MateuszW

Widzę, że Cię zaciekawiło Dla mnie to za duża koncentracja angielskiego, więc byłbym wdzięczny za streszczenie jak przeczytasz Po przeczytaniu abstracta wiem tyle, że to pierwsze użycie nawigacji opartej na obrazie Faktycznie może odniosłem mylne wrażenie, uznając że to wielkie odległości i prędkości. Na filmiku wydaje się, że zasuwa Też myślałem podobnie, jak Ekolog, po co tyle ruchów, jak można coś pofocić/pomierzyć z jednego miejsca przez dłuższy czas (nieruchomo), potem polecieć gdzie indziej itp, a nie latać "jak porąbany" tam i z powrotem setki razy. No ale kometa to nie taki Pluton na przykład, który nie zmienia się w istotnie w czasie pomiarów. Kometa przeciwnie, ciągle jest inna, więc trzeba ją obmierzyć z każdej strony co chwila. Choć nieco mylące wydają się te kwadraciki na filme, które mówią co się dzieje, bo sprawia to wrażenie, jakby sonda przez 95% czasu bezsensownie latała, żeby przez chwilę zrobić jakiś jeden pomiar.

Mi Enif zawsze kojarzył się z czymś przyjemnym Nie wiem z czym, tak po prostu. Też tak macie, że pewne słowa kojarzą wam się z czymś bliżej nieokreślonym? Warto dodać, że Enif znajduje się prawie idealnie po drugiej stronie linii Altair-Deneb, niż Wega i tworzy z tymi dwoma odbicie lustrzane trójkąta letniego To taki alternatywny sposób na jego znalezienie, jakby Pegaz zawiódł.

Wczorajsze Słoneczko. Oj działo się na krawędzi tarczy Coronado 60 mm + PGR Chameleon3 + NEQ6 Animacja 44 klatki, każda po 200 z 2000 klatek. Całość trwa jakieś 30 min. Działa po kliknięciu.

Ale to nie jest tak z tym momentem! Jeśli przełączyłbyś teraz układ z 1/4 na 1/32 kroku, to montaż nie straciłby mocy (momentu)! Poruszałby się tak samo mocno. Z tym momentem chodzi o to, że pozycje "bardziej pośrednie" są trzymane z mniejszym momentem, niż te "mniej pośrednie". Czyli cały krok jest trzymany mocno, półkrok już słabiej itp. W efekcie spada szansa na to, że drobny mikrokrok jest trzymany jak trzeba, a silnik stoi w bardziej stabilnej pozycji. Jednak wpływa to na precyzję, a nie moment ogólnie rzecz biorąc. Zastosowanie drobniejszych mikrokroków jest korzystniejsze z uwagi na lepszą płynność działania i redukcję wibracji. Obraz w teleskopie będzie się przesuwał płynnie, co nie oznacza, że precyzyjnie. Ale lepsze to, niż skakanie.

Mój kolega raz się bawił w takie foto z dobsona goto 14" SW. Jeśli dobrze pamiętam, to rozsądne zdjęcia wychodziły do 10s, czasem do 15. Największym problemem była rotacja pola, samo prowadzenie powodowało mniejsze błędy (zazwyczaj). Myślę, że pewnym utrudnieniem mogłaby być precyzja goto, wydaje mi się że jest nieco gorsza, niż w EQ. Ale jeśli czasy 10s Cię zadowolą, to powinno to mieć sens.

To latanie po kwadracie wygląda tak optymalnie, kto to planował? Ileż ona musiała zużyć paliwa. A ja sobie myślałem, że ona lata po eleganckich orbitach eliptycznych i tylko drobne korekty robi. Jeśli w tej trasie jest jakiś sens i nie dało się jej ułożyć prościej, to nie uwierzę. Swoją drogą, wie ktoś jak nawiguje taka sonda? Orientacja w przestrzeni to może być astrometria (PinPoint ), ale co z pozycją XYZ? Względem czego to określa?

Co się tu w ogóle dzieje?

I to rozsądny wybór. Obiektywem się wszystkiego nauczysz, tuba do wizuala da rozsądny wynik, a z czasem jak opanujesz technikę, to zaprzęgniesz ją do foto.

Bias jest aplikowany w ten sam sposób, co dark, wiec tak samo wprowadza szum. Flat przez którego się "dzieli" również musi wprowadzić swój szum, choć trudno mi powiedzieć, jak silny (w porównaniu do darka).

Warto dodać, że pojawia się problem luzów, czyli trudno określić, w jakiej znajdujemy się pozycji po zmianie kierunku obrotów. No i pojawiają się znane nam z astrofoto błędy okresowe Czyli wychodzą na jaw niedokładności przekładni. Tak więc przekładnia nie zapewni "nieskończonej" dokładności. Oczywiście przekładnia przekładni nie równa i płacąc odpowiednio można dostać coś prawie idealnego. Jednak to nie te kwoty.

Uuu, w tle jest GALARETA! Lepsze trochę naturalnego szumu, niż GALARETA. Popracuj

Mam nadzieję, że wiesz, że wszystkie wrzucane tu mgławice emisyjne są praktycznie jednolicie czerwone, a te kolorki to kwestia zastosowania palety HST? One nie mają takich kolorów w rzeczywistości.

Wiesz, co jest niemożliwe? Otworzyć w tyłku parasol sorry, sorry

Pewnie na niekorzyść aparatu działa matówka, która trochę degraduje obraz w wizjerze. No i lustro odbija nie całe światło (reszta idzie na czujniki). Tak, dobrym pomysłem jest dopasowany setup astrofoto + np prosty i w miarę duży dobson. Problem tylko w targaniu tego i cenie całości. No i przez pierwszy rok (tak, rok!) będziesz całymi nocami siedział nad sprzętem foto, szukając czemu to dzisiaj nie działa to i tamto, a to trzecie się zawiesiło Czyli na początku nie będziesz miał czasu na wizual "równoczesny". W moim wypadku, gdy rozkładanie sprzętu zajmuje niecałą godzinę i "raczej" wszystko potem działa, to mógłbym pozwolić sobie na kilka godzin obserwacji drugim teleskopem. I tak właśnie robię, jak jestem na jakimś wyjeździe, gdzie inni koledzy mają dobsona. Ja dobsona nie mam, bo na razie całą kasę pakuję w astrofoto. Czyli podsumowując, raczej na początek nie da się robić dwóch rzeczy na raz, choć można oczywiście brać w jedną noc setup astrofoto, w inną, jako odreagowanie setup wizualny. O ile Cię na to stać

"Zwykle" oznacza, że na przestrzeni lat znacząco zmieniała swoją jasność i w czasach historycznych nie była najjaśniejsza?

Jakby co, można składać zamówienia, ale właśnie kończą mi się płytki i trzeba będzie poczekać ok 4 tygodnie na nowe egzemplarze.

Filtr Baadera, o którym mówisz to nie przezroczyste szkło, które puszcza całą podczerwień, co faktycznie w refraktorach/obiektywach może psuć gwiazdy, tylko jest to filtr typu UV/IR-Cut. Przepuszcza prawie 100% światła czerwonego i na granicy czerwieni z podczerwienią następuje nagłe wycięcie transmisji. Dokładnie tak, jak w filtrach luminancji. Oryginalny filtr canona ma łagodny spadek, który zaczyna się już w czerwonym i dlatego słabo przepuszcza linię Ha (która jest w czerwonej, nie podczerwonej części widma. Sam zobacz: No i oczywiście to nie jest taka prościutka wymiana filtra, jak w okularze. Modyfikacja aparatu to nie trywialna sprawa. Są osoby, które się tym zajmują. Samemu też się to da zrobić mając pewnie "ogarnięcie techniczne" i posiłkując się tutorialami w necie. Filtr Ha 35 nm będzie lepszy do Canona, niż 7 nm. To dlatego, że jest on raczej kiepskim detektorem do astrofoto i na filtrze 7 nm obraz byłby już bardzo ciemny, wymagałby bardzo długich ekspozycji. Ale focąc z dobrej miejscówki niekoniecznie warto się pchać w ten filtr. Dużo łatwiej i szybciej zorbisz zdjeicie bez niego, choć mgławica nie będzie tak kontrastowa. Ale pamiętaj, że Ha to tylko do mgławic i to nie wszystkich. Filtr Ha to dla Canoniarzy najczęściej jedyny sposób uzyskania rozsądnego efektu w mieście.

Mieszasz dwie sprawy. Odleglejsze galaktyki uciekają szybciej, niż te bliskie zgodnie z prawem Hubblea. A wynika to z tego, że między nami, a odleglejszą galaktyką jest więcej, równomiernie rozszerzającej się przestrzeni (analogia z balonikiem). Druga sprawa to przyspieszanie lub zwalnianie ekspansji w czasie. Czyli to, czy za 10 mld lat galaktyka w odległości np 1 mld lat świetlnych będzie się oddalać szybciej, wolniej czy tak samo, jak inna galaktyka, która obecnie też jest w odległości 1 mld lat świetlnych. O tym decyduje krzywizna Wszechświata, stała kosmologiczna. Obecnie nie ustalono jeszcze jednoznacznie, jaka ta krzywizna jest. Wiadomo tyle, że jest z dobrym przybliżeniem płaska (brak zmian prędkości ekspansji), ale nie wiadomo, czy jednak nie ma małej "przewagi" w którąś stronę (zwalnianie, przyspieszanie). "Problem", o którym piszesz jest banalnie prosty i oczywisty dla przytoczonych osób i innych naukowców Niemożliwe jest, aby czegoś tak oczywistego nie wzięli po uwagę. Ja jednak nie umiem tego wytłumaczyć bo sam ciągle się w tym gubię...

+ = https://youtu.be/dSy2DcATYUo?t=7s

Dostałem pojedynczą klatkę i moim zdaniem tam widać to samo - wina obiektywu, ni stackowania. Zrobiłem gifa, jak zawsze skaszanił jakość, ale chyba widać:

Odnośnie ditheringu i strat czasu, to jeśliby odpowiednio przystosować soft, to problem mógłby zniknąć. No bo zbierając np 500 klatek i tak mamy tylko kilkadziesiąt różnych pozycji guidera, w których się ustawia. Tzn mając max przesunięcie np o 2 pix, dostajemy 4x4=16 dostępnych pikseli, zakładając że rozróżnialne jest przesunięcie o 1/2pix, to mamy 64 pozycje. I chodzi mi o to, że można by robić po 10 zdjęć bez przesunięcia i co te serie dopiero robić przesunięcie ditheringiem. No bo czy jest różnica, że w pozycji X,Y będzie sfocone zdjęcie nr 1,2,3,4,5, czy 1,30,76,150,211? Przy 30-60 klatkach pewnie każda z nich jest w innej pozycji, ale przy ilościach setek lub tysięcy klatek sytuacja się zmienia.

Możesz rozwinąć kwestię tego dryfu? Ja zawsze myślałem, że to kwestia ugięć między zewnętrznym guiderem, a główną tubą. A to jednak nie to? No bo mówimy o takim bardzo wolnym i jednostajnym dryfie?

Zastanawiam się, zastanawiam. To takie moje małe marzenie, jakby się z tego utrzymać Ale jestem słaby w te klocki.