diver

No i ładnie. Kolory dobrze ogarnięte. Niech policzę czas: ~13000 s to mniej więcej 3,6 h. Tak się zastanawiam, czy nie lepiej było zebrać 210 klatek po 1 min? Efekt pewnie byłby podobny, a do obróbki 30x klatek mniej? Tutaj drobna polemika, a może bardziej doprecyzowanie. Gwiazdy o masie < 1,2 mS pozbywają się swojej spuchniętej otoczki najczęściej podczas tzw. błysku helowego, ale nie oznacza to jeszcze śmierci "jądrowej" gwiazdy. Śmierć "jądrowa" następuje dopiero po ostatecznym odrzuceniu otoczki helowej, w wyniku czego gorące jądro zostaje odsłonięte i prezentuje się w postaci białego karła. Ale nie jest to śmierć wizualna gwiazdy. Ostateczna śmierć wizualna takiej gwiazdy nastąpi dopiero wtedy, gdy ustaną procesy związane z cieplną skalą czasową. Więc na tym etapie ewolucji gwiazdę uznałbym jeszcze za "żywą".

Ciekawy ten Twój projekt. Ciekawa jest też historia: Zwicky trochę się w środowisku stawiał/wymądrzał (twierdził, że to on pierwszy odkrył kwazary) i zabrali mu dostęp do teleskopu w Mount Palomar. Większość swojej pracy wykonywał potem przy pomocy "małego" 18-calowego teleskopu. Odkrył ponad 100 supernowych i sporządził katalog galaktyk. Źródło: Michael A. Strauss - "Welcome to the Universe: An Astrophisycal Tour" (wydanie polskie).

Pogody brak, więc pewnie dlatego kolega @kubaman "odgrzał kotleta". Zajrzałem do swoich archiwów i... było co "odgrzać". Obiekt ten sam, Bortle podobne, tylko czas u kolegi ponad 2x dłuższy i skala bardziej zacna. Mój materiał był zbierany w marcu 2021, jeszcze z miasta. Obejrzałem sobie swoją historyczną pracę i postanowiłem co nieco poprawić. Nie mogę znaleźć źródłowych klatek, więc użyłem staka z DSS. Nie dam rady bez trzech najjaśniejszych gwiazdek kadru. HD201731: magV 6,89; typ widmowy A2 HD200775: magV 7,47; typ widmowy B2Ve; gwiazda typu Herbig Ae/Be, rozświetlająca mgławicę VdB139 TYC4460-2805-1: magV 9,08; typ widmowy F8 Na końcu pokazuję jak wyglądał stak wyciągnięty w STF przed obróbką. Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 120 x 240 s RGB, gain 120, temp. -10; SQM 19,58 Obróbka: DSS, PIX, crop 3600 x 2700 , resize 2000 x 1500

Podoba się to kolorowe maleństwo.

Tośmy się w końcu dogadali. Faktycznie prościej, O*0.95 to o jeden bajt mniej niż O*~0.05.

Nie do końca zgadzam się z Tobą Michał. Moje staki z z Ha i OIII, równo wyciągnięte w histogramie. Ha 40 x 240 s OIII 64 x 240 s, czyli jakieś 1,5x więcej niż Ha

Podziwiam Twoje zabawy w lucky imaging w tej skali. Efekty są zaskakujące. Ciekawy pomysł z IR-pass. Odnoszę jednak wrażenie, że akurat tutaj IR nie ujawnia jakichś specjalnych niespodzianek. Szkoda że na obydwu materiałach nie zrobiłeś jednakowego cropa, wtedy można byłoby porównywać sobie gwiazdki w paśmie widzialnym i w IR. Jaki to dokładnie filtr IR-pass, jeżeli można wiedzieć?

Ciekawa motywacja. No właśnie. Crescent ma bardzo wyraźny, w niektórych partiach dominujący tlen. Generalnie złożenie pasm Ha i OIII daje tam wyraźne czerwono-niebieskie odcienie. U Ciebie zrobiło się (wszędzie) zielono. Pozwoliłem sobie wyrównać histogram na Twoim obrazku (mam nadzieję, że się nie pogniewasz). Jest jakby lepiej, ale niebieski w mgławicy jest i tak mocno wycofany. Powodem nie jest raczej mała ilość materiału.

Nic, po prostu gwiazdy są mocno przygaszone, więc nie wyglądają najlepiej. Za to mgławica urodziwa. Co to znaczy?

Andrzej, ja rozumiem tę notację. Nie rozumiem tylko dlaczego ten "wykład" pojawił się w kontekście prostej formułki mieszania H i O. Nie rozumiem stwierdzenia "Ma to sens przy operacjach na obrazach, np. ~$T "odwróci" bieżący obraz, ale przed wartościami stałymi nic nie wnosi ponad zwykłe odejmowanie." Nie rozumiem tego stwierdzenia w kontekście analizowanej formułki (H*0.05)+(O*~0.05). Krytykujesz zużycie tyldy w tej formułce, uważając nie ma to sensu?

Materiał jak wiesz nie jest mój, ale obróbka i owszem. Byłem ciekaw tego "spotkania", dlatego ten materiał pojawił się tutaj.

Ciekawy kadr wybrałeś, więc cel który sobie postawiłeś został osiągnięty. Mam malutką krytyczną uwagę co do balansu kolorów. Pociągnąłeś dość mocno czerwony i wszystkie pomarańczowe gwiazdki stały się czerwone, co mnie odrobinę uwiera. Fajnie byłoby też odwrócić kadr tak, żeby północ była na północy. Trochę łatwiej się wtedy ogląda.

Ależ oczywiście, to tylko kwestia notacji. Ale ma też jakiś aspekt "wizualny". Zapis (H*0.05)+(O*~0.05) można przeczytać: 0.05 które z całości zabraliśmy na rzecz wodoru H uzupełniamy do całości tlenem. Za zapisu (H*0.05)+(O*0.95) widać, że suma wag wodoru i tlenu jest równa 1. A tego nie rozumiem.

UWAGA! MATERIAŁ OBCY! Mam już trochę doświadczeń z "kulkami" naszego nieba, więc bardzo byłem ciekaw jak wygląda "naj-kulka" naszej Galaktyki, która w aktualnej epoce lokuje się na południowej półkuli. Mowa o Omega Centauri (NGC5139, C80). Według szacunków NGC5139 jest największą i najmasywniejszą gromadą kulistą naszej Galaktyki. Gęstość gwiazd w jądrze gromady została oszacowana na 1s/0,1 ly. Dla porównania w ramionach naszej Galaktyki średnią gęstość gwiazd szacuje się na 1s/4 ly. Jest wizualnie bardzo jasna - dostrzegalna gołym okiem. Rozmiarem wizualnym przewyższa Księżyc, więc wszystko co widać na prezentowanym obrazku to NGC5136. A właściwie to nie mieści się ona w kadrze. Biorąc po uwagę hipotezę, że NGC5129 jest pozostałością jądra galaktyki karłowatej, która została zniszczona i wchłonięta przez naszą Galaktykę, jej charakter jest odmienny od innych znanych gromad kulistych. Gdy się bliżej przyjrzeć obrazkowi, można zauważyć w niej ciemniejsze, kierunkowe struktury. Typ: VIII Jasność wizualna: magV 3,9 Rozmiar wizualny: ~36' Odległość: ~17000 ly Wiek: ~11,5 mld lat Rozmiar rzeczywisty: ~150 ly Szacowana ilość gwiazd: ~10 mln Szacowana masa: 4 mln mS Setup: Planewave CDK24 60cm f/6,8; FLI ProLine PL9000 CCD L: 10 x 300 s R: 12 x 300 s G: 10 x 300 s B: 11 x 300 s Skala 0,63"/px; FOV 32'x32' Crop 2800x2800 (FOV ~29'), resize 2000x2000

Co by tutaj skrytykować? Cholera, właściwie nic. Masz Antoni rękę i oko do obróbki. Gwiazdki perfekcyjne. Warto było tak? Nie lepiej było odwrócić proporcje, albo nawet jeszcze więcej czasu dla luminancji?

No tak, są obiekty które promieniują głównie Ha, ale wydaje mi się akurat w przypadku tego obszaru tlen zdecydowanie pokazałby ciekawą kolorystykę. Więc dozbieraj proszę i poproszę o plan maximum. Podziwiam Piotrek Twoją determinację do astrofoto z W-wy. Gwiazdki w RGB jak zwykle pomalowałeś bez zarzutu.

U mnie niewiele, ale w końcu to dopiero jakieś pięć lat zabawy. W kolejności nabywania. 1. Meade Teleskop AC 102/600 Infinity AZ 2. Explore Scientific AC 127/825 AR 3. TS-Optics 8" f/5 UNC20010 LW 70 mm 4. TS-Optics 61EDPH II (nieudany krótki epizod - wrócił do sprzedawcy) 5. TS-Optics 76EDPH 6. Askar FRA500 Obecnie są ze mną poz. 2, 3 i 6. Ilościowo więcej nie pragnę, choć myślę o wymianie newtona na 10". Trzepie mnie czasem na jakiegoś MAK-a do planet, ale na wszystko nie ma ani nieba ani czasu.

Ilość zaiste imponująca! Jakieś auto-wnioski?

Jeżeli spajki nie przeszkadzają, zdecydowanie obstawiam dobrze skorygowane lustro. Zero chromy na starcie. Chyba że korektor/flattener/reducer chromę wyprodukuje.

Andrzej, nie mam, ale szybko złożyłem z tych samych staków H i O, które zostały użyte w złożeniach SHO. Złożyłem klasycznie w PixelMath jak niżej. R/K <- H G <- (H*0.05)+(O*~0.05) B <- O Maska luminancji i gwiazdy te same. Nie wiem, czy jest to "najbliżej" OSC z filtrem dual band, ale takie HOO można uzyskać na tym obiekcie składając selektywne H i O z kamery mono. W końcu chodzi o to, żeby jakiś niebieski z tego tlenu wylazł. Reasumując: moim zdaniem, jeżeli w obiekcie luminancja pasm H i O nie jest wyraźnie rozdzielona na strukturach, trudno jest uzyskać na docelowym obrazku selektywne kolory za pomocą filtra duo NB, a szczególnie na materiale z kolorowej matrycy. Mam filtr AstroDuo STC z którym robiłem próby na ASI294MC. Jakieś dwa lata temu skończyłem te eksperymenty i kupiłem kamerę mono z kołem filtrowym. Filtr duo NB leży na regale...

U mnie Helix chodzi max 15 st. na horyzontem, więc nawet nie myślałem żeby się za niego zabierać. A Ty się uparłeś i wyszło całkiem interesująco. Nie wiem, czy sam nie spróbuję. Gratuluję "zaliczenia"!

Jakiś efekt selektywności kolorów przy pomocy takich zabiegów da się oczywiście uzyskać. Ale pokazałeś inny obiekt, w którym struktura "tlenowa" jest bardzo wyraźna. W Sh2-86 sytuacja jest zupełnie inna.

Coś złego stało się z ciemnymi globulami. Oderwały się chyba zanadto od otaczającej je rzeczywistości. No wiesz, kleksy się zrobiły. Ale kolory urodziwe.

Trzymasz go w ogródku?