diver

Oskar, to miły komplement, ale chyba odrobinę przesadny. Pełna zgoda. Nawet z Hubble'a wychodzą placki. A zwłaszcza z niewielkiego apo. Niemniej nie zrezygnuję z ich fotografowania.

A w innej konfiguracji sprzętowej ostrzył kiedykolwiek??

Przykro mi, ale SPCC nie pokoloruje luminancji. Obrabia wyłącznie kolorowe obrazki.

Dzięki Marcin za poradę, ale dopóki szkło nie będzie mi parować pozostanę przy "klasyczej" nieinwazyjnej metodzie.

Ach, to fabryczny stożkowy zestaw pierścieni redukcyjnych, zapewniających jednocześnie startowy backfocus (żeby wyciągu wystarczyło). To zestaw bez reduktora, czyli 500 mm. Reduktor 0,7x wkręca się w drawtube po wykręceniu tych pierścieni.

W drodze wyjątku w tym trybie: http://ref.pl/astro/ML.zip Udostępniam po warunkiem, że zaprezentujesz tutaj swoją pracę porównawczą. To TS76EDPH z reduktorem. Więc 342 mm.

Jest głębia niebieskiej dziury.

? Tak jak kolega @dobrychemik napisał - wydrukować sobie (na poniższym obrazku nie jest w skali 1:1). Projekt zrobiłem sobie w Microsoft Visio. Muszę jeszcze znaleźć odpowiedni materiał samoprzylepny do wydruku. Powiem Ci Andrzej, że nie obawiam się. Tak mi jest wygodniej, tak mam też w njutku. Musiałby padać deszcz, żeby coś się stało. Hmm, no nie wiem. Trzeba by chyba grzałkę włożyć do tuby.

Jasne że się nie obrażę. Dzięki za tutoriala - do tego akurat nie dotarłem. Ponieważ kolega Mirek dał tu link do prawdziwego tutoriala, nie będę się jakoś rozpisywał. Najważniejsze sprawy, które musiałem rozwikłać. 1. Bazę danych Gaia DR3/SP trzeba mieć u siebie na dysku, podczas obróbki nie jest pobierana online. Wyczytałem gdzieś, żeby lepiej nie umieszczać jej w katalogu programu, lecz gdzieś na boku. Tak też zrobiłem. Po zalogowaniu się na stronę PIX-a (trzeba mieć opłaconą licencję, tym samym login i hasło) pobrałem minimalną bazę danych. Potem w konfiguracji Process -> Astrometry -> Gaia wskazałem położenie pobranego pliku bazy. 2. SPCC działa wyłącznie na materiale linearnym. Więc najpierw SPCC, a potem stretch, histo etc. Tyle najważniejszych "oczywistych" rzeczy które nie były dla mnie oczywiste. Poniżej jeszcze link do obszernego materiału. https://pixinsight.com/doc/docs/SPCC/SPCC.html Obróbkę prezentowanego materiału zrobiłem na ustawieniach domyślnych.

Fabryczny symboliczny dovetail wymieniony na dłuższy (na fabrycznym nie wyważyłbym setupu). Całość poskładana do kupy. Montaż wyważony. Jeszcze tylko dokleję podziałkę do ratotora. No i czekam na światło.

Ładnie (dobre kolory gwiazdek, może odrobinkę przesaturowane), ale trochę mroczno. Gwiazdki domagają się więcej światła.

Tutaj można obejrzeć mój pierwszy test PIX SPCC.

Pogody nie ma. Ale... mam jeszcze trochę starego materiału, nad którym można popracować. Wróciłem do materiału zebranego latem zeszłego roku z miasta z myślą o przetestowaniu nowego narzędzia z cyklu Color Calibration w PIX. Mowa o SpectrophoptometricColorCalibration. Po lekturze różnych tutoriali na forum PIX udało mi się odpalić SPCC z powodzeniem. Jestem pod wrażeniem efektów. Nie tylko w zakresie kalibracji kolorów gwiazd, ale także obróbki tła i morfologii gwiazdek. Po processingu w SPCC zrobiłem jedynie histo, wyciągnięcie kolorów (bez żadnych zmian w ich proporcjach) i drobną dekonwolucję. Oceniajcie. Setup: iOptron CEM70G, TS76EDPH, ZWO ASI294MC Pro, filtr Baader IRCut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, 135 x 120 s OSC, gain 180, temp. -10; SQM 19,58 Obróbka: PIX only, GIMP2 (tylko podpis), pełna klatka , resize 2000 x 1362 FOV: 3,8 st.

Dzięki @count.neverest. Forum jest dość obszerne, a ja pewnie nie jestem zbyt uważnym czytelnikiem.

Uprzejmie donoszę, że w PIX zaimplementowano nowe narzędzie SPCC do kalibracji kolorów, wykorzystujące bazę danych Gaia Data Release 3. Z opisów wnioskuję, że narzędzie ma być znacznie doskonalsze niż poprzednia wersja PCC (Photometric Color Calibration). Nie testowałem jeszcze, ale pewnie będę próbował.

Ja też chcę do Otivar Remote Observatory po materiał! Piękny obrazek. I te gwiazdki z SHO też całkiem niezłe, prawie jak RGB.

Ładnie i gładko. Jednak z kilku(nastu) gwiazdek zdjąłbym purpurę.

No tak. Obejrzałem materiał i wypisałem się z rzeźbienia.

Mistrzem obróbki galaktycznej póki co nie jestem. Ale wyszło coś podobnego, jak u kolegi @.zombi..

Niee, galaktyki są jednym wielkim halo, więc i gwiazdy mają jakieś halo. Gdybyś zastosował tę regułę gaszenia halo dla galaktyk, śmiesznie pewnie by to wyglądało. Wolę pierwotną wersję.

Pozwolę sobie nie zgodzić się z Kolegą. @.zombi., za żadne skarby nic nie kombinuj z gwiazdami. To nie narrowband; dla mnie proporcje gwiazdy<->galaktyka są naturalne i wszystko ładnie składa się w całość.

Czyli mają zawiązane oczy, bo sami nie widzą co robią. Jutro mnie nie interesuje. Ja już go kupiłem i takiego mam. Od mojej "skargi" mój egzemplarz się nie zmieni.

Sama Sh2-155 to raczej obiekt dla większej skali. Choć i w tym szerszym kadrze i otoczeniu prezentuje się całkiem nieźle. Mam uwagi do kolorów gwiazdek, to znaczy do ich moim zdaniem nadmiernej niebieskości. Wydaje mi się, że część gwiazdek zasługuje na więcej bieli.

Ok, ale naprawdę trudno oddać głos, bo to są trzy diametralnie różne prace. Nie umiem znaleźć kryterium porównawczego. Jeżeli podasz, zagłosuję.