Behlur_Olderys

Czy to jest kwestia tego, że korzystamy tylko z najostrzejszego środeczka obrazu? Matryca ASI1600 ma format 4/3" czyli crop factor ~x4 w stosunku do medium format, prawda? Ciekawe, jak by wyglądało bez przymykania przesłony?

Fajna fotka. Uważnie się przyglądając widać, że jest delikatna mgławica niebieska. Wydaje mi się, że można byłoby to trochę wyciągnąć krzywymi...? Oczywiście teraz jest super, bo w ogóle nie widać szumu (ja nie widzę), ale może zajrzeć w ciemną stronę histogramu i coś wyjdzie? 30 min jakby nie patrzeć to już dość materiału, żeby było widać kolorki

Brakuje mi trochę w artykule krytyki pana A. Wielu uważa, że jego autorytet (wspierany zapewne przez Kościół, który zdaje się poparł teorię formy i materii) na długi czas wstrzymywał rozwój nauki, trzeba było dopiero Polaka, i to prawie 1800 lat później, żeby ruszyć trochę Ziemię No i osobiście uważam, że trochę przesadą jest wiązać stwierdzenie "arystoteles uważał, że Wszechświat jest jeden" z tym, że "obecnie pytanie o istnienie innych Wszechświatów jest wciąż aktualne" (parafrazuję). Ale jestem czepialski tylko dlatego, że nie lubię A. Zdecydowanie wolę Platona:) Pozdrawiam!

Cześć, Ostatnio temat zrobił się popularny, więc dołączam swoje zdjęcie do porównania. Rejestrator: Canon 700d Obiektyw: Jupiter 37A 135mm f/3.5@~4.8 (na takiej kropce między 5.6 a 4.0) Montaż: Fastron samoróbka z zacinającym się i nierównie pracującym napędem własnej produkcji (dlatego tak krótkie klatki) postawiony na krześle, polarna wycelowana metodą "na oko". Parametry: ~30x30s ISO 400, darki + flaty + biasy Miejscówka: Kraków, śródmieście, z balkonu Obróbka: Background removal do usunięcia nierówności tła (PixInsight LE) + krzywe/levele. Osobiście jestem zadowolony z rezultatów, choć mam wrażenie, że chyba paluchem dotknąłem obiektywu albo coś innego bardzo niepokojącego się stało, że są te dziwne ciemne plamy...? Kadr trochę słaby, ale to przez kiepskie połączenie montaż/aparat, musiałbym lepszą głowicę kupić, bo na razie mam najtańszą, taką za 15zł Pozdrawiam!

Jest bardzo podobna fotka na forum, ale obiektyw tam wydaje się lepszy optycznie... http://astropolis.pl/topic/56378-plejady-z-kalifornia/?do=findComment&comment=652164

Parę fajnych, malutkich galaktyczek przewija się przez drugi plan, super!

Pole magnetyczne nie może zatrzymać cząstki (nie wykonuje pracy) może tylko zakrzywić jej tor, a to zależy od kształtu pola i trajektorii cząstki. Wiatr słoneczny zatem - magnetycznie - żadnej osłony stanowić nie może, bo z jednego kierunku zakrzywi tor lotu cząstek np. w stronę Ziemi, a z drugiego - w przeciwną stronę. Chyba że ktoś inteligentnie zaprojektuje kształt i siłę pola tak, żeby pełniło zadanie osłony (jak w przytoczonym przeze mnie artykule) A zatrzymanie się relatywistycznego protonu na ośrodku tak rzadkim, jak wiatr słoneczny - to wysoce nieprawdopodobne, także to jakieś bzdury są. Ogólnie jeszcze jest przed nami rewolucja "gorących" nadprzewodników, więc jestem dobrej myśli odnośnie wielkich pól magnetycznych

Powyższe zdanie jest niczym nie poparte. A tutaj artykulik: https://www.nasa.gov/pdf/637131main_radiation%20shielding_symposium_r1.pdf

Wzór na przenikalność naładowanej cząstki w ośrodku o danej liczbie atomowej jest do znalezienia w necie: Bethe Bloch to słowa-klucze. Używa się tego w fizyce jądrowej właśnie np. do grubości osłon pasywnych. Ale to nie zmienia faktu, że dużo lepsze są osłony aktywne. Hasło "aktywne osłony radiacyjne" najlepiej po angielsku (active radiation shield) wpisane do google pokazuje wiele artykułów w których są opisane sposoby, przy których te wielometrowe osłony wydają się absurdalne. Pozdrawiam!

Kilkumeterowe osłony przed cząstkami to też osłona elektromagnetyczna, tylko że pasywna. Pola są w niej chaotycznie rozmieszczone, mają w niej niewielki zasięg i moc, ale nadrabiają ilością. Użycie zamiast tego osłony aktywnej, odpowiedni design, zwiększenie mocy i zasięgu spokojnie pozwoli na redukcję rozmiarów do pewnie kilku milimetrów. Także raz jeszcze dołączam się do krytyki problemów z kilkudziesięciometrowymi osłonami. To bzdura. Inteligentne materiały i nanotechnologia przyjdą nam na ratunek. Ale coś mam wrażenie, że ekologa i tak nie przekonam:)

calla: w Pythonie polecam OpenCV + numpy: powinno dać radę Ja spróbuję w C++, wielowątkowo, ale system mam tylko 32b (z drugiej strony to nie jest aż takie ważne) Zobaczymy, kto pierwszy da wynik?

Powiedz tylko jeszcze: na jaką platformę? Win, linux?

Powiedz jeszcze tylko format wejściowy (zdjęcia w Fits czy raw, czy co?) i jaki jest wynik? Wykres? Plik z liczbami? Spróbowałbym napisać to w C++ jako ćwiczenie

Nawet, jeśli byłby to skomplikowany algorytm (środek gwiazdy, jasność) to nie powinno się długo liczyć, a wąskie gardło przewidywałbym przy operacji na plikach lub pamieci. No, chyba że robisz jakieś pętle po pojedynczych pixelach:)

Gajowy: gdybyś powiedział coś więcej o strukturze programu to może dałoby się coś jeszcze przyspieszyć? A nuż uda się poniżej miesiąca?

Nie powinno. Wolałbym nie mieszać państwa do filmów. Ani w ogóle do niczego zabawnego. Jakoś się bez "pomocy" ministerstwa udało, lepiej tego nie psuć

Ok po wyjaśnieniach Ura ze strony niejako sprzedawcy zgadzam się, że autor ma rację.

Panie Kolego, Moim zdaniem ocena sytuacji tylko na podstawie relacji jednej strony jest niewiele tylko lepsza od oceny w ogóle bezpodstawnej. Mam nadzieję, że zgodzi się Pan, że odpowiedni osąd, także w wymiarze sprawiedliwości, wydaje się dopiero po wysłuchaniu świadków i dowodów obu stron. Dlatego wydaje mi się, że nie jest niczym dziwnym wstrzymywać się od wspierania strony Pana (lub odwrotnie - sklepu) bez wysłuchania racji tego ostatniego. Nie wiem, jak inaczej mógłbym zdobyć wgląd w punkt widzenia drugiej strony bez czytania tego, co napisali w mailach. Dwie sprawy owszem, zbiegają się, ale domyślam się, że w chwili odsyłania brudnej lornetki do sklepu nie wiedział Pan, że wkrótce spotka Pana następna "przygoda" z kupnem lornetki. Chciałbym rozpatrzeć tylko tę jedną, pierwszą sprawę, bo wierzę, że firma nie uwzięła się osobiście na Pana, a raczej miał Pan do czynienia z przypadkami niezależnymi od siebie. Najbardziej bowiem ta pierwsza sprawa mnie uderzyła, bo zastanawiam się, dlaczego odesłał Pan lornetkę? Dziwi mnie w ogóle sam fakt odsyłania towaru nieuszkodzonego, Skoro bowiem ktoś odsyła sprawną (używaną? brudną? Ale chyba sprawną?) lornetkę, to tak naprawdę dokłada się do grona ludzi, którzy w ogóle winni są takiemu stanu rzeczy. Czy nie jest bowiem logiczne, że gdyby nikt nie odsyłał lornetek z błahych powodów (czyli nie z powodu niesprawności) to sprzedawca nigdy nie wysyłałby ich z powrotem innym osobom? Nie wiem, na ile postawienie mojej osoby w tej sytuacji cokolwiek by pomogło mi w ocenie sytuacji. Jestem osobą, która woli być czasami pozytywnie zaskoczona, niż co chwilę gorzko rozczarowana. Osobiście, jak już wspominałem, czułbym się trochę niemiło otrzymując towar w nie do końca estetycznym stanie. Wystawiłbym sklepowi złą ocenę, i pewnie 'pochwaliłbym' się o tym na forum. Może nawet napisałbym maila do sprzedawcy, w którym wyraziłbym żal w tym temacie. Ale lornetkę mam do patrzenia w niebo. Więc jeśli dobrze by się sprawowała, to nie odsyłałbym, bo kupowałem sprzęt optyczny, a nie mebel czy ubranie. Domyślam też się, że opis produktu dotyczył jego parametrów optycznych a nie stanu i czystości opakowania. Owszem, poważnie bym się zastanowił nad zwróceniem towaru, gdyby źle pokazywał gwiazdy, innymi słowy nie spełniałby swojej głównej funkcji (niezgodnie z zapewnieniami sklepu). Ale nie brudną. Rozkolimowaną - odesłałbym pewnie do kolimacji, o ile producent gwarantowałby taką usługę. Ale jeśli nie - cóż, winny byłbym sam sobie. Bowiem wszystko, co nie jest bezpośrednio opisane w umowie, jaką zawarł Pan ze sprzedawcą, nie może być przedmiotem Pańskich roszczeń. Żal, że sprzedawca okazał się flejtuchem i być może oschłym korespondentem (mówię tak opierając się wyłącznie na Pańskiej relacji, a jak już wspominałem - niewiele lepsze jest takie oparcie od braku żadnego) jest zrozumiały, ale jeszcze to nie powód do odsyłania sprzętu, na pewno nie na zasadzie reklamacji wspomnianej parę postów wyżej. Kontrola, rzetelność, dobre imie firmy to przyjemny dodatek, ale nie ma ich w umowie. Niedotrzymanie tychże jako powód odesłania towaru - potwarzam - dla mnie to przesada. Jeśli nie chce Pan publikować wymiany zdań z maili to nie ma sprawy, ale żaden sąd nie wydałby wyroku na podstawie takich zeznań. A ja jestem bardzo ciekaw, jak wyglądały te listy. Czasami bowiem przedstawienie rzeczywistości pomija pewne wydawać by się mogło nieistotne, a być może bardzo ważne szczegóły. Oczywiście wątpię, żeby moje zdanie miało tutaj jakieś znaczenie, ale ja każdemu doradziłbym ostrożność w wydawaniu sądów na podstawie tak jednostronnej relacji. Może nie znam się na realiach kupowania lornetek, wszystko przede mną. Inne sprawy rzeczywiście wyglądają na dużo grubszą pomyłkę sklepu (sprzęt niezgodny z umową!), ale osobną ocenę tego wydarzenia być może zostawię sobie na później.

Odnośnie tej pierwszej lornety: dla mnie to bzdura odsyłać sprawny sprzęt tylko dlatego, że jest pobrudzony. Domyślam się, że ustawa o ochronie konsumentów broni przed kupnem wadliwego sprzętu, ale pobrudzony to nie wadliwy. Zdziwiłbym się widząc w regulaminie sklepu zapis o zwrocie lekko pobrudzonej lornety. Twórca tematu wypowiada sie w tej kwesti tonem tak wzburzonym jakby lornetka była potłuczona a sklep zwyzywał go od najgorszych. Dla mnie total overreacting. Chyba, że czegoś nie zrozumiałem? Bo zrozumiałem, że TS przesłał lornetkę w zabrudzonym pudle, pobrudzonej walizce i z zabrudzonymi odrośnikami. Wystawiłbym sklepowi złą ocenę, ale pisanie w tej sprawie maili i odsyłka na własny koszt tylko dlatego? Dla mnie to niezrozumiałe nakładanie na świat zbyt wygórowanych oczekiwań, przesada. PS z chęcią poczytałbym tą wymianę maili odnośnie reklamacji pobrudzonej lornetki, żeby wyrobić sobie właściwe zdanie oparte również na punkcie widzenia sklepu, a nie tylko klienta.

Jako informatyk mogę powiedzieć tyle: zmieńcie program i sprawdzcie jeszcze raz Api4Win to zdaje się jeden z bardziej polecanych "za granicą".... A czy matryca z Canona to nie jest po prostu też CMOS 14b? No bo jeśli tak, to może sam spróbuję coś pomielić na komputerze i sprawdzić, czy zdjęcia z mojej lustrzanki mogą cokolwiek zmierzyć? Pozdrawiam!

OK. Mniej więcej już rozumiem Twoje męczenie tematu, Hans W przypadku bardzo małych wahań jasności oczywiście pewne zmiany się nie zarejestrują, a sygnał przemnożony i przekonwertowany do wyższej ilości bitów będzie charakteryzował się pewnym błędem kwantyzacji etc. Co oczywiście nie oznacza, że podany przeze mnie wzór jest nieprawdziwy. Po prostu wkładane do niego ADU będą obarczone błędem, a sam wynik - też będzie miał swój + i -. Jaki? Błąd odczytu (readout noise i ewentualnie seeing czy cokolwiek) wchodzą już na sam początek, dają wkład do liczby elektronów, które wpadły. Następnie elektrony zamieniamy (wciąż liniowo) na napięcie a potem na bity w przetworniku a wreszcie na piksele w FITS. Błąd będzie siedział w całości po stronie ADU. Oznacza to, że najmniejsza zarejestrowana zmiana w najniższej warstwie czujnika po konwersji do fit czy czegokolwiek co później będziemy używać, przekłada się na nasze dx - błąd pomiarowy. Teraz liczymy pochodną m po x ze wzoru m = 2.5 log ( x / I ), gdzie I to jasność referencyjna w ADU. Wynik to 2.5 / x. Zatem błąd pomiaru m przy danym błędzie ADU = dx wynosi dx * 2.5 / x. Jak widać, im większa liczona wartość x, tym mniejszym błędem jest obarczona, zatem opłaca się sięgać po jak najwyższe wartości ADU. Jakiekolwiek błędy związane z przetwornikiem (readout noise) i kwantyzacją, tak długo, jak pozostaną liniowe, będą się zawierać w dx. Co - jak staram się podkreślić - wciąż nie zmienia sposobu na obliczanie jasności z ADU. Mając gwiazdę referencyjną o ADU 10000 i mierzoną gwiazdę o ADU 10001 to zawsze różnica mag będzie wynosiła 0.00025 mag. To, że nie każdy sprzęt i nie każdy format zapisu pozwoli Ci na uzyskanie w końcowym materiale różnic na poziomie 1 ADU to inna sprawa. Zastanawianie się nad fotonami itp. to nieporozumienie - od tego jest gwiazda referencyjna i kalibracja dokonywana za jej pomocą. Dzięki temu, że zarówno gwiazda referencyjna jak i mierzona przechodzą tą samą drogę od fotonów do ADU, o której zakładamy, że jest liniową funkcją, to różnice jasności nie będą zależeć od niczego innego, niż od zmierzonych ADU. Błędy odczytu i kwantyzacji - już będą zależeć od liczby bitów, gainu, i formatu zapisu. Ale nie wpłyną na metodę obliczania, a jedynie na jej dokładność. Ja mam wrażenie, że Ty, Hans, nie szukasz wzoru na obliczanie mag, tylko odpowiedzi na pytanie: skąd wziął się błąd?

Oczywiście, zapomniałem, że im więcej tym mniej

Panowie, chyba za bardzo komplikujecie sprawę Jeśli ADU jest liniowym odwzorowaniem jasności gwiazdy, to obojętnie od gainu i bitów kamery, w każdym wypadku X = 10.0482 a Y = 10.0494, korzystając ze wzoru podanego przez LibMara. Skoro bowiem do wzoru wkłada się stosunek dwóch liczb, które zależą od jasności gwiazdy w sposób liniowy, to stosunek ten będzie niezmienny względem przekształceń liniowych takich jak pomnożenie przez gain, zwiększenie czasu naświetlania czy ilość bitów, na których zapisujemy. Te rzeczy mogą wpłynąć na błąd jakim taki pomiar będzie obarczony, ale sam wynik oblicza się bardzo prosto. Pozdrawiam!

Gdyby nie mapa nieba teleskopem też bym nic nie zobaczył. Może na tapetę się nie nadaje, ale moim osobistym zdaniem, z którym nikt nie musi się zgadzać, to zdjęcie ma większą wartość niż kolejna m31, m42 czy łabędź

Mi się tam bardzo podoba, tyle tych galaktyk... To jest dosłownie kosmos! Pozdrawiam!