Księżyc w rozmiarze XL

[21szpak]

Kopernik

[lulu]

Super detal jak na 20 cm.

[21szpak]

Teraz, lulu napisał:

Super detal jak na 20 cm.

były całkiem znośne warunki. Nie pływało, tylko lekkie falowanie.

[lulu]

Pniemy się na północ - ku szczytom Apeninów i Kaukazu, po drodze mijając Mons Hadley i lądowisko dzielnej załogi Apollo 15...

 

 

[anatol]

Lulu, mam prośbę. Zrobisz taką super highendową fotę szczeliny Hyginusa ? To jeden z moich trzech ulubionych obiektów księżycowych obok Claviusa i okolic Arystarcha (dolina Schrotera). 

[lulu]

To jest nas dwóch bo jest to również mój ulubiony obiekt i z pewnością pozostanie jednym z ulubionych celów fotograficznych :-) Jednak jest stosunkowo mały - 8 cali to trochę za słabo żeby pokazać go w spektakularny sposób.

 

Edytowane 11 Listopada 2022 przez lulu

[anatol]

2 minuty temu, lulu napisał:

To jest nas dwóch bo jest to również mój ulubiony obiekt i z pewnością pozostanie jednym z ulubionych celów fotograficznych :-) Jednak jest stosunkowo mały - 8 cali to trochę za słabo żeby pokazać go w spektakularny sposób.

 

No tak, szczelina jest wąska a krater pośrodku niewielki. 

Na powyższym zdjęciu szczelina była chyba jeszcze zbyt daleko od terminatora, żeby uzyskać fajną plastykę obrazu. 

[lulu]

Ta plastyka związana ze światłocieniem to oczywiście kwestia upodobań. Ja coraz bardziej doceniam widoki właśnie mniej udramatyzowane ostrym światłocieniem, za to bardziej przypominające "świetlistą" materię księżycową, którą odkrywaliśmy, gdy na Ziemię zaczęły docierać pierwsze obrazy uzyskane z księżycowej orbity :-)

[anatol]

Godzinę temu, lulu napisał:

Ta plastyka związana ze światłocieniem to oczywiście kwestia upodobań. Ja coraz bardziej doceniam widoki właśnie mniej udramatyzowane ostrym światłocieniem, za to bardziej przypominające "świetlistą" materię księżycową, którą odkrywaliśmy, gdy na Ziemię zaczęły docierać pierwsze obrazy uzyskane z księżycowej orbity ?

Akurat taki obiekt jak dolina Hyginusa może być lepiej "uwypuklony" przy bardziej ukośnym światle.

Co do obserwacji rejonów z dala od terminatora albo w ogóle podczas czy blisko pełni to też jest moje odkrycie ostatnich lat. Kiedyś okolice pełni uważałem za jałowe dla lunarnych obserwacji ale z czasem zacząłem je doceniać. Zwłaszcza w moim największym teleskopie czyli 10" newtonie (koniecznie z bino) pięknie widać różnorodność kolorów i odcieni gruntu księżycowego, jasne kółka koron kraterów, smugi od co bardziej spektakularnych "walnięć" typu Tycho - cos pięknego.

 

[Andrzej Lach]

Wrzucę i swoje próby XL-elek  
 

CC 8" + ASI462MC, ogniskowa 3100mm
PIPP => AS!3 => PS

50% z 5000, resize 75%

Kopernik i Kepler, 5 listopada

 

 

Aristarchus, 6 listopada

 

[lulu]

Pięknie zbalansowana jasność, zrobione z umiarem i wyczuciem. Takie rzeczy ogląda się z przyjemnością.

[lulu]

Sesja z 10 listopada. Klasyczna trójca Langrenus-Vendelinus-Petavius:

 

 

[lulu]

Dwa następne ujęcia z 10 listopada. Na drugim zdjęciu u góry dość dobrze widoczne Morze Humboldta.

 

 

[lulu]

Anaxagoras i Plato - obaj z pretensjami do kontrolowania terenów Morza Zimna. Który jest tutaj szefem?

 

 

[lulu]

Okazuje się, że nawet w takim pionowym oświetleniu, praktycznie bez wyraźnego światłocienia, też można uzyskać ciekawy obraz księżycowej powierzchni:

 

 

[lulu]

Pogoda nie dopisuje, więc pozostaje niezawodny przyjaciel - Photoshop. Trzeba uczciwie powiedzieć, że z powodu obecnej polityki firmy Adobe, która aktualizuje swoje produkty częściej niż ja ich używam, Photoshop lubi się czasem zawiesić. Jednak nadal mogę na niego liczyć bardziej niż na dobrą pogodę i tak się też stało teraz, gdy wobec ciągłego zachmurzenia wróciłem do sesji obserwacyjnej z 17 września. Oczywiście jest prawdą że króluje tu Tycho. Ale dla mnie najważniejszym aktorem jest tu Clavius. To na niego zawsze patrzę, to w nim wyszukuję drobne detale pozwalające ocenić jakość zdjęcia...

 

 

[anatol]

Lulu, piękne zdjęcie ! Księżyc starzejący się wydaje mi się znacznie ciekawszy niż dojrzewający. Być może to wynik zdecydowanie rzadszego obcowanie z Księżycem "popełnijnym" a może rzeczywiście układ cieni jest wówczas ciekawszy ? Za to Clavius zawsze jest piękny z gromadką swoich kraterowych dzieci, ale podczas claviusowego popołudnia i wieczoru (jak na zdjęciu powyżej) układ cieni sprawia, że staje się jakby surowszy, dostojniejszy niż przed lunarnym południem - chylące się nad księżycowym horyzontem Słońce rzeźbi Claviusowi lico ostrzejszym dłutem. A może to tylko moje urojenia spowodowane niewyspaniem ?     

[lulu]

He he , dzięki - też mam takie przemyślenia i podejrzenia. Plus jeszcze jedno - że taki Księżyc bardziej nam się podoba bo trzeba się bardziej poświęcić siedząc do późna w nocy :-) Zdjęcia zrobione małym wysiłkiem, po pożywnej kolacyjce, nie cieszą tak jak plony zebrane bladym świtem. Ja mam wprawdzie zwyczaj dość długiego siedzenia w nocy przy robocie - nawet do trzeciej - więc nie jest to jakieś straszne wyrzeczenie. Ale świadomość, że zbiera się materiał w czasie kiedy inni śpią, dodaje satysfakcji. Po prostu - ktoś musi ofiarnie monitorować Księżyc, aby spać mógł ktoś ;-)

[lulu]

Kopernik jako Król jasności oraz Manilius, Agrippa i Godin jako Książęta Ciemności...

 

 

[lulu]

Morze Chmur - Mare Nubium z uskokiem Rupes Recta na wschodzie i kraterem Bullialdus za zachodzie. Ciąg kraterów Ptolemaeus-Alphonsus-Arzachel powoli wchodzi w strefę cienia, podobnie jak gigantyczny Deslandres i znajdujący się na jego terenie jasny obszar Cassini Bright Spot:

 

 

Edytowane 4 Grudnia 2022 przez lulu

[lulu]

Trzeba powiedzieć z uznaniem, że pozując do tego zdjęcia wszyscy naprawdę się postarali. Każdy wydobył z siebie tyle koloru ile się dało. A najbardziej postarał się błękitny, jak się okazuje, krater Aristillus. Tylko INA - tajemniczy obszar wyróżniający się błękitnym zabarwieniem, z powodu którego nazywany bywa "Błękitnym Jeziorem", jak zwykle nie chce być niebieska...

 

[lulu]

Północne rejony Morza Deszczów, Morze Zimna i dzielący je pas wyżyn z kraterem Plato i doliną Vallis Alpes na wschodzie oraz Zatoką Tęcz na zachodzie. Tereny niezwykle widowiskowe - i co za tym idzie obfotografowane na tysiące sposobów. Także przeze mnie :-) Ale nie mogę się powstrzymać, aby przy każdej okazji nie podejść od nowa do tego tematu. Wyeksponowanie błękitnych tonów materiału wyrzutowego wokół położonego obok Plato krateru Bliss i towarzyszących mu kraterów Plato B, Y i M, albo wydobycie świetlistej srebrzystości terenów okalających Sinus Iridum, jest dla mnie źródłem nieustającej radości...

 

[lulu]

Cóż pozostaje w taką pogodę, jak nie sięgnąć do starych, nieobrobionych materiałów i sprawdzić wreszcie co tam za skarby się poukrywały. Sięgłem i ja - gdyż, nie miałem co robić! I jakiegoż tam Misia znalazłem? Oczywiście takiego na miarę swoich możliwości. Ale bardzo kochanego, bo to przez Meadzia wykonane jeszcze w maju, zanim się z nim zdradziecko rozstałem. I mam nadzieję, że to nie jest Meadzia ostatnio słowo, bo sięgam odważnie dalej! Zobaczymy czy coś jeszcze wyłuskam z naszych starych z Meadziem zaszłości.

Ech - to był jednak wyjątkowy instrument. Co tu gadać - wystarczy spojrzeć...

 

 

[lulu]

Kolejne majowe wspomnienie Meadzia i Zatoka Centralna na pierwszym planie...

 

 

[Charon_X]

Mega! Fajny ci kolor wyszedł.