diver

Ona jest baardzo nisko - trzeba przebić się przez grubą atmosferę. Gratki, że w ogóle zabrałeś się za to. Ja chyba nie zabrałbym się za tak nisko chodzący obiekt. Wziąwszy pod uwagę warunki obserwacyjne, ładnie wyszło.

Pięknie wyszła.

Ładnie wylazły niebieskie włókna w centrum mgławicy.

Wcześniej nigdy nie robiłem, na Newtonie nie miałem problemów z ostrością. Teraz zrobiłem analizę FWHM dla staków LRGB tego materiału. Otrzymałem wyniki jak niżej. L=2,291 px; R=1,832 px; B=3,593 px; G=1,909 px. Nie potrafię zinterpretować tych wyników. Ktoś umie coś powiedzieć na ten temat? Przypominam że skala wynosi tutaj 2,29. Nie korygowałem ostrości, bo w tym zestawie nie mam jeszcze motofocusera. Ale raczej nie tu powstał problem. Przejrzałem pojedyncze klatki z różnych kanałów i nie widzę istotnych różnic na gwiazdkach. Więc jeżeli ostrość jest kiepska, wszystkie klatki musiałyby być generalnie nieostre. Czy to możliwe?... Fakt, z kontrastem jest raczej kiepsko. Ale brak kontrastu raczej nie jest przyczyną zamazania detalu? Brak kontrastu złożyłbym raczej na karb ustawień parametrów matrycy. Porównuję. Na małych gwiazdkach nie widzę wyraźnej różnicy ani w wielkości obrazu ani w ostrości. Jeżeli "krzywo" widzę, popraw mnie proszę. Na większych gwiazdkach owszem: Twoje są wyraźnie mniejsze. Zastanawiam się, czy ewentualna nieostrość (jakaś tam pewnie jest, bo jest zawsze) jest przyczyną dużych plackowatych obrazów jaśniejszych (!) gwiazdek. Skłaniam się jednak ku tezie, że chodzi tutaj o właściwości matrycy. Spróbuję może zebrać to samo przy mniejszym gainie. Zobaczymy co wyjdzie. A być może mamy złożenie dwóch przyczyn: nieostrość i za duży gain.

No i właśnie ta "ponurość Beksińskiego" przyciąga mój wzrok. Takie "zboczenie" w odbiorze świata.

Dziękuję wszystkim za krytyczne uwagi. Przyznaję, że bardzo kombinowałem z obróbką. Generalnie miałem duży kłopot, żeby uzyskać z RGB jakiś niebieski. A potem z rozpędu pewnie przesadziłem. Tak, oddzielałem gwiazdki od reszty, a potem składałem. W sumie może niepotrzebnie, można było do obróbki podejść inaczej. No nie, komfortu nie ma. Setup daje mi FOV 3x2,25 st. Po przekątnej M31 wchodzi na styk, a ja miałem niekorzystnie ustawioną rotację matrycy. Poza tym obciąłem kadr, żeby uniknąć problemów obróbkowych z jasną gwiazdą 35 And. Muszę to jeszcze przepatrzeć i przemyśleć. Tak, napisałem wyżej że rotację matrycy źle ustawiłem. Po przekątnej M31 zmieściłaby się praktycznie w całości. Maciej, "jak zwykle" to było na Newtonie z ASI294. Na APO raczej nigdy będzie "diverowskich" gwiazdek, a i ASI1600 sprawia mi pewien problem. Jakoś nie mogę się "wbić" w ten setup. No to dzięki Piotr za słowa uznania w sprawie historycznych zdjęć. Tak jak odpowiedziałem Maciejowi, jakoś mi "nie siada" setup TS76EDPH+ASI1600. Część (a może większość) spraw to oczywiście błędy w obróbce. Zastanawiam się jednak na przykład nad nieostrością, bo faktycznie odnoszę wrażenie że materiał zbierany na tym APO wychodzi mi nieostry, czego nie miewam na Newtonie. Na Newtonie mogę ostrzyć na oko bez żadnych masek i nie mam problemów z ostrością. Na tym APO ostrzę oczywiście z maską Bahtinowa i wydaje mi się że jest ok, a w zebranym materiale mam wrażenie nieostrości. Szanowni Koledzy, mam taką prośbę. Poniżej surowy materiał L (tylko po ABE bez odszumiania) podniesiony w STF. Czy moglibyście wyrazić swoje opnie na jego temat, a w szczególności: 1. Czy widzicie jakieś nieostrości, jajowate albo plackowate gwiazdy? 2. Jak oceniacie poziom szumu i jego jakość? Tutaj nie ma mowy o błędach obróbki. Więc wasza ocena tego materiału pomoże mi pewnie w selektywnej autoocenie własnych błędów. Będę bardzo wdzięczny za odpowiedzi.

Gdy rok temu pierwszy raz w życiu zebrałem M31 z miejskiego nieba cieszyłem się, że Ona się pokazała. Ale potem była katorga wielokrotnej obróbki z delikatnie mówiąc takim sobie efektem końcowym. Teraz mam, lepsze niebo i inny, teoretycznie lepszy setup. Wtedy było OSC na ASI294MC, teraz LRGB na ASI1600MM. Więc powinno być lepiej. Wracam więc do przetrudnej w obróbce Najjaśniejszej. W wielkich trudach "pracy twórczej" powstał mój kolejny obrazek M31. Hmm, ciekawe czy kiedykolwiek mój obrazek M31 uznam za zadowalający?... Trochę to zależy od tego, co ewentualnie powiecie na temat niżej prezentowanego obrazka. No wiem, tam można by HII dociągnąć i pokazać "purpurowe wodorki". Może następnym razem, jeżeli wystarczy mi cierpliwości do "Najjaśniejszej". Zwyczajowo trzy najjaśniejsze gwiazdy kadru HD3914: magV 7,03; typ widmowy F5 HD4685: magV 7,07; typ widmowy G5 V* EG And: magV 7,23; typ widmowy M2.4III; gwiazda zmienna (czerwony olbrzym i biały karzeł) Setup: iOptron CEM70G, TS76EDPH, ZWO ASI1600MM, filtry Optolong Zbieranie: APT; temp. -15; SQM 21,27 L: 60 x 120 s RGB: 60 x 60 s w każdym kanale Obróbka: PIX, GIMP2 (tylko podpis), crop 4000 x 3700, resize 2000 x 1700

Piękny wodorowy mrok Ci wyszedł.

Ładny szczegół włókien i gratki za 2 panele, dzięki czemu mamy całość. Wycięte? Ależ skąd, tła jest w cholerę. Za to gwiazdki niby są, ale ich nie ma. Z kolorami gwiazdek też bym powalczył. 52 Cyg jest typu widmowego K0, a u Ciebie jest niemal biała. Brakuje mi oczywiście niebieskości z tlenu. Środek kadru jest pusty, a tam są właśnie piękne niebieskie włókna tlenowe. No i generalnie brakuje mi nieco światła (nie w tle oczywiście) i dynamiki. Wszystko (włącznie z gwiazdami) ginie w pięknym równym tle. Poza tym obrazek miły dla oka.

Mnie się podoba Twoja staranna obróbka. Więcej napisali bardziej doświadczeni i mądrzejsi koledzy. Jaki gain ustawiasz w swojej QHY163M? To ta sama matryca, co w mojej ASI1600. A odnoszę wrażenie, że przy natywnym gain 139 zawsze dostaję zbyt duże i przepalone gwiazdy. Twoje są jakby lepsze.

Dla USB 5 m to absolutnie granica rozsądku. Na kiepskim kablu się nie da. Dość długo szukałem dobrego 5m (bo tyle mi potrzeba) pasywnego kabla USB3, aż znalazłem. https://www.conrad.pl/p/kabel-delock-82759-zlacze-meskie-usb-a-zlacze-meskie-usb-b-649864 Bez zastrzeżeń.

Ha, najpierw musiałbym naprawdę dobrze zrobić jeden panel.

Prowadzenie było dobre, ponad dwa razy dokładniejsze niż skala. Trudno więc mi zgodzić się z tezą, że gwiazdki są pojechane. Moim zdaniem nie są. Natomiast niedokładne wyostrzenie jest możliwe - nie mam jeszcze w tum zestawie motofocusera i nie kontroluję ostrości podczas sesji. Długo ważyłem tę saturację, chcąc jednak uzyskać w miarę pełne kolory gwiazd. Ale może ostatecznie rzeczywiście przesadziłem nieco z saturacją.

Wybaczam. Ale one tam są i nic ich nie zgasi. Takie są proporcje światła mgławicy i gwiazd w zebranym materiale. Teraz Ty wybacz, że nie mam skłonności do prezentacji innego rodzaju.

Ten Księżyc z gałązkami ładny. Chyba dlatego, że ostrzyłaś na gałązki a nie na Księżyc.

Ależ zapier...la ten ISS!

Ładnie wyszło, ale zdecydowanie wyrównałbym histogram. Coś takiego bardziej mi leży.

Bardzo ładnie zakurzony Cefeusz. Jakie tam miałeś z grubsza SQM?

Łabędzi Welon w 15 godzin - cz. 2. Klasyczne SHO (dla lubiących zieleń) Nieco inna inna wersja SHO (delikatna, z "wycofaną" czerwienią) I na koniec HOO (bez siarki)

Znów na montażu powiesiłem TS76EDPH. Zestawienie ogniskowej 342 mm z ASI1600 daje mi idealną do naszych warunków skalę 2,29 "/px, a FOV pozwala rejestrować bardziej rozległe obiekty. Niestety FOV zestawu nie pozwala zmieścić w kadrze całego wielkiego Welona, jednak jego większa i chyba najciekawsza część została zarejestrowana. Więc tym razem próba sił z Welonem. Ta praca jest kolejnym wyczynem nadal początkującego w obróbce narrowband amatora. Nie liczyłem dokładnie, ale wydaje mi się, że robota z obróbką trwały chyba ze dwa razy dłużej niż zbieranie materiału. Wyszły mi z tego cztery wersje kolorystyczne: 1 x HOO i 3 x SHO. Siarka jest w obszarze Welona raczej słaba, a zbierana była w księżycowe noce, więc nie ma tutaj oszałamiającego "siarkowego" efektu. Niemniej w złożeniach SHO daje się zauważyć. Gwiazdki pochodzą z materiału RGB 40 x 30 s na kanał. Nie siliłem się na ich redukcję, gwiazdki złożyłem z mgławicą w dość naturalnych proporcjach. Więc widać że świecą. Welon jest stale i wielokrotnie fotografowanym obiektem, nie będę więc tutaj załączał rozległego opisu. W skrócie: Welon to pozostałość po supernowej, która eksplodowała 10000-20000 lat temu. Składa się z obłoków gorącego zjonizowanego gazu oraz pyłów. Odległość: ~2400 ly Jasność wizualna: ~magV 7 (jedna z najjaśniejszych mgławic tego typu) Rozmiar wizualny: ~3 st. W obszarze całego Welona wyodrębniono i sklasyfikowano kilka mniejszych mgławic. Western Veil (C34): NGC6960 Eastern Veil (C33): NGC6992, NGC6995, IC1340 Pickering Triangle: tutaj bez klasyfikacji NGC/IC W pobliżu Trójkąta Pickeringa: NGC6974 i NGC6979 Trzy najjaśniejsze gwiazdy kadru: 52 Cyg: magV 4,22; typ widmowy K0III; podwójna wizualna WDS 20456+3043 o separacji składników 6" HD198056: magV 7,02; typ widmowy B9V HD199837: magV 7,17; typ widmowy B9V Setup: iOptron CEM70G, TS76EDPH, ZWO ASI1600MM Zbieranie: APT; temp. -15; SQM 21,27 40 x 360 s HII, gain 139, filtr Optolong HII 7nm 50 x 360 s OIII; gain 139, filtr Optolong OIII 7nm 50 x 360 s SII; gain 139, filtr Optolong SII 7nm 40 x 30 s w każdym kanale RGB, filtry Optolong Obróbka: PIX, GIMP2 (tylko podpis), crop techniczny 4600 x 3450, resize 2000 x 1500 Na początek jedna z wersji SHO i topo kadru. Poniżej poglądowa mapka całego Welona. Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/File:Cygnus_Loop_Labeled.png I jeszcze historyczna ciekawostka. Zdjęcie Eastern Veil zrobione w 1901 roku przez Georga Wiliisa Ritchey'a przy pomocy reflektora 60 cm (Yerkes Observatory), ekspozycja 3 godziny. Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/File:Annual_report_of_the_Board_of_Regents_of_the_Smithsonian_Institution_(1901)_(17813060474).jpg W następnym poście kolejne wersje kolorystyczne mojej pracy.

Jakkolwiek nie jestem fanem fotek tego typu, to ta akurat jest wyjątkowo urokliwa. Pewnie przez tę słynną skałkę. Kolorystyka również ciekawa i fajny nie przesadzony rendering.

No i Panie, teraz to nawet jakieś gwiazdki widać!

No i to jest najważniejsze. W przypadku miejscówki zlotowej Roztocze jest jakby zgoła odwrotnie. Z mapy Lightpollution wynika SQM ~21,7. Podczas ostatniego zlotu jak pamiętam kolega @Darek_B mierzył tam SQM i wyszło chyba jakieś 21,3. Ciężko stwierdzić, gdzie leży prawda.

Podoba się bardzo.

Wow! Pięknie rozegrałeś kolory i szczegół. Ale... Ponieważ Twój poziom stale rośnie, musi być małe ale. Wydaje mi się, na końcu "filara" jest nieco za dużo białego światła. Mam wrażenie pewnego "przepalenia" tego fragmentu. Nie żebym się czepiał, ale brakuje mi tam tonalnego szczegółu. No i te gwiazdki...