Skocz do zawartości

Księżycowe zakamarki.


lemarc

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Sebastian Ś.
11 minut temu, OBERON RD napisał:

Kurcze, a ja podziwiałem, że tak pracowicie opisywałeś :firefire:Jak to technologia potrafi wyręczyć!

Pasy mnie wydały ;) 

 

11 minut temu, OBERON RD napisał:

Co do histogramu - tak gainem lub ekspozycją podreguluj, by był trochę po lewo. Oczywiście, jeżeli maż cienie na zdjęciu. Jak wyrównana klatka, to bardziej "na środku". Rozjaśnisz potem krzywymi lub jakąś opcją wypełnij światłem.

Bardzo cenna uwaga! Postaram się zastosować przy następnym podejściu. Nie przemyślałem tego, że część zdjęcia jest całkowicie ciemna, a część jasna i przedobrzyłem. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

3 godziny temu, OBERON RD napisał:

Pozwoliłem sobie rozjaśnić trochę cienie na Twoim zdjęciu, by pokazać, ile tam jeszcze jest szczegółów

Jak dla mnie, za jasno, zdjęcie nie jest już tak plastyczne jak oryginał Sebastiana. Ale to przykład aby pokazać co się kryje w cieniach, nie to abym się czepiał :)

Kompromis potrzebny, wyciągnąć cienie, ale nie za bardzo - chociaż to zależy od konkretnego ujęcia, czasami warto mocno rozjaśnić cienie innym razem nie.

W tym konkretnym zdjęciu Sebastiana może odrobinę ciemne partie bym rozjaśnił - ale w oryginale też jest bardzo ok

 

Edytowane przez gawain74
  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gawain74, masz rację, w sumie to wrzucamy zdjęcia mocno "osobiste" i każdy stara się publikować jak najlepsze swoje produkty.

Właściwie gdyby zdjęcia miały byc "naukowe" a nie estetyczne tylko, to na dole zdjęcia powinien być szary klin wstawiany przez robiącego zdjęcie, by było wiadomo, co ktoś chciał pokazać. Przecież monitory mają różne jasności i nie wiadomo jak ktoś widział swoje zdjęcia u siebie. Żeby nie mówić o różnej kolorystyce - dlatego robię zdjęcia Księżyca głównie cz-b. Poza tym robione w kanale R czy IR i tak pokazują nieprawdziwe szarości.

Wrzucam może nie całkiem of-topic, ale to raptem razem 27 kb aby porównać ile kto widzi odcieni na swoim monitorze. Szczerze mówiąc w tym klinie od 00 do 256 jasne widzą lepiej. Trzy ciemne od 00 od 15 widzę takie same, dopiero 23 się różni. Może jednak oszczędzam oczy i mam za ciemne ustawienia? Ale jak patrzeć w gwiazdy wąskimi źrenicami?? :flirt:

graukeil_mit.gif

Gray Scale Test Image 2.jpg

  • Dziękuję 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W dniu 4.12.2019 o 23:09, anatol napisał:

Dzięki za opis i zdjęcie. Kiedyś w dzieciństwie znalazłem w jakieś gazecie rysunek tej szczeliny (gdzieś ten wycinek gazety jeszcze powinienem mieć, muszę go znaleźć i wrzucić skan) wykonany bodaj przez Schroetera. Od tego czasu to mój ulubiony region Srebrnego Globu. Mimo, że znajduje się na samym środku księżycowej tarczy to urzeka dziwną tajemniczością. 

Znalazłem ten rysunek. Wycinek pochodzi z Młodego Technika. Nie jest jednak autorstwa Schroetera ale Gilberta Fieldera, brytyjskiego astronoma, "specjalisty od geologii powierzchni Księżyca" - przynajmniej tyle znalazłem o tym panu wiadomości w internecie. Publikował swoje prace w latach 60 i 70-tych, może nawet jeszcze żyje. Kiedyś myślałem, że to jest jakiś XIX wieczny astronom, a tu proszę, nawet w latach 60-tych XX wieku robiono piękne rysunki Księżyca. 

IMG_20191209_213359.jpg

  • Lubię 6
  • Kocham 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

19 godzin temu, OBERON RD napisał:

Trzy ciemne od 00 od 15 widzę takie same, dopiero 23 się różni. Może jednak oszczędzam oczy i mam za ciemne ustawienia?

U mnie od 00-15, jak i ostanie widać różnicę. Stąd z pewnością może brać się różnica w odbiorach fotografii i jak wspomniałeś osobiste preferencje.

Kiedyś lubiłem ciemnie, niedoświetlone zdjęcia, z czasem robię co raz jaśniejsze:)

---

Próba zbliżenia się do Mare Orientale,,a przed nim swego rodzaju przedpola: Lacus Autumni i Lacus Veris.
Drugie zdjęcie przedstawia m.in. kratery Schickard i Schiller, oraz pogrążonego w cieniu Longomontanus - teraz z perspektywy 3 miesięcy, może bym lekko rozjaśnił po całości, ale już zostawiam :)
Oba kadry złożone z dwóch paneli
ED80 / Barlow Hyperion 2,25 / ASI 224
23.09.2019

01_030827_2_panele.jpg

02_Schiller.jpg

  • Lubię 5
  • Kocham 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość Sebastian Ś.
19 godzin temu, OBERON RD napisał:

Trzy ciemne od 00 od 15 widzę takie same, dopiero 23 się różni. Może jednak oszczędzam oczy i mam za ciemne ustawienia? Ale jak patrzeć w gwiazdy wąskimi źrenicami?? :flirt:

 

U mnie każdy jest inny ;) Kalibrowałem maca żeby dobrze widzieć szczególnie pod astrofoto. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Trzeba przyznać, że Księżyc 10 grudnia pokazywał nieco więcej niż zwykle kraterów na zachodniej krawędzi. Powyższe trzy zdjęcia kończyły się Morzem Zimna. Poniżej jest dość monotonna połać Zatoki Rosy (Sinus Roris), przechodżaca w Ocean Burz, (Oceanus Procellarum).

Na zdjęciu u góry w cieniu Repsold, dwa kratery na powierzchni oceanu - większy Harding (23 km), powyżej mały krater (12 km) Dechen (niem. geolog). Na dole zdjęcia w cieniu krater von Braun (tak, ten od V1 i Apolla). Dawniej był to Lavoisier D (śr. 60 km). Główny Lavosier jeszcze w cieniu i przycięty krawędzią zdjęcia (główny ma 70 km średnicy). Na dole po lewo krater ok 25 km średnicy to Lavvoisier A.

Przy dolnej krawędzi , po prawo od środka Mons Rumker. Te pagórki to grupa wielu kopuł (domes), łącznie o średnicy ok. 70 km.

Repsold Dechen Harding Mons Rumker 20191210_203900_g4_ap503_conv pop.jpg

  • Lubię 7
  • Kocham 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeszcze dwa zdjęcia z 10 grudnia. Pierwsze zdjęcie (str 8 u Rukla) zaczyna się od von Brauna, pokazuje Lavoisiera, Lavoisiera A. Poniżej w cieniu Uług Bej. A niżej, bliżej środka wyraźny krater to Lichtenberg (20km) z jakimiś górkami po lewo. Krater może mało charakterystyczny, bardziej te pagórki i pas ciemniejszego terenu. Kończy się on po prawo wśród takich jaśniejszych pasków. To łagodne grzbiety nazwane z łac. Dorsum a w przypadku kilku (l.m.) Dorsa. Widoczne Dorsum Scilla i Dorsa Whiston. Pewnie 9 grudnia byłyby bardziej plastyczne.

 

Drugie zdjęcie pośrodku ma spory krater z większym wałem od północnego-zachodu - to Eddington (125km). Za nim wychodzą z cienia zlane jakby razem pozostałości kraterów: Struve (śr. 170 km XIX w. dyrektor obserwatorium w Pułkowie) i Ruseel (103 km, i panów Russell'ów było dwóch - John, XVIII w. angielski malarz i astronom amator i Henry, bardziej nam współczesny amerykański astronom zm. w 1957, ten od wykresu H-R).

 

Poniżej powinno być zdjęcie z Reinerem Gamma, ale poszło pierwsze wyżej.

 

To dwa i powyższe kilka wyczerpują lewy, górny ale tylko brzeg Księżyca. Oj, można oglądać i oglądać w kółko, przy okazji poznając nazwy kraterów i ucząc się nieco o tych wszystkich słynnych postaciach. W sumie 10 grudnia pogoda była ok i popełniłem ok 210 GB avików. Dlatego chciałem się trochę podzielić w te pochmurne dni super widokami. A może jutro będzie pogoda i zobaczymy drugi brzeg Księżyca?

Lichtenberg Lavosier von Broun 20191210_203434_g4_ap457_conv pop.jpg

Eddington Struve Russel Seleucus 20191210_203225_g4_ap427_conv pop.jpg

  • Lubię 6
  • Dziękuję 1
  • Kocham 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...

Przetarło się dziś, co więcej Księżyc było widać bardzo dobrze. Złożyłem na szybko dwa standardowe obrazki, pokazujące w Kraterze Plato i Clavius kratery 1,2 - 1,5 km.

Filtr R, ASI 178MM Meade 14", ognisko główne f10. Jak obrobię resztę, może będą jakieś lepsze "smaczki". 30% x 4000 kl składane w AS, wavelety w R6.

Moon_181224_g4_ap220 R6 gl 3x100 3x50 0,09 pop2.png

Moon_191343_g4_ap256 R6 gl 3x100 3x50 0,090 pop.png

  • Lubię 6
  • Kocham 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Właśnie wróciłem zmarznięty z księżycowej sesji. Chwilami seeing był idealny. Obserwowałem newtonem 6" F10. Clavius prezentował się rzeczywiście pięknie, w Plato widziałem tylko jeden, środkowy krater, czasami majaczył drugi, ale dzisiaj największe wrażenie zrobił na mnie Kopernik - ślicznie widoczne były tarasy na zboczach krateru i otoczenie pełne drobnych kraterków i pagórków. 

Zaczyna się dobry czas dla miłośników obserwacji Księżyca, w okresie od nowiu do pełni będzie widoczny wysoko i długo po zachodzie Słońca. Oby tylko pogoda dopisała, ale mam wrażenie, że w pierwszej połowie roku bywa więcej pogodnych dni niż jesienią i zimą.

Edytowane przez anatol
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wczorajszy Księżyc. Teleskop Orion ED 80, montaż HEQ5, kamera ZWO ASI 178mm, filtr Baader Ir-pass. Stack z 4000 klatek. Rozdzielczość kamery ustawiłem na 2376 x 1944. Obróbka AS3!, Registax 5, FastStone Image. Seeng 5/10. Obrazek w maksymalnej rozdzielczości. 

Moon_190226_lapl4_ap2698.png

  • Lubię 3
  • Kocham 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.