Behlur_Olderys

Wstawiłem logi z DSS do excela tak, jak doradzili @mirek01 i @_vk_ : dzięki, zaiste genialna rada! Najbardziej naiwny wykres - cały filmik, globalne błędy przesunięcia w obu osiach - wygląda tak: Przypominam: sesja NIE była guidowana, jedyne co się działo, to był włączony tracking osi RA, kamera była nieco przekrzywiona więc RA i DEC były pod niewielkim kątem do x i y na klatkach. No i oczywiście montaż nie był idealnie ustawiony na biegun - po prostu go położyłem na balkonie mniej więcej sugerując się, że budynek budowano w osi północ-południe 12s nieporuszonych gwiazdek to i tak całkiem nieźle na ogniskową 135mm (Samyang). Na wykresie widać, że oba kierunki x i y uciekają w liniowy sposób na skutek błędu ustawienia na biegun. Duże skoki to "ręczne" korekty kadru. Ale to mało interesujące. Co działo by się, gdyby biegun był dobrze ustawiony? Wydaje się, że należałoby odjąć pewien stały trend od obu wykresów. Zróbmy tak - ale tylko na w miarę linearnym kawałku, pierwszych 2500s, żeby nie martwić się tymi ręcznymi korektami: tak wygląda regresja - dla pokazania jaki kawałek poprzedniego wykresu rozważamy. Ale najciekawsze: błąd względem regresji. Po prostu odejmijmy te linie regresji aby uzyskać błąd prowadzenia względem ideału: I tutaj wreszcie jest ciekawie! Wykres osi y to wykres prawie że RA ponieważ kamerka jest ustawiona niemal równolegle do osi montażu. Pięknie widać ok. 650s okres PE ślimaka o 130 zębach osi RA. Amplituda ok 40" peak-to-peak. Niestety, jest dosyć strome miejscami Błąd w drugiej osi wydaje się nieznaczny i ma charakter bardzo łagodny, wydaje się że guider poradziłby sobie spokojnie uzyskując jakieś maksymalnie 10" błędu, albo i mniej, w końcu tutaj widzimy punkty co 12sekund, nie wiadomo, jak to się zachowuje w wyższej rozdzielczości czasowej. Ale do niezbyt długich klatek wydaje się, że guiding w ogóle nie byłby potrzebny, w końcu mówimy o skali ok. 6"/px. Tak czy inaczej, wniosek jest prosty: guiding w osi RA by się przydał Bez niego max co można uzyskać to nieporuszone klatki, ja wiem? 30s? 60s? Ale warto jeszcze sprawdzić jedną rzecz: czy cokolwiek z tego jest spowodowane błędem samego silnika i jego przekładni? Czy enkoder na osi ślimaka wygładziłby trochę ten wykres? Przy najbliższej okazji spróbuję to sprawdzić, bo i takie cuda mam w zanadrzu Pozdrawiam!

Tak przy okazji - zapuszczam filmik ukazujący ogólnie zapis z tamtej sesji: _all_Movie.avi

To jest jedna sesja po prostu mam kawałek nieba z delikatnie ruszającymi się gwiazdkami. Ktoś musi znaleźć gwiazdki, wyliczyć środki ciężkości, uśrednić i wyrysować w funkcji czasu. Może jest jakiś program, który to już robi? Czy jednak muszę sam?

To chyba nie robi się w ML tylko normalnie w ustawieniach LCD?

Cześć, Mam zrobioną sekwencję kilkuset krótkich ekspozycji po kilka sekund, wykonanych gdzieś tam przy okazji testów. Czy i jak mogę odpalić na niej jakiś program, żeby wyrysował mi wykres "guidingu", a raczej błędu prowadzenia w obu osiach zależnego od czasu? Nie ukrywam, że mogę sam napisać taki program ale szkoda mi czasu, jeśli jest już gotowe rozwiązanie... Nie używam na razie guidingu więc zupełnie się nie znam na możliwościach i w ogóle na oprogramowaniu do guidowania.

Nie każdy pracodawca jest skłonny dawać tak hojnie nadgodziny Wiem, o co chodzi, koncept jest słuszny, ale w praktyce trudny do zrealizowania, chyba że ktoś np. skręca długopisy i im więcej skręci, tym więcej zarobi

Ojej, może rzeczywiście nie jestem dość kompetentny, żeby dokonać takiego porównania Ale w takim razie proszę porównaj, bo nie wierzę, żeby nie można było tego porównać? Można porównać jakość wykonania - mechanicznie, od strony materiałów - synty i ręcznie szlifowanego lustra. Można też porównać ich cenę. Można wreszcie porównać ich jakość optyczną itp. Jak mówiłem, nie wiem jak wypada to porównanie, ale jest czymś, co można realnie zrobić

Cóż, 6 lat dla programisty to w sam raz, żeby podwoić, a nawet potroić zarobki, zakładając że mówimy o pierwszych 6 latach po rozpoczęciu pierwszej pracy. Taka branża. Myślę że lekarz, prawnik, lub jakiś w miarę zaradny przedsiębiorca (nie właściciel osiedlowego spożywczaka) też są w stanie spokojnie podwoić zarobki przez 6 lat. No przecież ktoś te mieszkania za 10k+ zł/m2 kupuje... Wiadomo, jest to w wielkim kontraście np. do nauczycieli, urzędników, albo po prostu dla ludzi, którzy już robią 20lat to samo i trudno, żeby dostali bez zmiany kompetencji jakieś niewiarygodne podwyżki. Też nie chcę usprawiedliwiać rosnących cen sprzętu, ale - ostatecznie - skąd się one biorą? Jak zaczynałem przygodę z forum to obiektyw APO wydawał się luksusem, czymś o czym warto marzyć. Teraz każdy ma aposa Właściwie nikt nie myśli o sensownym astro czym innym! Kto jeszcze robi astrokoziołki? Kto chce się bawić w polerowanie własnoręczne lustra?

Pytanie polityczne Co do tematu powiem przewrotnie: Dopóki moje zarobki rosną szybciej niż astrosprzętowa inflacja, to nie mam zamiaru narzekać:) A czy ceny u rodzimych producentów też rosną? Rozumiem, że zrobienie pierwszego Newtona parabolicznego od zera kosztuje amatora pewnie dużo więcej, niż w sklepie, ale zrobienie 100 takich Newtonów? Skoro ceny w sklepach są tak absurdalne, to czemu nikt nie weźmie sprawy w swoje ręce? Choćby tylko w asortymencie miały być dobsony 8"

Ja bym w takim razie zawodowcom doradził przymknięcie o jeszcze 1 działkę i pozbierać materiał od nowa Ad rem: Masz całkowitą rację. Lecące w narożnikach gwiazdki to czysto techniczny problem do którego każdy może się doczepić, bo nie trzeba żadnego doświadczenia ani ekspertyzy, żeby taki problem dostrzec i wytknąć. To tak jak dostać powieść do recenzji i pierwsze co przyczepić się do stawianych w niej przecinków

Jest model, który przewiduje wszechświat rozszerzający się ze stałą prędkością oraz taki, w ktorym ekspansja przyspiesza lub spowalnia. Każdy przewiduje inne wyniki obserwacji. Naukowcy czynią określone obserwacje, np. supernowych, i sprawdzają, do którego modelu te obserwacje najlepiej pasują. I to w zasadzie wszystko. Najwyraźniej obserwacje najlepiej pasują do modelu w którym ekspansja przyspiesza. Pytanie: czy model jest dobry? Albo czy z obserwacjami wszystko ok? Ale kwestionowanie, że w obrębie użytego modelu obserwacje są źle dopasowane do przewidywanego scenariusza - to moim zdaniem kwestionowanie zasad statystki bardziej niż fizyki

Wydaje mi się, że gdy wpadasz do czarnej dziury (w sensie za horyzont zdarzeń) to dookoła widzisz nie tyle horyzont (który zawęża się do punktu) ale wydaje Ci się, że otoczony jesteś osobliwością centralną - czymkolwiek ona jest. W takim wypadku CMB jest nie tyle widokiem horyzontu zdarzeń co poświatą promieniującą od osobliwości - no i rzeczywiście tak jest, bo w przypadku BigBang to właśnie jest osobliwość Przy czym biorąc pod uwagę, że czasowe trajektorie zabierają nas z dala od CMB a nie bliżej (w sensie: oddalamy się od CMB wraz z upływem czasu) to bardziej chyba pasowałaby tutaj jakaś "biała" dziura...

Gdyby wszyscy słuchali zawsze kolegów, to pewnie nawet gliniane naczynia robilibyśmy dalej w rękach zamiast na kole garncarskim Trzeba próbować! Przypominam, że wątek ma tytuł: "Czy próbował ktoś użyć" a nie: "Spróbujcie mnie powstrzymać przed użyciem Barlowa" Jestem pewien, że nic się nie stanie @kubamanowi jeśli weźmie tego Barlowa i zobaczy, co wyjdzie, nie trzeba go jeszcze przed tym przestrzegać, bo życie to nie gra w "a nie mówiłem" na punkty Tutaj polecam sprawdzić skalę 0.41" bez barlowa z 10" teleskopem co można z DS wyciągnąć Ale na krótkich czasach i specyficzną techniką. Z kolei tutaj, i pewnie w paru innych HAMAL-owych wątkach jest kilka zdjęć z zestawu duża ogniskowa + barlow:

@ZbyTjuż mówił o sensowności robienia zlotu w czerwcu. Jeśli przełożyć, to albo na jesień, albo przynajmniej sierpień, albo za rok. W czerwcu to nie będzie astro zlot, tylko zwykły zlot

@kubaman prosta sprawa. Nakręć avik, jakieś 20FPS chociaż, kilka minut, do czegoś jasnego, w rodzaju Trapeza. Potem zrób kilka 30s klatek tego samego rejonu. Nawet bez żadnych Barlow ów. Jest duża szansa, że po prostej obróbce avik będzie pokazywał limit możliwości Twojego sprzętu, a stacji 30s ekspozycji pokaże realny, optymistyczny wynik zwykłych, długich ekspozycji. Wtedy mając takie dane warto się zastanowić: Czy rzeczywiście to czego potrzebujesz to więcej ogniskowej? Albo jeszcze lepiej: wsadź do swojego RC filtr podczerwieni (IR pass, choćby ZWO 850nm za grosze) wywal jakiekolwiek szkło po drodze, i sprawdź, czy do wysokiej rozdzielczości nie prowadzi przypadkiem jeszcze inna droga

PIPP: W pierwszej zakładce, jakie się otwiera (Source Files -> Image files) powinna być lista plików, gdzie musisz przeciągnąć swój avi potem wybierasz zakładkę Output Options i wybierasz output avi (pewnie domyślny). Następnie Do Processing i tam chyba jest "Start processing" Spróbuj tego! A co do Firecapture - to nie wiem, ale słyszałem, że SharpCap otwiera te kamery Omegona Może FireCapture też otworzy, tylko jako ZWO?

Ja mam EQ3-2, i przepalają mi się klatki po minucie, zresztą to jest centrum Krakowa, Bortle up to 11... Natomiast gdy zakładam filtr w stylu 850nm to jeszcze nie udało mi się przepalić klatki. Wyobrażam sobie, że narrowbandy i tym podobne rzeczy bądą jak najbardziej korzystały z dłuższych czasów. Inna sprawa, że CMOSem można wejść powoli w obszar poważnego Dark Currentu... Natomiast biorąc pod uwagę, że dysponuję na razie zaledwie 300mm ogniskowej (maksymalnie) to wydaje mi się, że moim problemem jest bardziej ustawienie na biegun niż realne błędy prowadzenia. Jakbym miał robić do 300mm zdjęcia to prawdopodobnie odpowiednio dobry egzemplarz EQ3-2 powinien być ok. Natomiast co do guidingu... Właśnie jestem w trakcie eksperymentu, którego celem jest wyposażenie EQ3-2 w guiding za cenę nie przekraczającą różnicy między wartością EQ3-2 i HEQ5. Prawdopodobnie jednak wartość (+czas) przekroczy tę kwotę, więc dla wygody chyba doradzałbym HEQ5 jako rozwiązanie kompleksowe i natychmiastowe. Inna sprawa: co innego wydawać kilkaset złotych co miesiąc i dłubać, grzebać i się bawić ogólnie w małego elektronika, a co innego wyłożyć na raz 4k zł i mieć wszystko cacy Trzeba rozważyć co jest środkiem, a co celem

Jakiś czas temu nadszedł wreszcie pocztą mój kolejny, podczerwony, papierowy nabytek. Jako że przesyłka spóźniła się o około miesiąc, pewien szczodry portal sprzedający o wiele więcej, niż książki zwrócił mi pieniądze. De facto książkę otrzymałem więc gratis. Tym razem upewniłem się co do roku wydania i mniej-więcej sensowności treści. To książka z 1999 roku, prawie przezwoitej daty. Z tego co zauważyłem, trudno o pozycje z nazwą "infrared astronomy" w tytule wydane dużo później nie dlatego, że astronomia w podczerwieni stała się mniej interesująca, ale chyba dlatego, że powoli zostaje utożsamiana z astronomią w ogóle Przynajmniej tak mi się wydaje. W latach 90tych był na to słowo hype, a teraz to już spowszedniało, podczerwień stała się mainstreamem. Tak czy inaczej, z tą książką wiązałem już naprawdę spore nadzieje i chyba się nie zawiodłem. Żeby choć trochę przybliżyć treść chciałbym przetłumaczyć kilka rozdzialików, albo chociaż wyłuskać najciekawsze fragmenty i przedstawiać je na forum sukcesywnie, w przeciągu najbliższych tygodni (realistycznie patrząc). Na razie - na zajawkę - wrzucam okładkę i kilka informacji wstępnych: Handbook of Infrared Astronomy I. S. Glass 1999 z pierwszych słów zaraz za okładką - chyba od wydawcy: Astronomia w podczerwieni stanowi dynamiczny obszar współczesnej nauki. W ostatnich latach została zrewolucjonizowana przez nadejście dużych, czułych sensorów podczerwieni oraz sukces kilku misji satelitów badających podczerwień. Ten podręcznik (dosłownie - Handbook! - przyp. tłum.) dostarcza zwięzłego i przejrzystego odniesienia do wszystkich aspektów astronomii w podczerwieni. Nacisk w książce położono na fundamentalne koncepcje, rozważania praktyczne i użyteczne dane. Zaczyna się od przeglądu podstawowych mechanizmów emisji w podczerwieni, ukazane zostaje jak atmosfera Ziemi wpływa na obserwacje naziemne i ogranicza je. Ukazane są ważne szczegóły dotyczące precyzyjnej fotometrii. Wyjaśnione są podstawy spektroskopii, zarówno gwiazdowej jak i innych obiektów, zilustrowane użytecznymi przykładami. Ważny rozdział poświęcono pyłowi (międzygwiezdnemu, mogę zgadywać - przyp. tłum.) który pełni bardzo istotną rolę. W końcu omówiony zostaje temat technikaliów obrazowania i pomiarów w podczerwieni, co powinno pomóc czytelnikom zrozumieć możliwości i ograniczenia obserwacji w podczerwieni. Niniejszy tom jest zarówno zasadniczym wprowadzeniem dla studentów przeprowadzającym obserwacje w podczerwieni lub analizującym dane z tychże po raz pierwszy, jak i stanowi wygodne odniesienie dla bardziej doświadczonych badaczy. Ian Glass ukończył Trinity College w Dublinie, a doktorat obronił na MIT. Pracował następnie jako post-doc w MIT i Caltech, spędził 5 lat w Royal Greenwich Observatory. Jest autorem ponad 170 artykułów i materiałów konferencyjnych, i obecnie pracuje jako Szef Instrumentacji (Oprzyrządowania?) w Południowo-Afrykańskim Obserwatorium Astronomicznym. Fascynat historii astronomii, niedawno napisał też książkę "Wiktoriańscy konstruktorzy teleskopów: Życie i listy Thomasa i Howarda Grubbów" (1997) (nieco informacji na stronie autora: https://www.saao.ac.za/~isg/grubb.html) Spis treści: Wprowadzenie 1. Mechanizmy emisji w podczerwieni 1.1 Niektóre definicje fotometryczne 1.2 Ciała doskonale czarne 1.3 Widma atomowe 1.4 Molekuły 1.5 Promieniowanie synchrotronowe 1.6 Dalsza literatura 2. Niebo w podczerwieni 2.1 Wprowadzenie 2.2 Transmisja atmosferyczna 2.3 Ziemskie promieniowanie tła 2.4 Pozaziemskie źródła tła 2.5 Placówki na Biegunie Południowym 2.6 Niebo odkryte w przeglądach w podczerwieni 2.7 Obserwacje za pomocą balonów i samolotów 2.8 Obserwacje za pomocą satelitów 2.9 Bazy danych obserwacji w podczerwieni 2.10 Dalsza literatura 3. Fotometria 3.1 Fotometria w podczerwieni 3.2 Pasma fotometryczne 3.3 Obserwacje gwiazd standardowych 3.4 Kolory gwiazd normalnych 3.5 Kalibracja absolutna 3.6 Fotometria w IRAS 3.7 Bolometryczne wielkości gwiazdowe 3.8 Efektywne temperatury gwiazd 3.9 Fotometria JHKL galaktyk 3.10 Sugestie dalszej literatury 4. Spektroskopia 4.1 Wprowadzenie 4.2 Widma gwiazdowe 4.3 Nieprzezroczystość w podczerwieni 4.4 Modele atmosfery 4.5 Atlasy widm w podczerwieni 4.6 Ośrodek międzygwiezdny 4.7 Obszary fotodysocjacji 4.8 Obszary HII 4.9 Fale uderzeniowe 4.10 Charakterystyki ciała stałego 4.11 Dalsza literatura 5. Pył 5.1 Wprowadzenie 5.2 Absorpcja i rozpraszanie przez pyłowi 5.3 Praktyczne aspekty absorpcji międzygwiezdnej 5.4 Wyprowadzenie prawa ekstynkcji w podczerwieni 5.5 Polaryzacja przez pyłowi 5.6 Modele ziaren pyłu 5.7 Równowaga termiczna ziaren pyłu 5.8 Cykl życia ośrodka międzygwiezdnego 5.9 Formowanie się gwiazd 5.10 Pył i rejony HII 5.11 Emisja z pyłów w Drodze Mlecznej 5.12 Emisje z pyłów w innych galaktykach 5.13 Dalsza literatura 6. Technologia obserwacji w podczerwieni 6.1 Wprowadzenie 6.2 Teleskopy kosmiczne działające w podczerwieni 6.3 Elementy konstrukcji 6.4 Detektory jednoelementowe 6.5 Matryce detektorów 6.6 Wydajność systemu 6.7 Seeing w podczerwieni 6.8 Kilka reprezentatywnych przykładów instrumentacji 6.9 Obserwacje i analiza danych 6.10 Dalsza literatura Bibliografia Indeks Uff! Sam spis treści to sporo wiadomości! Niektóre rozdziały są bardzo szczegółowe. Do każdego będę chciał choć przybliżyć, o czym traktuje, ale nie ukrywam, że najważniejsze dla mnie to "Niebo w podczerwieni" oraz "Technologia obserwacji" i w nich postaram się rozpisać jak najwięcej. Zreszą są one z punktu widzenia amatora najbardziej interesujące. Mam teraz taki okres przejściowy między jedną robotą a drugą więc może znajdę trochę czasu żeby zamieszczać dalsze materiały w tym temacie. Tymczasem pozdrawiam!

Ech, poskładałem wszystko do kupy, zabrałem Żonie lapka, przeszedłem przez mękę szukania "co Windows jeszcze chce, żeby połączyć dwa laptopy w jednej sieci"... I teraz siedzę sobie na kanapie, montaż ściąga jakiś testowy obiekt, a jak mi się znudzi, to z kanapy przesunę go co nieco w lewo, czy też w prawo Cóż za luksus! Jeszcze tylko zostało mi dorobić dobre GoTo i dithering, a będzie miodzio... A to wszystko na ciężko zmodyfikowanym EQ3-2, z wymienionym sterownikiem i silnikami plus focuser samoróbka, sterownik ASCOM własnoręczny... Trud popłaca Będę musiał to opisać dla potomnych, albo raczej dla siebie, żeby wracać w chwilach zwątpienia - że w końcu się coś udaje zrobić działające PS żeby nie było sam miód i malina - Remote Desktop jest żałośnie wolny. Może to moje WiFi, nie wiem...

piękne. Ostatnio na forum pojawiają się naprawdę niesamowite rzeczy!

na początek: 400-700nm

Proponuję dodać jeszcze skuteczność w danym zakresie licząc stosunek pól pod wykresem: z filtrem i bez.

Jakiś maffei? kwadratowe gwiazdy już wcześniej zauważyłem ale myślę sobie - taki obiektyw? mam wrażenie że poprzednie zdjęcie było ostrzejsze...? A może to kwestia tego ile wyciągasz histogramem...? Pozdrawiam! Mam nadzieję że za jakiś czas też będę szczęśliwym użytkownikiem 462-ki:)

Z jednej strony to prawda, a z drugiej: CMOS z pikselem 9um, a właściwie 18(binx2)? Czegoś takiego jeszcze nie widziałem. Jeśli ktoś uważa, że rozmiar piksela nie ma znaczenia to przewrotnie zapytam: to po co robi się binx2 na ciemne obiekty? I tutaj chyba tkwi problem. STL 11000 nie jest nawet drogi. Jest po prostu niedostępny. Nieosiągalny. Nieuchwytny Pozdrawiam, piękna praca