diver

Przecież to nie o Newtona chodzi, ale o aperturę i światło generalnie. Dzięki, ale te gwiazdy jakoś tak same wychodzą. Ten mój budżetowy njutek nieźle rysuje. Przy stałej temperaturze, dobrym seeingu i porządnej kolimacji, korekcja pola jest naprawdę niezła. Dzięki, może trochę za bardzo odszumiłem. Ostatnio po zakupie NXT polubiłem odszumianie, ale chyba faktycznie czasem przesadzam.

Patrz, a pisali że RC 8" to lipa, że RC dobrze spisuje się dopiero przy większych aperturach. Podziwiam, choć wydaje mi się że kolega @Szymek_O może mieć trochę racji.

Ponad dwa lata temu popełniłem z miasta obrazek w OSC: https://astropolis.pl/topic/76585-m106-i-grupa-galaktyk-canes-venatici-ii/#comment-877683 Pod powyższym linkiem znajdziecie trochę materiału opisowego na temat tego ciekawego kadru, więc tutaj już sobie daruję. Ostatnio wpadłem na pomysł, żeby stare materiały OSC zebrane jeszcze z miasta wzbogacać o światło. Księżyc w końcu się schował, więc zabrałem się za M106 group. Materiał L był zbierany w całkiem niezłych warunkach, więc stary OSC ładnie wylazł z miejskiego tła. Materiał ma jednak pewną dziwną wadę, którą opisuję na końcu. Setup: iOptron CEM70G; UNC1000/f5; guider SW Evoguide 50ED 242/50 Zbieranie: APT ZWO ASI294MC Pro OSC: 104 x 240 s; gain 120; temp. -10; filtr filtr Baader IRCut Moon&Skyglow (z miasta); SQM 19,58 ZWO ASI294MM Pro L: 120 x 120 s; gain 120; temp. -10; filtr Optolong L; SQM 21,27 Obróbka: PIX, crop 3600x2700, resize 2000x1500 Skala: 1 "/px Przed zbieraniem materiału czyściłem cały tor optyczny: umyłem lustra, przedmuchałem filtry i szkiełko matrycy. Okazuje się jednak, że zebrane światło ma pewną wadę. W dolnej części M106 pojawiły się dziwne "jety". Zachodzę w głowę, jaka może być przyczyna. Odblaski od lamp czy Księżyca nie wchodzą w rachubę: obiekt wysoko na niebie, lampy uliczne wyłączone, Księżyca brak. Master flat zrobiony po sesji nie wykazuje takich wad, więc coś wylazło. Cóż to takiego? Macie jakiś pomysł? Poniżej fragment materiału L w skali 1:1.

Myślę Oskar, że to zbyt daleko idący wniosek.

Chciałem nieść pochodnię bardziej "tradycyjnej" obróbki. Wzbraniałem się więc wewnętrznie, ale po testach kupiłem wszystkie trzy narzędzia: BXT, NXT i SXT. Nie żałuję, narzędzia dają sporo możliwości i oszczędność czasu przy obróbce. Nie ma oczywiście jednego cudownego workflow z ich zastosowaniem, potrafią również zmasakrować obrazek. I wcale nie jest tak, że np. BXT należy stosować wyłącznie do materiału linearnego. W większości przypadków stosowałem BXT po podniesieniu histogramu, bo tak nakazywało mi doświadczenie. Więc stosuję metodą prób i błędów, a z każdym materiałem może być inaczej. Uważam, że narzędzia są warte pieniędzy, które na nie wydałem.

Ciekawe, ale chyba zaniedbałeś trochę obróbkę. Purpura daje trochę po oczach, a kulki NGC104 i NGC362 są w środku przepalone. Niemniej jako dokument z drugiej półkuli obrazek kupuję.

Obrazek ładnie wysublimowany no i dzięki za lekturę. Tylko główne bohaterki opowieści (czyli gwiazdki) trochę schowałeś.

Koledzy @Tayson i @Tuvoc wjechali mi nieco na ambicję. Trochę jeszcze się postarałem i wyprodukowałem taką oto wersję.

Zakładam że to Airbus 320, więc rozpiętość skrzydeł to ok. 34 m. Stanowi to ok. 30% średnicy tarczy Księżyca, czyli jego rozmiar kątowy skrzydeł to ok. 10'. Czyli odległość samolotu od obserwatora wynosi 17/tg(5') ~13000 m. Czyli całkiem blisko. Miałeś farta!

Księżyc w pełni nie jest specjalnie fotogeniczny. Niemniej dalej próbuję sobie z kamerą ASI294MM Pro w pełnej rozdzielczości (bin 1x1). Czyli pixel 2,3 przy ogniskowej 1000. Filtr Optolong R. Obrazek w pełnej rozdzielczości.

Ładnie, ale troszkę więcej światła gwiazdek poproszę.

Zgadzam się z Tobą Tomek całkowicie. "Ucieczka detalu" to raczej sprawka światła L zebranego przy pełni Księżyca. Natomiast kolorystyka to już moje niedopatrzenie.

Ostatnie próby sklejania miejskiego koloru OSC z wodorkami dały efekt powiedzmy... taki sobie: https://astropolis.pl/topic/88760-m101-ngc5457-wiatraczek-w-osc-z-wodorkami/#comment-1008692 Wyraźnie brakowało mi dobrego światła. Przy ostatnio panującej pogodzie desperacja przesuwa granice rozsądku, desperacko zebrałem więc 5 godzin światła przy prawie pełni Księżyca. Musiałem zmierzyć się z makabrycznym gradientem księżycowym, jednak w materiale mono idzie to znacznie lepiej niż w kolorze. W ten sposób pozyskałem trochę światła, które dodałem do poprzedniego materiału. Wydaje mi się, że nawet takie światło dało pozytywny efekt: mogłem pozwolić sobie na jakieś w miarę równe tło, uzyskałem też pewną łagodniejszą tonalność świateł. Razem więc mamy tutaj ponad 12 godzin materiału, niestety nie najlepszej (żeby nie powiedzieć słabej) jakości. Cóż, lepimy z tego co mamy. Czy kiedyś uda mi się zebrać dobry materiał?... Setup: iOptron CEM70G; UNC1000/f5; guider SW Evoguide 50ED 242/50 Zbieranie: APT ZWO ASI294MC Pro; SQM 19,58 OSC: 120 x 240 s; gain 120; temp. -10; filtr filtr Baader IRCut Moon&Skyglow (z miasta) ZWO ASI294MM Pro; SQM 21,27 L: 74 x 120 s; gain 120; temp. -10; filtr Optolong L (przy pełni Księżyca) Ha: 27 x 240 s, gain 120, temp. -10; filtr Optolong HII Obróbka: PIX, crop 3200x2400, resize 2000x1500 Skala: 1 "/px

Dzięki za ładną fotkę okraszoną ciekawym materiałem poznawczym.

Wczorajszy Księżyc powstał w wyniku eksperymentu z kamerą ASI294MM bin 1x1. Mamy więc rozdzielczość 8000x5760 (tutaj crop 4800x4800) z newtonem 1000 mm. Obrazek w pełnej rozdzielczości.

Eee, jest dla każdego , kto chce ją pokazać. W szerszym kadrze też ma swój urok i wartości poznawcze.

Dokładnie tak. Można próbować obrabiać osobno gwiazdy i nie-gwiazdy. Ale tutaj poszedłem po całości.

A mnie się te spajki wyjątkowo spodobały!

Jak na rodzaj obiektu materiału niezbyt dużo, a efekt zaskakująco dobry. Jeżeli pozwolisz, to spróbowałem zdjąć tę magentę. Różnica jest, ale niezbyt zauważalna. Dorzuciłem też odrobinę niebieskiego - obszary refleksyjne wydały mi się trochę białe.

Macie rację, w pogoni za szczegółem odrobinę mnie poniosło... Na prośbę kolegi @Robson_g przedstawiam łagodniejszą wersję: mniej BXT i mniej odszumiania.

Obiekty pasują jak ulał do FOV mojego newtona, więc dwa lata temu z okładem zbierałem ten kadr z miasta: https://astropolis.pl/topic/76655-ngc4631-ngc4656-osobliwe-galaktyki-w-psach-gończych/#comment-878753 Jeżeli ktoś jest ciekaw, w tamtym poście znajdzie dość szczegółowy opis kadru, więc tutaj sobie daruję. Po powrocie z zupełnie nie astrofotograficznego urlopu w ciepłym kraju trafiła mi się wczoraj lokalna mroźna noc z dobrym clearingiem. Księżyc niestety w pół-pełni. Cóż zatem pozbierać? Zaczął się sezon galaktyczny, wróciłem do pary osobliwych galaktyk w Psach Gończych. To mój pierwszy materiał mono zbierany przez newtona, więc byłem bardzo ciekaw efektu. Wyszło chyba nie najgorzej, choć można oczywiście narzekać że materiału mogłoby być więcej, no i ten Księżyc... W tle pojawiły się nawet IFN-y. Sądzę więc, że to światło może stanowić sensowną bazę dla koloru, który oczywiście mam w zamiarze zebrać. W kadrze widocznych jest sporo dość jasnych "pypci" galaktycznych, których nie ma w katalogu PGC, więc PIX mi ich nie opisał. Już chciałem... ale w końcu darowałem sobie żmudną pracę ich identyfikowania i ręcznego opisywania. Setup: iOptron CEM70G, UNC 1000/f5, ZWO ASI294MM Pro Zbieranie: APT; SQM 21,27 ASI294MM Pro: 75 x240 s; gain 120; temp. -10; filtr Optolong L Obróbka: PIX; crop 3720x2790; resize 2000x1500

Nie mam zastrzeżeń do kadru. To nie jest fotografika artystyczna, raczej fotografia dokumentalna. Więc każdy pokazuje co chce pokazać, a Twoja argumentacja akurat w tym przypadku broni się w 100% przed "artystycznymi" pretensjami. W takim przypadku M51 z wyboru przestaje być jedynym najważniejszym obiektem kadru, więc moim zdaniem zasady kompozycyjne typu "mocne punkty kadru" można sobie spokojnie odpuścić. Co do gwiazdek (i tła) zgadzam się z przedmówcami.

Szacun.

Ładne to.