majer

U nas - tak. Czy nad północną Norwegią - tu już bym nie był taki pewien. A raczej bym obstawiał odwrotnie. Zwłaszcza w okolicach maksimum aktywności Słońca.

To zależy od punktu widzenia. Jak chcesz cyknąć zdjęcie M31, albo czegoś innego, to już nie cykniesz, musisz czekać, aż zorza sobie pójdzie.

A może po prostu te niebieskie gwiazdy są bardzo gorące i w dalekiej podczerwieni prawie nie świecą? Trzeba by było sprawdzić ich typy widmowe. A także 1,5 roku temu i w 2005. Natomiast to z animacji w dalekiej podczerwieni - w 1997.

zrobiłbym to samo, co niedawno Hamal w innym wątku, ale zapomniałem, jak to leciało (jakoś: let me show it for you...), a nie chce mi się szukać tego wpisu. Wujek Google z Ameryki podpowiedział mi m.in. takie dwie strony: http://www.watchnetwork.com/moonwidget/ i http://moonphases.co.uk/tools. Ta druga według mnie jest ładniejsza i ma wiele opcji do wyboru.

Tak. Wiem, że te białe i czerwone linie oraz punkty światła na nich, to światła pozycyjne samolotu (obstawiam, że startującego).

Było już (te najjaśniejsze linie, to Księżyc i Jowisz): co nie znaczy, że nie powtórzą, często powtarzają, jakby brakowało im fajnych zdjęć do umieszczenia (a propos: wiadomo, czego nie focić w najbliższym czasie, jeśli chce się trafić na E-APOD). Gloria też już była.

Raczej do Strzelca. Szkoda, że pominąłeś znajdującego się tego samego dnia w podobnej odległości, ale po drugiej stronie Księżyca o wiele jaśniejszego Urana.

Tej nie obserwowałem, ale kilkukrotnie widziałem R Leo i ona też jest wyraźnie czerwona - trudno mi tu napisać bez porównania na żywo czy mniej, czy bardziej - a przy tym o ponad magnitudo jaśniejsza w maksimum (w przyszłym roku 27 kwietnia) i znacznie u nas wyżej nad widnokręgiem. Ta z kolei gwiazda znajduje się 5° na zachód od Regulusa i jednocześnie 2° na północny wschód od świecącej z jasnością 3,5 magnitudo gwiazdy o Leonis.

Dopiero teraz zauważyłem, że współrzędne R Aql masz skopiowane z R Leo? Warto tu dodać może jeszcze co najmniej R And - położona tylko 5 stopni na zachód od M31 (maksimum 9 czerwca 2017, może mieć wtedy +5,8 mag), zatem łatwa do znalezienia oraz R Hya - w maksimum (25 maja 2017) może mieć +3,5 magnitudo, czyli bez problemu jest wtedy widoczna gołym okiem. Jednak w tym przypadku wadą jest niskie położenie nad widnokręgiem, zaś zaletą - znacznie ułatwiające odnalezienie położenie tylko 2,5 stopnia na wschód od gwiazdy 3. wielkości γ Hya i 12° prawie dokładnie na południe od Spiki.

Nie. Kiedy przeleci meteor, tego nikt nie wie. Tam jest opis, jak prowadzić obserwacje meteorów w zakresie radiowym.

Kilka następnych, to niestety tylko takie...

Teraz po przyjrzeniu się tym rysunkom w świetle dnia i dodatkowym wyjaśnieniu mnie też się zgadza. Przepraszam za zamieszanie.

Ja mam takie pytanie, odnośnie komety 41P: w Pana Almanachu jest podany okres obiegu wokół Słońca 9,51 roku, natomiast w innych źródłach znajdowałem wartość około 5,5 roku? I drugie pytanie, odnośnie wykresów widoczności planet na niebie wieczornym i porannym (str. 51): dziwi mnie kształt linii, oznaczających planety zewnętrzne. W poprzednich Almanachach miały one kształt mniej więcej linii prostej, od jakiejś wysokości do widnokręgu, natomiast tutaj mają one kształt pętli, tak samo jak dla planet wewnętrznych? Rozumiem, że 0 na osi poziomej oznacza odpowiednio punkt E i punkt W widnokręgu. Jestem stałym czytelnikiem tej pozycji i jak jeszcze była do kupienia poprzez Uranię, albo Vademecum Miłośnika Astronomii, to każde kolejne wydanie miało swoje miejsce na półce. Fajnie, że Almanach się rozwija i pojawiają się działy, których nie było wcześniej (np. mapa Księżyca). P.S. Sprawdziłem właśnie, że w roku 2015 (ten rocznik znalazłem szybko u siebie na dysku) na tych wykresach były tylko Merkury i Wenus, ale chyba w 2016 były też planety zewnętrzne (nie wiem, czy dobrze pamiętam) i kształty ich trajektorii były takie, jak napisałem wyżej i takie chyba powinny być.

A za co miałby się ten detal ukarać?

Nie wiem, jak po niemiecku (a powinienem), ale u nas Wenus to rodzaj żeński...

W M16 są "Filary Stworzenia". Może Paether się pomylił?

To pierścień z diamentem, od którego bije taki blask, że aż zaświetliło obiektyw Ślij na APOD-a. Wydaje mi się, że jest spora szansa na ukazanie się tego zdjęcia tam.

Moim zdaniem powinieneś zacząć od odnalezienia Enifa, co nie powinno być takie trudne, a gdy ci się to uda, to potem trzeba skierować się prawie dokładnie na południe, lekko na południowy zachód (nie na godzinę 6, lecz 5:30). M2 jest położona 11° od Enifa, zaś niecałe 5° dalej wzdłuż tej linii znajduje się gwiazda Sadalsuud. Przyznam, że metody Hansa (podlinkowanej w tekście opisu) nie stosowałem, ale na pewno Enif i Sadalsuud są łatwiejsze do odnalezienia od słabszych od nich gwiazd Delfina i Źrebięcia.

Za kilka tygodni, dokładnie 18 grudnia br. zaczyna się światowy sezon na obserwacje zakryć Regulusa, czyli najjaśniejszej gwiazdy Lwa, o jasności obserwowanej +1,4 magnitudo, przez Księżyc. Regulus jest położony blisko ekliptyki, co oznacza, że sezon na jego zakrycia trwa krótko, a z danego miejsca na Ziemi najczęściej można obserwować jedno lub dwa zakrycia z serii. Ta najbliższa seria potrwa od 18 grudnia 2016 do 24 kwietnia 2018, zatem niecałe 1,5 roku. Potem Księżyc będzie przechodził nad Regulusem, a w latach 2025-27 czeka nas seria powrotna, po której Księżyc będzie ponownie przez kilka lat przechodził pod tą gwiazdą. Mapki z obszarami widoczności zakrycia Regulusa są pokazane na poniższym obrazku. Nieco legendy do tych mapek: błękitne owale/pętle oznaczają zjawisko przy wschodzie - owal lewy - i zachodzie - owal prawy - Księżyca i Regulusa, linia biała - zjawisko podczas nocy astronomicznej, linia granatowa - zjawisko o zmierzchu/świcie, przerywana linia czerwona - zjawisko widoczne w dzień. Łatwo zauważyć, że jedyne zakrycie jako tako widoczne w naszym kraju będzie miało miejsce za nieco ponad rok, dokładnie w nocy 8/9 grudnia 2017, tuż po wschodzie obu ciał niebieskich, przy fazie Księżyca 65%. W Łodzi Regulus zniknie za Księżycem o godzinie 22:24:28, na wysokości 7° nad widnokręgiem, zaś pojawi się ponownie o 23:12:12, już na wysokości 14°. Miesiąc później nad Polską będzie widoczny początek zakrycia, przy zachodzie obu ciał niebieskich, ale niestety w dzień, natomiast 1 lutego granica zakrycia będzie przebiegać tuż na północ od naszego wybrzeża (w Gdańsku brzeg księżycowej tarczy minie Regulusa w odległości 3'). I to by było niestety na tyle. Dla wyjeżdżających do Tivoli, lub gdzie indziej w Afryce można polecić zakrycie z 31 maja 2017 r., przy fazie Księżyca 41%, choć pewnie te osoby wolą wyjeżdżać do Afryki podczas nowiu. Dużo lepiej, ale też tylko jedno, będzie widoczne zakrycie w drodze powrotnej Księżyca pod ekliptykę. 29 marca 2026 roku Księżyc w fazie 89% zakryje Regulusa na wysokości ponad 40° nad widnokręgiem: Poniżej jeszcze symulacje zakrycia i odkrycia zjawiska z 31 maja, widoczność z Johannesburga (podane tam czasy, to czasy UT): oraz symulacja zjawiska grudniowego, tego widocznego z naszego kraju:

Czegoś nie do końca rozumiem w tym zdaniu: CVSO 30c jest 0,008 AU od CVSO 30b i jednocześnie 660 AU od swojej gwiazdy macierzystej? To o ile jest oddalona od tej gwiazdy CVSO 30b i co w tym przypadku oznacza "znacznie dalej"? Poza tym, skoro 30b jest tylko 0,008 AU od 30c, to skąd aż taka różnica w długości roku?

A propos tytułu wątku, to kiedyś gdzieś czytałem, być może w "Wiedzy i Życiu", albo w "Świecie Nauki", że ktoś odkrył supernową, porównując dwa różne zdjęcia tej samej galaktyki na okładkach dwóch różnych czasopism.

Kometa ma głowę, więc warkocz, ogon wyrasta z czego innego.

Akurat do tego, by stwierdzić, czy wschodzący, wystarczy wiedzieć, z której półkuli wykonano zdjęcie.

Chyba jeszcze tego tutaj nie było. Gdyby ktoś chciał sobie uzmysłowić, ile to jest bardzo dużo (10 do potęgi 18), to zapraszam tutaj. Trzeba tylko pamiętać o tym, że są tam stosowane amerykańskie nazwy liczb, w Europie, zwłaszcza tej kontynentalnej. jest trochę inaczej. Po drodze są miliardy, biliardy, tryliardy, itd. Zatem to, co tam się nazywa "kwintylion" u nas jest dopiero trylionem.

A propos Jeziora Kraterowego, to było kilka APOD-ów z nim w roli może nie głównej, ale dopełniającej walory estetyczne: 25.04.2012, 25.07.2012, 19.06.2013.