Achromaty, apochromaty i inne soczewki - definicje, kryteria, obliczenia, dyskusja

oicam · 26 Kwietnia

3 godziny temu, YOKER napisał(a):

Dla nas liczby i wzory nie stanowia wytycznych by określić, ze obraz z Takahashi jest wyśmienity i ze świecą szukać podobnego.

Jesli mamy jakies wątpliwości to sprawdzamy na testach Rohra by mieć 100% pewność co do naszych odczuć ... jeszcze nie oszukaliśmy sie na tym.

Cieszy , ze jako umysł ścisły możesz dojść przez analizy danych do bardzo prawidłowych wniosków ale martwi nas ,ze nie potrafisz utrzymać tego do końca i uginasz sie zapewne pod naciskiem forum tworząc pseudo teorie "co by bylo gdyby babcia miała wąsy? ".

To analiza danych i mieszanka obliczeń z du.., gdyb tak łatwo dało się to stworzyć to pamietaj ze właśnie takie firmy jak : Takahashi, Zeiss , AP. były by pierwsze w stworzeniu super soczewki ...

Odpowiem krótko 😊

Edit: Fajnie, że w tym poście jest zacytowana wersja bez samocenzury🤣

Edytowane 26 Kwietnia przez oicam

Krzysztof z Bagien · 27 Kwietnia

20 godzin temu, oicam napisał(a):

Odpowiem krótko 😊

Edit: Fajnie, że w tym poście jest zacytowana wersja bez samocenzury🤣

Marcin_G · 27 Kwietnia

W dniu 23.04.2024 o 22:44, YOKER napisał(a):

Gwarantuje ci , ze teleskopy marki Zeiss - achromaty posiadają lepsze korekty niż Askar-y... i teraz sam sobie odpowiedz:

...ile w tym prawdy!

I czy te refraktory Carl Zeiss mają lepszą korekcję na skutek użytych gatunków szkła, czy też mają lepszą (nie wiem, czy mają?) bo operują przy światłosile f/12 - f/15 i aperturze około 80-100mm, gdzie chromatyka w naturalny sposób nie dochodzi do głosu z racji znikomej dyspersji w soczewkach o dużych promieniach krzywizn.

Gdy ś.p. Ernst Abbe liczył sobie ołówkiem na papierze pierwszy apochromat (miał tu 14 stopni swobody), to niestety pan Otto Schott - niech mu ziemia lekką będzie - nie był w stanie zaoferować szkła optycznego w swoich własnościach choćby zbliżonego, to tego, co aktualnie wytapia Hoya i Ohara (FCD-100, FPL-5X, że o fluorycie przez szacunek dla obu nieboszczyków nie wspomnę).

Więc nie demonizujmy starych, klasycznych refów, w zestawieniu ze współczesnymi apochromatami ze światłosiłą f/6 czy f/7.

m_jq2ak · 27 Kwietnia

Ale wiesz kto pierwszy użył fluorytu ?

Jacek1977 · 27 Kwietnia

6 minut temu, m_jq2ak napisał(a):

Ale wiesz kto pierwszy użył fluorytu ?

Hobbici z opowieści Tolkiena? 😉

Marcin_G · 27 Kwietnia

32 minuty temu, m_jq2ak napisał(a):

Ale wiesz kto pierwszy użył fluorytu ?

Takahashi + Canon, w optyce konsumenckiej lub Zeiss z Oberkochen w optyce do Hasselblada Apo-Sonnar 250/5,6?

Paether · 27 Kwietnia

Pierwszy był Zeiss, a dokładnie Ernst Abbe w 1886 roku, który użył naturalnego fluorytu, chociaż później z tego pomysłu zrezygnował.

Sztuczny fluoryt uzyskał Canon w 1968 roku i wdrożył rok później w FL-F300mm F5.6. Nawet kilka lat temu obchodzili 50-lecie tego pomysłu

Edit: dorzucę ładny obrazek i link do ciekawej lektury, z której pochodzi

m_jq2ak · 27 Kwietnia

Szukam tego właściwego posta o genialności Abbe w jaki sposób właśnie ręcznie przeliczając, potrafił stworzyć niesamowite projekty.

A tutaj co nieco o obiektywach apo

https://www.cloudynights.com/topic/894774-takahashi-plossls-better-than-abbe-orthos-or-les/page-2#entry12998618

Tutaj jest bardzo ciekawy fragment @oicam

Cytat

No cóż, większość amatorów, a nawet projektantów optyki uważa ten obiektyw za apochromat, ponieważ ma trzy przejścia kolorów: niebieski, zielony i czerwony – co jest powszechną definicją apochromatu. Ale co z poziomami aberracji sferycznej przy każdej z tych długości fal? Jeśli obiektyw ma 2 fale przekorygowane przy 4861A i 1,5 fali niedokorygowane przy 6563A, czy jest to nadal apochromat? Nie. Nie jest lepszy od achromatu, ponieważ błąd czoła fali OPD jest gorszy niż achromata 4" f/15.

Opublikowano 12 października 2023 r. - 11:38

j.gardavsky, w dniu 11 paź 2023 - 22:16, powiedział:

Chodzi o doktora Ernsta Abbe,

i odkrycie apochromatycznych (i szybkich, wysokiej apertury numerycznej) obiektywów mikroskopu APO w latach 1881/1882.

Wraz z odkryciem i zdefiniowaniem apochromazji Abbe zaprojektował także okular ortoskopowy Abbe, korygujący odwrócenie odchylenia chromatycznego niebieskiego obiektywów APO.

Zostały one wprowadzone na rynek w lipcu 1986 roku, jako pozycje wymienione w ramach „dobrej dostawy” – zamawiaj i kupuj.

Okulary ortoskopowe Abbe trafiły do teleskopów astronomicznych, teleskopy APO pojawiły się kilkadziesiąt lat później.

Okulary ortoskopowe Kellnera zostały po raz pierwszy zaprojektowane dla teleskopów astronomicznych w 1849 roku, a później przeprojektowane przez Zeissa na potrzeby mikroskopów.

To, co najlepsze,

JG

Proszę pozwolić mi poprawić jedną lub dwie rzeczy.

Ernst Abbe odkrył warunek sinusoidalny niezbędny do aplanetyzmu, patrz Wikipedia i opublikował tutaj: Abbe, Ernst (czerwiec 1881). „O szacowaniu apertury w mikroskopie”. Dziennik Królewskiego Towarzystwa Mikroskopowego. 1 (3): 388–423. doi:10.1111/j.1365-2818.1881.tb05909.x.

ale zdefiniował jaśniej stan apochromatyczny. (zdefiniował, to nie jest odkrycie)

Nie tego oczekiwało TMB. Przeczytaj tutaj, co napisał na ten temat Thomas Back Definiowanie apochromatyzmu autorstwa Thomasa Backa Zaktualizowano 6-29-03

TMB całkowicie się myliło, nie przeczytał książki obok tego cytatu, przekaz wiedzy rzeczywiście został bardzo poważnie uszkodzony przez wojnę II wojny światowej...

Cytat

Definicja apochromatyzmu autorstwa Abbe była następująca.

Apochromat: obiektyw z korekcją parafokalną dla trzech szeroko oddalonych długości fal # nie

i skorygowany pod kątem aberracji sferycznej i komy dla dwóch szeroko oddalonych długości fal. # Tak

Definicja ta nie jest tak prosta, jak się wydaje.

Zaprojektowałem tysiące soczewek: proste achromaty, złożone achromaty, semiaposy, apochromaty, superachromaty, hiperachromaty i superapochromaty Bakera.

Definicja Abbego, mówiąc jaśniej (mam nadzieję), jest taka, że prawdziwy apochromat to obiektyw, który ma trzy przejścia kolorów, które są znacznie oddalone od siebie w widmie widzialnym (~4000A, głęboki fiolet do ~7000A, głęboka czerwień).

Jednak to, że w soczewce występują trzy przejścia kolorów, nie oznacza, że jest dobrze skorygowane.

Załóżmy, że 4-calowy obiektyw ma trzy przejścia kolorów na długości fal F, e i C (4861A, 5461A i 6563A). # zatem TMB było na tyle błędne, że zdecydowało się zdefiniować nowoczesny apochromat

No cóż, większość amatorów, a nawet projektantów optyki uważa ten obiektyw za apochromat, ponieważ ma trzy przejścia kolorów: niebieski, zielony i czerwony – co jest powszechną definicją apochromatu. Ale co z poziomami aberracji sferycznej przy każdej z tych długości fal? Jeśli obiektyw ma 2 fale przekorygowane przy 4861A i 1,5 fali niedokorygowane przy 6563A, czy jest to nadal apochromat? Nie. Nie jest lepszy od achromatu, ponieważ błąd czoła fali OPD jest gorszy niż achromata 4" f/15.

W rzeczywistości apochromatyzm zawsze był połączeniem obiektywu nadającego się do użytku wizualnego i fotograficznego w czasie, gdy ustalano definicję fotografii srebrnej.

To jest bardzo mylące

------------------

Według tej książki (przetłumaczonej w 1920 r.), wydanej w 1903 r. w Niemczech

Definicja apochromatyzmu zaczerpnięta z E.Abbe to układ a) wolny od widma wtórnego i b) aplanetyczny dla dwóch kolorów .

Aby spełnić a): wyraźnie na tych stronach książki z 1903 r., napisanej przez Mistrza Kolorów (Alberta Koeniga), stwierdza się, że zakres powinien wynosić od G' 434 nm do C ray 656,3 nm

Aby spełnić b): Wydaje się, że skorygowana para promieni aplanetycznych w obiektywie portretowym Petzval wynosi 472 nm i 540 nm. Takie strojenie (nie dla wszystkich tego obiektywu) definiuje wystarczająco ostrą korekcję w całym polu dla zakresu barw G'-C. Zobacz poziom izopletów aberracji SA i powiązany tekst z cytatem poniżej. Opiera się to na badaniu d'Alemberta-Gaussa dotyczącym zmienności SA.

Dlaczego ?

Apochromatyzm, technicznie rzecz biorąc, polega na udanym połączeniu możliwości tych dwóch krzywych korekcyjnych

Odpowiednie do zastosowań wizualnych od promieni niebieskich F 486,1 nm do promieni czerwonych C (lub gdzieś pomiędzy promieniami C 656,3 nm i promieniami B 686,7 nm)

i poprawne dla fotografii od promienia G' indygo 434 nm do promienia żółto-pomarańczowego D 589 nm

Który poziom ?

To jest kwestia poziomu korekcji : znaczenie „wolnego od widma wtórnego”.

=> Oznacza to, że jest niewidoczny podczas jego używania ...

W czasach, gdy stosowano fotografię srebrną, należy wziąć pod uwagę rozdzielczość ziarna emulsji fotograficznych

Było około 30um , czyli dziesięć (10) razy większa rozdzielczość pełnego oka.
Margines fotograficzny był więc… duży.

Thomas Back miał rację, zdefiniując na nowo absolutnie współczesne kryteria współczesnej fotografii, czyli nie w oparciu o wielkość fotozytu, ale o kryteria dyfrakcji.

Apochromatyzm jest rzeczywiście lepszą definicją niż achromatyzm ziemski , który opiera się na aberracji oka przy źrenicy wejściowej 2 mm. (Kryteria Conrady'ego)

Względy wizualne

Ch.Fabry i A.Arnulf opublikowali swoją pracę pod koniec 1937 r., po książce Conrady'ego o optyce (1929), stwierdzając, że oko jest optymalne, gdy funkcjonuje przy mniejszej źrenicy wejściowej (0,7 mm do 0,5 mm). Oko, w zależności od widza, jest na tym poziomie achromatyczne, więc potrzebny jest instrument, który go nie zakłóca, aby obserwacja była komfortowa.

Jeśli nie jest wystarczająco skorygowany, działa, ale najważniejszym kryterium jest tautochronizm (czyli maksymalna zmienność aberracji sferycznej), ale zmusza to oko do przystosowania się do czytania obrazu. Dzięki 1 zakresowi akomodacji dioptrii (łatwy dla zdrowego człowieka) możesz poradzić sobie z użyciem achromatycznego refraktora zgodnego z Conrady.

°: „La Vision dans les Instruments” Edition de la Revue d'Optique, Paryż. Tekst intensywnie omawiany w Bureau of American Standard przed II wojną światową pomiędzy wszystkimi głównymi ekspertami amerykańskiej armii i przemysłu

-------------------------------------------------- ------------------

O pierwszej trójce apochromatycznej: trójka Taylora w 1893 r

Optyczne wzory historyczne

Cytat

Okres twórczy

Zaczęło się w Anglii wraz ze stworzeniem w 1893 roku przez niejakiego Dennisa Taylora formuły trzech soczewek. Kiedy pracował w Cook and Sons, jego wynalazek nazwano „Trójką Cooka”.
Trójka Cooka
Ta trójka była połączeniem trzech obiektywów o ogniskowej 184,1 mm i przysłonie f/7,7. Został zaprojektowany dla teleskopu. Ale Taylor użył tego w aparacie.
Zdjęcie okazało się równie dobrej jakości, jak ówczesny referencyjny obiektyw Ross Portable Sequence, o tej samej ogniskowej, ale przysłonie f/32! (patrz diagramy poniżej)
Ta trójka była ewolucją prac Petzvala nad krzywizną pola (CCP). Praca ta ponownie dotyczyła optyki do zastosowań astronomicznych. Trójka umożliwiła redukcję komy*, zniekształceń i niektórych aberracji chromatycznych. Nie pozwalał jednak na przekroczenie f/3.5.
*koma to aberracja tworząca białawe aureole podobne do ogonów komet, stąd nazwa.

Trójka Taylora (kucharz)

Trójka Taylora była znana bardzo wcześnie i to właśnie ta trójka została przerobiona przez Zeissa jako obiektyw B (z pewnymi adaptacjami)

Zgadzam się, że średnica 24mm jest... mała w porównaniu do TOA 130 f/7.7

Standard Apochromat nigdy wcześniej nie był używany przez nikogo do celów wizualnych , z wyjątkiem luksusowego sprzętu. Zostały opracowane do użytku ze współczesnymi potrzebami fotograficznymi (CCD z mniejszym fotositem niż fotografia srebrna).

Wcześniej, pod koniec XIX wieku, Zeiss opracował obiektyw A (dublet Balkn2 + Kzfn2), który był półapo° i potrzebował bardzo długiego f/D, aby uzyskać przyzwoitą aberrację sferyczną. To jest to półapo, które zostało użyte fotograficznie po 1908 roku do zademonstrowania kształtu elipsoidy Księżyca spłaszczonej na słupie (zdjęcie: Louis Robach, mamy ten refraktor w klubie Annecy). Później, w latach trzydziestych XX wieku, Zeiss przeszedł na obiektyw AS (astro-spezial) i zastosował asferyzację.

° W tym czasie semi-apo lub halb-apo przyjmowano soczewki o widmie wtórnym na poziomie RC pomiędzy 1 a 2.

Poziom Conrady'ego daje RC około 2,35

http://rohr.aiax.de/@Trav_GW_07.jpg

Takahashi próbował w 1971 roku wprowadzić w życie kryteria astrospecjalistyczne , a nawet lepsze (specyficzne dla Zeissa 2 razy lepsze niż Conrady między FC), które pasowałyby lepiej niż kryteria Conrady'ego dotyczące wygodnego widoku, ale wkrótce ludzie poprosili o lepszą wersję TS 80 zajmować się fotografią, być może myśląc o czujniku CCD, który demokratyzuje się z technologii transmisji telewizyjnych. (Bell Labs przez Willarda S. Boyle'a i George'a E. Smitha wynaleźli CCD w 1969 r., pierwszy APN przez Stevena Sassona Eastmana Kodaka w 1975 r., pierwszą kamerę astrofoniczną bardzo późno w 1981 r .: All-Sky firmy Fairchild).

Bardziej prawdopodobne jest wykonanie zdjęć Wenus w wyższych widmach w pobliżu CaK 393 nm.

TS 65-1000 znacznie przewyższa achromat, a nawet nowoczesny apochromat w wymaganym zakresie widzenia z bardzo małym SA.

W następnym roku TS 80-1200 został zmodernizowany.

Następnie Goto Labs opracowało apochromaty G'C, zgodnie z taką tendencją, przeglądając bałagan związany ze standardowymi achromatami w stylu vintage.

O okularze Kellnera.

Został zaprojektowany najpierw do mikroskopii dla firmy o nazwie Leitz reference:

Carl_Kellner_(optyk)

Kleinstes Mikroskop

Edytowane 27 Kwietnia przez m_jq2ak

oicam · 27 Kwietnia

@m_jq2ak i nic nowego mi nie napisałeś. Tak jak pisałem wyżej, Askar 185 jest obarczony dużą aberracją sferyczną o różnym stopniu korekcji, a przez to objawia się jako sferochromatyzm i nie jest to aberracja chromatyczna.

m_jq2ak · 27 Kwietnia

dokładnie tak właśnie pisałeś...

oicam · 27 Kwietnia

Zasadniczo myślę, że należy rozgraniczyć pojęcie jakości teleskopów od metody korekcji aberracji chromatycznej.

To, że jakiś teleskop jest apochromatem nie znaczy, że jest wolny od innych aberracji.

O ciekawi mnie skąd Sacek wziął dane o drugim szkle w TOA130. On tam nie pisze, że to ten teleskop ale po parametrach od razu widać.

Drugie szkło to BSL7 w zasadzie takich samych właściwościach optycznych co BK7. Także moje wyliczenia dla TOA są poprawne.

Tak samo znalazłem w tabeli dane dla Wojtkowego @wfifiak Meade 127mm f/9, rodzaje szkieł są takie jakie podał mi Wojtek.

No fajna zabawa, ale to nic nie wnosi. Daje trochę wiedzy. Następny krok to zaprojektować własny obiektyw i go wykonać.

Ale kogo na to stać. Szkło drogie, czasu brakuje.

Edit: Chyba na tym skończę już tę dziecinadę. Te obliczenia chyba wywołują niepotrzebnie dodatkowe emocje.

Jak ktoś będzie chciał, żeby mu coś policzyć to wiecie gdzie mnie szukać.

Edytowane 27 Kwietnia przez oicam

m_jq2ak · 27 Kwietnia

To same liczby, dochodzi jeszcze jakość szkła, jaki jest jego poziom. Niewielu producentów to pokazuje.

Poza tym wykonanie tego obiektywu to następna para kaloszy. Niektórzy na CN robią symulacje produkcji obiektywu, bawiłeś się tym ?

Zapewne chińskie szkła to 60-40. Jakość wykonania szlifu też będzie miała znaczenie.

Gdzieś CN czytałem, że BK7 dobrej jakości też jest ograniczone i trudno dostać dobry materiał.

Poza tym warstwy i sposób kontroli jakości. Czytałem, że żeby poprawnie wykonać soczewkę dobrej jakości, przy złym położeniu warstwy trzeba ją przeszlifować od nowa. Takie operacje słabe szkło uniemożliwia...

Cytat

Względy wizualne

Ch.Fabry i A.Arnulf opublikowali swoją pracę pod koniec 1937 r., po książce Conrady'ego o optyce (1929), stwierdzając, że oko jest optymalne, gdy funkcjonuje przy mniejszej źrenicy wejściowej (0,7 mm do 0,5 mm). Oko, w zależności od widza, jest na tym poziomie achromatyczne, więc potrzebny jest instrument, który go nie zakłóca, aby obserwacja była komfortowa.

Jeśli nie jest wystarczająco skorygowany, działa, ale najważniejszym kryterium jest tautochronizm (czyli maksymalna zmienność aberracji sferycznej), ale zmusza to oko do przystosowania się do czytania obrazu. Dzięki 1 zakresowi akomodacji dioptrii (łatwy dla zdrowego człowieka) możesz poradzić sobie z użyciem achromatycznego refraktora zgodnego z Conrady.

Swoją drogą to ciekawe, bo wydawało by się, że brak koloru jest tutaj wyznacznikiem apo, a tutaj wychodzi, że korekta sferochromatyzmu.

Cytat

Trójka Cooka

Ta trójka była połączeniem trzech obiektywów o ogniskowej 184,1 mm i przysłonie f/7,7. Został zaprojektowany dla teleskopu. Ale Taylor użył tego w aparacie.

Zdjęcie okazało się równie dobrej jakości, jak ówczesny referencyjny obiektyw Ross Portable Sequence, o tej samej ogniskowej, ale przysłonie f/32! (patrz diagramy poniżej)

Cytat

Trójka Taylora była znana bardzo wcześnie i to właśnie ta trójka została przerobiona przez Zeissa jako obiektyw B (z pewnymi adaptacjami)

Zgadzam się, że średnica 24mm jest... mała w porównaniu do TOA 130 f/7.7

Jednak Takahashi zrobiło niesamowitą optykę.... Kawał dobrej roboty ! Dla 130 !

YOKER · 28 Kwietnia

13 godzin temu, Marcin_G napisał(a):

...ile w tym prawdy!

I czy te refraktory Carl Zeiss mają lepszą korekcję na skutek użytych gatunków szkła, czy też mają lepszą (nie wiem, czy mają?) bo operują przy światłosile f/12 - f/15 i aperturze około 80-100mm, gdzie chromatyka w naturalny sposób nie dochodzi do głosu z racji znikomej dyspersji w soczewkach o dużych promieniach krzywizn.

Gdy ś.p. Ernst Abbe liczył sobie ołówkiem na papierze pierwszy apochromat (miał tu 14 stopni swobody), to niestety pan Otto Schott - niech mu ziemia lekką będzie - nie był w stanie zaoferować szkła optycznego w swoich własnościach choćby zbliżonego, to tego, co aktualnie wytapia Hoya i Ohara (FCD-100, FPL-5X, że o fluorycie przez szacunek dla obu nieboszczyków nie wspomnę).

Więc nie demonizujmy starych, klasycznych refów, w zestawieniu ze współczesnymi apochromatami ze światłosiłą f/6 czy f/7.

Porównaj stary Zeissowski achro refractor 100mm z Askarem 100mm

APO np.w rozdzielczości gwiazd a zaczniesz doceniac ołówek i kartke papieru Abbe go czy Zeiss a .

O ile refractory te nie maja szans z porządną optyka APO np.Takahashi, AP o tyle Achro te miażdży takiego Askara na szkle nijakim o skopanej optyce...

Poczytaj co mowi Markus z APM o Askarze/szkło nie do przeszlifowania ...a więc zapewne plastyk fantastyk /i zadaj sobie pytanie dlaczego Zeissowskie achromaty w jego stajni są nadal tak ekstremalnie drogie?.

Pogadaj z nim to dowiesz sie czym jest Askara w realu...

Edytowane 28 Kwietnia przez YOKER

Marcin_G · 28 Kwietnia

Markus sprzedaje swoje APMy, więc nie ma pół powodu chwalić Askara.

A stare ZEISSy mają ceny pojechane w kosmos i nie są one uzasadnione jakością optyki, tylko ilością osiągalnych egzemplarzy i ich cajsowością.

Poza serią APQ oraz Meniscassem 180/1800, nie ma szczególnie o co bić piany. Owszem - półka premium, ale nie popadajmy w syndrom "szat cesarza" - jeśli jest stary i niemiecki, MUSI być dobry, jeśli jest chiński i nieprzyzwoicie tani - jest do bani.

Bardzo czekam na obrazy ze 185-tkina zlocie!

m_jq2ak · 28 Kwietnia

Moim zdaniem w porównaniu 100ED SW, a Zaiss 80/1200 brałbym zaissa (za bardzo nie kucał przy 160).

2

Edytowane 28 Kwietnia przez m_jq2ak

wfifiak · 28 Kwietnia

45 minut temu, m_jq2ak napisał(a):

Moim zdaniem w porównaniu 100ED SW, a Zaiss 80/1200 brałbym zaissa (za bardzo nie kucał przy 160).

2

To chyba nie patrzyłeś przez dobrego optycznie 100ED. Zapraszam na Kudłacze. Mój z złoty 100ED daje doskonale radę przy powiększeniach 240x. Jestem go pewien i chętnie skonfrontuję z tymi Twoimi cudownymi Takami :-).

Pozdrawiam.

oicam · 28 Kwietnia

I po co ta licytacja?

Izar i Porrima w tych dwóch długich cieniasach wyglądają rewelacyjnie😉

anatol · 28 Kwietnia

Maćku, w jakim pow. w cieńszym cieniasie udało Ci się rozdzielić Izara ?

oicam · 28 Kwietnia

20 minut temu, anatol napisał(a):

Maćku, w jakim pow. w cieńszym cieniasie udało Ci się rozdzielić Izara ?

75x - drugi składnik był ledwie widoczny w pierścieniu dyfrakcyjnym pierwszego. 100x - ciemniejszy składnik wyraźny niebieski siedzi jak szafir/szmaragd na wyraźnie złoto-czerwonym pierścieniu dyfrakcyjnym głównego składnika😊

anatol · 28 Kwietnia

Muszę sprawdzić jak poradzi sobie PZO67/800. W Oculusie (ScopeTech 80/1200) z trudem udało mi się rozdzielić Izara (pisałem o tym wcześniej) w pow. 80x ale oczy już niestety nie te co kiedyś.

oicam · 28 Kwietnia

Wzrok to kluczowy czynnik. Ja w starym SW102/1000 to Epsilony w Lutni już przy 50x w bardzo dobrych warunkach rozdzielałem.

anatol · 28 Kwietnia

Ja zauważyłem wyraźne pogorszenie wzorku (oprócz normalnego, związanego z wiekiem) idące w parze z nadużywaniem smartfona. Ale kiedy kilkanaście tygodni temu musiałem zmienić telefon to zamiast kupić sobie jakieś badziewie zniechęcające do użytkowania kupiłem Galaxy Ultra ... Uzależnienie, niestety. ☹️

No ale jak tu nie korzystać ze smartfona jak tyle się w necie dzieje, np. w wątku(-ach) o Askarach na Astropolis 😉

Edytowane 28 Kwietnia przez anatol

lkosz · 28 Kwietnia

wyłącz powiadomienia, ustaw sobie tryb czarno-biały w smartfonie, a najlepiej przeglądaj neta na e-papierze, i "uzależnienie" zniknie

wfifiak · 29 Kwietnia

10 godzin temu, oicam napisał(a):

I po co ta licytacja?

A bo mnie poniosło....... Bzdury pisze. Dałem się sprowokować :-(

m_jq2ak · 30 Kwietnia

Daj spokój od razu bzdury, po prostu Cię poniosło, nie bądź taki dla siebie krytyczny.... 🤫

Możemy się różnić co do tego jaki obraz uważamy za wybitny przy jakich powiększeniach i w jakim sprzęcie.

Jest taki wątek gdzie porównuję ED100 do FS102, poczytaj

W dniu 28.04.2024 o 22:45, wfifiak napisał(a):

To chyba nie patrzyłeś przez dobrego optycznie 100ED. Zapraszam na Kudłacze. Mój z złoty 100ED daje doskonale radę przy powiększeniach 240x. Jestem go pewien i chętnie skonfrontuję z tymi Twoimi cudownymi Takami :-).

Pozdrawiam.

Daje radę, a spadek jakości, to dwie różne rzeczy, rozumiesz ?

I tym się różnimy dla mnie jakość obrazu w Edkach spada od 160x, a dla Ciebie doskonale daje radę przy 240x

Krzychu Cię poratuje na Kudłaczach, wszak ma kupę sprzętu wszelakiej maści z pewnością coś zacnego znajdziecie.

Udowodnicie co trzeba...

Edytowane 30 Kwietnia przez m_jq2ak