mack_mnk

Fajnie jest pokazać skalę w jakiej jest zrobiona ta mgławica porównując obiekt na przykład do Księżyca :), wtedy będzie widać również dla mniej obeznanych w temacie (jak na FB wrzucasz) za co tutaj składamy ręce do oklasków. Jest świetnie, gratuacje

Pierwsze co mi przyszło na myśl gdy zobaczyłem zdjęcie na FB - kosmiczna interpretacja dzieła Michała Anioła Piękny i wymowny obraz!

Zacznij podpisywać swoje fotki, bo jeszcze znajdzie się jakiś troll co zarzuci, że to ukradzione zdjęcie z Hubble'a Kolor, szczegóły - miazga. Astropolis jest dzięki takim fotkom jednym z najpiękniejszych zakątków polskiego Internetu (dla mnie najpiękniejszym)

Naprawdę fajne detale tej mgławicy biorąc pod uwagę jak nisko jest nad horyzontem, gratuluję

Dla mnie też ESy w stosunku jakości do ceny wygrywają. Do 300zł to będzie raczej tylko SWA lub Hyperion.

Tak jak już pisałem, mistrzostwo fotografii wielkoskalowej

Fajny kadr, wszystkie galaktyki w kątach się ulokowały, gratuluję!

Przeglądam na telefonie i muszę przyznać, że świetny efekt 3d wyszedł na tym zdjeciu!

Rewelacja, super gwiazdki w tej gromadzie i te malutkie, odległe galaktyki w tle

W pełnej rozdzielczości te drobne gwiazdki w gromadzie wyglądają świetnie. Eh, zobaczyć zdjęcie M11 zrobione w taki sposób to byłoby coś pięknego

Z pyłem będzie ciężko nawet pod ciemnym niebem, 10.2 mag po uwzględnieniu ekstynkcji to już dość wymagający obiekt jeżeli chodzi o detal na galaktykach. W 16" powinna już być w miarę wyraźnie widoczna igiełka nawet teraz gdy noce do najciemniejszych nie należą. Pyły zaś fajnie wyglądają w galaktykach o co najmniej 1.5-2 mag jaśniejszych

Znów jak zobaczylem czasy to zrozumiałem jak dużo pracy i wysiłku trzeba zeby tak świetne zdjęcie zrobić, i to jeszcze pod Krakowem! Rewelacja

Super galaktyka, bardzo fajny opis i wg mnie pod względem estetycznym to zdjęcie zrobi potężne wrażenie na każdym laiku (szczególnie jak dodamy, iż ten obiekt każdej wiosennej nocy wznosi się wysoko ponad naszymi głowami w zenicie). :). Ostatnio jak znajomemu, który nie miał okazji popatrzeć przez teleskop pokazałem jedno czarno-białe zdjęcie o wątpliwej jakości (szczególnie technicznej bo robione w wizualowym 16-calowcu na live view) to mu szczęka opadła z wrażenia. Jak pokazałem potem kilka zdjęć na tym forum to w ogóle zaniemówił. Dla osób uczących się astrofoto taki wątek jak ten to skarb. Dużo konstruktywnej krytyki i opinii, można zauważyć przekrój "nurtów" jakie prezentujecie tutaj na forum.

Mniejsze sprzęty jak najbardziej mają swoje zalety, dlatego lornetka, mały teleskop i duża tuba u mnie komplementarnie się uzupełniają. Są takie obiekty, które w 16" już tak fajnie nie wyglądają jak w 8" czy w lornetce. Kilka najlepszych przykładów to: Gromada Podwójna (ona w sumie ledwo się mieści w okularze o dużej ogniskowej i FOV), Plejady, Hiady, czy nawet ogrom gwiazd Drogi Mlecznej, którą można przeczesywać lornetką

Jeżeli takie Twoje dzieło powstaje w okolicach Krakowa to co byłoby w miejscu gdzie zasięg w jest zenicie poza 6mag, tam już w wizualu ta galaktyka pięknie wygląda. Świetne zdjęcie i naprawdę wielki podziw, bo widać, że mnóstwo pracy włożone.

Fajnie poczytać doświadczenia, z wieloma opiniami się zgadzam. Oprócz lornetki 15x70 mam w tej chwili dwa Newtony 8" i 16", obydwa wykorzystywane głównie pod ciemnym niebem lub średniociemnym. Wiadomym jest, że dobrze wykonane teleskopy z większymi zwierciadłami będą zawsze więcej pokazywać - wystarczy porównać pola zwierciadeł by zobaczyć jakie są różnice w ilości zbieranego światła. W Newtonach najlepszym rozwiązaniem jest brać największą aperturę, na którą stać nas pod względem finansowym i kondycyjnym. Z 8-calowym Newtonem, który w sumie waży około 25 kg, to mogę wręcz wędrować kilometry, 16-calowego działa złożonego w całość sam nie podniosę, a we dwóch to również spory wysiłek by przenieść w jednej części na kilkanaście metrów. Owszem w 3 częściach (tuba, montaż i podstawa osobno) to i sam mogę nosić, jednak wymaga to 2-3x dłuższego czasu na składanie niż w dwie osoby. Obrazy widziane przez 16 cali momentami powalają, szczególnie jaśniejsze obiekty często mają już detal zdjęciowy pod ciemnym niebem, a ciemniejsze przestają być tylko mgiełkami i zaczynają pokazywać struktury. Poza tym mgławice planetarne mają pastelowe kolory (zielono-niebieskie), podobnie M42. W mniejszych teleskopach może nie będzie takich szaleństw, ale 12 cali powinno pokazać ramiona w galaktyce M51, rozbijać gromady kuliste i zapewniać fajne doznania w obserwacjach planetarnych, będąc przy tym w wersji flex w miarę łatwym sprzętem do ogarnięcia, a pełną tubę też da się dźwignąć. Newton 8" jest super teleskopem na początek, jednak obawiam się, że szybko będziesz chciał zmienić na coś większego, a 10"-12" wystarczy na dłużej .

Gratulacje, świetne ujęcie, szczególnie to w szerokim polu robi wrażenie! Całe mrowie tych drobnych galaktyk się złapało. M51 jak widać była gwiazdą weekendu nie tylko w wizualu

Bardzo fajnie było Was wszystkich poznać i cieszę się, że udało się załapać na jeden wieczór na Rodos z 16-calową wizualową kolumbryną wspólnie spoglądając na DSy w podczas gdy setupy łapały fotony. Nagler 22mm to zacne szkiełko Pozdrawiam, Maciek!

Bardzo mi się takie zdjęcia podobają, nawet da się odczuć efekt 3D jakby się patrzyło w głęboką przepaść. Jednak ta paleta HST ma swój niepowtarzalny urok, szczególnie jak zdjęcie zrobione jest perfekcyjnie . Czuję, że takie "pożegnanie zimy" mogłoby ozdobić fanpage Polish APOD

Największy zachwyt na początku Pierwsze widoki przez lornetkę: Księżyc, Jowisz z księżycami, Gromada Podwójna w Perseuszu i Plejady - to były (i nadal są) widoki hipnotyzujące. Za jakiś czas nabyłem Syntę 8 i trafiła mi się świetna noc z seeingiem pozwalającym na oglądanie niezwykle ostrego obrazu Saturna w 240x i to było coś! Największy zachwyt teraz Zdecydowanie Mgławica M42 w Orionie, która w okularze ES 24mm w 16-calowym teleskopie jest niezapomnianym widokiem. Jej środek jest wyraźnie niebiesko-seledynowo-zielony, poza tym niektóre "włókna" nabierają lekko ceglastego koloru pod ciemnym niebem. Obiekt ten nie ma w sobie równych w moim rankingu DSów widocznych na nocnym niebie nad Polską . Największe rozczarowanie Galaktyka M33 (tu już nie będę oryginalny) choć zerkaniem pod ciemnym niebem można dopatrzeć się delikatnej struktury ramion w 16-calach to nadal nie umywa się do dużo jaśniejszych M31, M81, M82 czy M51. No i fakt, że seeing w polskich warunkach pogodowych potrafi diametralnie popsuć obserwacje - jednego dnia da się obserwować planety na zoomie 240x i większym, a innego obraz rozmazuje się przy 180x. To dwa największe rozczarowania z moich dotychczasowych doświadczeń, które mogę potraktować na równi. Największa niespodzianka Pamiętam jak na wielu forach czytałem, że ogólnie zaczynając przygodę z obserwacjami można się szybko zawieść gdyż obrazami będą głównie czarno-szaro-białe mgiełki. Jednak ze swoich doświadczeń wiem, iż już w 8-calowym teleskopie obiekty takie jak np.: Jowisz, Saturn, Gromada Podwójna czy Mgławica Oriona potrafią być spektakularnymi widokami. Ponadto da się zobaczyć całkiem sporo kolorowych gwiazd. W 16-calowej tubie Kosmos obserwowalny staje się jeszcze bardziej kolorowy i szczegółowy, mgławice planetarne zwykle przybierają pastelowe zielono-niebieskie kolory, M42 ma wyraźne barwy, kolorowe gwiazdy są dobrze widoczne w różnych gromadach - to wszystko zaprzeczyło pesymistycznym założeniom :).

Teraz to nie wygląda jak głowa konia tylko suknia kobiety bez głowy, która ginie w mroku ;).

Świetne! Wyślesz to na Polish APOD? Fajnie byłoby jakby to zyskało aprobatę, by pokazać ludziom, że na polskim zimowym niebie oprócz Oriona i Plejad takie cuda się chowają

Chyba byłeś na jakiejś pustyni z niebem o idealnym seeingu