Kilka godzin z refraktorem pod podmiejskim niebem

Szarlej · 2 Września 2022

Wczorajszej nocy (1/2 września) spędziłem kilka bardzo przyjemnych godzin pod niebem Bortle 5 w podkieleckiej miejscowości Mójcza, gdzie mam nadzieję w niedalekiej przyszłości się przeprowadzić. To był taki przedsmak obserwacji na własnym podwórku ? Niebo jest tam całkiem przyzwoite, jak na miejsce oddalone o niecałe 15 minut samochodem od centrum Kielc. SQM pokazał w najlepszym miejscu 20.43 mag/s2, widoczna delikatnie Droga Mleczna, gołym okiem bez problemu M31 (ale nie udało się wyzerkać M33). Łuna od Kielc rozświetla północno-zachodni horyzont, za to kierunki od NE do SW są całkiem spoko, zwłaszcza wyżej nad horyzontem.

Poniżej zapiski z mojego dziennika obserwacyjnego, uzupełnione dodatkowymi informacjami na temat sprzętu oraz grafikami z nieaktywnej od dawna strony NGC-IC Project, które można znaleźć na stronie Steve'a Gottlieba: https://www.astronomy-mall.com/Adventures.In.Deep.Space/steve.ngc.htm konkretnie tutaj: http://ngcicproject.observers.org/NGC/ Nie wszystkie grafiki zostały tam zapisane, więc kilka załączników jest z innych źródeł.

Sesja 594. 01/02.09.2022 21:15-00:35 Mójcza. Niebo na początku częściowo zachmurzone, ale w ciągu godziny chmury rozproszyły się. SQM 20.37 --> 20.43 mag/s2. +11 stopni, rześka noc bez dużej wilgoci i bez wiatru. Bardzo dobra przejrzystość po ustąpieniu chmur, seeing też przyzwoity. Teleskop FS128 (128/1040, f/8.1) na montażu z napędem. Używane okulary: Meade SPL26 (40x), Pentax XW10 (104x) , Pentax XW7 (149x), Pentax XW5 (208x), Pentax XW3.5 (298x), Vixen HR2.4 (433x), do tego SkyAtlas 2000.0

Po rozstawieniu sprzętu i ustawieniu/skalibrowaniu montażu na rozgrzewkę spojrzałem na M34 (104x, luźna grupa gwiazd), M76 (208x, wyraźny kształt z ciemnym przewężeniem w środku), a także M57 (208x, obwarzanek z bledszym środkiem, w bogatym polu gwiazd, zawsze zachwyca!) oraz M56 (208x, duża, blada, na obrzeżach rozbita na pojedyncze gwiazdki).

Czekając, aż chmury się rozproszą, namierzyłem i rozdzieliłem 3 gwiazdy podwójne (dane za www.stelledoppie.it )

STF 3007 (Pegaz, 6.6m + 9.6m; separacja 5.9") 208x, ładna szeroka para o dużej różnicy jasności

Iota Tri (6 Tri, STF 227, 5.3m + 6.7m; separacja 3.9") śliczna przy 208x, jaśniejszy składnik wyraźnie żółty

36 And (STF 73, 6.1m + 6.5m; separacja 1.2") trudna, chwilami osobno przy 208x, najładniejszy widok przy 298x - wyraźnie osobno z ciemną przerwą, seeing pozwolił na chwile z dobrą ostrością nawet przy 433x, wtedy gwiazdki bardzo pięknie się rozsunęły.

Przyszła w końcu pora na obiekty mgławicowe, oglądałem ich w sumie kilkanaście, po kilka w różnych gwiazdozbiorach.

PEGAZ

NGC 7331 (gal., 9.5m, SB [jasność powierzchniowa] 13.3m; 10.2'x4.2') 149x, owalna, jaśniejsza w centrum, delikatne halo, w ładnym otoczeniu gwiazd

źródło: http://weglowka.pl/obserwatorium/index.php/galeria/galeria-2/57-ngc-7331

NGC 7332 (gal., 11.1m, SB 12.6m; 4.1'x1.1') + NGC 7339 (gal., 12.2m, SB 13.0m; 2.8'x0.7') piękna para przy 149x, obie wydłużone, ustawione względem siebie niemal prostopadle. 7332 jaśniejsza, z jasnym i zgrubiałym centrum. 7339 wydawała się nieco większa, o jednorodnej jasności, jak maźnięcie pędzlem po niebie. Super widok! Zaskoczyło mnie to, że refraktor o średnicy niecałe 130mm może tak pięknie pokazać galaktykę słabszą niż 12m na przeciętnym niebie. A gdy dodać do tego gwiazdki wyostrzone w punkt, przestaje się myśleć o spojrzeniu na tę parkę w dużym Newtonie. No, prawie przestaje się myśleć... ?

ANDROMEDA

NGC 891 (gal., 9.9m, SB 13.6m; 11.7'x1.6') to niełatwy obiekt na podmiejskim niebie. Przy 104x widoczny ledwo ledwo, jako blada i dość duża smuga bez szczegółów. Lepszy widok przy 40x, aczkolwiek jaśniejsze tło nieba drażni. Tak, czy owak - galaktyka widoczna na wprost, bez większego problemu.

NGC 7662 (m.pl. 8.3m) "Błękitna Śnieżka" super przy 149x, ładne niebieskie kółeczko. Przy 208x widoczne niejednorodności, (ciemniejsze centrum) oraz 2 słabe gwiazdki po bokach, wg katalogu 2MASS (na stronie Aladin Lite) ich jasności to ok. 12.1-12.2 mag.

żródło: https://astrofotografiaszymon.blogspot.com/2013/06/ngc-7662.html

NGC7640 (gal., 11.3m, SB 14.5m; 10.5'x1.8') 149x, duży i blady owal wewnątrz trójkąta gwiazd

TRÓJKĄT

NGC 890 (gal., 11.2m, SB 12.7m; 2.5'x1.7') 104x, mała, okrągła, dość blada

NGC 925 (gal., 10.1m, SB 14.4m; 10.5'x5.9') 104x, duży i blady owal lekko jaśniejszy w centrum, sporo gwiazd w otoczeniu

PERSEUSZ

NGC 1220 (gr.ot., 11.8m, 2') 149x, mała i ciasna mgiełka, z której wyskakuje kilka pojedynczych gwiazd, bardzo niepozorna gromada otwarta

NGC 1513 (gr.ot., 8.4m, 12') 149x, ta z kolei duża i dość luźna, wyróżnia się 5 jaśniejszych gwiazd układających się w półokrąg, podobny do gwiazdozbioru CrB, dużo słabszych gwiazd wokół

NGC 1003 (gal., 11.5m, SB 13.8m; 4.3'x1.3') 149x, zerkaniem wewnątrz pary jasnych gwiazd, bardzo trudna i ulotna

NGC 1023 (gal., 9.4m, SB 12.8m; 7.4'x2.5') 149x, jasna, wydłużona, jasne jądro i spore halo, bardzo ładna

NGC 1058 (gal., 11.2m, SB 13.4m; 2.5'x2.5') 149x, blade, dość duże kółko o jednorodnej jasności

CEFEUSZ

NGC 6939 (gr.ot., 7.8m, 10') 104x, duża gromada, bogata w gwiazdy

NGC 6946 (gal., 8.8m, SB 13.8m; 11.5'x9.8') 104x, duża, okrągła, bardzo blada, lekko jaśniejsza w centrum, bardzo delikatne halo, nie widać ramion spiralnych, obok ładny trójkąt z gwiazd o zbliżonej jasności

źródło: http://www.jwinman.com/starcharts/NGC 6946 chart.htm

NGC 188 (gr.ot., 8.1m, 15') delikatny "proszek" na niebie ładnie widoczny przy 40x, ale trzeba wiedzieć, gdzie patrzeć

Brakowało mi takich obserwacji, więc podładowałem akumulatory. Okazuje się, że refraktor o dobrej optyce w połączeniu z porządnymi okularami nawet na przeciętnym niebie może sporo pokazać.

Czystego nieba!

Paweł

Edytowane 3 Września 2022 przez Szarlej

Agent Smith · 2 Września 2022

Gratuluję entuzjazmu i zapału, jednakże przy dziennikach tego typu (zwłaszcza upublicznianych) spodziewałbym się bardziej szkiców, bo przecież te zdjęcia nie przedstawiają nawet w dużym przybliżeniu tego, co mogłeś zobaczyć nawet biorąc pod uwagę wysokiej klasy sprzęt.

Wówczas ma to jakiś sens, daje pojęcie co byłeś w stanie faktycznie zobaczyć (i przy okazji jak potrafisz szkicować )

A tak?... :uhm:

Szarlej · 2 Września 2022

32 minuty temu, Agent Smith napisał:

te zdjęcia nie przedstawiają nawet w dużym przybliżeniu tego, co mogłeś zobaczyć

Nie przedstawiają, bo nie mają przedstawiać. Zdjęcia do relacji wrzucam wyłącznie w celach poglądowych, by czytelnik choćby pobieżnie mógł spojrzeć na obiekt, o którym piszę, by wiedział czego mniej więcej się spodziewać, jeżeli sam zechce skierować ku niemu lornetkę lub teleskop. Ogólne wskazówki: galaktyka okrągła, jajowata, czy mocno wydłużona, gromada otwarta zwarta, czy luźna itd. O to mi chodzi i to na tych zdjęciach widać. Wrażenia obserwacyjne od zawsze opisuję zwięźle, taki mam styl. A szkiców nie robię, bo nie umiem i trochę szkoda mi czasu.

Edytowane 2 Września 2022 przez Szarlej

lukost · 2 Września 2022

Kwintesencja stylu Pawła: treściwie i na temat. Od zawsze lubiłem czytać relacje z obserwacji jego autorstwa. Najbardziej w tym krótkim okresie, kiedy miał na stanie osiemnaście cali lustra.

MichalKaczan · 3 Września 2022

I pod takim, w sumie średnim niebem, można całkiem sporo zobaczyć. Gratulacje.

Nie kusiło cię, żeby Ngc6946 i Ngc6939 złapać w jednym polu? Pytam bo po ostatnich obserwacjach 8"f4 z Delosem 14mm (57x, 1.26*) po prostu zakochałem się w tej parce. Takich "kadrów" nie doświadczyłem nawet w 16" ze względu na zbyt małe pole widzenia jakie mogłem z niego wycisnąć.

Fakt, że było to dość ciemne niebo (w okolicach 21.4mag/s2) i w galaktyce można było się już dopatrzeć spiralnego ramienia w postaci trójkątnego wydłużenia.

11 godzin temu, Agent Smith napisał:

Gratuluję entuzjazmu i zapału, jednakże przy dziennikach tego typu (zwłaszcza upublicznianych) spodziewałbym się bardziej szkiców, bo przecież te zdjęcia nie przedstawiają nawet w dużym przybliżeniu tego, co mogłeś zobaczyć nawet biorąc pod uwagę wysokiej klasy sprzęt.

Wówczas ma to jakiś sens, daje pojęcie co byłeś w stanie faktycznie zobaczyć (i przy okazji jak potrafisz szkicować )

Przy tylu obiektach, przedstawienie wszystkich widocznych niuansów jest niewykonalne. Już nie mówię o jakiejś estetyce, bo przeważnie trzeba szkic na nowo przerysować. Ma to sens jak obserwujesz z 3-4 obiekty na sesje, no chyba że nic nie widać, wtedy szkic może powstać szybciej

Mateusz Dlutko · 3 Września 2022

Wczoraj niebo bylo obezwladniajace nawet w centrum Warszawy, wiec dowolny Bortle nizszy niz najwyzszy musial powodowac szal. Wlasnie pisalem znajomemu, ze obudzilem sie w srodku nocy, wyszedlem na balkon i na bezchmurnym niebie widoczna byla golym okiem tylko jedna chmurka pod pasem Oriona... Jak na tutejsze warunki - abstrakcja. Do teraz utrzymuje sie bardzo dobra widocznosc mierzona kontrastem chmur na tle nieba tuz nad horyzontem.

mkowalik · 3 Września 2022

16 hours ago, Szarlej said:

NGC 7662 (m.pl. 8.3m) "Błękitna Śnieżka" super przy 149x, ładne niebieskie kółeczko. Przy 208x widoczne niejednorodności, (ciemniejsze centrum) oraz 2 słabe gwiazdki po bokach, wg katalogu 2MASS (na stronie Aladin Lite) ich jasności to ok. 12.1-12.2 mag.

żródło: https://astrofotografiaszymon.blogspot.com/2013/06/ngc-

Nie jestem przekonany co do relacji, przy powiększeniu 200x źrenicy wyjściowej 0,6 mm to mogłeś oglądać niedoskonałości swojego oka.

mkowalik · 3 Września 2022

16 hours ago, Agent Smith said:

Gratuluję entuzjazmu i zapału, jednakże przy dziennikach tego typu (zwłaszcza upublicznianych) spodziewałbym się bardziej szkiców, bo przecież te zdjęcia nie przedstawiają nawet w dużym przybliżeniu tego, co mogłeś zobaczyć nawet biorąc pod uwagę wysokiej klasy sprzęt.

Wówczas ma to jakiś sens, daje pojęcie co byłeś w stanie faktycznie zobaczyć (i przy okazji jak potrafisz szkicować )

A tak?...

A tak....to można dodać coś od siebie tzn. opis obserwacji wspomaganych przez tzw. oczy wyobraźni

Grzędziel · 3 Września 2022

Godzinę temu, mkowalik napisał:

Nie jestem przekonany co do relacji, przy powiększeniu 200x źrenicy wyjściowej 0,6 mm to mogłeś oglądać niedoskonałości swojego oka.

Czemu zakładasz, że kolega @Szarlej ma niedoskonałe oko.

Sam obserwując nie raz swoim CFF APO 140 z powiększeniem 230x byłem naprawdę zaskoczony co potrafi pokazać dobra apochromatyczna optyka. Oczywiście seeing tu rozdaje karty, trzeba mieć sporo szczęścia żeby na spokojną atmosferę trafić. Czasami się udaje.

A co do niedoskonałości oka to wiadomo, że taki problem u większości z nas istnieje. Moje oko lewe jest wyraźnie lepsze niż prawe, ale i prawym potrafię ostro zobaczyć eksperymentując ze zmianą położenia plamki światła z okularu na soczewce ocznej.

Szarlej · 3 Września 2022

4 godziny temu, mkowalik napisał:

przy powiększeniu 200x źrenicy wyjściowej 0,6 mm to mogłeś oglądać niedoskonałości swojego oka.

Dostrzeżenie pociemnienia wewnątrz tej mgławicy planetarnej nie jest jakimś wielkim wyczynem, polecam spróbować samemu :-)

mkowalik · 3 Września 2022

2 hours ago, Szarlej said:

Dostrzeżenie pociemnienia wewnątrz tej mgławicy planetarnej nie jest jakimś wielkim wyczynem, polecam spróbować samemu :-)

Patrzyłem przez duże Newtony z doskonałą optyką i nie pamiętam, żeby śnieżka miała jakiś zauważalny detal. Pytałem też kolegów z którymi oglądałem i twierdzą to samo. Dla pewności sprawdze jeszcze to w najbliższych dniach i dam znać. Przykro mi ale słowo REFRAKTOR lub APO nie jest magiczne i nie powoduje, że widzisz więcej przez swój sprzęt, za to niektórzy z nas mają wadę (nie wiem czemu ale szczególnie dotyczy to posiadaczy APO), że koloryzują opisy obiektów, które oglądali.

Edytowane 3 Września 2022 przez mkowalik

Szarlej · 3 Września 2022

Godzinę temu, mkowalik napisał:

Patrzyłem przez duże Newtony z doskonałą optyką i nie pamiętam, żeby śnieżka miała jakiś zauważalny detal.

Szanowny Kolego, albo patrzyłeś niezbyt wnikliwie, albo warunki miałeś słabe, skoro optykę określasz mianem doskonałej. Wiem, co widziałem i niczego nie koloryzuję.

Zobacz, jakie wrażenia z obserwacji teleskopami 8-10" i z powiększeniem 225x można znaleźć w The Night Sky Observer's Guide:

Uważam, że mój refraktor odpowiada co najmniej Newtonowi 8" pod względem osiągów, moje wrażenia obserwacyjne też były w znacznej mierze zbieżne z tym, co można przeczytać na screenshocie.

"Annular structure" nie widziałem, ale "apparent dimming at center" tak.

Edytowane 3 Września 2022 przez Szarlej

Mareg · 4 Września 2022

14 godzin temu, mkowalik napisał:

Nie jestem przekonany co do relacji, przy powiększeniu 200x źrenicy wyjściowej 0,6 mm to mogłeś oglądać niedoskonałości swojego oka.

Źrenica 0.6 mm to wciąż więcej niż "książkowa" dolna granica 0.5 mm polecana do planetarek o dużej jasności powierzchniowej, więc bardzo dziwię się Twojej reakcji. Sam często obserwuję nawet z mniejszymi źrenicami i to sprzętem o nie takiej reputacji jak FS 128. Nawet jak oczy są niedoskonałe, to prostym przesuwaniem obiektu w polu widzenia i wielokrotnym powracaniu do okularu można się upewnić, że to co widzimy jest prawdziwe. I to, że ja czegoś nie widziałem jakimś sprzętem nie wyklucza, że komuś się to jednak udało, bo trafił na wyjątkowe warunki, od których przecież tyle zależy.

Jeśli są takie reakcje na relacje bardzo doświadczonych obserwatorów, spodziewam się jeszcze mniej wizuala na Forum. Nikt nie lubi być posądzany o kolorowanie.

fornax · 4 Września 2022

17 godzin temu, mkowalik napisał:

Nie jestem przekonany co do relacji, przy powiększeniu 200x źrenicy wyjściowej 0,6 mm to mogłeś oglądać niedoskonałości swojego oka.

Nie ma co tu gdybać tylko skierować teleskop, refraktor na obiekt i zobaczyć czy rzeczywiście tak jest i będzie po sprawie. :icecream:

oicam · 4 Września 2022

Każdy ma swoje oczy. Co jednemu wydaje się oczywiste dla drugiego może być zupełnie niewidoczne. Mam dobry wzrok w obydwu oczach, ale prawe oko jest "słabsze". I prawym nie widzę tego co lewym.

mkowalik · 4 Września 2022

13 hours ago, Szarlej said:

Zobacz, jakie wrażenia z obserwacji teleskopami 8-10" i z powiększeniem 225x można znaleźć w The Night Sky Observer's Guide:

Uważam, że mój refraktor odpowiada co najmniej Newtonowi 8" pod względem osiągów, moje wrażenia obserwacyjne też były w znacznej mierze zbieżne z tym, co można przeczytać na screenshocie.

"Annular structure" nie widziałem, ale "apparent dimming at center" tak.

Jasność DS'ów w 8-10 calach bije na głowę 5" calowy teleskop, więc mijasz się z prawdą porównując 5" refraktor do 8" calowego lustra. To, że 5" refraktor zwykle jest kilkukrotnie droższy od 8" Newtona nie oznacza z automatu, że jest lepszy!

Powiększenie rozdzielcze Twojego teleskopu to 55x, więc proszę wytłumacz mi jakim cudem pojawiają się nowe detale Śnieżki przy obserwacjach w 4x powiększeniu rozdzielczym w porównaniu do 3x powiększenia rozdzielczego? Przypominam, że zwiększając powiększenie zmniejszasz jasność i kontrast detali na obserwowanym obiekcie, więc detale powinny ginąć a nie "rodzić się". Czy w takim małym refraktorze wogóle widać kolor Śnieżki? O podmiejskim niebie nawet nie wspominam.

Radzę poczytać:

https://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?t=4317

mkowalik · 4 Września 2022

4 hours ago, oicam said:

Każdy ma swoje oczy. Co jednemu wydaje się oczywiste dla drugiego może być zupełnie niewidoczne. Mam dobry wzrok w obydwu oczach, ale prawe oko jest "słabsze". I prawym nie widzę tego co lewym.

Zgadza się, ale te same prawa fizyki obowiązują dla lewego jak i prawego oka.

mkowalik · 4 Września 2022

21 hours ago, Grzędziel said:

Czemu zakładasz, że kolega @Szarlej ma niedoskonałe oko.

Sam obserwując nie raz swoim CFF APO 140 z powiększeniem 230x byłem naprawdę zaskoczony co potrafi pokazać dobra apochromatyczna optyka. Oczywiście seeing tu rozdaje karty, trzeba mieć sporo szczęścia żeby na spokojną atmosferę trafić. Czasami się udaje.

A co do niedoskonałości oka to wiadomo, że taki problem u większości z nas istnieje. Moje oko lewe jest wyraźnie lepsze niż prawe, ale i prawym potrafię ostro zobaczyć eksperymentując ze zmianą położenia plamki światła z okularu na soczewce ocznej.

Bo nie rozumiem dlaczego przy kilkukrotnie większych powiększeniach od powiększenia rozdzielczego użytego teleskopu pojawiają się nowe detale na obrazie wraz ze zwiększaniem powiększenia, tak to nie powinno działać!

Szarlej · 4 Września 2022

38 minut temu, mkowalik napisał:

Jasność DS'ów w 8-10 calach bije na głowę 5" calowy teleskop, więc mijasz się z prawdą porównując 5" refraktor do 8" calowego lustra. To, że 5" refraktor zwykle jest kilkukrotnie droższy od 8" Newtona nie oznacza z automatu, że jest lepszy!

Jasność, owszem. Miałem Syntę 200/1200 i Taurusa 270, więc mam porównanie. Ale pisząc o osiągach miałem na myśli to, jak słabe obiekty jestem w stanie dostrzec. Soczewka z elementem fluorytowym, dobrze wychłodzony teleskop, brak obstrukcji centralnej, świetny kontrast i punktowe gwiazdki (Dream Focuser rządzi!) w pewnym sensie niwelują różnicę w aperturze. Obraz galaktyki jest ciemniejszy, ale i tak na czarnym tle nieba wśród punktowych gwiazd wygląda lepiej, niż w jaśniejszym Newtonie. To moje zdanie, nie musisz się z nim zgadzać.

Twoich małostkowych przygaduszek na temat teleskopu nawet nie chce mi się komentować.

A temat pociemnienia wewnątrz NGC7662, który też Cię drażni - zamykam. Wiem, co widziałem, nie będę się więcej spowiadał.

Mareg · 4 Września 2022

Godzinę temu, mkowalik napisał:

Bo nie rozumiem dlaczego przy kilkukrotnie większych powiększeniach od powiększenia rozdzielczego użytego teleskopu pojawiają się nowe detale na obrazie wraz ze zwiększaniem powiększenia, tak to nie powinno działać!

Właśnie tak to działa, gdyż "powiększene rozdzielcze" jest określane dla jasnych obiektów i dużego kontrastu. Dla ciemniejszych i mniejszego kontrastu rozdzielczość oka spada, co można kompensować zwiększaniem powiększenia. Proponuję kiedyś spróbować na jakimś obiekcie, który ledwo widać. Po zwiększeniu powiększenia tak ze 30 % obraz się poprawi. Oczywiście jeśli obiekt będzie odpowiednio jasny a optyka i warunki takie powiększenie wytrzymają.

Dobrymi obiektami tego typu będą własnie planetarki o dużej jasności powierzchniowej, gwiazdy podwójne z o wiele słabszym drugim składnikiem, księżyce Saturna czy Urana.

Edytowane 4 Września 2022 przez Mareg

oicam · 4 Września 2022

Przy takich obserwacjach efekty dyfrakcyjne mają małe znaczenie bo ich po prostu nie widać. Więcej do powiedzenia ma tutaj kontrast i jasność. Powiększenie jest potrzebne żeby w ogóle dostrzec jakąś strukturę i wydobyć ją z jaśniejszego tła mgławicy, tu się przydaje zmniejszenie źrenicy wyjściowej. Zauważ, że da się zaobserwować pojedyncze gwiazdki wyskakujące z tła M13 w aperturze ok 50mm. Widziałem je w źrenicy 0,2mm.

astrokarol · 4 Września 2022

2 godziny temu, mkowalik napisał:

Czy w takim małym refraktorze w ogóle widać kolor Śnieżki?

Nie wiem czy to dobra odpowiedź ale NGC 3242 jest ewidentnie "smerfowa" (niebieska) w lornetce 10x50.

lukost · 4 Września 2022

Od siebie dodam tylko, że doświadczenie obserwacyjne Pawła (z którym miałem przyjemność zaliczyć kilka sesji na przestrzeni lat) jest takie, że jeżeli kiedyś napisze, iż widział pojazd obcych, ta ja tylko dopytam w jakim kierunku poleciał.

MichalKaczan · 4 Września 2022

5 godzin temu, mkowalik napisał:

Bo nie rozumiem dlaczego przy kilkukrotnie większych powiększeniach od powiększenia rozdzielczego użytego teleskopu pojawiają się nowe detale na obrazie wraz ze zwiększaniem powiększenia, tak to nie powinno działać!

4 godziny temu, Mareg napisał:

Właśnie tak to działa, gdyż "powiększene rozdzielcze" jest określane dla jasnych obiektów i dużego kontrastu. Dla ciemniejszych i mniejszego kontrastu rozdzielczość oka spada, co można kompensować zwiększaniem powiększenia.

I wszystko w temacie. Jest sporo opracowań teoretycznych na ten temat w necie, ale wystarczy nieco doświadczenia obserwacyjnego, by dojść do podobnych wniosków.

mkowalik · 4 Września 2022

2 hours ago, lukost said:

Od siebie dodam tylko, że doświadczenie obserwacyjne Pawła (z którym miałem przyjemność zaliczyć kilka sesji na przestrzeni lat) jest takie, że jeżeli kiedyś napisze, iż widział pojazd obcych, ta ja tylko dopytam w jakim kierunku poleciał.

Jeśli Paweł uważa, że 5 APO" daje lepsze obrazy DSów niż 8" Newton, to nie świadczy to zbyt dobrze o jego doświadczeniu obserwacyjnym. Newton zbiera ponad 2x więcej światła.