Księżyc w rozmiarze XL

osamczyk · 3 Listopada 2023

Też marzą mi się takie fotki.

Ale z tym co mam to nie mam podjazdu żadnego .

Chyba że ktoś ćwiczył takie tematy jak robienie zdjęć zwykłym obiektywem ?

Obiektyw SIGMA C 150-600/5-6.3 DG OS HSM + nikon d3500

Piotrek K · 3 Listopada 2023

Z lustrzanką będzie trudno, chyba, że np. do obiektywu pasuje dobrze telekonwerter ok. 1,5x. Ale z Nikonem 1, albo lepiej kamerą astro - pewnie się da. Nie znam tego konkretnego obiektywu, ale powinien być OK.

lulu · 5 Listopada 2023

Jeszcze krok w tył - do 9 września. Na pierwszym planie Morze Wilgoci, z kraterem Gassendi. Dwa duże kratery na granicy terminatora po lewej to Longomontanus i Wilhelm, zaś jasny obiekt położony centralnie, w pobliżu krawędzi tarczy to Byrgius. Ten niepozorny zazwyczaj krater, w tym świetle zaczyna wykazywać ambicje do przejęcia funkcji capo do tutti capi. Ambitnie jak na 19 kilometrów średnicy...

Piotrek K · 18 Stycznia

Sprzed dwóch dni (16 stycznia) - telekonwerter foto (Kenko 1.5x) na metrowym refraktorze (achromat f10) z lustrzanką APS-C, ok. 150 klatek.

lulu · 28 Stycznia

Nędza panie z tą pogodą taka, że nie pozostaje nic innego jak sięgnąć do zeszłorocznych zaległości i pokończyć obróbkę zdjęć z jesieni. Trafiłem na przykład na takie... Technicznie nie jest porywające, ale oświetlenie naszego narodowego dobra księżycowego i jego okolic okazało się na tyle ciekawe, że uznałem je za warte zaprezentowania. 9 września 2023 w wykonaniu Neksia - NexStar 8SE:

lulu · 28 Stycznia

W dniu 18.01.2024 o 21:53, Piotrek K napisał(a):

Sprzed dwóch dni (16 stycznia) - telekonwerter foto (Kenko 1.5x) na metrowym refraktorze (achromat f10) z lustrzanką APS-C, ok. 150 klatek.

Ładne zdjęcie, bardzo dobrze naświetlone. W wypadku achromatu aberracja chromatyczna jest na zdjęciach nieunikniona, a to blokuje praktycznie wszelkie manewry z kolorem, bo to właśnie te kolorowe artefakty są pierwszymi, które wzmacniają się przy próbach mocniejszego wyeksponowania kolorystyki. Więc tutaj warto poszukać narzędzi pozwalających na radzenie sobie z tym na etapie obróbki. Korzystanie z funkcji typu "RGB align" w programach do stackowania czy RegiStaxie może nie wystarczyć i tu polecam narzędzia dostępne w pakiecie CameraRaw w Photoshopie, takie jak redukcja kolorowego szumu czy korekta kolorowych otoczek. Bez trudu oczyściłyby zdjęcie z zielono-żółtych i fioletowych przebarwień.

Edytowane 28 Stycznia przez lulu

anatol · 28 Stycznia

Lulu to zdjęcie Arystarcha i naszego mrocznego Mikołaja jest piękne. Ogólnie uważam, że Księżyc po-ostatnio-kwadrowy jest najciekawszy, tym bardziej że ze względu na swoją niedostępność (bo kto nie lubi pospać nad ranem) jest jeszcze bardziej tajemniczy. To, że po ostatniej kwadrze oświetlone są głównie oceany i morza księżycowe powoduje, że wygląda inaczej, kolory są jakby głębsze. Zwłaszcza na jaśniejącym już niebie prezentuje się pięknie.

Edytowane 28 Stycznia przez anatol

JSC · 28 Stycznia

Godzinę temu, anatol napisał(a):

Lulu to zdjęcie Arystarcha i naszego mrocznego Mikołaja jest piękne.

Rzeczywiście! Aż czuje się ten brak atmosfery na Księżycu. Niesamowite!

Gratuluję zdjęcia @lulu

lulu · 28 Stycznia

Dzięki, faktycznie we wrześniu udało mi się jakoś zmobilizować - tak żeby doczekiwać do przyzwoitej wysokości Księżyca nad ranem. Zdarzało się, że składałem graty jak było już jasno. Ja mam i tak dość przesunięte na późną noc pory spania, ale to było już zdecydowanie niekomfortowe - lepiej mają koledzy przyzwyczajeni do wczesnego kładzenia się do łóżka. Wówczas można urwać ze 2 godziny snu i jakoś to przeboleć. Kłaść się jak wstaje dzień to już dość kłopotliwe - więc wszystko to razem tłumaczy dlaczego takie ujęcia są rzadsze niż te oświetlone odwrotnie. Ale dla takich nietypowych widoków warto - od czasu do czasu 🙂

Kalinow · 16 Lutego

Całkowicie się z Tobą zgadzam, że Księżyc jest bardzo ciekawą postacią. Jego niedostępność (no bo kto nie lubi rano pospać?) czyni go jeszcze bardziej tajemniczym.

DarX86 · 22 Marca

Fotka Księżyca z 19.03.2024.
Jak się później okazało to była ostatnia sesja gdy miałem pożyczony SCT 11" ( Ten teleskop jest do sprzedania więc jakby ktoś szukał dam kontakt do właściciela).

Wynikowa fotka to mozaika na którą użyłem 70 paneli. Nagrywane między 21 a 22 godz. Seeing 6/10.

SCT11", QHY462c+Baader h-alpha 35nm, AVX

Andrzej Lach · 22 Marca

25 minut temu, DarX86 napisał(a):

Fotka Księżyca z 19.03.2024.
Jak się później okazało to była ostatnia sesja gdy miałem pożyczony SCT 11" ( Ten teleskop jest do sprzedania więc jakby ktoś szukał dam kontakt do właściciela).

Wynikowa fotka to mozaika na którą użyłem 70 paneli. Nagrywane między 21 a 22 godz. Seeing 6/10.

SCT11", QHY462c+Baader h-alpha 35nm, AVX

70 paneli robi wrażenie i efekt końcowy super!
Ile klatek na panel?

DarX86 · 22 Marca

2 minuty temu, Andrzej Lach napisał(a):

70 paneli robi wrażenie i efekt końcowy super!
Ile klatek na panel?

Dzięki Robiłem duże zakładki, żeby nie zrobić dziury i łatwiej było poskładać.

Nagrywałem 2200 klatek na panel, a do stacka brałem 300.

anatol · 22 Marca

42 minuty temu, DarX86 napisał(a):

Fotka Księżyca z 19.03.2024.
Jak się później okazało to była ostatnia sesja gdy miałem pożyczony SCT 11" ( Ten teleskop jest do sprzedania więc jakby ktoś szukał dam kontakt do właściciela).

Wynikowa fotka to mozaika na którą użyłem 70 paneli. Nagrywane między 21 a 22 godz. Seeing 6/10.

SCT11", QHY462c+Baader h-alpha 35nm, AVX

Obserwowałem tego dnia Księżyc newtonem 10" F6,6 z bino. Warunki od zmierzchu przez 2-3 godziny były wyśmienite, powietrze wręcz stało w miejscu, później seeing się mocno popsuł. W Platonie widziałem trzy kraterki w formie kraterów, czyli krążków z cieniami nie w postaci jasnych plamek, Clavius pokazał całą swoją liczną kraterową dzieciarnię (naliczyłem coś koło 25 kraterów na jego dnie i wałach), szczelina Hyginusa w centrum księżycowej tarczy była już nieco oddalona od terminatora, ale można było dostrzec wszystkie drobne kraterki nanizane niczym koraliki na szczelinę w jej wschodnim ramieniu. A może zachodnim ? Zawsze się mylę w tych księżycowych stronach świata, no chodzi o tą cześć szczeliny od strony Kopernika. Próbowałem dostrzec szczelinę w Vallis Alpes, coś tam majaczyło na dnie doliny, ale nie mogę na 100% powiedzieć, że to była ona. Piękna noc.

lulu · 23 Marca

No nieźle - czym składałeś te 70 brytów?

lulu · 23 Marca

Niech i ja coś podrzucę z tego pamiętnego wtorku 19 marca, żeby nie wyszło że człowiek się leni. Noc była wyjątkowa na tle tego co działo się od początku roku...

Z nowości technologicznych - użyłem korektora dyspersji ZWO ADC, chociaż Księżyc był na tyle wysoko, że nie miało to chyba specjalnego wpływu. Ale też o to mi chodziło - by sprawdzić czy ADC nie pogorszy efektu tam, gdzie niekoniecznie jest niezbędny. Wygląda na to że nie. Neksio 8SE + ZWO ASI 183 MC z filtrem UV/IR-cut L.

Edytowane 23 Marca przez lulu

lulu · 24 Marca

I obszar nieco bardziej na północ, obejmujący rejon Tycho:

Miesilmannimea · 24 Marca

W dniu 3.11.2023 o 13:49, osamczyk napisał(a):

Też marzą mi się takie fotki.

Ale z tym co mam to nie mam podjazdu żadnego .

Za około 200zł można kupić Niutona 130/900mm. Za kolejne kilkadziesiąt kamerkę np. C270 Logitecha, albo inną.

Takim sprzętem jak się postarać można robić świetne zdjęcia księżyca niewiele odbiegające od najlepszych z tego wątku.

lulu · 24 Marca

Próby warto zacząć z tym, czym się dysponuje, choćby po to by nauczyć się technikaliów związanych ze zbieraniem materiału, obróbką itp. Sam zaczynałem księżycowe próby z refraktorem 120 mm i tanią chińską kamerką - można je zobaczyć na początku tego wątku. Oprócz okazji do zebrania pierwszych doświadczeń, dało mi to masę frajdy. Trzeba oczywiście pamiętać również o montażu i prowadzeniu teleskopu. Jeśli gdzieś jest obszar, w którym można poluzować nieco wymagania i szukać oszczędności, to właśnie tutaj. Prowadzenie nie musi być precyzyjnie, nie musi być goto, wystarczy napęd w jednej osi.

Co do reszty - to tutaj niestety efekty zaczynają jednak silnie zależeć od parametrów sprzętu. Przede wszystkim średnica - nic nie liczy się tak jak średnica, żadną jakością optyczną nie przeskoczy się tego w wypadku zdjęć planetarnych czy księżycowych, gdy staramy się wyzyskać do maksimum rozdzielczość. Więc między 130 a 200 mm będzie wyraźna różnica, a 20-cm njutka w dobrym stanie też można kupić za trzycyfrową kwotę. Jeśli chodzi o kamerkę - ważny jest rozmiar pi9ksela w stosunku do średnicy i ogniskowej. Źle dobrane parametry to marnowanie potencjału i rozdzielczości optyki: http://www.wilmslowastro.com/software/formulae.htm#CCD_Sampling Mogę polecić te z większą rozdzielczością, takie jak ASI 178. To bardzo popłaca gdy chcemy zmniejszyć obraz dla poprawienia jakości zaszumionego rysunku detali. Mamy wówczas "zapas" pozwalający zachować sensowny rozmiar całego obrazka mimo, że został poddany zmniejszeniu. Dobrej jakości matryca lepiej radzi sobie z subtelnościami tonów i kolorów, ujawniając detale i obiekty albedo niewidoczne na zdjęciach robionych tanią kamerką - tego również się nie przeskoczy. Trzeba to sobie uczciwie powiedzieć, przyjąć do wiadomości - i brać się do roboty 🙂