Księżyc w rozmiarze XL

[Krzysztof z Bagien]

2 godziny temu, Miesilmannimea napisał(a):

Przy okazji - czy programy typu AS! stakują fotki tak, że wybierają z puli zdjęć uznanych za dobre najlepsze fragmenty tych zdjec i z tego lepią finalny obraz czy też kleją już całe zdjęcia?

Odpowiedź brzmi - jak zwykle - "to zależy"

Po środku po lewej masz w AS narzędzie do oceny jakości materiału (quality estimator) - jak tam na dole tej sekcji zaznaczysz sobie "Local", to dla każdego punktu (czy tak naprawdę obszaru, ale to się nazywa w programie "alignment points") program wybierze osobny zestaw najlepszych ze wszystkich klatek, więc poszczególne punkty będą stackowane z danych z innego nieco zestawu klatek (czyli tych, które lokalnie w tym miejscu mają najlepszą jakość). Ale jak wybierzesz "global", to każdy punkt będzie stackowany z danych z tego samego zestawu klatek (czyli z klatek które są najlepsze po uśrednieniu z całej powierzchni).

Edytowane 4 Maja 2023 przez Krzysztof z Bagien

[Miesilmannimea]

Ooook, dzięki. Czyli muszę poćwiczyć stackowanie z różnymi parametrami i porównać wyniki

 

Ps. Szybki test pokazał, że local daje lepszy efekt niż global I dodatkowo na im więcej AP jest branych pod uwagę tym obraz lepszy.
Porównałem co prawda skrajne wartości, ale coś tam daje się zauważyć

 

Poniżej zabawa z cyklu "znajdź dziesięć różnic"

 

 

 

 

Edytowane 4 Maja 2023 przez Miesilmannimea

[lulu]

Czyli że w ślad z tym ocenianiem idzie także wybieranie *fragmentów obrazu* dorzucanych do "stosu"?

Edytowane 4 Maja 2023 przez lulu

[Miesilmannimea]

Na to by wychodziło patrząc na wyniki...

[lulu]

Ciekawe - mnie się zdawało że to po prostu kwestia sposobu oceny którą klatkę wybrać - ale że potem używana jest cała, wybrana takim czy innym sposobem klatka, a nie jej fragmenty. Jakoś trudno sobie wyobrazić algorytm który poradziłby sobie z taką masakrą - ale może...?

[karp_killer]

1 minutę temu, lulu napisał(a):

Myślisz że w ślad z tym ocenianiem idzie także wybieranie *fragmentów obrazu* dorzucanych do "stosu"?

Poszczególne alignment points są stackowane oddzielnie, dlatego bywa, że na ostatecznym zdjęciu wychodzą artefakty w postaci puzzli nie pasujących do siebie. 

[Miesilmannimea]

Dla porównania - jedna połowa to ustawienie GLOBAL i duże AP size 200, druga LOCAL i AP size 24.

Po wygenerowaniu podostrzone w RS6 z jednakowymi ustawieniami.

 

No ja widzę różnicę. Głowy nie urywa, ale jest jak się przyjrzeć... Z ciekawości przemielę jeszcze raz materiał...

 

[lulu]

Różnice dobrze widać jak się wyświetli te poprzednie dwa obrazki w dwóch oknach lub zakładkach przeglądarki i poprzerzuca się między nimi. Widać że 'Local' wygląda na precyzyjniejsze - ale jest to nieco wyższa precyzja całości, a nie jakichś lokalnych detali.

[oicam]

W dniu 29.04.2023 o 12:25, Andrzej Lach napisał(a):

Dwie wczorajsze mozaiki z okolic terminatora.

 

CC 8" + ASI462MC, ogniskowa 3100 mm

AS3! => AstroSurface => PS

 

Mare Frigoris i Mare Imbrium wyłaniające się z cienia

5 paneli, każdy 50% z 5.000 klatek

 

 

 

Sinus Lunicus i długie cienie Montes Apenninus

2 panele, każdy 50% z 5.000 klatek

 

 

 

 

@Andrzej Lach nawet się nie spodziewasz co zarejestrowałeś na swoim zdjęciu krateru Platona. Gdybyś mocniej doświetlił kadr to od razu rzuciło by się to w oczy.

Są to pierwsze promienie słoneczne wpadające do wnętrza krateru w trakcie wschodu Słońca. Obserwowałem to zjawisko rok temu w czerwcu. Coś wspaniałego.

Żeby było ciekawiej to w pierwszej kolejności światło wpadające do wnętrza krateru oświetla obszar, w którym znajdują się kraterki C i D. I właśnie wtedy widać je nawet przez maleńkie apertury jako rozdzielone.

Zjawisko to opisywane jest na liście tzw. przejściowych zjawisk księżycowych. Na CN obecnie jest temat, w którym kolega David opisuje to co widział. Jest tam też moja dyskusja sprzed roku. Ach zazdroszczę łowów. Pozwoliłem sobie uwydatnić to zjawisko na twoim zdjęciu zmieniając jasność i kontrast.

Sami zobaczcie.  A tu jeszcze link do zeszłorocznej mojej relacji https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/43246-przejściowe-zjawisko-księżycowe-obserwacja-07062022/

 

 

[Krzysztof z Bagien]

2 godziny temu, Miesilmannimea napisał(a):

Dla porównania - jedna połowa to ustawienie GLOBAL i duże AP size 200, druga LOCAL i AP size 24.

Ale jak chcesz porównywać tylko global/local, to rób to na takich samych AP, bo tutaj pewnie więcej wniosła zmiana ich rozmiaru.

[Miesilmannimea]

9 minut temu, Krzysztof z Bagien napisał(a):

 

 

Zrobiłem to. Wygląda, że LOCAL jest po prostu lepsze. Przynajmniej wyciąga więcej detali. To nie są wielkie różnice ale są...

[Andrzej Lach]

17 minut temu, oicam napisał(a):

 

@Andrzej Lach nawet się nie spodziewasz co zarejestrowałeś na swoim zdjęciu krateru Platona. Gdybyś mocniej doświetlił kadr to od razu rzuciło by się to w oczy.

Są to pierwsze promienie słoneczne wpadające do wnętrza krateru w trakcie wschodu Słońca. Obserwowałem to zjawisko rok temu w czerwcu. Coś wspaniałego.

Żeby było ciekawiej to w pierwszej kolejności światło wpadające do wnętrza krateru oświetla obszar, w którym znajdują się kraterki C i D. I właśnie wtedy widać je nawet przez maleńkie apertury jako rozdzielone.

Zjawisko to opisywane jest na liście tzw. przejściowych zjawisk księżycowych. Na CN obecnie jest temat, w którym kolega David opisuje to co widział. Jest tam też moja dyskusja sprzed roku. Ach zazdroszczę łowów. Pozwoliłem sobie uwydatnić to zjawisko na twoim zdjęciu zmieniając jasność i kontrast.

Sami zobaczcie.  A tu jeszcze link do zeszłorocznej mojej relacji https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/43246-przejściowe-zjawisko-księżycowe-obserwacja-07062022/

Dzięki! Spróbowałem je bardziej uwidocznić na "surowych" stackach.
Teraz wiem już na co polować następnym razem przy podobnej fazie  

 

[oicam]

Andrzeju, pięknie wyszło!

[lulu]

Fajnie że ktoś potrafi poświęcić uwagę takiemu zjawisku w sytuacji, gdy można Grać w Grę na przykład.

[oicam]

Na granie w gry to chyba jednak za stary koń jestem. Obserwator ze mnie słaby ale lubię takie ciekawostki.

[lulu]

O nie nie - okazuje się że coraz większa populacja dojrzałych mężczyzn popada w uzależnienie od Gry rezygnując z rozmaitych innych przyjemności życiowych. Nawet tych najprzyjemniejszych, obserwacyjnych 🙂

Edytowane 4 Maja 2023 przez lulu

[lulu]

Nikt nic nie wrzuca, to wezmę mówię wrzucę cośkolwiek. Jeszcze od Neksia - szersze ujęcie południowo-wschodnich zakątków Srebrnego Globu, z Teofilionem, Rupes Altajem i rowami Rimae Janssen:

 

[Piotrek K]

 

 

...nie wiem czy to już XL, ale na pewno nie "zakamarek"... Wtorkowe (30.05) 80% a dokładnie obszar od Morza Wilgoci po Zatokę Tęczy i krater Plato.

Celestron 70/900, Pentax Q (stary bezlusterkowiec z małą matrycą), AstroSurface - stack miał na wejściu ok. 70 plików, ale nie wiadomo, albo przynajmniej ja nie wiem, ile wybrał.

P.S. Podmieniłem drugi obrazek na trochę inaczej skadrowany - chyba lepiej?

Edytowane 2 Czerwca 2023 przez Piotrek K
Zamiana grafiki

[lulu]

No - powiem szczerze, bez obwijania w bawełnę i zasypiania gruszek w popiele, że 5 września w godzinach porannych, Neksio naprawdę stanął na wysokości zadania. Nie spodziewałem się tego po nim, bo w sumie taki zwykły i taki pomarańczowy... A jednak! Neksio wychwycił detale księżycowej powierzchni z precyzją, jakiej chyba dotąd nie uzyskałem 8-calowym lustrem. Ładnie wyrysował wszystko i w jaśniejszych, mniej kontrastowych partiach - i w cieniach. To rzadko się zdarza, często kontrastowe obiekty na granicy terminatora są mocno masakrowane rozmyciami, poświatami itp. Zwróćcie uwagę, że tutaj nawet posteryzacja jest śladowa.

Trochę Neksiowi pomogłem kolimując go przed samymi zdjęciami - tak aby uzyskać możliwie centralne pierścienie dyfrakcyjne na minimalnie rozogniskowanym obrazie gwiazdy. Wiem że to uciążliwe - zwłaszcza teraz, gdy korektor zachodzi szybko mgłą bez odrośnika. Ale w takim wypadku można po prostu na chwilę go zasłonić pokrywką, mgiełka powinna się cofnąć. Za to efekt jest - no bo cudów nie ma. Jak jest kolimacja, to jest efekt. Z tego powodu podjęliśmy z Neksiem zobowiązanie, że będziemy się kolimować przed każdą sesją - tak jak to robią poważni astrofotograficy Srebrnego Globu...

 

 

[lulu]

Tycho ujęty brawurowo przez Neksia tego samego ranka, 5 września.

 

[lulu]

Nadal region Morza Chmur i Rimae Pitatus - ale 2 dni później. Neksio znowu dzielnie trwał do rana na astro-posterunku!

 

 

[lulu]

Szanowni Państwo, zbliżamy się do stacji Kopernik. Następny przystanek: Arystarch...

 

[lulu]

Przeskoczyłem dwa dni wprzód, a przecież mieliśmy jeszcze poranek 6 września i piękne księżycowe zjawiska na przyzwoitej wysokości, choć (u mnie) z nieco słabszym seeingiem.

 

Na początek Morze Chmur, poryty rowami Pitatus oraz - a jakże - Rupes Recta...

 

A następnie feria światła, kolorów i faktur - czyli okolice Kopernika:

 

[lulu]

Po dłuższym urlopie od Photoshopa wracam do obróbki materiałów z września. 10 dnia miesiąca, godzina 5:30 nad ranem. Oświetlone już tylko 20% tarczy, co pozwala obejrzeć znajdujące się na zachodniej krawędzi obiekty w oświetleniu innym niż zazwyczaj, gdy obserwujemy Księżyc w bardziej cywilizowanych godzinach.

 

[lulu]

I druga półkula, z widokiem m.in. na Reiner Gamma. Jest to jak wiemy obiekt albedo, niewyróżniający się specjalną rzeźbą terenu, dlatego wydaje się że w takim płaskim świetle będzie słabiej widoczny. A jednak zdjęcia wykonane w poprzedzających dniach pokazują, że jest wręcz przeciwnie i że dopiero w takich warunkach oświetlenia formacja ta ujawniła się w sposób wyraźny i kontrastowy.