Księżycowe zakamarki.

[zenon-priest]

Również ze wczoraj. Tym razem obróbka w AS!3.

 

Edytowane 17 Marca 2019 przez zenon-priest

[OBERON RD]

Była nareszcie dziura w chmurach (nieduża). Testowałem nowy setup, jak chodzi o zakamarki, to Łunochoda nie ustrzeliłem

Zatoka Tęczy przy niebieskim jeszcze niebie (godz. 17.31) przez filtr IR 685 nm i kamerą ASI ZWO 178. Ogniskowa 3500, bez barlowa, seeing taki sobie, ale to 1000 kl z 2000. Składane AS!2.

Edytowane 17 Marca 2019 przez OBERON RD

[OBERON RD]

Z kolei ta fotka taki sam setup, ale składane w AviStacku. Niestety seeing taki, że nie wszystkie szczegóły ostre. Też IR 685 nm i ognisko główne 14" kamera ASI 178MM.

[dark_24_d]

Dwa panele połączone w całość 

Mak 150mm + ASI 120MM + filt RED 610nm 

[OBERON RD]

I znów chwila pogody wieczorem, fakt, że bardzo wietrznej. O dziwo dzisiejsze zdjęcia wyszły lepiej dziś niż wczoraj.

Na fotkach ślady prawdziwej lub domniemanej aktywności wulkanicznej. Kopuła Mons Gruithuisen Gamma  ma 20 km - udało się zarejestrować krater 900 m na szczycie.

Za to Marius i chyba setka kopuł (ang. domes) miał być celem jednej z wypraw Apollo, która nie doszła do skutku. A może doszła do skutku, tylko była tajna

[OBERON RD]

Jeszcze z wczoraj - eksperymentowałem z barlowem. Jednak kamera ASI 178 ma na tyle mały piksel, że nic się nie zyskuje na wydłużeniu ogniskowej, poza może rozmyciem obrazu . Seeing był średni, niestety wiało i teleskop mimo osłony parawanem drgał. A w soczewce barlowa - wręcz obraz latał. Dodatkowo dłuższy czas naświetlania rozmywał szczegóły. Pomyślałem sobie - stary a taki chciwy na szczegóły  Dla ciekawskich i ku przestrodze młodzieży pokazuję też obrazek z barlowa 2x. Ważna jest nie długość ogniskowej ale dobór piksela do rozdzielczości teleskopu.

W każdym razie Aristarchus, Herodotus były ładnie widoczne. Widać nawet pagóreczki na dnie doliny Schrotera. Spróbuję złożyć  filmik z krótszej ogniskowej ale z resamplingiem, może będzie lepiej widać.

PS. Po kliknięciu na obrazek  - otwórz w nowej karcie będzie widać więcej. W każdym razie na moim na laptopie,

Edytowane 19 Marca 2019 przez OBERON RD

[gawain74]

21 godzin temu, OBERON RD napisał:

Kopuła Mons Gruithuisen Gamma  ma 20 km - udało się zarejestrować krater 900 m na szczycie.

900 metrów to chyba wysokość góry, sam krater ma średnicę około 1,5 km, choć może się mylę bo opieram się jedynie na skali z Lunar Chart.

Ale kratery poniżej kilometra średnicy są widoczne na Twoim zdjęciu - fajna sprawa

 

W tamtych okolicach też wczoraj wędrowałem z ED80 / Barlow hyperion / ASI224

 

Edytowane 19 Marca 2019 przez gawain74

[OBERON RD]

Krater na środku to Mairan (40 km). PO lewo i do góry to Sharp (tez 40 km). Udało się uchwycić Rima Mairan ( na lewo od Mons Gruithuisen), szerszą część Rima Sharp. Ciekawostką jest kopuła Mairan T z kraterem na szczycie (3 km). To ten kraterek przypominający kluskę śląską, a rzucający spiczasty cień. Setup jak poprzednio, bez barlowa.

Dziś u mnie chmury, więc zostaje obróbka filmów.

PS. Po kliknięciu na obrazek  - otwórz w nowej karcie będzie widać większy format (szerokość 1490, wysokość 1840 pikseli). Gdybym wycelował trochę niżej byłaby idealnie odwzorowana strona 51 atlasu Rukla.

[OBERON RD]

Jeszcze jedno zdjęcie, podobne do poprzedniego ale z mniejszej klatki.

I tu wniosek jakim chciałbym się podzielić. ASI 178 fajnie łapie szczegóły, ale przy rejestracji mniejszych klatek. Rozdzielczość 3000 x 2000 - lepiej zapomnieć, 1400 x 1800 wyczerpuje RAM po 400 - 600 klatkach. Tradycyjne 1024 x 700 itp. - kręci się 30 - 60 kl/sek. a nie 10 - 15 na sek. Chyba że w przyszłości użyję dysk SSD i wtedy spróbuję czy to coś zmienia? Komunikat jest jednak o ubywającej pamięci RAM.

Jak filmuję w dziurze między chmurami lepsze szczegóły rejestruję przy krótszych czasowo filmach i 2000 tys. klatek. Filmik ma 2 GB a nie 6 - 7 GB.

Jeszcze raz Mairan i Sharp - tu widać obie części Rima Sharp, szeroka powyżej cieńszej, słabiej widocznej.

Drugie zdjęcie to Hansteen i Billy (ten ciemny, wypełniony lawą). Jasna górka pomiędzy to Mons Hansteen, a jakże

Czekam na pogodę w weekend!

Edytowane 22 Marca 2019 przez OBERON RD

[OBERON RD]

Zakamarki może znane, ale pogoda wczoraj była niesamowita. Mimo nachodzącej niskiej mgły, bo temperatura spadła do 3 C, potężnej rosy powietrze było względnie nieruchome. Zrobiłem z 60 filmów, próbka poniżej. Setup ten co ostatnio. Składane w AviStack 2.0.

[OBERON RD]

Morze Żyzności czyli Mare Fecunditatis to duży obiekt na powierzchni Księżyca (średnica 900 km). To na nim są kraterki Messier. Na północy Morza Żyzności znajduje się, a jakże: Sinus Successus czyli Zatoka Sukcesu. To ta dolna, gładsza część mojego zdjęcia. Nierówny teren powyżej, z niezbyt dużymi kraterami Ameghino (9 km) i powyżej Bombelli (10 km) jest ciekawy historycznie jak chodzi o podbój kosmosu przez ZSRR. Pomiędzy tymi kraterami rozbiła się sonda Łuna 18 (1971 rok), ale już Łuna 20 ( w roku 1972) wylądowała poprawnie i jej tzw. „powrotnik” dostarczył na Ziemię 30 g księżycowego gruntu. Myślę, że chcieli wylądować z Zatoce Sukcesu, ale parę kilometrów na północ nie było już tak łatwo. Powyżej tych gór leży Morze Przesileń (łac. Mare Crisium). Tam z kolei „lądowały” Łuna 15 i Łuna 24. Jeszcze ciekawostka – Łuna 15 rozbiła się w czasie, kiedy na Księżycu byli astronauci z Apollo 11. W sumie tylko, a może aż, trzy Łuny przesłały ładunki powrotne: 16, 20 i 24. Dobrze, że nie wysyłali na Księżyc ludzi.
Zdjęcie można porównać ze stroną 38 atlasu Rukla’a. Tam zaznaczone są miejsca lądowań Łun. Ciekawe, czy platformy powrotników widać na zdjęciach z orbity Księżyca, tak jak ślady Łunochodów?
Lokalizację zdjęcia i miejsc lądowań próbników na mapie naszego satelity może Wam ułatwić krater na środku dolnej krawędzi zdjęcia – Webb. Jego średnica to 22 km.
 

[count.neverest]

Fantastyczne robisz zdjęcia! Bardzo lubię oglądać takie szczegóły Księżyca.

[gawain74]

4 godziny temu, OBERON RD napisał:

Lokalizację zdjęcia i miejsc lądowań próbników na mapie naszego satelity może Wam ułatwić krater na środku dolnej krawędzi zdjęcia – Webb. Jego średnica to 22 km.

Piękne ujęcie i bardzo ładna skala, jakby z podejścia do lądowania.

 

[lemarc]

Miejsca lądowań Łun i innych obiektów są tu.  http://www.lroc.asu.edu/featured_sites/#LunaLandingSites

[OBERON RD]

Jeszcze okolice południowego bieguna Księżyca z sobotniego ranka. Były co prawda omawiane w innym wątku Loxleya o górach Leibnitza. Ale skoro wyszła mi mozaika z trzech mniejszych zdjęć ?  . Zdjęcie "do góry nogami", ale jakoś tak mi się lepiej ogląda. Kto chce to obróci południem w dół. Na "szczycie" fotografii jednak nie biegun, ten leży po lewej stronie zdjęcia, około 20% od lewej krawędzi. Środek zdjęcia, niejako usytuowany na szczycie, zajmuje krater Drygalski. Erich von Drygalski był polarnikiem, logiczne, że upamiętniono go koło bieguna, prawda? Drygalski mimo polsko brzmiącego nazwiska miał przed nim szlacheckie von, pochodził z okolic Elbląga (?), zmarł w 1949 w Monachium. Krater ma 149 km średnicy, przy setupie złożonym z kamerki ASI 178MM i teleskopu o ogniskowej 3500 mm na zdjęciu Księżyca wypada około 5 pikseli na km. Większe zdjęcie ma 3500 na 1056 pikseli. Dla szukających von Drygalskiego w natłoku szarych plam dodaję ściągę.

[yogi3e]

W dniu 17.03.2019 o 21:35, OBERON RD napisał:

Z kolei ta fotka taki sam setup, ale składane w AviStacku. Niestety seeing taki, że nie wszystkie szczegóły ostre. Też IR 685 nm i ognisko główne 14" kamera ASI 178MM.

Fajnie wyszło, dobrze jakbyś dał jeszcze średnice kraterów tak dla zobrazowania

[OBERON RD]

Wywołany do tablicy odpowiem mocno ogólnie, bo w domu będę dopiero w czwartek wieczór. Nie mam atlasu w laptopie, może ktoś z kolegów podeśle link do pomiarów gdzieś z netu, były przecież przekroje, to i średnice by zmierzył?

Platon ma średnicę 104 km, Szczelina w Alpejskiej Dolinie ma szerokość 500 - 900 m i na zdjęciu widać ją częściowo. Małe kraterki na południowych zboczach Plato 5 km te większe, maluśkie ok 2 km. Problemem tej fotki jest nierówna ostrość, patrz np. rozmycie lewej części brzegu Platona. Dodatkowo kąt oświetlenia nie był tu najlepszy do wydobycia szczegółów - a sporo w fotografii Księżyca zależy od światła. Poniżej dużo mniejsza fotka z kwietnia 2009 roku z DMK-31 i barlowa 2x. Skośne światło dało 2 km kraterki wewnątrz Platona i 1 km na zboczach.

 

[lemarc]

Skala w kilometrach jest z lewej u dołu.

[OBERON RD]

No właśnie, więcej szczegółów i pomiarów np. po wczytaniu mapy z LRO

http://wms.lroc.asu.edu/lroc

[OBERON RD]

Mam zwolnienie na chore gardło więc z czystym sumieniem mogę oddać się hobby. A skoro nie wychodzę - zostaje obróbka ostatniej sesji.

Poniżej na zdjęciu największy krater to Cleomedes (średnica ok. 126 km). Krater leżący nad Morzem Przesileń (Mare Crisium), na które to morze z reguły kierujemy teleskop kiedy w okolicy przebiega linia terminatora, pomijając okolice tego morza. Czyli pokazuję raczej zakamarek  Cleomedes jest dobrze widoczny (większy niż Plato), z górką centralną i czasem dostrzegalnym rowem Rima Cleomedes. Na zdjęciu widać kraterek na początku rowu biegnącego z kierunku godziny 10 na godzinę 4 (powiedzmy). Kraterek ma jakieś 2,4 km, poniżej niego słabiej widoczny mniejszy ma ok 1,5 km średnicy. Setup 3500 mm, ASI 178MM, filtr IR 3000 kl składane w AviStack2.

[lemarc]

Lepszego Cleomedesa z Polski nie widziałem..

Edytowane 2 Kwietnia 2019 przez lemarc

[OBERON RD]

Dziękuję, poczułem się od razu lepiej

Ale jak to przy astrofotografii - wszystko zasługą pogody (a była mglista, plus 4^oC) i wysokości nad horyzontem. Na szczęście miałem suszarkę do włosów i co 5 filmików suszyłem przednią szybę

Z tej samej sesji zdjęciowej z 23 marca Petavius, tym razem składany w AutoStakkert!2. Petavius ma średnicę 177 km, jest większy od krateru Cleomedes. Ale i więcej się w nim dzieje. Górki, kraterki, spękania ze szczelinami, do tego ciemniejsze i jaśniejsze miejsca. Jest co oglądać. 

W atlasie Rukla na 59 stronie: Petavius, wł. Denis Petau, 1583 - 1652, francuski teolog i historyk. Studiował chronologię.

[Loxley]

Księżyc 1 dzień i 23 godziny po pierwszej kwadrze na wysokości ponad 50°, 14 kwietnia 2019r. Przeciętne warunki widoczności, obraz zmienny, podmuchy wiatru, +7°C. Seeing wg MB 1,5". 

 

Refraktor Achromatyczny TS152/900, Barlow GSO 3x (F-3190mm), ASI120MM, Baader Halpha 35nm, EQ-ATM, FireCapture, Autostakkert!3 (400/2000), Registax6, Microsoft ICE. 

 

"Polski zaułek" na Księżycu: Karpaty, Kopernik i Eratosthenes. 

 

 

Ptemaeus, Alphonsus, Arzachel, Thebit, Catena Davy, Catena Abulfeda, Rupes Recta i Rima Birt. 

 

 

Apeniny, Archimedes, Aristillus, Autolycus i sieci rowów, w tym Rima Hadley. 

 

[OBERON RD]

No, pogoda wreszcie była, do tego niedziela w domu, więc coś nakręciłem. Zrobiłem trochę takich "przeglądówek" jak Loxley, ale też parę zbliżeń, bo pogoda pozwalała dostrzec szczegóły 1 - 1,5 km średnicy, przynajmniej w okresie do 22.00, potem znów mocniej wiało. Miesiąc temu pisałem, że kąt oświetlenia ma znaczenie. No i teraz światło było lepsze dla Platona.

Teleskop Meade STC 14", ogniskowa 3500 mm, kamera ASI 178MM filtr IR.

Jeszcze raz wczoraj sprawdziłem eksperymentując, że żaden barlow czy teleekstender szczegółów nie dodaje, co najwyżej niszczy kontrast (czyli zrobiłem 4 filmiki po parę GB danych niepotrzebnie).

I na bazie fotek Platona odkryłem, że wielkość pola do alignowania w AS!2 ma znaczenie. Ale inne niż myślałem. Drobne szczegóły, te 1 km, są widoczne przy polu 104 i 200 pikseli. Wielkość pola 24 i 48 pikseli zamiast pomóc - raczej szkodziła szczegółom. Zostawały tylko te 2,5 km ipowyżej.

A, pisałem że sprawdzę i sprawdziłem. Stackowanie na dysku SSD zajmuje 25% czasu w porównaniu z dyskiem 5400 obr/min. Ale nagrywam na tradycyjnym SATA, bo nie mam tak dużych SSD. Wczorajszy wieczór to ponad 350 GB a Windows też chce być na dysku

 

Jak się obrobię (święta za pasem!) to może wieczorem wrzucę mniej oklepane widoki. Pozdrawiam i pogody życzę!

[Event Horizon]

Ładnie! Wiaderko 14" & 3.5m ogniskowej... Mam pytanie natury technicznej, u mnie w 10" GSO obraz zazwyczaj pływa i ciężko wstrzelić się z ostrą serią, a czy ten  Meade STC jest bardziej odporny na seeing czy może raczej wszyscy cierpimy tak samo bez względu na wielkość lustra? Drugie pytanie 3500/355 = f/10 czyli ciemno jak w... kopalni. Przy jakim ISO / Gainie  naświetlasz księżyc?

 

/WS