diver

Na pierwszy rzut oka wyglądało mi trochę efekciarsko. Ale po bliższym i dłuższym zapoznaniu się z obrazkiem stwierdzam, że pięknie pokazuje on "grozę" wszechświata. Bagnisty kolor pyłów świetnie kontrastuje z głęboką czerwienią HII, a żółty w środku kadru zacnie oddaje głębię "ognia piekielnego". Myślę że kadr ciekawy, a robota przy obróbce przyniosła naprawdę niezły efekt.

Tak jak napisałem - normalnie. Przez podniesienie poziomu i saturacji kolorów (PIX). Żadnych innych zabiegów.

Ciekawe podejście z mocnym wyciąganiem słabych świateł. Mam trochę mieszane uczucia bo w sumie nie wiem, co w tym kadrze miałoby być najistotniejsze: IFN-y czy galaktyki. Kolory wyszły chyba trochę nie tak, widzę fiolety. Ciekawe, że ze stosunkowo małej ilości materiału udało się wyciągnąć z powodzeniem IFN-y.

Kuba, nie do końca rozumiem czego szukasz. Czy "normalne", normalnie obrobione gwiazdy z normalnego newtona Ci nie odpowiadają? https://astropolis.pl/topic/83549-m44-pierwsze-światło-z-bagna/#comment-957278 P.S. Przepraszam, że przywołuję swoją pracę, ale... no wiesz.

Ok, ale ta wyostrzona galaktyka na tle puszystych gwiazd... Je nie mówię że ją wkleiłeś, ale ten rendering jest nie z tej ziemi.

No właśnie z tym usiłowałem powalczyć, ale nie do końca się udało.

Ładnie rysuje ten Twój zestaw. Obróbka również na poziomie. Gratki.

Mam nadzieję, że Panowie macie na myśli to samo. Przyznaję, że odszumiałem dwukrotnie, gdyż bardzo przeszkadzał mi kolorowy szum na półświatłach dużych galaktyk eliptycznych. I tak nie do końca mi się to udało, a pewnie tło na tym nieco ucierpiało.

Na pewno jednoramienna? NGC4725 jest galaktyką typu pośredniego ze średnio zaznaczoną poprzeczką i wieloma ramionami. Ciekawsza jest ta ponad nią z lewej - NGC4747, zniekształcona w wyniku interakcji z NGC4725. Ładnie wyszło.

O tej porze roku na kierunku E-S przesuwa się ładnie Warkocz Bereniki z nieco niżej położoną Panną - obszary obfitujące w galaktyki. Jaki kadr wybrać dla newtona 1000/f5? Albo inaczej: jaki kawałek 66x45' wyciąć z Łańcucha Markariana? Mój wybór padł na M86 z okolicznymi galaktykami w wyraźnym kręgu. Jest tam kilka nieco większych wizualnie galaktyk, które w moim kadrze mają szanse pokazać swoje struktury. Gromada galaktyk w Pannie oddalona jest o ~ 55 mln ly. Krótka charakterystyka widocznych w kadrze galaktyk z katalogu NGC. NGC4406 (M86): magV 9,84; typ S0(3)/E3; rozmiar wizualny 8,9' × 5,8' NGC4374 (M84): magV 10,1; typ E1; rozmiar wziualny 6,5' × 5,6's ---------- Para interaktywnych galaktyk "Oczy" (Arp 120) NGC4438: magV ~10; typ S0-a; rozmiar wizualny 8,5' × 3,2'; za względu na znaczne zniekształcenie najbardziej osobliwa galaktyka w Virgo Cluster NGC4435: magV ~10; typ S0; rozmiar wizualny 2,35' × 1,43' ---------- NGC4402: magV 12,5; typ Sc; rozmiar wizualny 3' × 0,6' NGC4387: magV 12,2; typ E3; rozmiar wizualny 1,6' x 0,9' NGC4388: magV 11,2; typ SAb; rozmiar wizualny 6,5' x 1,7' NGC4413: magV 12,3; typ SBa (?); rozmiar wizualny 2,3' x 1,4' NGC4425: magV 11,8;typ S0/SA ; rozmiar wizualny 3,1' x 1,3' Na końcu postu dla przypomnienia załączam ładny diagram obrazujący klasyfikację galaktyk. I dla porządku trzy najjaśniejsze gwiazdy kadru. HIP60896: magV 9,43; typ widmowy F8 HIP60604: magV 10,22; typ widmowy F8 HD108009: magV 10,24; typ widmowy K0 Tym razem nie ciąłem kadru do mojego ulubionego formatu 4:3. Szkoda mi było przycinać bezmiar galaktyk. Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 110 x 240 s OSC, gain 120, temp. -10; SQM 21,27 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2 (tylko podpis), pełna klatka 4144 x 2822, resize 2000 x 1362 Diagram obrazujący klasyfikację (typy) galaktyk.

Ładny kadr i niezła obróbka. Kolory ładnie odwzorowałeś, ale w skali 1:1 galaktyka M88 jest w porównaniu do gwiazd dziwnie wyrenderowana. Na tle nieco puszystych gwiazd (i nieco "pojechanych" niestety), ostry szczegół galaktyki M88 wygląda dziwnie. Galaktyka jakby wklejona z innego obrazka. Mnie to trochę razi.

Jestem pod wrażeniem. Fajny kadr, piękny szczegół i fachowa wyważona obróbka. Gratki.

Kadr fajny, materiał chyba niezły. Ale obróbka do powtórki.

Wczoraj zanim przyszły chmury niecałą godzinę poświęciłem ciekawej gwieździe Wolf 359. Różne ciekawe gwiazdy bywały już w kręgu moich zainteresowań, więc i tej nie mogło zabraknąć. Wolf 359 w Lwie odkryty przez Maxa Wolfa w 1917 roku jest jedną z najbliższych nam spośród poznanych i opisanych gwiazd. Sklasyfikowany został jako eruptywny czerwony karzeł o niżej wymienionych parametrach. Jasność wizualna: magV 13,5 Typ widmowy: M6.5 Temp. powierzchni: ~2800 K Odległość: ~7,9 ly Masa: 0,09 Ms Średnica: 0,16 Rs Oddala się od nas z prędkością radialną ~13 km/s, a jej ruch własny wynosi ~4,7 "/rok. Wydaje się, że Wolf 359 jest najsłabszym pobliskim czerwonym karłem, gdyż stosunek odległość / jasność wizualna wypada najsłabiej spośród znanych czerwonych karłów położonych w promieniu ~20 ly. Tyle pokrótce o Wolf 359, teraz pora wskazać go w kadrze. Wskazanie tej gwiazdy na mojej mapce było obarczone pewnym ryzykiem, gdyż nie znalazłem żadnego wizualnego materiału, w którym układ gwiazdek w pobliżu współrzędnych Wolf'a 359 byłby taki sam, jak na moim obrazku. Może spowodowane jest to ruchami własnymi gwiazd?... Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 50 x 60 s OSC, gain 120, temp. -10; SQM 21,27 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2 (tylko podpis), crop 3600 x 2700 resize 2000 x 1500 Poniżej dla porównania obrazki pozyskane przeze mnie z różnych źródeł. Jestem ciekaw, jak ocenicie prawidłowość wskazania przeze mnie Wolf'a 359. Wg https://en.wikipedia.org/wiki/Wolf_359 Wg https://archive.eso.org/dss/dss Wg http://www.sky-map.org/

No dobra, ale poprzeczkę widać fajnie. Fakt jakieś odblaski są widoczne, ale to chyba nie jest powód do narzekania. Ten kadr tak czy siak moim zdaniem należało trochę przyciąć. A z obróbką pewnie można byłoby jeszcze powalczyć.

Bardzo fajny szczegół. Szum nie przeszkadza. Brakuje mi tylko nieco bardziej odważnej saturacji kolorów.

Taak, niestety. Nie mogę teraz tłumaczyć się żółtymi latarniami sodowymi . Mimo stosunkowo dobrego nieba wyłażą w stakach kolorowe gradienty, które po DBE/ABE w Pix masakrują w ten sposób tło. Robiłem mnóstwo prób z DBE/ABE, ale nie udało mi się osiągnąć zadowalającego rezultatu. Kolega @Maetrik wspominał coś (gdzieś wyczytał) o "natywnych" gradientach matrycy w ASI294MC. Może coś w tym jest?... Zauważyłem, że sporo zależy od metody stakowania flatów. Póki co problem i u mnie pozostaje nie rozwiązany. Trudno zebrać do kupy wszystkie okoliczności i wyciągnąć jakieś sensowne wnioski. Może jakieś rozwiązanie znajdzie się z czasem, a może coś jeszcze wyczytam w necie.

Jak na Bortle 5/6 wyszło całkiem fajnie. Materiału sporo, więc można było nieźle galaktyki "wyciągnąć" - szczegół bardzo dobry. Według mnie kolorystyka poleciała lekko w purpurę. Jestem ciekaw połączenia koloru z wodorem.

Gratuluję wyboru dość trudnego obiektu. Efekt jest, pozwolę sobie jednak na kilka uwag. 1. Widzę wyraźny problem z kolorami zarówno na gwiazdach jaki i samej gromadzie. Gromada poleciała lekko w purpurę. 2. Myślę że przez HDR work rozwaliłeś nieco rozkład światła w gromadzie. Moim zdaniem jądro powinno być wyraźnie jaśniejsze od reszty, a gradient światła powinien maleć stopniowo na zewnątrz. 3. Widzę wyraźną ziarnistość tła. No ale materiału jest mało, tak naprawdę świtała jest 60 x 60 s, więc 1 godzina. Sporo za mało, żeby "z rozmachem" malować ten obiekt.

Oj, to nam się M3 zeszła z kolegą @Jan Bielański. To moje drugie podejście do M3. Link do poprzedniego podejścia sprzed roku z miasta poniżej. https://astropolis.pl/topic/77110-m3-ngc5272/#comment-884472 Choć clearing nie był idealny, ciemniejsze niebo na moim nowym "obserwatorium" pozwoliło mi wydobyć z gromady dużo więcej niż poprzednio. Pozwolę sobie ponownie zamieścić obszerny opis obiektów w kadrze. M3 w Psach Gończych to jedna z największych i najjaśniejszych wizualnie gromad kulistych naszego nieba. W takich kryteriach plasuje się na trzecim miejscu ex aequo z gromadą M15 w Pegazie. Wyprzedzają je M5 w Wężu i M13 w Herkulesie. Leży 31600 ly powyżej płaszczyzny Galaktyki i jest oddalona od jej centrum o 38800 ly. Należy do starych gromad kulistych galaktycznego halo. Jasność wizualna: magV 6,2 Rozmiar wizualny: 18' Rozmiar rzeczywisty: ~90 ly Odległość: ~34000 ly Wiek: ~11,4 mld lat (można by rzec, prawie tak stara jak świat) Gromady kuliste na pierwszy rzut oka są do siebie wizualnie podobne, jednak bardziej wnikliwa analiza ich morfologii (koncentracji) pokazuje znaczne różnice. Te różnice w XII wymyślonych przez siebie klasach pokazali panowie Harlow Shapley i Sawyer Hogg. https://en.wikipedia.org/wiki/Shapley–Sawyer_Concentration_Class https://www.messier.seds.org/xtra/supp/gc-class.html W klasyfikacji Shapley–Sawyer gromada M3 widnieje w grupie VI (Intermediate mild concentration), co można przetłumaczyć jako "średnio łagodnie skoncentrowane". Ze względu na dość jasne i skoncentrowane jądro, obrazy gromad kulistych są z reguły dość trudne w obróbce. M3 ze względu na niezbyt ekstremalną koncentrację gwiazd w jądrze, nie jest też chyba pod tym względem ekstremalnie trudna. Niemniej całkiem łatwo nie było. W kadrze nie ma jasnych gwiazd. Trzy najjaśniejsze gwiazdy kadru. HD119391: magV 8,5; typ widmowy F5IV; gwiazda podwójna WDS 13425+2812AB o separacji 4,2" TYC2004-850-1: magV 9,7; typ widmowy K0 TYC2004-1683-1: magV 9,9; typ widmowy K3V Nie załapała się w kadrze gwiazda HD119081 o jasności magV 6,2 i typie widmowym K3III. Na dole obrazka widoczny jest jedynie spajk od tej gwiazdy. W kadrze załapało się mnóstwo galaktycznych "pypci" z katalogu PGC i jedna "wyraźna" galaktyka NGC5263. Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 100 x 120 s RGB, gain 120, temp. -10; SQM 21,27 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2 (tylko podpis), crop 3700 x 2775, resize 2000 x 1500

Twoja praca jest zupełnie inna: szeroki kadr w APO. Trudno ją więc porównywać z obrazem z Newtona 1000. Powiedziałbym więc, że "sporo brakuje" jest tutaj nie na miejscu. Twoja fotka jest po prostu całkiem inna i całkiem zgrabnie wyszła. Może podkręciłbym odrobinę saturację (ale nie przesadnie).

Podobają mi się Twoje dość nietypowe poczynania. Efekt bardzo ciekawy.

Identyfikacja obiektów PixInsight -> Script -> Image Analisys -> ImageSolver Malowanie opisów PixInsight -> Script -> Render -> AnnotateImage

Ciekawe podejście do tematu. A efekt naprawdę niezły.

Ładny kadr wykombinowałeś. Może trochę odważniej podkręciłbym saturację, bo zdecydowana większość słabych gwiazdek wydaje się biała.