Grzędziel

Gwiazdy są akceptowalne więc warto się pobawić tym sprzętem. Ale żeby zrobić dobrą fotkę powinieneś spełnić następujące warunki: 1. Wyjechać pod ciemne niebo 2. Ustawić montaż dokładnie na biegun 3. Ustawić czułość max 1600 ISO, lepiej na 800 4. Ustawić czas ekspozycji na 60 sek. 5. Zrobić próbną ekspozycję, jak zdjęcie będzie pojechane w deklinacji to poprawić ustawienie na biegun, w rektascencji - skrócić czas naświetlania do 30 sek. 6. Wypalić 200 - 300 klatak 7. Zrobić klatki kalibracyjne (flat obowiązkowo 20x, dark 50x, bias 100x) 8. Materiał skalibrować, klatki zestackować, nauczyć się obróbki i fotkę opracować. Jak widzisz lekko nie jest, ale na skróty się nie da, no chyba, że chcesz zrobić kiepskie zdjęcie, to wtedy można. Jednak jeśli złapiesz bakcyla i pójdziesz tą drogą, to za jakiś czas będziesz z uzyskanych efektów bardzo zadowolony i zobaczysz, że było warto. Powodzenia!

Piotr, ale w ramach eksperymentu spróbuj naświetlić z ISO 400, a może nawet i z ISO 200. Tak jasny obiektyw da wystarczająco dużo światła. Pamiętam swoje eksperymenty z DSLR-em (Canonem). Robiłem testy w stylu: stack 5x240 sek. ISO 400 vs stack 20x60 sek, ISO 1600. Sumaryczny czas ten sam, zasięg gwiazdowy podobny, ale to z ISO 100 było mniej zaszumione i ogólnie lepsze.

Doskonale wyszło, pozazdrościć nieba i Nikona. Jedno co bym zmienił to tak bym dał, bo jakoś nie leży mi leżący Orion. Spróbował bym też ustawić na ISO 400. Może mniej by się przepaliły jasne fragmenty mgławicy z korzyścią dla koloru.

Skoro robiłeś to z Warszawy to doskonale rozumiem skąd szum, no i łączę się w cierpieniu.

Dobra tuba, dobra poczciwa kamera ccd to i zdjęcie fajne. Zastanawia mnie tylko lekkie "mydełko" w ciemniejszych partiach. Może za bardzo odszumiłeś.

Bardzo fajne, szlachetne, trochę jak bym na swoje patrzył Lubię te galaktyczne klimaty. Tylko te plamy pod i nad galaktyką proszą się o flata. Gwiazdki rzeczywiści pierwsza klasa, jaki to dokładnie ten korektor?

uuułłłaa..... ale czad!

Super, robiłeś z reduktorem czy na pełnej ogniskowej?

Dokładnie, ale to takie trochę oszukaństwo. Najlepiej zadbać o dobry giuding, a te sztuczki w fotoszopie to takie ostateczne koło ratunkowe.

Zrobię, ale że pojechane sporo to gwiazdki trochę są trochę koślawe.

No to do roboty panowie, przeglądamy katalogi.

No właśnie, kusisz,, mam skale 0,83 i chyba za rok zaatakuję.

Fajne galaktyczne maleństwo wyłuskałeś. Bliżej do niej niż do M 31 a nawet nie wiedziałem o jej istnieniu. Śliczna fotka.

Nie o to. Chodzi mi, żebyś powiększył zdjęcie z refraktora na monitorze i dokładnie porównał ze zdjęciem z Cassegraina. Może się okazać, że zdjęcie z refraktora, mimo, ze z krótszej ogniskowej jest nie gorsze a nawet lepsze.

No i fajnie... Ale sprawdź coś takiego: Powiększ zdjęcie zrobione refraktorem bez reduktora (pierwsze z trzech) do rozmiaru zdjęcia z Cassegraina i oceń które lepsze. Wcale nie jest powiedziane, że to z dłuższej ogniskowej pokaże lepszy detal. W astrofotografii tak jest, że niekoniecznie zdjęcia z większych teleskopów lustrzanych są ostrzejsze i z lepszym detalem niż fotografie z dobrych refraktorów. Tłumaczy to fakt, że mimo znacznie wyższej ceny refraktory są tak często stosowane.

Rozumiem, że eksperymentowanie to fajna zabaw, sam często eksperymentuję. Ale... Po co stosować reduktor (który, jak sama nazwa wskazuje redukuje ogniskową) a potem wydłużać efektywną ogniskową stosując projekcję okularową? Jak pewnie zauważyłeś skala zdjęcia (powiększenie obrazu) przy zastosowaniu projekcji okularowej zależy od odległości matrycy od okularu. Im odległość większa tym powiększenie większe. I tu pewnie jest odpowiedź na Twoje pytanie.

Pokazałeś w obu wypadkach całą klatkę?

Bingo! to pijemy Znaczy fotka nie taka zła, skoro poznałeś, że to M1

A ja całkowicie radość kolegi @sidiouss-a ze zrobienia tej fotki rozumiem. Jest technicznie poprawna, widać pasję autora, który mimo fatalnego, miejskiego nieba walczy i wie, że w takich warunkach musi zebrać dużo materiału więc pali 7 godzin. Jasne, że ten setup nie jest idealny do niedużych galaktyk, ja też z miasta małym refraktorem strzelam w maleńkie Arp-y i mam z tego fun, chociaż powinienem zaatakować je 500 mm RC-kiem, ale jak się nie ma co się lubi... Tak na marginesie pamiętam swoją wielką radość z mojego pierwszego cyfrowego zdjęcia. Zima 2015, po długiej przerwie od astronomii kupiłem sprzęt: ED 80 na heq5. O fotografowaniu nieba miałem pojęcie, ale wyłącznie na kliszy, a tu nowa technologia. Stackowanie, kalibracja, postprocesing, darki, flaty... Tych słów nigdy jeszcze nie słyszałem. Szczęśliwy pierwszej pogodnej nocy ustawiłem montaż na biegun, ogarnąłem goto (wtedy dla mnie nowość). Przykręciłem do tuby Nikona D90 zalignowałem na jakąś jasną gwiazdę ustawiając przy okazji ostrość (na matówce lustrzanki, tak jak to robiłem dla zdjęć na kliszy), wybrałem pilotem obiekt, montaż zagwizdał (wielkie emocje), pojechał we wskazane miejsce. Odpaliłem migawkę na 60 sek. i mam! Jest pierwsza cyfrowa fotka!!!! Radość trudna do opisania. Pierwszemu, kto zgadnie co to za obiekt stawiam na zlocie piwo.

Atik One to nie cmos tylko ccd i nie ma możliwości regulacji wzmocnienia. Gain jest ustawiony na stałym poziomie. Porównywałem kiedyś Atika One z Asi 1600 na unity gain (139) i uzyskany efekt był bardzo podobny więc wniosek, że chyba tak to jest ustawione, ale to tylko moje przypuszczenia, może ktoś kompetentny się wypowie. Niski poziom szumu to pozytywna cecha tej kamery, z Atika 383 przy podobnych warunkach i czasach naświetlania szum mam nieco większy.

Dzięki, Tak, jestem zadowolony z tego refraktora. Powiedzmy, że jest to tzw. "docelowy sprzęt". W końcu Ty mi go nagrałeś i pomogłeś w zakupie za co serdecznie dziękuję.

Zastanawiam się, jak mogłem przeoczyć tak doskonałe zdjęcie. Dopiero teraz je zobaczyłem. Brawo.

Kolejny ciekawy obiekt z Atlasu Osobliwych Galaktyk Haltona Arpa. Dwie grawitacyjnie oddziałujące na siebie galaktyki. Piękna parka, niestety malutka (14 magnitudo) bo bardzo daleka -300 mln lat świetlnych. Setup: APO 140 f/6.5, AZ-EQ6, Atik One 9, L: 123x120 sek. cały kadr i crop 100% (skala 0.83"/pixel)

Dzięki, muszę przyznać, że sporo się namęczyłem żeby uzyskać fajny kontrast, ale nie do końca jestem zadowolony.

... czyli gromada otwarta Melotte 15 zanurzona w chmurach wodoru. Przepiękny obiekt wewnątrz Mgławicy Serce, szczególnie prezentowany w palecie HST lub bikolorze. Niestety mała szansa, żebym zdążył w tym roku dokończyć więc na razie tylko wersja Ha. Materiał jak zwykle zbierany w fatalnych warunkach LP i Księżyca więc sporo klatek trzeba było wypalić. Wyszło ponad 13 godzin. Setup: APO 140 f/4.9, AZ-EQ6, Atik 383, Ha: 80x600 sek.