Księżycowe zakamarki.

[gawain74]

Podziwiając te Księżycowe zakamarki myślę sobie - czyżby fotografie z rozszerzonej misji orbiterów - Lunar Orbiter ?

Edytowane 18 Kwietnia 2016 przez gawain74

[Przemo23]

Z dzisiejszej nocy, C9.25E, MS Lifecam Cinema:

 

[wimmer]

I jeszcze jedno zdjątko z wczoraj.

 

Edytowane 19 Kwietnia 2016 przez wimmer

[Lukasz83]

Zatoka Tęczy z wczoraj

 

[emeł]

Mare Orientale z ogniskowej 4500 mm. Nagrywane 21.04.16.

 

[Loxley]

To jeszcze nie jest sezon na Mare Orientale (zerowa libracja w długości), ale jak widać, Marcin zrobił zdjęcie, na którym podstawowe atrybuty Morza Wschodniego są bardzo dobrze widoczne. Marcinie, gratulacje i podziękowania za miły mojemu sercu zakamarek.

W czerwcu będziemy znowu mieli bardzo dobre widoki tego krawędziowego basenu. Ja się już niecierpliwię, więc to zdjęcie przyjmuję za dobry prognostyk.

 

Edit: Marcin, wstaw przy okazji swoje zdjęcie w wątku "orientalnym". Daje pogląd na widoczność Mare Orientale kiedy libracja zachodniej krawędzi jest zerowa. W każdym razie obserwacje nie muszą skupiać się na kilku miesiącach z korzystnymi warunkami.

Edytowane 23 Kwietnia 2016 przez Loxley

[emeł]

Czekam w takim razie na czerwiec. Zdjęcie oczywiście wstawiłem do drugiego wątku, dezaktualizując tym samym jego tytuł

[Loxley]

MAK150/1800, ASI 120M z filtrem pomarańczowym Baadera, EQ-ATM, AutoStakkert!2 (330/2500), Registax6, mozaika Microsoft ICE. Ciąg dalszy sesji zdjęciowej 9 maja br., w słabych warunkach: wilgotno, obraz drżący, zmienny, ale realizowanej ze względu na struktury przykrawędziowe.

 

Korzystna libracja dla wschodniej krawędzi (E 6,1*) pozwoliła zajrzeć daleko poza standardowe 90*, czyli atlasowy brzeg Srebrnego Globu. Częściowo oświetlone Mare Crisium a od północy Cleomedes wypełniony cieniem. Przy krawędzi dwa morza: Mare Marginis i Mare Smythii a pomiędzy nimi piękny (przy normalnej widoczności) i regularny krater Neper, a w jego wnętrzu, miniaturowy krater Virchow. Za nim widać jeszcze mały krater Jansky i przy samej krawędzi - kratery Jansky D i F. Mare Marginis odseparowane jest od krawędzi wyraźnie widocznym kraterem Goddard i jeszcze dalej - Al-Biruni.

 

Na kolejnym zdjęciu, południowy kraniec księżycowego sierpa z kraterami: Petavius, Furnerius i przy samej krawędzi Humboldt. Przy krawędzi Mare Australe (ta część krawędzi nie jest już tak wychylona).

Doskonale widać w centrum kadru Vallis Snellius - dolinę rzadko zauważaną, zapożyczającą swoją nazwę od krateru, który jest widoczny na zdjęciu jako zacieniony.

 

Mapowanie: http://astropolis.pl/topic/51419-mapy-struktur-lezacych-przy-krawedzi-ksiezyca/?p=598432

Edytowane 11 Maja 2016 przez Loxley

[JaLe]

Endymonium i Atlas

[JaLe]

Fabricius

[JaLe]

Hercules i Atlas

[lemarc]

Parę zakamarków z dzisiaj. SCT 10" barlov 1,6x. DMK 21 filtr IR. Kolejno: Fracastor, La Mont, Posidonius, Romer i Piccolomini.

Edytowane 13 Maja 2016 przez lemarc

[JaLe]

Posidonium tym razem zdjęcie wyszło mi znacznie lepiej niż w pierwszym podejściu http://astropolis.pl/topic/10275-ksiezycowe-zakamarki/?p=593796

 

 

SCT8" + Barlow x 2

Edytowane 13 Maja 2016 przez JaLe

[lemarc]

Jeszcze wczorajszy klasyk - mozaika.

Edytowane 13 Maja 2016 przez lemarc

[Loxley]

MAK 150/1800, ASI120MM z filtrem redGSO#29, EQ-ATM, Autostakkert!2 (400/2500), Registax6.

 

Księżyc 1 dzień i 2 godziny po pierwszej kwadrze, 14 maja br, Warunki dobre, chociaż obraz silnie pływał. Pomimo mokrego dnia, wilgoć jakoś nie przeszkadzała - chyba ze względu na temperaturę, która po dwudziestej drugiej jeszcze wynosiła 13 stopni.

 

Dzisiejsza sesja bez "wodotrysków", poświęcona ogólnie rzecz biorąc - cieniom. Oto częściowy plon zdjęciowy: cienie Alp, pojedynczych szczytów na Morzu Deszczów i wewnątrz Archimedesa oraz stożek światła w Maginusie. Kształt całego krateru oświetlonego w ten sposób przypomina wizerunek legendy muzyki pop - Michaela Jacksona.

 

Opracowanie reszty materiału w późniejszym czasie.

Edytowane 15 Maja 2016 przez Loxley

[JaLe]

Plato, Vallis Alpes, Eratostenes, Aristillus

Edytowane 15 Maja 2016 przez JaLe

[bajastro]

W końcu mam Kopernika z cieniami, a nie na płasko:

 

 

I krater Plato, w środku majaczą mniejsze, ale to jeszcze nie to co chciałbym uzyskać:

 

 

Sprzęt: SCT8, ASI224, gso red #29 (coś mi się zdaje, że chyba do foto jest lepszy niż Baader czerwony dolnoprzepustowy 610 nm). Stackowane w AviStack, 20% z ok 1300 klatek (avik 60 s), wyostrzanie w Registax.

Edytowane 16 Maja 2016 przez bajastro

[JaLe]

Ja również dodam podobny zestaw jak przedmówca i podobnym sprzętem, bo różnica polega tylko na dodaniu Barlowa x 2

Copernicus, Plato w SCT8"

[HAMAL]

Nadal nie mogę trafić w idealne warunki, niemniej i tak poprawiłem swój dawny najlepszy wynik.

ASI120MM + Newton 320/9200

 

[MarcinSn]

Dawno tu nie zaglądałem w te zakamarki, jak również w ogóle na Księżyc dawno nie zaglądałem, ale wczoraj się zdarzyło i akurat też zrobiłem to samo zestawienie kraterów, co Przedmówcy:) No, tylko że nie mam jeszcze opanowanej techniki focenia Księżyca tak, jak trzeba.

Tu z SCT 6", DFK 21AU618, Telextender 3x.

[HAMAL]

Fajnie też ogląda się takie krótkie filmiki. Sens jest oglądać jedynie pobrany, niestety 302MB, ale może komuś będzie chciało się poświęcić chwilę.

 

https://www.dropbox.com/s/emcaa7t60bsqfy3/Moon%202016-05-13.avi?dl=0

[Gość Arek_P]

Obejrzałem filmik - skala robi wrażenie. Byłem ciekaw jaki wyszedłby z niego stack. Sprawdziłem i tak mi wyszło:

 

[Loxley]

MAK 150/1800, ASI120M z filtrem redGSO#29, EQ-ATM, Autostakkert!2 (400/2500), Registax6.

Opracowany materiał z 14 maja br., gdy Księżyc był w wieku 1 dnia i 2 godzin po pierwszej kwadrze. Warunki słabe, zmienne - drżący obraz. Kwadrans, przed dwudziestą drugą, okazał się być najlepszy pod względem jakości obrazu.

 

Cienie Alp (sesja głównie poświęcona cieniom) zdecydowanie wybiły się na plan pierwszy. W kilku kadrach uchwyciłem ich zmianę - okres 1 godziny. Najdłuższym z całej grzebieniastej formy jest cień rzucany przez alpejski szczyt Mons Blanc, z kolei na obszarze Morza Deszczów długi cień rzuca samotna góra Mons Piton. Nawet mały krater Piazzi Smyth potrafi wytworzyć ciemną wstęgę, malowniczo wpisując się w relief morskiego grzbietu, który wydaje się być barierą blokującą światło.

 

Archimedes, Aristillus, Autolycus i monumentalne Apeniny. Obszar pełen uroku, pofałdowany, poorany rowami. Świt na obszarze Gór Archimedesa i Bagna Zgnilizny. Subtelne fale wydają się dopasowywać do niewyszukanej nazwy, bo niczym opary snują się na wschód od Archimedesa. Sam krater przecinają długie iglice cieni.

 

Ptolemaeus, Alphonsus, Arzachel i dalej na dole Purbach. Po ich lewej stronie (zachodniej) subtelne draperie cieni stanowią ładny ornament. Na dole, między kraterami: Arzachel i Purbach - na lewo od nich - uwagę przyciąga "pączkujący" krater Thebit (średni to Thebit A, najmniejszy to Thebit L). Cała trójka wskazuje miejsce, gdzie pozostając jeszcze zacieniona, znajduje się Rupes Recta. Na prawo od Purbacha (po skosie w górę), oddzielony średniej wielkości kraterem z gładkim wnętrzem - la Caille, dostrzec można kuriozum wśród kraterów - jakby ślad sarniego tropu w rozmiękłym gruncie - to Delaunay, krater z poprzeczką.

 

Purbach, Regiomontanus, Walther i objęty świtem, stary Deslandres. Znajomy wizerunek klepsydry. W Deslandresie doskonale widać wszystkie nierówności. Droga Charona wiedzie łagodnym łukiem do księżycowego piekła - krateru Hell. "Idący tą drogą, porzućcie wszelką nadzieję" - mógłby brzmieć napis na drogowskazie, a dodatkowo na jej rozwidleniu, widniałby schizofreniczny drogowskaz: "na lewo Hell, na prawo Hell B (to mały zacieniony krater na północy). Piekielna rodzina rozrosła się w Deslandresie do jeszcze trzech kolejnych członków, na południu.

Na koniec zestawienie czterech wycinków zdjęć przedstawiających Maginusa. Powinno pokazać, jak zmienne były warunki i jak wpływały na jakość zdjęć.

[HAMAL]

Obejrzałem filmik - skala robi wrażenie. Byłem ciekaw jaki wyszedłby z niego stack. Sprawdziłem i tak mi wyszło:

Czemu pokazałem AVI.

Jest ciekawe zjawisko które obserwuje już od bardzo dawna, a mianowicie w AVI majaczy detal którego nie sposobna potem należycie wyciągnąć a przecież stack nie dość, że powinien wyciągać detal z AVI to powinien jeszcze dokładać drobniejszy niewidoczny na żywo. Obstawiam że to wina naszego polskiego seeingu który majta jednak obrazem niemiłosiernie, Piczu na takie warunku na swoich Karaibach by nawet nie wychodził. Pisałem niedawno o testach stackowania gdzie na okrągłej tarczy ostre jak brzytwa narysowane sztucznie pixelami kółko programy po zestackowaniu dawały jako okrąg mydło, to czego spodziewać się po wyniku obróbki takich prawdziwych nagrań?

Winna może być też troszkę mała liczba klatek bo na pewno z 20000 było by więcej trafionych ujęć do wyboru ale i to bywa złudne bo mammy tu do czynienia z dużym obszarem i gdzie na jednej klatce dany krater akurat jest brzytwa to jego otoczenie niekoniecznie i odwrotnie.

[lemarc]

Napływ zimnego powietrza z północy nie sprzyja nam planeciarzom. Ostatnio Próbowałem użyć barlowa, ale tylko straciłem czas. Na aviku obraz pulsuje podobnie jak na Twoim, małymi fragmentami w sposób chaotyczny. To najgorsza odmiana seeingu. Ostatecznie dograłem trochę w ognisku gł. ale i tak były różnice w ostrości na mozaice. Jak by tego było mało, nie ustawiłem kadru tak jak mam to w zwyczaju względem księżycowego równika, tylko względem równika niebieskiego i pogubiłem się w celowaniu, a to skutkowało lukami w mozaice.