Księżyc w rozmiarze XL

[lulu]

Zbliżony kadr tylko 2 miesiące później, w nieco innym oświetleniu. Meade LX 200 ACF 8'' + ZWO ASI 178 MC.

 

W sąsiednim wątku umieściłem kilka zdjęć wykonanych w ostatnich dniach za pomocą Celestrona C9,25'' - jeżeli kogoś interesuje porównanie efektów uzyskanych tą samą kamerą to zapraszam:

 

[lulu]

Jeszcze jeden kadr z tej sesji...

[lulu]

I jeszcze jeden i jeszcze raz:

[lulu]

I jeszcze jeden kadr z 13 marca:

 

[oicam]

@lulu Twoje zdjęcia są tak ostre, że prawie tną mi rogówkę. Są świetne!

I ten piękny Platon z wewnętrzną zawartością. Uwielbiam ten krater.

Edytowane 19 Marca 2022 przez oicam

[lulu]

Dzięki, C9,25 którego właśnie testowałem równolegle z tymi zdjęciami wykonanymi 8'' Meade był momentami ostrzejszy, ale jednak nie miał tego "czegoś". A tutaj to jest - wyobraźnia się uruchamia. Chciałoby się przejechać paluchem po szczytach Apeninów i sprawdzić czy są ostre :-)

[grztus]

@lulu - bardzo przyjemnie się ogląda te Twoje zdjęcia. Jeśli znajdziesz czas, opisz proszę trochę swój sposób obróbki - myślę, że sporo osób będzie zainteresowanych. (chyba, że już to zrobiłeś, to dziękuję, poszukam tematu) 

[lulu]

Cześć, dziękuję. Ostatnio umieściłem taki krótki zestaw porad na FA, więc mogę chyba go tutaj zacytować aby nie odsyłać na zewnątrz - może komuś się przyda:

 

(...)  to kilka prostych zabiegów. Doprowadzenie poziomów na histogramie do mniej więcej akceptowalnego wyglądu, zmniejszenie do 70-80% w zależności od jakości zdjęcia, wyostrzenie (najlepiej mi się sprawdza maska wyostrzająca w Photoshopie, przy czym staram się używać minimalnego promienia dającego już widoczny efekt), no a potem jest zabawa w kolor (dosycenie), kontrast, jasność. To ostatnie zależy już od konkretnego zdjęcia i nie ma tu żadnej recepty poza indywidualnymi upodobaniami i oceną. Często trzeba po drodze likwidować efekty aberracji chromatycznej, która występuje nawet w SCT-kach - tutaj sprawdza się redukcja kolorowego szumu oraz filtry korygujące optykę z pakietu Camera Raw.

 

W sumie nic odkrywczego. Być może wartościową podpowiedzią dla niektórych będzie to, że wbrew pogardliwemu traktowaniu funkcji wyostrzania w AutoStakkercie, którą wielu recenzentów uznaje wyłącznie za pomoc przy podglądzie, ja korzystam z niej jako docelowego narzędzia wyostrzającego. Mało co sprawdza mi się tak dobrze jak wbudowane tam algorytmy wyostrzania. I robię wersję wyostrzoną na 100%. Potem w razie potrzeby biorę i tę oryginalną i tę wyostrzoną, nakładam na siebie na warstwach w Photoshopie i jeśli ta wyostrzona jest za mocna, po prostu zadaję jakiś procent przezroczystości - np. 50%. A tę oryginalną pod spodem wyostrzam sobie po swojemu w Photoshopie.

 

Drugi trick - na koniec powielam docelowo wyostrzony obraz, przepuszczam go przez filtr górnoprzepustowy z minimalnym zauważalnym jeszcze promieniem (np. 0,2) - i leżąca na samej górze warstwę z takim "śladem" drobnych detali filtruję jako np. "nakładkę" - niekoniecznie na 100% przezroczystości. To pozwala podbić minimalnie ostrość drobnych detali bez ponoszenia kosztów mocniejszego wyostrzania w tradycyjny sposób.

 

I tyle - reszta to ruszanie suwakami i obserwowanie efektów.

[lulu]

Dodam jeszcze tylko, że to wspomniane zmniejszenie do 70-80% przed wyostrzaniem dotyczy obrazu uzyskanego bezpośrednio w ognisku - czyli przy ogniskowej 2-2,5 m. Jeżeli używam soczewki Barlowa to aby uniknąć makabrycznego ziarna zmniejszyć muszę znacznie mocniej - do 40-50%. No ale w praktyce soczewki nie używam bo przy tych aperturach i ogniskowej rzędu 4 m wychodzi dziadostwo.

[lulu]

Księżyc bywa niesprawiedliwie krytykowany i przedstawiany w niekorzystnym świetle z powodu rozmaitych niedostatków. W sposób tendencyjny podnosi się sprawę braku przyzwoitego ciążenia, braku atmosfery, albo wody. Jednak nikt nie wspomina o dziurach. Odkryłem ostatnio, że Księżyc znakomicie rekompensuje wszystkie te braki wielką liczbą dziur. Na dowód zamieszczam zdjęcie wykonane za pomocą 8'' Meade LX200 ACF i kamery ZWO ASI 178MC...

 

Wśród dziur jest również krater Werner. Nie nazwę go ulubionym, jednak z jakichś powodów zawsze zwraca moją uwagę i zauważyłem u siebie ciekawą tendencję do podświadomego wynajdywania go na zdjęciach. Obok widoczny jest krater Walther z pięknym cieniem górki centralnej...

 

[lulu]

Zdarza się, że pracując zbyt długo nad obróbką zdjęcia traci się dystans i możliwość obiektywnej oceny. Tak było i tym razem. Właściwie nie miałem zamiaru zabierać się za obróbkę drugiego kadru uzyskanego tego samego wieczora ponieważ nie różnił się jakością od poprzedniego, a przedstawiał niemal dokładnie ten sam fragment powierzchni Księżyca. Jednak nie mogłem oprzeć się pokusie aby trochę poklikać przy nim w Photoshopie i gdy w trakcie pracy porównałem efekty z poprzednio pokazanym tu zdjęciem, to pierwsze wydało mi się zdecydowanie zbyt agresywnie potraktowane.

 

Postanowiłem w związku z tym dokończyć pracę stosując znacznie delikatniejsze metody. O dziwo pozwoliło mi to uzyskać całkiem przyzwoity obraz mimo wyraźnie większej skali zdjęcia. Płynie stąd dla mnie ważna nauka - agresywne wyostrzanie nie zawsze jest metodą na uzyskanie maksimum detalu!

 

Tym razem zdjęcie zadedykowałem kraterowi Boussignault o średnicy 131 km, widocznemu w pobliżu południowego bieguna. Dzięki korzystnym warunkom ten wyjątkowy krater prezentował się wyjątkowo atrakcyjnie, wyraźnie ujawniając swoją ciekawą architekturę na którą składa się m.in. wtórny krater Boussignault A znajdujący się wewnątrz pierwotnej niecki, a także niewielki (29 km średnicy) krater Boussignault K leżący na jej krawędzi.

 

Edytowane 9 Kwietnia 2022 przez lulu

[lulu]

Wydaje się naturalne, że kierujemy najczęściej swe instrumenty w okolice terminatora. To tam rozgrywa się najbardziej dramatyczny i widowiskowy spektakl świateł i cieni, rysujących w sposób niezwykle sugestywny rzeźbę księżycowej powierzchni. Chciałbym się zatrzymać na chwilę nad tymi dwoma określeniami. „Niezwykły” i „sugestywny” – to brzmi zachęcająco i atrakcyjnie. Czy ta niezwykłość i sugestywność nie idą jednak za daleko? Mówiąc kolokwialnie: czy nie przyprawiamy naszemu Srebrnemu Globowi gęby?

 

Nieco rozważań na ten temat i kilka ilustrujących je zdjęć na blogu - zapraszam: https://astrostrona.pl/na-niebie/ksiezyc-przewodnik-turystyczny/swietlista-delikatnosc-subiektywna-prawda-o-ksiezycu/

 

 

 

 

[Kapitan Cook]

@lulu Oczywiście że tak ! Gdyby nie to że Łysy jest już bardzo stary i ma to wszystko gdzieś to mógłby się nabawić kompleksów patrząc na zdjęcia jakie mu robimy

[lulu]

Kompleksy to małe piwo. Ale chodzi o to że jest przedstawiany w fałszywym świetle! A wcale nie jest taki ostry...

[lulu]

Jeden w miarę znośny strzał zanim się dziś przychmurzyło...

 

 

Edytowane 4 Maja 2022 przez lulu

[lulu]

Coś tam jednak jeszcze wyskrobałem, co dało cośkolwiek szersze spojrzenie na sytuację na terenie Księżyca:

 

[lulu]

Reminiscencje majowe. A konkretnie z 9 maja...

 

 

Edytowane 12 Lipca 2022 przez lulu

[lulu]

Dwa dalsze z tego wieczora...

 

 

 

[lulu]

Dla odmiany obrazek z Newtonka 8'', ze środy nad ranem:

 

 

[diver]

Księżycowy kolor w modzie, jak widzę.

[lulu]

Njutek ma to do siebie że pozwala na pewną swobodę z kolorem - brak AC jest jednak wielką zaletą tej konstrukcji w wypadku zdjęć.

[lulu]

Jeszcze powrót do poniedziałku i do SCT:

 

 

[anatol]

Lulu świetne zdjęcia. Już czas żeby zmienić tytuł wątku na "Księżyc w rozmiarze XXL". 

[lulu]

Dzięki! Chętnie bym się przesiadł na XXL ale nie mam pomysłu na co. Miałem przez chwilę 10'' SCT ale spękałem jak sobie wyobraziłem że trzeba będzie to nosić i montować zimą na mrozie. Próbowałem 9,25'' to znowu nie dawało widocznego postępu w stosunku do 8''. Więc nie bardzo wiem co dalej... Bawię się trochę Newtonem no ale wiadomo że niczego więcej niż to co wynika z 8'' z niego nie wycisnę :-(

[oicam]

To może Cassegrain 10 cali https://teleskopy.pl/product_info.php?cPath=21_329&products_id=5750&lunety=GSO Cassegrain 10 F 12 M LRC carbon truss OTA 

Ale to już chyba trzeba mieć małe obserwatorium.