No i stałem się lornetkowcem. Pierwsze obserwacje z lornetką za mną.

[OnlyAfc]

Baaardzo długo wyczekiwałem na choćby kawałek czystego nieba, choćby dziurę w chmurach i wreszcie się doczekałem.

Od rana widziałem za oknem tylko chmury, prognoza zapowiadała fatalne warunki, ale na radarach i zdjęciach z satelity widziałem przemieszczającą się dziurę w chmurach i po cichu liczyłem, że zahaczy o okolice mojego domu. Od miesiąca nie było u mnie pogody, frustracja narastała, szczególnie, że kupiłem sobie ostatnio lornetkę od kolegi @GKG i liczyłem po cichu na jej testy pod gwiazdami.

 

Udało się, chmury na ok 40 min się rozeszły, przynajmniej te większe, bo wysoko gdzieś tam były jeszcze niewielkie chmury, ale po długiej przerwie w obserwacjach, nawet mi nie przeszkadzały.

Słów kilka o lornetce. Budżetowy Praktica Toucan 10x50, ładnie leży w rękach, wygodna w obserwacji. Przyszła do mnie rozkolimowana (jak zwykle podziękowania należą się poczcie polskiej), ale po konsultacjach z @GKG szybko to ogarnąłem i była gotowa do obserwacji.

 

Wyszedłem na taras po godzinie 22 i oczywistym, pierwszy celem był Messier 42. Powiem tak, WOW. Obserwacje dwuoczne są świetne, głębia, efekt niemal 3D, to coś, co miałem nadzieję zobaczyć i nie zawiodłem się. Cały Orio prezentował się świetnie.

Byłem zaskoczony, że nie dokuczała aberracja chromatyczna, czego się troszkę obawiałem, kupując lornetkę nie za miliony monet. Tutaj tylko na Syriuszu można było dostrzec wyraźniejszą niebieską obwódkę, ale nie raziła ona w oczy i nie przeszkadzała w obserwacjach.

 

Jak już byłem w okolicach Syriusza, to zerknąłem na M47 i M46. Mimo, że była nisko mgła i same gromady były nisko, to M47 zobaczyłem bez większego problemu, z M46 było gorzej. Wydawało mi się, że była mgiełka, ale pewności nie mam. Uznałem, że trzeba szukać obiektów wyżej.

 

Powędrowałem więc w okolice Raka, gdzie w samym centrum jest M44. Mrowie gwiazd, łatwe do rozdzielenia, gromadka po prostu prezentowała się bardzo dobrze. Troszkę poniżej, była kolejna M-ka, a mianowicie M67. Tutaj już bez wodotrysków. Dosyć solidnie wyglądający obiekt, ciut więcej niż mgiełka.

 

Jako że przemieszczałem się dalej w lewo, to zawędrowałem do gwiazdozbioru Lwa i potem Wielkiej Niedźwiedzicy.  W lwie chciałem zobaczyć, czy dam radę wyłuskać jego słynny kwartet. No niestety, warunki nie te, Lew za nisko a i lornetka nie jest chyba do takiej drobnicy.

W niedźwiedzicy chciałem zerknąć na kolejne M-ki, czyli M108, M97 oraz Galaktyki Bodego. No i znów niepowodzenie. Ani planetarki M97, ani galaktyk nie udało mi się dostrzec.

 

To był moment, kiedy musiałem zejść z tarasu na trawę i odejść troszkę od domu, żeby popatrzeć na zachodnią część nieba.

Zacząłem od sporej ilości gromad w Kasjopei. Po kolei dostrzegłem delikatne NGC 225, a potem na raz M103, NGC 663 i wydaje mi się, że NGC 457, ale tutaj to nie jestem pewny. Jak już byłem w tej okolicy, to nie mogłem nie spojrzeć na Gromadę Podwójną X Perseusza. Pięknie się prezentuje w lornetce z ogromną ilością gwiazd wokół siebie.

 

Następny cel, M31.  Tutaj zaskoczenia nie było, galaktyka ładnie wygląda w takich powiększeniach, zgodnie z oczekiwaniami

 

Na koniec zostawiłem sobie najlepsze, czyli oczywiście Plejady. M45 nie zawiodły oczekiwań. Właśnie w tym celu kupiłem sobie lornetkę. Dodatkowo zerknąłem sobie na Hiady, które również prezentowały się bardzo ładnie, szczególnie z Aldebaranem na pierwszym planie, który jednak częścią Hiad nie jest.

 

Tuż przed końcem sesji wróciłem jeszcze do Oriona, zerknąłem na mgławicę i schowałem się do domu, bo przyszły chmury.

 

Podsumowując. Lornetka, to jest zdecydowanie wygoda w obserwacjach. Nie trzeba zawsze tachać Syntę 8", żeby zobaczyć piękne widoki na niebie. Nie do wszystkiego są potrzebne duże powiększenia.

Moim pierwszym wrażeniem po obserwacjach, jest to, że lornetki są stworzone do obserwacji gromad otwartych, bo te po prostu prezentują się świetnie w takich powiększeniach.

Minusem jest jednak stabilność takich obserwacji, szczególnie obiektów, które są wysoko. Mocno przeszkadza, że wszystko się trzęsie, bo niby trzymasz ręce sztywno, lornetka nie jest jakaś ciężka i duża i wydaje się, że powinno być ok, to przy 10x powiększeniu, gwiazdki po prostu latają. Na pewno pomógł stół na tarasie, na którym mogłem oprzeć ręce i prowadzić obserwacje, ale nie nadaje się on, jak obiekt jest wysoko, wtedy jedynym wyjściem jest chyba się położyć na leżaku, lub po prostu na kocu, no ale zimą to nie najlepszy pomysł

 

To by było na tyle z pierwszych wrażeń  Liczę że pogoda w tym roku pozwoli jeszcze popatrzeć w niebo, mimo, że prognozy nie są najbardziej optymistyczne.

 

[MarcinSn]

Fajna relacja, ciekawie się czytało Ja też mam 10x50 i właśnie jeśli chodzi o jakość obserwacji najbardziej lubię siadać na rozkładanym krzesełku z oparciem, lornetkę przykręcić do statywu fot. i czasem tylko na 2 nogach statywu wychyloną lornetką w stronę zenitu obserwować najbardziej dogodne obiekty. To jest największy komfort i dokładność obserwacji. Ale lenistwo i chęć szybkiego dostępu do obiektów sprawia, że też często biorę 10x50 jako szybkie narzędzie spojrzenia w niebo.

Pozdrawiam!

[swnw]

Gratulacje i wielka zazdrość ja Plejady widziałem 7 grudnia, krótko i przez delikatną mgłę, od tego czasu nad głową chmury. Jak pomyślę o koniungcji Jowisza z Szturmem ......

Edytowane 19 Grudnia 2020 przez swnw

[Anika]

Dziękuję za ten wątek. Wciąż robię podejścia do obserwacji przez lornetkę, ale nie wiem na co patrzeć o danej porze roku. Może wreszcie się zmobilizuje po Twoim wpisie, bo wymieniłeś co oglądałeś, więc będę tego szukać. Mam 16×50 i statyw do niej, czy to będzie ok by zobaczyć wszystko co opisałeś? Latem oglądałam przez nią M31 (bo tylko to znam ;)), widok mnie mega pozytywnie zaskoczył.

[OnlyAfc]

15 minut temu, Anika napisał:

Mam 16×50 i statyw do niej, czy to będzie ok by zobaczyć wszystko co opisałeś?

Dziękuję za komentarz. Tak, z lornetką 16x50 powinnaś spokójnie dostrzec wszystkie, wymienione przeze mnie obiekty. Pytanie jednak też, pod jakim niebiem, bo to ma wpływ, na to, co damy radę zobaczyć. 

[alesol]

wspaniały opis nieba. Tyle razy oglądałem te rejony nieba przez opochromaty a nigdy nie byłbym tak zdolnym do choć zbliżonego opisu. Choć mam dość fajną lornetkę Niikon Action EX 16x50 najczęściej używam Tento MP 20x60. Myslę że na szybkie penetracje nieba to ten ruski monokular jest bezkonkurencyjnie najlepszy (bez statywu - wieloletnia praktyka). Dziś też poleciałem szukać Saturna i Jowisz ale bez skutku - w ostanich tygodniach nie mam szczęścia do nieba bez chmur!

[stoccio]

Dziękuję za ten opis nieba. Zdecydowanie muszę się bardziej przyłożyć do obserwacji sądząc po Twoim opisie. Może za dużo czasu spędzam w Orionie i Plejadach, że nie zdołałem wielu więcej eMek zobaczyć...

[Anika]

W dniu 27.12.2020 o 22:14, OnlyAfc napisał:

Dziękuję za komentarz. Tak, z lornetką 16x50 powinnaś spokójnie dostrzec wszystkie, wymienione przeze mnie obiekty. Pytanie jednak też, pod jakim niebiem, bo to ma wpływ, na to, co damy radę zobaczyć. 

 

Niebo słabe - podwarszawska miejscowość, szału nie ma. 

Ale i tak mnie zainspirowałeś - ostatnio gdy trafiła się noc bez chmur, popatrzyłam trochę z balkonu. Pierwszy raz zobaczyłam przez lornetkę Plejady i Hiady, dla kogoś to nic, dla mnie coś pięknego.  I mimo księżyca w pełni, udało mi się dostrzec mgiełkę w Orionie, co za przeżycie!

Więcej nie mogłam zobaczyć ze względu na ustawienie bloku albo dlatego że latarnie psuły widok; pora była już późna więc bałam się sama wyjść z domu.

Czekam na okazję gdy znów będzie lepsze niebo i wtedy będę kombinować.

[Marcin_G]

3 godziny temu, Anika napisał:

 

Niebo słabe - podwarszawska miejscowość, szału nie ma. 

Ale i tak mnie zainspirowałeś - ostatnio gdy trafiła się noc bez chmur, popatrzyłam trochę z balkonu. Pierwszy raz zobaczyłam przez lornetkę Plejady i Hiady, dla kogoś to nic, dla mnie coś pięknego.  I mimo księżyca w pełni, udało mi się dostrzec mgiełkę w Orionie, co za przeżycie!

Więcej nie mogłam zobaczyć ze względu na ustawienie bloku albo dlatego że latarnie psuły widok; pora była już późna więc bałam się sama wyjść z domu.

Czekam na okazję gdy znów będzie lepsze niebo i wtedy będę kombinować.

Najlepsze, co możesz zrobić, aby był to krok do przodu, to zmienić lornetkę 16x50 (jak wiemy najlepsze z nich są zaledwie przeciętne) na jakąś DOBRĄ 10x50, np na Delta Optical eXtreme. 

Wówczas po raz pierwszy w życiu zobaczysz - w do słownym słowa znaczeniu - co to znaczy widzieć piękno nocnego nieba....

[bartolini]

@Anika wydrukuj sobie atlas - na przykład ten:

http://www.olle-eriksson.com/night-sky-maps/files/TheNightSkyMaps-10charts-A4.pdf

Swoją lornetką powinnaś zobaczyć wszystkie obiekty Messiera - czyli te w atlasie oznaczone literą "M" zwłaszcza te, które mają dodatkowo nazwę własną. Z podmiejskiego nieba nie zobaczysz obiektów "Nebula" (nieregularne różowe) poza kilkoma wyjątkami.

 

Poza tym możesz obserwować inne obiekty, które znajdziesz w tym atlasie i są na liście Wimmera:

http://astrofan.pl/wp-content/uploads/2020/02/tabela_wimmera_v3-2.pdf

Zacznij od tych, oznaczonych przez Wimmera jako (1) czyli najłatwiejszych.

 

Postaraj się znaleźć miejsce na swojej posesji/ w okolicy, żebyś nie widziała bezpośrednio latarni. Jeżeli obserwujesz z balkonu, wyłącz wszystkie światła w pokoju, zasłoń czymś (kocem, plandeką) otwory w barierkach - jeżeli są. Usiądź na podłodze, tak żeby wzrok mieć poniżej krawędzi barierek - nie staraj się obserwować obiektów nisko nad horyzontem. Weź atlas i spróbuj rozpoznać konstelacje, które widzisz z balkonu. Użyj jak najsłabszej latarki, najlepiej z czerwonym światłem. Twój wzrok potrzebuje conajmniej pół godziny, żeby zaadoptować się do widzenia w ciemności. Zaczynaj od obiektów przynajmniej 30* nad horyzontem.

Edytowane 3 Stycznia 2021 przez bartolini

[Anika]

@bartolinibardzo dziękuję za wszystkie rady! To bardzo pomocne.
Tabelę Wimmera mam wydrukowaną, teraz jeszcze tylko ten atlas nieba.  Gdyby tylko ta pogoda wreszcie się poprawiła...

Widzę że dyskusja została przeniesiona do innego wątku, więc idę tam czytać.