyna za chwilę.

Uwagę moją przykuła jednak pewna chimeryczna, zdawałoby się, pokraka:

To wojsiłek, dość ciekawie wyglądający owad - tutaj mamy samca, którego ogon przypominający skorpioni, służy do przytrzymania samicy w trakcie kopulacji. Kwiatów przed tą randką nie będzie.

Co ciekawe, to prastary gatunek, którego pojawienie się nastąpiło długo przed dinozaurami. Naukowcy uważają, że jest przodkiem wielu dzisiejszych gatunków motyli i muchówek. Ba, być może wyewoluowały od nich - w kierunku pasożytnictwa - pchły!

Jakby tego było mało, parę liści niżej odstawiło się jakieś przedstawienie, którego efekt był następujący:

Nie jestem entomologiem ale nawet taki laik jak ja raczej rozpozna królową, szczególnie wobec łatwo zauważalnej różnicy wielkości między żółnierzami a nią. Czy do niej należały dwie pary leżących obok skrzydeł?

Co jeszcze ciekawsze, liść poniżej przestawiał tę samą scenę - druga królowa, z dwiema parami leżącymi obok skrzydeł. Czyżbym trafił na pole bitwy tychże?

Na kolejnym liściu przycupnął poniższy maleńki owad, ale był tak miniaturowy, że ciężko w ogóle było złapać fokus:

Napotkałem również podobnej wielkości przedstawiciela innego gatunku, o zielonym ubarwieniu z dodatkowymi plamami w kolorze fioletu, ten jednak był bardzo niechętny pozowaniu i z jakiegoś powodu uciekał przed obiektywem wielkości góry (z jego punktu widzenia). Może spotkam mniej płochliwego osobnika w przyszłości.

Tak czy siak, słonecznik ten odwiedzę jeszcze w ciągu następnych kilku dni bo zdaje się być całkiem interesującym miejscem spotkań różnej maści żyjątek.

I ostatnia fotka z dzisiejszej sesji:

Jutro zdecydowanie bardziej przypilnuję ISO.

Edytowane 13 Lipca przez PrismoSal

suchyy · 13 Lipca

18 godzin temu, PrismoSal napisał(a):

Trochę dziś przesadziłem z ISO i szum daje w kość ale to co działo się w ogrodzie było zbyt fajne, żeby wywalać.

Miejscem akcji jest dziś dojrzewający słonecznik:

]

Postanowiłem zajrzeć na chwilę do kielicha, spróbować może złapać jakiś detal:

Nasz pierwszy bohater rzutem na taśmę załapał się na powyższe zdjęcie, postanowił jednak coś przekąsić i nieśmiałość ustąpiła ochocie na jedzenie:

Zadowolony złapałem jeszcze ogólniejsze ujęcie kwiatu nie przeszkadzając koledze w posiłku.

A to dopiero początek, szybko bowiem okazało się, że nasz słonecznik to całkiem aktywne miejsce.

Choć kielich miał już jednego klienta na lunch, po liściach i łodydze drogę torowały sobie mrówki, których obecności nie utrwaliłem zbyt dobrze, przyczyna za chwilę.

Uwagę moją przykuła jednak pewna chimeryczna, zdawałoby się, pokraka:

To wojsiłek, dość ciekawie wyglądający owad - tutaj mamy samca, którego ogon przypominający skorpioni, służy do przytrzymania samicy w trakcie kopulacji. Kwiatów przed tą randką nie będzie.

Co ciekawe, to prastary gatunek, którego pojawienie się nastąpiło długo przed dinozaurami. Naukowcy uważają, że jest przodkiem wielu dzisiejszych gatunków motyli i muchówek. Ba, być może wyewoluowały od nich - w kierunku pasożytnictwa - pchły!

Jakby tego było mało, parę liści niżej odstawiło się jakieś przedstawienie, którego efekt był następujący:

Nie jestem entomologiem ale nawet taki laik jak ja raczej rozpozna królową, szczególnie wobec łatwo zauważalnej różnicy wielkości między żółnierzami a nią. Czy do niej należały dwie pary leżących obok skrzydeł?

Co jeszcze ciekawsze, liść poniżej przestawiał tę samą scenę - druga królowa, z dwiema parami leżącymi obok skrzydeł. Czyżbym trafił na pole bitwy tychże?

Na kolejnym liściu przycupnął poniższy maleńki owad, ale był tak miniaturowy, że ciężko w ogóle było złapać fokus:

Napotkałem również podobnej wielkości przedstawiciela innego gatunku, o zielonym ubarwieniu z dodatkowymi plamami w kolorze fioletu, ten jednak był bardzo niechętny pozowaniu i z jakiegoś powodu uciekał przed obiektywem wielkości góry (z jego punktu widzenia). Może spotkam mniej płochliwego osobnika w przyszłości.

Tak czy siak, słonecznik ten odwiedzę jeszcze w ciągu następnych kilku dni bo zdaje się być całkiem interesującym miejscem spotkań różnej maści żyjątek.

I ostatnia fotka z dzisiejszej sesji:

Jutro zdecydowanie bardziej przypilnuję ISO.

@PrismoSal klawo, że wkręciłeś się w fotografię przyrodniczą, bo masz dar spostrzegawczości, sprawiający przyjemność i chęć poszerzenia wiedzy o obiektach utrwalonych naszym sprzętem! Fajne próby fotografii zbliżeniowej :thmbup: - to nie jest makro dla ścisłości, zresztą tak jak i moje wszystkie foty owadów, przedstawiane dotychczas w tym wątku. Makro to inna para kaloszy (przeczytaj wpis Kol. @rudy28 : TUTAJ, który zajmuje się fotografią makro z prawdziwego zdarzenia (między innymi: ~~konieczne~~ wskazane jest w makro "składanie" ostatecznego kadru z wielu fotek dla poszerzenia płytkiej głębi ostrości, czyli tzw. bracketing ostrości😞 foty makro Kol. @rudy28 na flickr.

Jeśli chodzi o mrówki, to zrzucanie skrzydeł u samic (po godach i zapłodnieniu) to raczej normalka, kiedy muszą zejść pod ziemię i założyć gniazdo (czasem podstępem u niektórych gatunków). W "Hadesie", gdzie całe życie będą musiały składać jaja, skrzydła byłyby tylko przeszkodą!

Na przedostatniej fotce załapał się owad z rodziny skoczkowatych: skorolotek czarnoplamek (Eupteryx atropunctata) - mimo słabej ostrości owada na fotce, SI w Google Lens poradziła sobie z wyszukaniem nazwy delikwenta.

Pozdrawiam.

Jurek.

PS ... a próbowałeś zmniejszyć szumy w postprodukcji. W LrC jest opcja: "popraw zdjęcie" (zmniejszanie szumów w oparciu o SI). Działa to całkiem nieźle, testowałem. Zresztą Ktoś (?) już pokazywał w tym wątku zdjęcia przed i po odszumieniu w LrC.

Edytowane 13 Lipca przez suchyy

rudy28 · 13 Lipca

@PrismoSal fajna seria i opowieść 😉

@suchyy dzięki za słowa uznania, ale wciąż mam się za niedzielnego fotografa i do profesjonalizmu mi daleko 😉. Generalnie granica pomiędzy fotografią makro i nie-makro jest dość umowna i płynna. Zazwyczaj podaje się, że o makro można mówić jak się używa skali co najmniej 1:1, ale duża część zdjęć, którą bez wątpienia nazwalibyśmy makro została zrobiona w mniejszej skali. Osobiście nie spotkałem się z poglądem jakoby używanie stackowania jest progiem wejścia w fotografie makro. Owszem, jest to pomocne, ale nie konieczne. W mojej opinii wszystko opiera się na to co jest naszym głównym motywem na zdjęciu. Jeśli to owad (uprośćmy że makrofoto opiera się na fotografii owadów) jest dominującym elementem naszego kadru nic nie stoi na przeszkodzie żeby mówić o zdjęciu makro. Są przecież duże owady, jak i małe wymagające dużego powiększenia. Czasami używa się pojęcia close-up, które chyba ma wypełniać lukę pomiędzy makro, a nie-makro.

Korzystając z okazji wrzucam fotkę z mojego ostatniego pleneru 😉

Czerwończyk uroczek

PrismoSal · 13 Lipca

4 godziny temu, suchyy napisał(a):

@PrismoSal klawo, że wkręciłeś się w fotografię przyrodniczą, bo masz dar spostrzegawczości, sprawiający przyjemność i chęć poszerzenia wiedzy o obiektach utrwalonych naszym sprzętem! Fajne próby fotografii zbliżeniowej - to nie jest makro dla ścisłości, zresztą tak jak i moje wszystkie foty owadów, przedstawiane dotychczas w tym wątku. Makro to inna para kaloszy (przeczytaj wpis Kol. @rudy28 : TUTAJ, który zajmuje się fotografią makro z prawdziwego zdarzenia (między innymi: konieczne jest w makro "składanie" ostrości z wielu fotek dla poszerzenia głębi ostrości): foty makro Kol. @rudy28 na flickr.

Zajrzałem zarówno do wątku jak i na Flickr i o matko, jest różnica! Wiadomo, laik jestem, mogę skrótem myślowym wybrać się dwie przecznice za daleko Mimo to 2% winy zwalam na producentów obiektywów którzy w zwykłych dodają słowo "macro" Od dziś nie mam problemu ze zmianą terminologii bo faktycznie zdaje się to wpisywać logicznie w fakty, dzięki!

4 godziny temu, suchyy napisał(a):

PS ... a próbowałeś zmniejszyć szumy w postprodukcji. W LrC jest opcja: "popraw zdjęcie" (zmniejszanie szumów w oparciu o SI). Działa to całkiem nieźle, testowałem. Zresztą Ktoś (?) już pokazywał w tym wątku zdjęcia przed i po odszumieniu w LrC.

Niestety, nie mam Lightrooma. Zbyt dużo na miesiąc kosztuje by uzasadnić taki wydatek na parę amatorskich zdjęć robionych dla przyjemności. Mam za to RawTherapee, próbowałem odszumiania tam ale rezultat był zaledwie kosmetyczny. Muszę pogrzebać dłużej w necie i ogarnąć temat

2 godziny temu, rudy28 napisał(a):

@PrismoSal fajna seria i opowieść 😉

Nie no, podziwiałem Twoje zdjęcia i parę parseków mi jeszcze brakuje Najbardziej powalają mnie na ziemię te, gdzie bardzo wyraźnie widać budowę ciała owadów, aż do dziurek, z których wyrastają włoski - to niesamowite tak blisko obcować z czymś tak maleńkim!

Dużo jeszcze wody w Wiśle upłynie nim zaprezentuję cokolwiek na podobnym poziomie ale przynajmniej mam o czym myśleć na następne parę lat